(a) Całkowita ocena niepełnosprawności –
(1) Ogólne. Całkowita niezdolność do pracy zostanie uznana za istniejącą, gdy występuje jakiekolwiek upośledzenie umysłu lub ciała, które jest wystarczające, aby uniemożliwić przeciętnej osobie wykonywanie zawodu przynoszącego znaczne zyski. Całkowita niezdolność do pracy może, ale nie musi być trwała. Całkowita ocena nie będzie przypisana, ogólnie rzecz biorąc, do tymczasowych zaostrzeń lub ostrych chorób zakaźnych, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest to wyraźnie przewidziane w harmonogramie.
(2) Schedule for rating disabilities. Całkowite ratingi są dozwolone dla każdej niepełnosprawności lub kombinacji niepełnosprawności, dla których Schedule for Rating Disabilities nakazuje 100 procent oceny lub, z mniejszą niepełnosprawnością, gdy wymagania ust. 16, strona 5 harmonogramu ratingu są obecne lub gdy, w przypadkach emerytalnych, wymagania ust. 17, strona 5 harmonogramu są spełnione.
(3) Orzekanie o całkowitej niezdolności do pracy w oparciu o historię choroby. W przypadku niepełnosprawności, która uległa pewnej poprawie w ostatnim czasie, orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy może zostać wydane, pod warunkiem że:
(i) Że niepełnosprawność musi w przeszłości mieć wystarczające nasilenie, aby uzasadnić orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy;
(ii) Że musi wymagać przedłużonej, ciągłej lub przerywanej hospitalizacji, lub powodować całkowitą niezdolność do pracy w przemyśle przez co najmniej 1 rok, lub podlegać nawracającym, ciężkim, częstym lub długotrwałym zaostrzeniom; oraz
(iii) Agencja ratingowa musi być zdania, że pomimo niedawnej poprawy stanu fizycznego, weteran nie będzie w stanie dokonać dostosowania do istotnie zarobkowego zawodu. Należy zwrócić uwagę na częstotliwość i czas trwania zaostrzeń całkowicie niezdolnych do pracy od czasu wystąpienia pierwotnej choroby lub urazu, oraz na okresy hospitalizacji w celu leczenia przy ustalaniu, czy przeciętna osoba mogłaby ponownie podjąć pracę zarobkową.
(b) Trwała całkowita niezdolność do pracy. Trwałe całkowite inwalidztwo będzie istnieć, gdy takie upośledzenie jest racjonalnie pewne, aby kontynuować przez całe życie osoby niepełnosprawnej. Trwała utrata lub utrata możliwości używania obu rąk lub obu stóp, lub jednej ręki i jednej stopy, lub wzroku obu oczu, lub stała się trwale bezradna lub przykuta do łóżka stanowi trwałe całkowite inwalidztwo. Choroby i urazy o długim okresie trwania, które są faktycznie całkowicie niezdolne do pracy, będą uznawane za trwale i całkowicie niezdolne do pracy, jeżeli prawdopodobieństwo trwałej poprawy pod wpływem leczenia jest niewielkie. Orzeczenia o trwałym całkowitym inwalidztwie nie mogą być przyznane w wyniku niezdolności do pracy spowodowanej ostrą chorobą zakaźną, wypadkiem lub urazem, chyba że występuje jedna z rozpoznanych kombinacji lub trwała utrata możliwości korzystania z kończyn lub wzroku, lub osoba jest w ścisłym znaczeniu trwale bezradna lub przykuta do łóżka, lub gdy istnieje uzasadniona pewność, że po ustąpieniu ostrych lub przejściowych objawów nastąpi nieodwracalne całkowite inwalidztwo w postaci pozostałości. Wiek osoby niepełnosprawnej może być brany pod uwagę przy określaniu trwałości.
(c) Oceny ubezpieczeniowe. Orzeczenie o trwałym i całkowitym inwalidztwie dla celów ubezpieczeniowych nie będzie miało wpływu na orzeczenia o odszkodowaniu lub emeryturze.