The Legend of Zelda (Series)

Ten artykuł dotyczy serii jako całości. Aby uzyskać informacje na temat pierwszej gry z serii, zobacz The Legend of Zelda. Inne zastosowania – zobacz The Legend of Zelda (Disambiguation).

The Legend of Zelda to seria gier wideo, która rozgrywa się w fikcyjnym, inspirowanym średniowieczem królestwie Hyrule, często kierowanym przez tytułową księżniczkę Zeldę. Bohaterem serii jest Link, młody człowiek, który jest przeznaczony, w większości gier, aby zapisać Hyrule ze szponów złego czarnoksiężnika Ganondorf lub jego alter-ego, ciemna bestia Ganon. W niektórych grach pojawiają się dodatkowi bohaterowie, tacy jak wróżka Navi, gadający czepek Ezlo lub Midna Twili, którzy służą jako pomocnicy w trakcie gry, lub różni antagoniści, tacy jak mag wiatru Vaati, generał ciemności Onox lub uzurpator król Zant.

Początki (1986-1993)

The Legend of Zelda

Pierwsza gra, The Legend of Zelda, została wydana w Japonii w 1986 roku, a w Stanach Zjednoczonych i Europie w 1987 roku. Choć stosunkowo proste według dzisiejszych standardów, to było dość zaawansowane dla swoich czasów. Innowacje obejmują możliwość korzystania z dziesiątków różnych przedmiotów, rozległy świat pełen tajemnic do zbadania, a zdolność kartridża do zapisywania postępów za pomocą pamięci podtrzymywanej bateriami. Gra posiada również „Second Quest”, dostępny po ukończeniu gry, gdzie lochy i rozmieszczenie przedmiotów są inne, a wrogowie silniejsi. Oprócz technicznych innowacji w grze, rozgrywka (znajdowanie przedmiotów i używanie ich do rozwiązywania zagadek, walka z potworami w czasie rzeczywistym i eksploracja rozległego środowiska) była udaną formułą i została szeroko skopiowana. Gra cieszyła się ogromną popularnością w Japonii i Ameryce Północnej, a wielu uważa ją za jedną z najważniejszych gier wideo, jakie kiedykolwiek powstały. W ostatnich latach istnienia Famicomu gra została ponownie wydana w formie kartridża. Zmodyfikowana wersja znana jako BS The Legend of Zelda została wydana dla satelitarnego rozszerzenia Super Famicom, Satellaview, w połowie lat 90-tych w Japonii. BS Zelda została ponownie wydana dla Satellaview rok później z ponownie ułożone lochy i ponownie ułożone overworld (mniej więcej „Second Quest”). Ta reedycja została nazwana BS Zelda ~MAP 2~.

The Adventure of Link

Druga gra, znana jako Zelda II: The Adventure of Link, została wydana w lipcu 1988 roku i stanowiła odejście od koncepcji pierwszej gry. Zamieniła perspektywę top-down na side-scrolling i wprowadziła elementy RPG (np. punkty doświadczenia), których nie było w innych odsłonach Zeldy. Jest to również jedyny tytuł Zeldy aż do Four Swords Adventures, w którym Link nie zbiera Rupees. Ze względu na te fundamentalne zmiany, wielu uważa ją za „czarną owcę” serii. Zarówno ta, jak i jej poprzedniczka były godne uwagi ze względu na złote kartridże z grami, które wyróżniały się wśród zwykłych szarych kartridży systemu. Jest to ironia losu, ponieważ obie gry zostały później ponownie wydane w ostatnich latach Nintendo Entertainment System z szarymi kartridżami, które są trudniejsze do znalezienia niż ich złote odpowiedniki.

A Link to the Past

Cztery lata później, A Link to the Past, powrócił do widoku z góry na dół (w perspektywie 3/4) i dodał koncepcję alternatywnego wymiaru do zbadania, ziemi znanej jako Mroczny Świat. Gra została wydana na Super NES w 1991 roku. Później została ponownie wydana na Game Boy Advance 9 grudnia 2002 w Ameryce Północnej, na kasecie z Four Swords, pierwszym multiplayer Zelda, a następnie na Wii’s Virtual Console na 22 stycznia 2007. Ponadto, zarówno ta gra (niezmieniona z wyjątkiem konwersji do formatu do pobrania) i ekskluzywny „luźno oparty” sequel (który wykorzystał ten sam silnik gry) o nazwie BS The Legend of Zelda: Ancient Stone Tablets został wydany na Satellaview w Japonii. W dniu 17 kwietnia 2013 roku, sequel A Link To The Past został ogłoszony dla Nintendo 3DS. Będzie zawierał ten sam układ Hyrule, co A Link to the Past, z nowymi lochami, a także nową zdolność dla Linka, aby zostać zamienionym w rysunek ścienny, który może być używany do przechodzenia przez ściany i uzyskiwania dostępu do różnych obszarów.

Link’s Awakening

Kolejna gra, Link’s Awakening, była pierwszą Zeldą dla handhelda Game Boy firmy Nintendo 6 czerwca 1993 roku i jest pierwszą, której akcja rozgrywa się poza Hyrule. Została wydana ponownie na Game Boy Color w 1998 roku jako Link’s Awakening DX z kilkoma dodatkowymi funkcjami, w tym dodatkowym kolorowym lochami i sklepem fotograficznym, który pozwalał na interakcję z drukarką Game Boy.

Era 3D (1998-2002)

Ocarina of Time

Po kolejnej przerwie, seria przeszła na 3D wraz z odsłoną Ocarina of Time, która została wydana w listopadzie 1998 roku w Japonii i USA oraz w grudniu 1998 roku w Europie. Gra ta, początkowo znana jako Zelda 64, zachowała podstawową rozgrywkę z poprzednich gier 2D i stała się jedną z najbardziej udanych gier wszech czasów, zarówno pod względem komercyjnym, jak i krytycznym. Jest uważany przez niektórych za jeden z najlepszych gier wideo, jakie kiedykolwiek powstały, i zdobył doskonałe wyniki w kilku publikacjach gier wideo, w tym pierwszy wynik 40/40 w Famitsu (prestiżowy japoński magazyn gier). W 2006 roku została oceniona przez Nintendo Power jako najlepsza gra, jaka kiedykolwiek pojawiła się na konsoli Nintendo. Tytuł był pierwotnie przeznaczony na nieszczęsne, japońskie Nintendo 64DD, ale został przeniesiony na kartridż, gdy sprzęt został opóźniony. Innowacje obejmują wykorzystanie celowania z blokadą, nowej mechaniki rozgrywki, która skupia kamerę na pobliskim celu i zmienia działania gracza tak, aby były względem tego celu. Taka mechanika pozwala na precyzyjną walkę na miecze w przestrzeni 3D i była rewolucyjnym osiągnięciem w tamtych czasach. Podobnie jak jej poprzedniczki na Nintendo Entertainment System, Ocarina of Time była godna uwagi, ponieważ została wydana na limitowanej złotej kasecie Collector’s Edition (dostępnej głównie dla tych, którzy zamówili grę w przedsprzedaży), jak również na bardziej tradycyjnej szarej kasecie.

Ocarina of Time została ponownie wydana na GameCube w 2002 roku, kiedy to została zaoferowana jako zachęta do złożenia zamówienia na The Wind Waker w USA i Japonii. Europa nadal otrzymuje ją za darmo w każdej kopii The Wind Waker, z wyjątkiem obniżonej wersji Player’s Choice. Zawierał on niewydane wcześniej rozszerzenie na 64DD znane jako Ura Zelda w Japonii i Master Quest w Ameryce Północnej, jednak oryginalna Ura Zelda planowana na 64DD w tamtym czasie miała ulepszyć Ocarina of Time w większości aspektów, zamiast być remixem lochów, którym jest Master Quest. Ocarina of Time została włączona jako część Collector’s Edition dla GameCube w 2003 roku.

Gra została przerobiona w 2011 roku jako Ocarina of Time 3D na Nintendo 3DS, która dodała ulepszoną grafikę, efekty 3D, tryb Boss Challenge i zawierała Master Quest.

Majora’s Mask

Tytuł kontynuacji, Majora’s Mask, który został wydany w listopadzie 2000 r., wykorzystywał ten sam silnik gry 3D, co poprzednia gra na Nintendo 64 (porzucając elementy Fixed 3D), ale dodał nowatorską koncepcję opartą na czasie, co doprowadziło do nieco mieszanych reakcji fanów serii. To był pierwotnie nazwany Zelda Gaiden, japoński tytuł luźno tłumacząc na Zelda, Another Story. Rozgrywka zmieniła się znacząco; oprócz formy limitu czasowego, Link mógł używać masek, aby przekształcić się w różne stworzenia z unikalnymi umiejętnościami. Podczas gdy Majora’s Mask zachowała styl graficzny przełomowej Ocarina of Time, była również odejściem, szczególnie w atmosferze. Gra jest o wiele mroczniejsza, traktuje o śmierci i tragedii w sposób niespotykany wcześniej w serii, a także ma poczucie zbliżającej się zagłady, gdy wielki księżyc powoli opada na ziemię Termina. Wszystkie kopie Majora’s Mask to złote kartridże. Zamiast tego w ramach zachęty do złożenia zamówienia przedpremierowego oferowano limitowaną edycję kolekcjonerską z soczewkową naklejką na kartridżu. Kopie gry, które nie były Edycjami Kolekcjonerskimi, posiadały bardziej tradycyjną etykietę kasety z naklejkami.

Remake gry został wydany w 2015 roku jako Majora’s Mask 3D na Nintendo 3DS, który dodał, wśród wielu innych zmian, ulepszoną grafikę i sterowanie, efekty 3D oraz minigrę wędkarską.

Oracle of Ages & Oracle of Seasons

Kolejne dwie gry, Oracle of Ages i Oracle of Seasons, zostały wydane jednocześnie dla Game Boy Color i wchodzą w interakcję za pomocą haseł lub Game Link Cable. Po jedna gra została zakończona, gracz otrzymuje hasło, które pozwala na inną grę, aby być odtwarzane jako sequel. Zostały one opracowane przez Capcom we współpracy z Nintendo, z nadzorem Miyamoto. Po zespół eksperymentował z portu oryginalnego The Legend of Zelda do Game Boy Color, zdecydowali się zrobić oryginalną trylogię, aby być nazywane „Triforce Series”. Kiedy system haseł łączący trzy gry okazał się zbyt kłopotliwy, za namową Miyamoto koncepcja została zredukowana do dwóch tytułów. Te dwa tytuły stały się Oracle of Ages, który jest bardziej oparty na puzzle, i Oracle of Seasons, który jest bardziej zorientowany na akcję. Anulowana trzecia gra miała nosić nazwę The Legend of Zelda: Mystical Seed of Courage.

Podseria Cztery Miecze (2002-2005)

Cztery Miecze

W grudniu 2002 roku na konsolę Game Boy Advance ukazała się gra A Link to the Past & Four Swords, składający się ze zmodyfikowanego portu A Link to the Past dla Super Nintendo Entertainment System oraz oryginalnej gry tylko dla wielu graczy, zatytułowanej Four Swords – pierwszej wieloosobowej gry Zelda.

Link i księżniczka Zelda występujący w tej grze są przyjaciółmi z dzieciństwa. Jest to również pierwsza gra, w której pojawia się Vaati i Cztery Miecze. W ramach 25-lecia serii The Legend of Zelda, Four Swords Anniversary Edition została na krótko udostępniona jako darmowy plik do pobrania zarówno dla Nintendo DSi i Nintendo 3DS. Gra była specjalną edycją Four Swords teraz featuring tryb single player.

The Wind Waker

Gdy Nintendo ujawnił Nintendo GameCube na 24 sierpnia 2000 roku, dzień przed Nintendo SpaceWorld 2000 ekspozycji, jeden demonstracja oprogramowania pokazał realistycznie stylizowane w czasie rzeczywistym pojedynek między Ganon i Link. Fani i media spekulowały, że walka może być z Zelda gry w trakcie rozwoju. Na Spaceworld 2001 Nintendo pokazał cel-shaded tytuł Zelda, później wydany w grudniu 2002 roku jako The Legend of Zelda: The Wind Waker, który Miyamoto uważał, że „rozszerzyć Zelda zasięg do wszystkich grup wiekowych”. Ku zaskoczeniu Miyamoto, media donosiły, że Zelda kieruje się do młodszej publiczności. Nic więcej nie zostało pokazane, dopóki nie była gotowa grywalna demonstracja, która została dobrze przyjęta. Rozgrywka koncentrowała się na kontrolowaniu wiatru za pomocą magicznej pałeczki zwanej „Wind Waker” i żeglowaniu małą łodzią wokół masywnego, wypełnionego wyspami oceanu.

Gra została ponownie wydana na Wii U w 2013 roku jako The Wind Waker HD, która dodała ulepszoną grafikę, szybsze żeglowanie, tryb Hero i integrację online z Miiverse.

Four Swords Adventures

Następna część serii to Four Swords Adventures na konsolę GameCube, która została wydana w pierwszej połowie 2004 roku w Japonii i Ameryce, a w styczniu 2005 roku w Europie. W oparciu o handheld Four Swords, Four Swords Adventures był kolejnym odchyleniem od poprzedniej rozgrywki Zelda, koncentrując się na rozgrywce wieloosobowej i akcji „opartej na poziomie” (jak wiele tytułów Super Mario Bros.). Gra zawiera 24 pojedyncze etapy i ekran z mapą; nie ma łączącego Overworld. Dla funkcji multiplayer w grze, każdy gracz jest zobowiązany do korzystania z systemu Game Boy Advance połączonego z Nintendo GameCube poprzez kabel GBA-GCN. Chociaż gra skupia się na rozgrywce wieloosobowej, zawiera również kampanię dla pojedynczego gracza, w której użycie Game Boy Advance jest opcjonalne.

Four Swords Adventures to tak naprawdę dwie gry w jednej: Hyrulean Adventure (z fabułą i akcją nieco podobną do tradycyjnej przygody Zeldy) oraz Shadow Battle (tryb walki wręcz, który stawia Linka przeciwko sobie, gdy gracze walczą o dominację na Hyruleanowych arenach). Japońska i koreańska wersja zawiera trzeci segment, znany jako Navi Trackers (pierwotnie zaprojektowany jako samodzielna gra Tetra’s Trackers), który nie jest zawarty w żadnym innym wcieleniu tego tytułu. Navi Trackers zawiera ważny pierwszy element dla Zeldy, ponieważ gra posiada dialogi mówione dla większości postaci.

The Minish Cap

W listopadzie 2004 roku w Japonii i Europie, a w styczniu 2005 roku w Ameryce, Nintendo wydało nową grę dla Game Boy Advance, The Minish Cap. Centralnym pojęciem The Minish Cap jest zdolność Link do kurczenia się w wielkości z pomocą mistycznego czującego kapelusza o imieniu Ezlo. Podczas gdy mały, Link może zobaczyć wcześniej zbadane części lochu z nowej perspektywy, i wejść do nowych obszarów przez inaczej nieprzejezdne otwory. Link jest w stanie przełączyć się z dużych do małych na specjalnych portalach w całej ziemi, po raz kolejny dając Link dwa „światy” do gry w. Ta gra również została opracowana przez Capcom pod nadzorem Nintendo.

The Next Generation (2006-2011)

Twilight Princess

W listopadzie 2006 roku, Twilight Princess pojawiła się jako pierwsza gra Zeldy na Wii, choć początkowo miała być tytułem tylko na GameCube. W następnym miesiącu, grudzień 2006, został wydany na Nintendo GameCube, jak również. Nowa gra po raz kolejny dąży do realistycznego wyglądu, ulepszonego nawet ponad wspomniane demo SpaceWorld. Akcja Twilight Princess toczy się setki lat po wydarzeniach z Majora’s Mask. Gra jest kroniką walki dojrzalszego Linka, potomka Bohatera Czasu, o uwolnienie Hyrule od „Twilight Realm”, tajemniczej siły nękającej krainę. Kiedy Link wchodzi do tego królestwa, przekształca się w wilka i rozgrywka zmienia się radykalnie. Twilight Princess koncentruje się również bardziej na transporcie konnym i scenariuszu walki na koniach (w tym walk z bossami) niż poprzednie części.

Phantom Hourglass

Zelda DS była kiedyś podobno nową grą z serii Four Swords, ale Nintendo później wycofało się z tych stwierdzeń. Zamiast tego, na Game Developers Conference w 2006 roku pokazano zwiastun gry Phantom Hourglass na Nintendo DS. Zwiastun ujawnił tradycyjną rozgrywkę Zeldy z góry na dół, zoptymalizowaną pod kątem funkcji DS, cel-shaded styl graficzny bezpośrednio przypominający The Wind Waker. Na targach E³ 2006, Nintendo potwierdziło, że jest to bezpośredni sequel gry The Wind Waker. Wydana 23 czerwca 2007 roku, Phantom Hourglass posiada unikalne, nowe sterowanie wykorzystujące możliwości sprzętowe Nintendo DS i zawiera tryb walki wieloosobowej 1 na 1, wspierając grę zarówno lokalnie, jak i online poprzez Nintendo Wi-Fi Connection.

Spirit Tracks

25 marca 2009 roku, zwiastun kolejnego tytułu Nintendo DS Zelda: Spirit Tracks, został ujawniony na GDC 2009. Jego akcja rozgrywa się w nowo odnalezionym Hyrule, 100 lat po wydarzeniach z Phantom Hourglass. Nowy Link pojawia się ubrany w strój dyrygenta i kapelusz. Na początku gry, Link otrzymuje Hero’s Clothes. Spirit Tracks posiada ten sam cel-shaded styl graficzny, który był widziany w Phantom Hourglass i The Wind Waker. Ponadto, gra zawiera wiele nowych utworów, z kilku wybranych melodii powracających z Phantom Hourglass. Gra została wydana pod koniec grudnia na całym świecie i zawiera mechanikę pociągu, która zastępuje parowiec z Phantom Hourglass’.

Skyward Sword

Skyward Sword to 16. część serii The Legend of Zelda. W dniu 2 czerwca 2009 roku, IGN rozmawiał z Shigeru Miyamoto o nadchodzącej grze Zelda dla Wii. Zrobił komentarze na temat zmian, że nowy ruch plus przyniesie do gry, i powiedział: „Pomyśl o Zelda, podczas gdy jesteś próbuje niektóre z łucznictwa i miecza gry w Wii Sports Resort.” Na targach E3 2010, gra została w końcu odsłonięta. Według podanych szczegółów, Link żyje w krainie znanej jako Skyloft, która unosi się wysoko ponad Hyrule. On dowiaduje się, że Hyrule jest w niebezpieczeństwie i podróżuje do ziemi, aby zapisać królestwo. Wiele z rozgrywki koncentruje się mocno na wykorzystaniu Wii Motion Plus, pozwalając graczom mieć znacznie większy poziom kontroli nad Link. Na E3 2011, wiele z gry został ujawniony przez Miyamoto i Aonuma, w tym nowy mechanizm latania w grze. Jeśli chodzi o postacie, złoczyńca pod nazwą Ghirahim powoduje pewne kontrowersje w Skyloft, co prowadzi do porwania przyjaciela Linka, Zeldy. Gra została wydana 18 listopada 2011 roku w Europie i 20 listopada 2011 roku w Ameryce Północnej.

Rethinking the Conventions of Zelda (2013-present)

A Link Between Worlds

A Link Between Worlds na 3DS to siedemnasta gra z serii. Rozgrywa się w tym samym świecie, co A Link to the Past i jest sequelem gry SNES. To się dzieje setki lat później, kiedy siły z równoległego wszechświata Lorule najechać Hyrule i włączyć swoje mędrców do obrazów. Gra jest godna uwagi ze względu na swój otwarty charakter. Link może wynająć lub kupić kluczowe przedmioty od Ravio zamiast znaleźć je w lochach, co pozwala mu na ukończenie lochów w niemal dowolnej kolejności. Link może również zamienić się w obraz, aby prześlizgnąć się obok przeszkód lub przekroczyć szerokie przepaście. Posiada wsparcie StreetPass, pozwalając innym graczom wejść do gry jako Shadow Links, które Link może pokonać dla dużej nagrody. Gra została wydana 22 listopada 2013 roku w Ameryce Północnej i 26 grudnia w Japonii.

Tri Force Heroes

Tri Force Heroes na 3DS to 18. gra z tej serii. Występuje w niej ten sam Link, co w poprzedniczce, A Link Between Worlds, który uciekł z Hyrule i przebrał się, aby uniknąć rozpoznania. Natknął się na ziemi Hytopia, którego księżniczka została przeklęta do noszenia brzydkich ubrań przez nikczemnego czarownicy. Link łączy się z dwoma podobnymi bohaterami, aby podróżować przez Drablands i zatrzymać Lady Maud, aby uwolnić księżniczkę Styla. Gra wykorzystuje połączenie internetowe, aby umożliwić trzech graczy do każdego kontrolować Link, pracując razem i komunikując się z ikonami. Mogą one również stos na siebie, zdolność używana w całej grze. Gra jest również oparta na modzie, z graczami będącymi w stanie wykonać stroje z Madame Couture, aby uzyskać specjalne zdolności.

Breath of the Wild

Breath of the Wild jest 19 grą w serii. Link budzi się ze stuletniego snu i ma za zadanie zniszczyć Calamity Ganona, zanim świat ulegnie zagładzie. Gra powraca do oryginalnej koncepcji The Legend of Zelda z bardziej otwartym świecie przygody, gdzie Link jest wolny, aby zbadać świat w dowolnym kierunku w danym momencie. Główne lochy znalezione w poprzednich grach zostały zastąpione przez cztery mniejsze Boskie Bestie i liczne małe starożytne świątynie rozrzucone po całej krainie. Wprowadzono również kilka nowych elementów, takich jak trwałość broni, oswajanie i rejestrowanie dzikich koni, a także umiejętności takie jak Shield Surfing i Perfect Dodge i Guard. Gra została wydana jednocześnie na Wii U i Nintendo Switch 3 marca 2017 roku.

Gry Spin-Off

Link’s Crossbow Training

Link’s Crossbow Training stał się pierwszym tytułem na wyłączność Wii, wydanym 19 listopada 2007 roku w Ameryce. Ta gra została dołączona do Wii Zapper zamiast być sprzedawane jako typowe wydanie. Gra ponownie wykorzystuje miejsca, wrogów i Link sam z Twilight Princess. Tytuł ten nie ma ogólnej fabuły, ale zawiera dwa bossów w pobliżu etapów końcowych, Darknut i Stallord. Również unikalny do tego tytułu jest first-person shooter aspekt; w miejsce typowego przygodowej rozgrywki serii. Tryb multiplayer jest oferowany, ale nawet tak, rozgrywka pozostaje grana w fazach dla jednego gracza. Podczas korzystania z multiplayera, Wii Zapper jest przekazywany z jednego gracza na drugiego na zmianę.

Hyrule Warriors

Hyrule Warriors to wydana w 2014 roku na Wii U gra łącząca akcję serii Dynasty Warriors z elementami The Legend of Zelda. Został przeniesiony na Nintendo 3DS w 2016 roku jako Hyrule Warriors Legends, zawierając teraz Tetrę i Króla Hyrule jako grywalne postacie i nowe etapy z The Wind Waker. Kolejny port gry został wydany na Nintendo Switch 18 maja 2018 roku jako Hyrule Warriors: Definitive Edition, która łączy zawartość zarówno z oryginalnego Hyrule Warriors, jak i Hyrule Warriors Legends.

Hyrule Warriors: Age of Calamity

Hyrule Warriors: Age of Calamity to gra na Nintendo Switch z 2020 roku z rozgrywką Dynasty Warriors z jej poprzedniczki osadzona jako pośredni prequel do Breath of the Wild. Historia obraca się wokół alternatywnej wojny rozpoczętej, gdy Terrako, mały Guardian, podróżuje w czasie, próbując zmienić katastrofalny wynik Wielkiego Calamity. Z kolei Astor, Prorok Zagłady, próbuje ustabilizować wydarzenia, aby zapewnić powrót Ganona Kalamity. Gra zawiera lokalny multiplayer co-op.

Tingle Series

CD-i Games

Nomenklatura

.

Nazwy w innych regionach
Język		Nazwa
	Japonia	ゼルダの伝説 (Zeruda no Densetsu)

• Oficjalna strona internetowa
• Oficjalny Facebook
• Oficjalny japoński Twitter

.