By Alexander Park
Introduction
What is een sandwich? De meeste mensen staan er nooit bij stil zich deze vraag te stellen. Het antwoord lijkt immers bijna te voor de hand liggend: twee sneetjes brood met vlees, kaas, of een of andere vulling tussen de twee sneetjes brood. De laatste jaren staat deze vraag volop in de belangstelling van de populaire media. Eén vraag in het bijzonder is of een hot dog een sandwich is. Merriam-Webster heeft het startschot gegeven voor dit moderne debat door te verklaren dat een hot dog een sandwich is. Merriam-Webster definieert een “sandwich” als “twee of meer sneetjes brood of een verdeeld broodje met een vulling ertussen” of “één sneetje brood bedekt met voedsel”. Justice Ruth Bader Ginsburg woog zelfs mee over het onderwerp, door te stellen dat volgens Stephen Colbert’s definitie van een “sandwich,” een hotdog inderdaad een sandwich is.
De nieuwsgierigheid stopt niet bij alleen hotdogs. Velen hebben zich afgevraagd of twee op elkaar gestapelde plakken pizza, een broodkom, een Hot Pocket, of een wrap kwalificeren als sandwiches. Hoewel dit debat humoristisch is en de belangstelling van fijnproevers echt wekt, is de eenvoudige vraag wat een broodje is, ook in een juridische context terechtgekomen. Het ontbreken van een precieze definitie van een “sandwich” is met name van belang in het kader van beperkende overeenkomsten, zoals exclusiviteitsbedingen en niet-concurrentiebedingen. Detailhandelaren in levensmiddelen kunnen dergelijke beperkende overeenkomsten in hun huurovereenkomsten opnemen, waardoor de soorten levensmiddelenbedrijven die in hun omgeving kunnen worden gebouwd en geëxploiteerd, worden beperkt. Dat was in feite de kwestie in White City Shopping Ctr., LP v. PR Restaurants, LLC, waar de beslissing draaide om de definitie van een sandwich.
Is de burrito een sandwich?
In White City Shopping Ctr., LP v. PR Restaurants, LLC, verzocht PR Restaurants (“PR”), de exploitant van tweeëntwintig Panera Bread (“Panera”) restaurants, om een voorlopige voorziening tegen White City Shopping Center (“White City”). PR beweerde dat White City de exclusiviteitsclausule van hun commerciële huurovereenkomst had geschonden door besprekingen aan te gaan met Chair 5 Restaurants (“Chair 5”) om een commerciële ruimte te huren voor een Qdoba restaurant. De huurovereenkomst van PR stelde, in het relevante gedeelte, “en verhuurder stemt ermee in geen huurovereenkomst, bezettingsovereenkomst of licentie aan te gaan die van invloed is op ruimte in het Shopping Center … voor een bakkerij of restaurant waarvan redelijkerwijs verwacht kan worden dat de jaarlijkse verkoop van sandwiches meer dan tien procent (10%) van zijn totale verkoop bedraagt . . . .” De huurovereenkomst bevatte geen definitie van “sandwiches”, zodat de rechtbank moest beslissen of White City de huurovereenkomst had geschonden door besprekingen aan te gaan met Qdoba, leverancier van Mexicaans voedsel, zoals burrito’s, quesadillas en taco’s.
Ambiguïteit bestaat in de juridische definitie
Naar het oordeel van de rechtbank is “sandwiches” geen dubbelzinnige term. De rechtbank baseerde zich op een woordenboekdefinitie, “twee dunne stukken brood, gewoonlijk met boter besmeerd, met een dunne laag (zoals vlees, kaas of een hartig mengsel) ertussen”, en op “gezond verstand” om te concluderen dat het soort voedsel dat door Qdoba wordt gemaakt geen “sandwich” is.
Echter, er lijkt enige ambiguïteit te bestaan over wat de exacte definitie van een sandwich is. In een memorandum ter ondersteuning van PR’s verzoek om een voorlopige voorziening, werd “sandwich” gedefinieerd als, “voedsel bestaande uit vulling geplaatst op een snee of tussen twee of meer sneetjes van een verscheidenheid van brood of iets dat de plaats van brood inneemt (zoals een cracker, koekje, of cake).” Verder stelden de advocaten dat op basis van die definitie, taco’s, burrito’s, en quesadillas, “allemaal sandwiches zijn omdat zij allemaal voedsel zijn dat bestaat uit brood dat om vulling is gevouwen”. Maar, zoals Marjorie Florestal opmerkt, de bovengenoemde definities – de ene aangenomen door de rechtbank en de andere aangeboden door PR – zijn in feite de twee definities aangeboden door New Webster Third International Dictionary.
Dus, zoals kan worden gezien uit deze twee definities, blijft er onduidelijkheid bestaan die nog moet worden opgelost. Bij vergelijking van de twee definities blijven er vragen bestaan, zoals of er twee stukken brood nodig zijn, wat voor soort vulling er tussen het brood moet zitten of bovenop het brood, en zelfs hoeveel vulling er nodig is.
Andere wettelijke definities lossen de onduidelijkheid niet op
Het “Food Standards and Labeling Policy Book” van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw (“USDA”) geeft enige aanwijzingen over wat wel en wat niet als een “sandwich” moet worden beschouwd. Het stelt: “ypical ‘close-faced’ sandwiches bestaan uit twee sneetjes brood of het bovenste en onderste deel van een gesneden broodje dat vlees of gevogelte omsluit.” Er wordt ook een onderscheid gemaakt tussen sandwiches met een gesloten en sandwiches met een open voorkant, waarbij wordt aangegeven dat beide als “sandwiches” worden beschouwd. Verder worden burrito’s en fajita’s beschreven als “sandwich-achtig”, hamburgers en frankfurters als “sandwich-type” en strombolis als geen “traditionele sandwich”. Voedingsmiddelen die moeilijker te karakteriseren zijn als sandwiches worden dus aangeduid als “sandwich-achtig” of “sandwich-type”, wat aangeeft dat ze weliswaar lijken op een sandwich, maar eigenlijk geen “sandwiches” zijn.”
Twee staten, Californië en New York, geven ook enig inzicht in wat een “sandwich” is. Californië bestempelt hotdogs en hamburgers als sandwiches. Door het voegwoord “en” te gebruiken in “hot dog and hamburger sandwiches,” wordt verondersteld dat de term “sandwiches” van toepassing is op zowel hamburgers als hot dogs. New York geeft een uitgebreide definitie van “sandwiches”, vergezeld van voorbeelden. Het definieert sandwiches als “alle soorten koude en warme sandwiches die zijn bereid en klaar zijn om te worden gegeten, op brood, op bagels, op broodjes, in pitas, in wraps, of anderszins, en ongeacht de vulling of het aantal lagen”. Er worden ook voorbeelden opgesomd, waaronder gewone sandwiches, zoals BLT’s, vleeswaren en gegrilde kazen, maar ook enkele voedingsmiddelen die niet noodzakelijkerwijs “gewone” sandwiches zijn, zoals burrito’s, gyros, wraps en pita-sandwiches. Beide staten lijken, in vergelijking met de USDA, een bredere definitie te hanteren bij het definiëren van een “sandwich.”
Sandwich gedefinieerd: A Proposal
Een uniforme definitie van een “sandwich” bestaat op dit moment niet. Er is een gebrek aan consensus over de vraag of iets zo populair als de hot dog moet worden gekenmerkt als een sandwich, laat staan minder gangbare voedingsmiddelen zoals de gyro of wraps. Om de dubbelzinnigheden in de huidige juridische definities van een “sandwich” te helpen oplossen, moet een nieuw kader worden voorgesteld. Door de overeenkomsten tussen de bestaande juridische definities te combineren met het “gezond verstand” of meer traditionele opvattingen over wat een “sandwich” is, kunnen de volgende leidende beginselen nuttig zijn. Een sandwich moet bestaan uit: 1) één snee brood met een vulling erop; of 2) twee of meer afzonderlijke sneetjes brood met een vulling tussen de twee stukken; bovendien, 3) mogen één of meer stukken brood niet samengerold zijn, zoals een burrito, wrap, of taco; en 4) mag de vulling niet in de zak van het brood zitten, zoals een pita. Volgens dit kader zouden burrito’s, hotdogs, gyros, wraps en taco’s niet als een “sandwich” kwalificeren, maar een sandwich met een open gezicht, een sandwich met een gesloten gezicht of een hamburger zouden wel als een “sandwich” kwalificeren.”
Hoewel het “gezond verstand” kan zijn dat een burrito geen sandwich is, zou men dat niet met zekerheid in een rechtbank kunnen beweren. Deze voorgestelde definitie zal de rechtbanken in staat stellen zich aan een uniforme norm te houden wanneer zich problemen voordoen in de context van detailhandelaars in levensmiddelen en hun beperkende overeenkomsten.
Conclusie
Het voorgestelde kader tracht de dubbelzinnigheden rond de huidige juridische definities van een “sandwich” te verlichten. De dubbelzinnigheid is niet opgelost sinds de beslissing van de rechtbank in White City Shopping Ctr., LP v. PR Restaurants, LLC. Dit blijkt uit de betrekkelijk recente fascinatie van de media voor de vraag of een hot dog een sandwich is, en uit het feit dat beide zijden van de discussie het met elkaar eens zijn. Terwijl dit soms een tamelijk onschuldige vraag is, is op andere momenten een nauwkeurige definitie nodig om juridische geschillen op te lossen, met name in het geval van beperkende convenanten.