W 2006 roku dyrektor zarządzający Yellow Bird, Morten Fisker, rozpoczął rozmowy z brytyjskimi firmami produkcyjnymi na temat opracowania anglojęzycznych adaptacji powieści Kurta Wallandera, do których Yellow Bird posiada prawa do dystrybucji. Uważa się, że w rozmowy zaangażowane są BBC i Channel 4, które już wcześniej ogłosiły plany adaptacji „Powrotu mistrza tańca” Mankella. Fisker chciał wprowadzić na brytyjskie ekrany nowego detektywa, który zastąpiłby inspektora Morse’a, uśmierconego na ekranie w 2000 roku. Do roli Wallandera proponowani byli Trevor Eve, Neil Pearson, Jason Isaacs, David Morrissey, Clive Owen i Michael Gambon. Negocjacje trwały jeszcze w 2007 roku, kiedy Kenneth Branagh spotkał Henninga Mankella na festiwalu filmów Ingmara Bergmana i poprosił go o zagranie Wallandera. Branagh zaczął czytać książki o Wallanderze „stosunkowo późno”, ale spodobały mu się i przeczytał wszystkie dziewięć przetłumaczonych powieści w ciągu miesiąca. Mankell zgodził się, aby Branagh zagrał rolę, a Branagh odwiedził Ystad w grudniu, aby poszukać lokalizacji i spotkać się z szefem Film i Skånes Ralfem Ivarssonem.
Seria trzech 90-minutowych adaptacji została zamówiona przez BBC Scotland Anne Mensah i BBC Controller of Fiction Jane Tranter w styczniu 2008 roku. Podobnie jak Morten Fisker, BBC chciało powracającej serii, która miałaby taką samą atrakcyjność dla widzów jak Inspektor Morse, Prime Suspect i Cracker. Yellow Bird został zakontraktowany jako koproducent, współpracując z Left Bank Pictures, domem produkcyjnym założonym w 2007 roku przez byłego kontrolera ITV ds. komedii, dramatu i filmu Andy’ego Harriesa. Harries opisał Wallandera jako „coś więcej niż tylko serial detektywistyczny” i że będzie on wizualnie „bardzo pocztówkowy”. Pierwsza seria składa się z adaptacji Sidetracked, Firewall i One Step Behind. Philip Martin został zatrudniony jako główny reżyser serii i spotkał się z Branaghem, Harriesem i producentem z Left Bank Francisem Hopkinsonem w styczniu. Cała czwórka dyskutowała o tym, jak adaptacja miałaby wyglądać na ekranie, zgadzając się, że charakterystyka, atmosfera i pomysły byłyby trudne do przedstawienia na ekranie. Do adaptacji powieści Mankella zatrudniono Richarda Cottana, który w lutym dostarczył pierwsze scenariusze. Cottan zmienił fabuły niektórych książek, aby zmieścić je w 90-minutowej adaptacji, ale upewnił się, że scenariusze zachowają „podróż” Wallandera. W następnym miesiącu Martin rozpoczął rozmowy z autorem zdjęć Anthonym Dod Mantle na temat stylu wizualnego filmów. Uzgodnili, że do zdjęć użyją kamery cyfrowej Red One, która ma rozdzielczość zbliżoną do 35 mm i nie jest tak droga jak 35 mm; Dod Mantle powiedział, że BBC „prowadzi politykę” wobec tańszych 16 mm i Super 16. Casting brytyjskich aktorów, który przeprowadzono w Londynie, został zakończony w kwietniu, a cała ekipa przeniosła się do Ystad, by rozpocząć próby. Martin chciał, by aktorzy grający policjantów umieli strzelać z broni, dlatego zorganizował im czas na strzelnicy, gdzie używano ostrej amunicji. Charakterystyczny dzwonek telefonu komórkowego Wallandera został specjalnie skomponowany przez Lee Crichlowa.
Seria 1Edit
Na pierwszą serię przeznaczono początkowo budżet w wysokości 6 milionów funtów, który wzrósł do 7,5 miliona funtów. Połowa z tego pochodziła z BBC, a reszta z przedsprzedaży finansowania koprodukcji z amerykańskiego WGBH Boston i niemieckiego ARD Degeto, a także ulgi podatkowej za filmowanie w Szwecji. ARD Degeto i WGBH są uznawane za koproducentów ze względu na ich wkład w budżet. W oparciu o scenariusze zaadaptowane przez Richarda Cottana i Richarda McBriena, filmowanie trwało 12 tygodni od kwietnia do lipca 2008 roku w rodzinnym mieście Wallandera, Ystad, Szwecja.
Kręcenie filmów w lokalizacji odbywało się głównie w Ystad. Dekoracje wnętrz zostały zbudowane w Ystad Studios pod nadzorem Andersa Olina, który zaprojektował również dekoracje do szwedzkich filmów o Wallanderze. Główna scena posterunku policji ma 500 metrów kwadratowych, czyli dwa razy więcej niż poprzednie plany zdjęciowe Olina. Do zdjęć zewnętrznych posterunku policji wykorzystano dworzec kolejowy w Ystad oraz basen. Jako rekwizyty wykorzystano makiety lokalnej gazety „Ystads Allehanda”. Producent Simon Moseley wyjaśnił, że w makietach użyto szwedzkich słów, które mogą być zrozumiałe dla anglojęzycznych widzów. Moseley wyjaśnił również, że niektóre wymowy szwedzkich słów są anglicyzowane (jak np. wymowa „Ystad” i „Wallander”), ponieważ „autentyczny lokalny akcent jest bardzo dziwny dla angielskich uszu i nie chcieliśmy zabłądzić na terytorium Allo! Allo!”. Podobnie jak Branagh, Philip Martin nie oglądał żadnego ze szwedzkojęzycznych filmów o Wallanderze, dzięki czemu mógł wnieść do nich świeżą interpretację. Zdjęcia do filmu zaplanowano na 66 dni w ciągu 12 tygodni w Szwecji; każdy film kręcony był od tyłu przez 22 dni. Martin wyreżyserował pierwszy i trzeci film, a Niall MacCormick drugi. Dod Mantle był chętny do poczęcia dobrego stylu dla tego, co może stać się długoletnią serią.
Filmowanie na Sidetracked rozpoczęło się 14 kwietnia na miejscu w kamienicy w Södra Änggatan, Ystad. W tym samym tygodniu kręcono w zamku Häckeberga w pobliżu Genarp. Miał być wykorzystany inny zamek, ale umowa nie doszła do skutku. Zarządca zamku Häckeberga, który został przekształcony w hotel, zezwolił na kręcenie tam zdjęć w nocy 17 kwietnia, choć goście musieli zostać przeniesieni na noc do stajni. Sceny rozgrywające się na polu rzepaku były kręcone w Charlottenlund Mansion. Zwiadowcy byli pod wrażeniem wyglądu rzepaku ozimego. Ekipa z Duńskich Efektów Specjalnych miała trudności z podpaleniem pola. Użycie kamery cyfrowej Red One oznaczało, że zdjęcia próbne można było oglądać na planie, co pozwoliło zaoszczędzić czas w i tak już napiętym harmonogramie. Martin i Dod Mantle uważali, że Red One dobrze uchwyciła szwedzkie światło, więc nie było potrzeby używania dużych zestawów oświetleniowych. Tańsza opcja filmowania oznaczała, że budżet mógł być wykorzystany na inne rzeczy.
One Step Behind został nakręcony w maju. Scena otwierająca film, w której dochodzi do wielokrotnego morderstwa i pochówku w lesie, została nakręcona na terenie rezerwatu przyrody Hagestads. Potrzebny był duży otwór na płytki grób, więc Yellow Bird zwrócił się do lokalnych władz o pozwolenie. Prośba została rozpatrzona pozytywnie jeszcze tego samego dnia, w którym została złożona, z zastrzeżeniem, że otwór zostanie zasypany po zakończeniu zdjęć. Niall MacCormick przybył do Szwecji, aby nakręcić Firewall w czerwcu, a zdjęcia zakończyły się w trzecim tygodniu lipca. Duńscy specjaliści od efektów specjalnych pracowali także nad efektami typu „body squibs”, „bullet hits” i efektami atmosferycznymi. Ich prace postprodukcyjne zakończyły się w sierpniu. Podczas pobytu ekipy w Szwecji, montaż odbywał się w The Chimney Pot w Sztokholmie. Postprodukcją zajęła się londyńska The Farm. Ścieżkę dźwiękową do serialu skomponował Martin Phipps. Motywem przewodnim jest wersja utworu „Nostalgia” australijskiej piosenkarki Emily Barker. Trzy filmy z serii 1 zostały wyemitowane na BBC One w dniach 30 listopada 7 grudnia i 14 grudnia 2008 odpowiednio.
Seria 2Edit
Produkcja trzech nowych filmów na podstawie Faceless Killers, The Fifth Woman i The Man Who Smiled została potwierdzona przez BBC w maju 2009 roku do rozpoczęcia latem w Ystad. BBC wyemitowało serię w styczniu 2010 roku. Richard Cottan napisał scenariusze „Faceless Killers” i „The Fifth Woman”, a Simon Donald „The Man Who Smiled”. Hettie MacDonald wyreżyserowała Faceless Killers, Andy Wilson zajął się The Man Who Smiled, a Aisling Walsh wyreżyserowała The Fifth Woman. Fotograf Igor Martinovic (reżyser zdjęć do Man on Wire) pracował z Macdonald i Wilson, podczas gdy Lukas Strebel, który zdobył nagrodę Emmy w 2009 roku za Małą Dorrit, był odpowiedzialny za zdjęcia do The Fifth Woman.
Druga seria rozpoczęła zdjęcia 22 czerwca 2009 roku. Ekipa filmowa składała się z nieco większej liczby Brytyjczyków, ponieważ do grudnia 2009 roku w okolicy kręcono jeszcze filmy szwedzkojęzyczne. Daniel Ahlqvist z Yellow Bird powiedział: „To dość wyjątkowe, że robimy dwie różne produkcje o Wallanderze w tym samym czasie. W związku z tym było trochę trudniej zatrudnić kompetentny personel w Skanii. Doszliśmy do wniosku, że jeśli nie możemy pozyskać ludzi ze Skanii, to równie dobrze możemy sprowadzić ludzi z Wielkiej Brytanii, a nie ze Sztokholmu.” Krajobraz Skanii odgrywał dużą rolę w drugiej serii. Zdjęcia rozpoczęły się na obrzeżach Ystad, ale zaplanowano dużą scenę na placu miejskim w Ystad. Planowano również nakręcić sceny w letniej rezydencji, która służyła jako dom dla ojca Wallandera. Jako pierwszy w planie zdjęciowym znalazł się serial Faceless Killers, następnie The Fifth Woman, a na końcu The Man Who Smiled. Podobnie jak w przypadku serii 1, każdy odcinek kręcony jest przez około 22-23 dni, z czego 3-5 dni przeznaczono na nagrania w studio, a resztę na zdjęcia w plenerze. 23 czerwca ekipa filmowa spędziła cały dzień w Simrishamn, nadmorskim miasteczku położonym na północny wschód od Ystad. Sceny kręcono na miejscowym posterunku policji i na miejskim rynku. Kierownik produkcji Nina Sackmann wyjaśniła, że „miasto idealnie pasowało do tego, co chcieliśmy przekazać w tym filmie”. 21 lipca fragmenty drogi 1015 przebiegające przez osiedle Karlsfält Farmland Estate na północ od Ystad zostały zamknięte od godziny 23.00 do północy, aby pomieścić ekipę filmową.
18 sierpnia końcowe sceny filmu Piąta kobieta, w których Kurt Wallander zostaje uprowadzony na muszce, zostały nakręcone na dworcu kolejowym w Ystad. Po prawej stronie torów kolejowych kręcono tę dramatyczną scenę, a po lewej stronie wysiadali z pociągu ludzie dojeżdżający do pracy. Około 40 metrów dalej w tym samym czasie kręcono szwedzkojęzyczny film o Wallanderze – Vålnaden (Duch). Na początku tygodnia kręcono sceny w starym warsztacie samochodowym z 1928 roku w wiosce Hammenhög. Część budynku służyła jako kwiaciarnia, kiedy Mankell pisał Piątą kobietę, a ponieważ ofiara morderstwa jest właścicielką kwiaciarni, wygodnie było kręcić w opuszczonym budynku.
Filmowanie Człowieka, który się uśmiechał rozpoczęło się na początku września. Produkcja lokalizacyjna odcinka zakończyła się 2 października. Przez pierwsze kilka tygodni kręcono zdjęcia na zewnątrz basenu, który pełni rolę zewnętrznego budynku komisariatu policji. Na ostatnie dwa tygodnie produkcja przeniosła się w okolice Österlen. W poniedziałek wieczorem, 14 września, zamknięto rynek w Ystad, aby nakręcić ważną scenę akcji z filmu „Człowiek, który się uśmiechał”, w której Kurt Wallander biegnie przez plac, gdy eksploduje samochód. Czyste, błękitne, wrześniowe niebo spowodowało problemy z oświetleniem i trzeba było poczekać, aż słońce zacznie zachodzić.
Kenneth Branagh wyjaśnił, że wyzwaniem przy kręceniu pierwszej serii było „stworzenie” dziwnego świata Ystad, po części tak, jak widział go Henning Mankell, po części tak, jak widział go scenarzysta Rick Cottan, a następnie po przybyciu na miejsce zdać sobie sprawę, że miasto wygląda inaczej. „W zeszłym roku trochę się denerwowaliśmy, żeby te wszystkie różne wizje ze sobą współgrały. W tym roku presja polega na tym, aby rozwijać styl tego serialu i rozwijać postacie, na przykład innych policjantów na posterunku. Branagh stwierdził, że nie było żadnych problemów z kręceniem zdjęć ze względu na warunki pogodowe, z wyjątkiem ostatniego dnia kręcenia: „Henning Mankell często pisze o długich szwedzkich letnich deszczach, ale podczas dwóch lat kręcenia filmu nie widzieliśmy żadnego z nich. Nic dziwnego, że brytyjscy turyści chętnie nas odwiedzają.” Stwierdził również, że istnieje możliwość powstania trzeciej serii. „Wszystko zależy od tego, jak te nowe odcinki zostaną przyjęte, ale myślę, że naprawdę chciałbym nakręcić więcej odcinków. Ale musimy też czuć, że mamy coś więcej do zaoferowania, więcej do opowiedzenia i że scenariusze są dobre.” Jakiekolwiek kręcenie trzeciej serii zostałoby odłożone do 2011 roku, aby Branagh mógł pracować nad Thorem. Daniel Ahlqvist z Yellow Bird uważa, że południowoafrykańska sceneria The White Lioness czyni ją trudną do sfilmowania, a postzimnowojenna fabuła The Dogs of Riga nie jest już aktualna, ale nie widzi powodu, dla którego Before the Frost i kilka nowych pomysłów na historię, w tym samym duchu, co oryginalne filmy Yellow Bird, nie mogłyby być rozwijane dla BBC.
Lokalni politycy wsparli i zainwestowali 8,000,000 koron szwedzkich (około £750,000) w drugą serię Wallandera poprzez Film i Skåne, regionalne centrum zasobów i produkcji.
Seria 2 zawiera kilka interesujących wyborów aktorów do mniejszych ról. Fredrik Gunnarsson występuje w Faceless Killers jako Valfrid Strom, Gunnarson pojawia się w 17 odcinkach szwedzkojęzycznego serialu telewizyjnego Yellow Bird jako umundurowany policjant Svartman. Rune Bergman miał niewielką rolę w szwedzkiej adaptacji Zabójców bez twarzy, a także wystąpił w filmie telewizyjnym Luftslottet. Patrik Karlson wystąpił w szwedzkojęzycznej adaptacji filmu Człowiek, który się uśmiechał oraz w filmie telewizyjnym Mastermind. Bergman i Karlson mają zaszczyt wystąpić w filmach z udziałem trzech aktorów grających Kurta Wallandera. Karin Bertling występuje również w anglojęzycznym filmie Faceless Killers, a wcześniej pracowała przy szwedzkojęzycznym filmie telewizyjnym Before the Frost.
Seria 3Edit
Trzecia seria wyemitowana w lipcu 2012 roku. Scenarzysta Peter Harness napisał scenariusze do wszystkich trzech filmów, które złożyły się na Serię 3. Mankell ściśle współpracował z Harnessem nad scenariuszami. „Jest zbyt zajęty, żeby ciągle ze mną rozmawiać. Ale spotkaliśmy się, aby omówić materiał, więc jest zaangażowany w to, co się dzieje”, Harness powiedział Ystads Allehanda.
Hiddleston i Shimmin nie powrócił do tej serii. Aktorka Rebekah Staton sportretowała nową postać, Kristinę, we wszystkich trzech odcinkach. Mark Hadfield dołączył do obsady jako policjant Stefan Lindeman, jedna z głównych postaci w pierwszym sezonie szwedzkiego serialu Wallander i główny bohater powieści Mankella Powrót mistrza tańca (książka, która została już sfilmowana w wersji szwedzkiej i niemieckiej). Barnaby Kay gra Lennart Mattson, który jest szef Holgerson następca.
Na 4 sierpnia 2011 roku zostało oficjalnie, że trzy nowe filmy były w produkcji. Filmowanie The Dogs of Riga rozpoczęło się na Łotwie 1 sierpnia w The Hotel Riga, a zakończyło 20 sierpnia. W następnym tygodniu kręcono kolejne sceny w Ystad. Reżyserem filmu była Esther May Campbell, a autorem zdjęć Lukas Strebel, który pracował przy drugiej serii Wallandera. W produkcji starano się wykorzystać jak najwięcej łotewskich aktorów, ale pojawił się problem, ponieważ większość z nich bardzo słabo znała język angielski. Łotewski aktor Artūrs Skrastiņš był jedynym rodzimym aktorem, który otrzymał rolę mówioną w filmie. Wcielił się on w postać pułkownika Putnisa. Rumuński aktor Dragos Bucur wcielił się w postać Sergeia Upitisa, dziennikarza śledczego. Film został częściowo sfinansowany przez Ryski Fundusz Filmowy, a w roli głównej wystąpiła litewska aktorka Ingeborga Dapkūnaitė.
W dniu 10 sierpnia nakręcono kilka scen przed parlamentem łotewskim i przed budynkiem przy ulicy Jēkaba, który został udekorowany szwedzkimi flagami, aby zastąpić szwedzką ambasadę w Rydze. W dniu 13 sierpnia miasto zamknęło kilka ulic, aby umożliwić realizację filmu. W dniu 16 sierpnia kręcono sceny na głównym dworcu kolejowym w Rydze. Samochody policji krajowej użyte do tej produkcji zostały wyposażone w naklejki z napisem Rīgas pilsētas policijas (Policja miejska Rygi). Naklejki te zakrywały zwykły herb, którym ozdobione są łotewskie radiowozy. Naklejki te zostały zaprojektowane specjalnie na potrzeby filmu i można je łatwo usunąć. Nic na łotewskich samochodach policyjnych nie określa, w jakim mieście służą.
22 sierpnia ekipa filmowa była z powrotem w Szwecji, aby kręcić przez tydzień. Zdjęcia rozpoczęły się na boisku piłkarskim w Kåseberga, które zostało przekształcone w miejsce do kręcenia filmów. Producent Hillary Benson wyjaśnił lokalnej prasie, że po zakończeniu zdjęć do The Dogs of Riga, ekipa filmowa powróci w połowie października, aby rozpocząć kręcenie pozostałych dwóch odcinków. Pierwsze dwie serie były kręcone latem, tym razem celem było kręcenie jesienią i zimą.
Pozostałe dwa filmy z serii to Before the Frost, oparty na powieści o tym samym tytule, oraz An Event in Autumn, który jest oparty na opowiadaniu „Händelse om hösten” (The Grave), opowiadaniu z 2004 roku opublikowanym tylko w Holandii.
Before the Frost wyreżyserował Charles Martin. Zdjęcia do filmu rozpoczęły się w Ystad 12 października 2011 roku. Pierwsze dni zdjęć to sceny kaskaderskie i sceny z treserem zwierząt, ponieważ Kenneth Branagh przybył dopiero 17 października. Sceny kręcono również w sali chemicznej w szkole Macklean w gminie Skurup. Podczas gdy miejscowa straż pożarna była w gotowości, kaskader oblał się benzyną, a następnie podpalił. Nakręcenie tej trzyminutowej sekwencji zajęło dziewięć i pół godziny. Zdjęcia rozpoczęły się w piątek 14 października o godzinie 18:00, a zakończyły w sobotę o 3:30 nad ranem. Ekipa filmowa wróciła pod koniec października, aby nakręcić scenę w biurze dyrektora szkoły Christina Stigborgsa. Od wtorku, 24 października do końca tygodnia trzy ulice w centrum Ystad (Lilla Norregatan, Stora Norregatan i Sladdergatan) musiały zostać zamknięte na krótki czas, aby nakręcić kilka scen.
Część filmu była kręcona w obszarze ochrony przyrody Snogeholm, gmina Sjöbo. Filmowanie odbywało się przez kilka dni wzdłuż dróg i parkingu. Były to głównie ujęcia środowiska i przyrody obszaru rozmów i jeziora Snogeholm, według kierownika produkcji Martina Ersgård.
An Event in Autumn był ostatnim filmem. Zdjęcia rozpoczęły się 14 listopada, a reżyserem był Toby Haynes. Według producenta Yellow Bird, Daniela Ahlqvista, An Event in Autumn opowiada o tym, jak „Kurt próbuje przejąć odpowiedzialność za swoje życie, kupując nowy dom, ale zostaje przerwany i jest mniej lub bardziej zmuszony do powrotu do swojej pracy”.
21 i 23 października ekipa filmowa kręciła na starej, małej farmie w małej wiosce Svarte. To jest za rogiem od domu, w którym mieszkał ojciec Wallandera w poprzednich filmach. Mały dom na farmie jest nowym domem Wallandera, ale na posesji zostają znalezione szczątki martwej kobiety. Ze względu na ograniczenia czasowe i nietypowo dla produkcji BBC, wszystkie sceny były kręcone dwiema kamerami, aby zapewnić więcej materiału do postprodukcji i cięcia. Ostatni tydzień zdjęć obejmował kręcenie niektórych scen w Niemczech.
W przypadku dwóch poprzednich serii Rada Regionalna Skanii zainwestowała 7 i 8 milionów koron szwedzkich poprzez swoją spółkę zależną Film i Skania. W przypadku trzeciej serii, Rada Regionalna Skanii chciała zainwestować jedynie 2 miliony koron. Później zobowiązała się wesprzeć produkcję w inny sposób, np. pozwalając BBC i Yellow Bird na bezpłatne korzystanie z Ystad Studios, co było warte około pół miliona koron szwedzkich. Miasto Ystad-Österlens Film Bond również zainwestowało 2 miliony koron szwedzkich.
Seria 4Edit
W dniu 8 października 2014 roku BBC ogłosiło, że rozpoczęły się zdjęcia główne ostatecznej, trzyodcinkowej czwartej serii.
Pierwszy odcinek, The White Lioness, jest napisany przez Jamesa Dormera (Strike Back, Outcast), a reżyseruje go Benjamin Caron (Tommy Cooper: Not Like That, Like This, Skins, My Mad Fat Diary). Większość książki rozgrywa się w RPA, a odcinek został nakręcony w Kapsztadzie w styczniu 2015 roku.
Dwie ostatnie odsłony serii Wallander, A Lesson in Love i The Troubled Man zostały napisane przez Petera Harnessa, a nie Ronana Bennetta, jak wcześniej zapowiadano, i również wyreżyserowane przez Benjamina Carona, i zaadaptowane z ostatniej powieści Wallander, The Troubled Man. Te dwa odcinki zostały nakręcone na miejscu w Skanii, Szwecja, i Kopenhadze, Dania.
Powracająca obsada to Jeany Spark jako Linda Wallander, Richard McCabe jako Nyberg, Barnaby Kay jako Lennart Mattson, i Ingeborga Dapkunaite jako Baiba Liepa.
Strzelanie odbyło się w Ystad Studios, jednocześnie z trzecim sezonem szwedzko-duńskiego dramatu kryminalnego The Bridge. Budżet finałowego sezonu wynosi 100 milionów koron szwedzkich. Finansowane z podatków podmioty Ystad-Österlens filmfond i Film i Skåne wyłożyły trzy miliony koron szwedzkich na produkcję, według Sveriges Radio.
Nowa seria była kręcona w kilku miejscach wokół Ystad, w tym Mossbystrand, Östra Hoby, Vårhallen Beach, Tunbyholm Castle plus prowincja Blekinge i duńska wyspa Zelandia. 30 października kilka scen nakręcono w Norreportskolan, lokalnym gimnazjum w Ystad. Kilku uczniów wzięło udział jako statyści.
Ostatnie trzy odcinki miały swoją światową premierę z dubbingiem w języku niemieckim w niemieckiej sieci ARD, która była ich koproducentem. Wyemitowano je w ciągu trzech nocy, 25 grudnia, 26 i 27, 2015 roku. W Polsce odcinki zostały wyemitowane na antenie Ale Kino+ w dniach 11, 18 i 25 marca 2016 roku. Swoją anglojęzyczną premierę miały na antenie BBC UKTV New Zealand 11 kwietnia. W USA 80-minutowe, ponownie wyedytowane wersje odcinków wyemitowano jako „Wallander, The Final Season” na antologicznym serialu PBS Masterpiece Mystery! w dniach 8, 15 i 22 maja.BBC One wyemitowało pełne 89-minutowe odcinki w Wielkiej Brytanii począwszy od 22 maja 2016 r.
.