Share on PinterestZamieszczamy produkty, które naszym zdaniem są przydatne dla naszych czytelników. Jeśli dokonasz zakupu poprzez linki na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Oto nasz proces.
Jeśli nie jesteś doskonały (a nikt nie jest), przeprosiny są niezbędną częścią życia. A te dwa małe słowa – „Przepraszam” – są dość potężne.Chaudhry SJ, et al. (2019). Dziękując, przepraszając, chwaląc się i obwiniając: Teoria wymiany odpowiedzialności i waluta komunikacji. DOI: 10.1037/rev0000139
Badania pokazują, że przeprosiny uwalniają nas od poczucia winy za to, że kogoś skrzywdziliśmy i przywracają poczucie zaufania między dwiema stronami.Kim PH, et al. (2014). Justifying one’s transgressions: How rationalizations based on equity, equality, and need affect trust after its violation. DOI: 10.1037/xap0000030
Może też pomóc nam zachować twarz, Schniter E, et al. (2013).Building and rebuilding trust with promises and apologies. DOI: 10.1016/j.jebo.2012.09.011 wydawać się bardziej ugodowi i umacniać nasze przekonanie o własnej moralnej dobroci i sympatyczności.Tabak BA, et al. (2011). Conciliatory gestures facilitate forgiveness and feelings of friendship by making transgressors appear more agreeable. DOI: 10.1111/j.1467-6494.2011.00728.x
Ale tak jak w przypadku czekolady, zbyt wiele „mojego złego” jest, cóż, złe. Deborah Tannen, profesor lingwistyki na Uniwersytecie Georgetown i autorka książki „You Just Don’t Understand: Women and Men in Conversation.
Oto kilka typowych przykładów: Poprzedzanie swojej kolejki do zadania pytania podczas spotkania słowami „Przepraszam, to takie głupie pytanie, ale…” lub reagowanie na kogoś, kto wpadł na ciebie w supermarkecie słowami „Przepraszam, czy ja ci przeszkodziłem? Moje przeprosiny!”
Niestety, niektóre starsze badania wykazały, że jest to szczególnie prawdziwe w przypadku kobiet.Schumann K, et al. (2010. Why women apologize more than men: gender differences in thresholds for perceiving offensive behavior. DOI: 10.1177/0956797610384150 „Kobiety, które dużo przepraszają, mogą być lubiane, ale pominięte przy awansie, ponieważ nie wydają się wystarczająco silne do tej pracy” – mówi. „Następnie, jeśli przestają przepraszać, są uważane za zbyt agresywne. To podwójna pętla.”
Whatever the situation, unnecessary self-criticism may be to blame, says Juliana Breines, PhD, an assistant professor of psychology at University of Rhode Island. „Nadmierne przepraszanie może wynikać z bycia zbyt twardym dla siebie lub bicia się za rzeczy, zamiast uznania, że każdy popełnia błędy i nikt nie oczekuje, że będziesz doskonały”.
Gdy ludzie harbor uczucia wstydu i winy, mogą przeprosić, aby uzyskać zapewnienie od innych, dodaje, nawet jeśli osoba, do której mówią przepraszam nie został skrzywdzony w najmniejszym stopniu przez ich zachowanie. Konsekwencje? Ryzykujemy wzmocnienie błędne przekonanie, że jesteśmy z natury warte winy.
To nie jest, aby zapukać wartość posiadania naszych błędów i dokonywania poprawek, jeśli jesteśmy oczywiście w błędzie. Ale często tak nie jest, a mimo to nadal mówimy: „Przepraszam”.
Jeśli możesz się odnieść, posłuchaj: Istnieją absolutnie lepsze sposoby, aby rozproszyć dyskomfort, pozostać likeable do innych ludzi i wyrazić empatię w miejsce tych dwóch słów.
Następnym razem, gdy znajdziesz się o przeprosić za te siedem rzeczy, zatrzymaj się. Następnie, spróbuj jednego z alternatywnych zwrotów, jeśli nie możesz całkowicie ugryźć się w język.
.