Position Statement
Stanowisko Amerykańskiego Stowarzyszenia Terapii Masażem (AMTA) jest takie, że terapia masażem może być korzystną częścią planu leczenia integracyjnego dla osób cierpiących na zespół fibromialgii.
Informacje podstawowe
„Zespół fibromialgii jest grupą oznak i objawów, które obejmują przewlekły ból mięśni, ścięgien, więzadeł i innych tkanek miękkich. Jest to jedno z kolekcji przewlekłych zaburzeń, które często idą ze sobą w parze. Zespół fibromialgii (FMS) często występuje wraz z zespołem przewlekłego zmęczenia, zespołem jelita drażliwego, migrenowymi bólami głowy, zaburzeniami snu i kilkoma innymi przewlekłymi schorzeniami. „1
Według National Institutes of Health, „Naukowcy szacują, że fibromialgia dotyka 5 milionów Amerykanów w wieku 18 lat lub starszych. Między 80 a 90 procent osób, u których zdiagnozowano fibromialgię, to kobiety. Jednak mężczyźni i dzieci również mogą mieć to zaburzenie. „2 Badanie przeprowadzone wśród osób cierpiących na FMS wskazuje, że 98% badanych korzystało z jakiejś formy medycyny komplementarnej i alternatywnej (CAM), aby pomóc zarządzać swoim zaburzeniem.3
W tym badaniu naukowcy stwierdzili, że 44% badanych wybrało terapię masażem.3 W innych dowodach, Narodowe Centrum Medycyny Komplementarnej i Alternatywnej (NCCAM) stwierdza: ” Fibromialgia jest kolejnym stanem bólowym często widzianym przez świadczeniodawców opieki zdrowotnej i takim, w którym często nie ma uniwersalnie skutecznego leczenia. Badania wykazały, że do 91 procent osób z fibromialgią korzysta z jakiejś formy CAM, a do 75 procent korzysta z terapii masażem.”12
Ale niektóre wielkości próbek są małe, badania wskazują, że w odniesieniu do zespołu fibromialgii masaż może:
- zmniejszyć ból4, 5, 7, 8, 10
- poprawić stan zdrowia4
- poprawić jakość życia11
- zmniejszyć lęk4, 7, 10
- zmniejszyć depresję4, 5, 7, 8
- zwiększyć liczbę godzin snu4
- zwiększyć jakość snu4, 8, 10
- poprawa jakości snu w czasie10
- redukcja punktów tkliwych4
- zmniejszenie poziomu CRF-LI w moczu (biochemiczny marker objawów związanych ze stresem)5
- zmniejszenie stosowania leków przeciwbólowych7
- zmniejszenie poziomu kortyzolu8, 9
- zmniejszają sztywność8
- zmniejszają zmęczenie8
- dobrze sprawdzają się w integracyjnym planie leczenia3, 11, 12, 13
1. Werner, R. (2009). Przewodnik po patologii dla terapeutów masażu: Fourth Edition. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins.
2. What Is Fibromyalgia? Fast Facts: An Easy-to-Read Series of Publications for the Public. (2009). Retrieved January 22, 2010 from National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) website: http://www.niams.nih.gov/Health_Info/Fibromyalgia/fibromyalgia_ff.pdf.
3. Wahner-Roedler, D.L., Elkin, P.L., Vincent, A., Thompson, J.M., Oh, T.H., Loehrer, L.L., Mandrekar, J.N., Bauer, B.A. (2005). Use of complementary and alternative medical therapies by patients referred to a fibromyalgia treatment program at a tertiary care center. Mayo Clin Proc, 80(1):55-60.
CEL: Ocena częstości i wzoru stosowania medycyny komplementarnej i alternatywnej (CAM) u pacjentów skierowanych do programu leczenia fibromialgii w ośrodku opieki trzeciorzędowej.
PATENCI I METODY: Pacjenci skierowani do Mayo Fibromyalgia Treatment Program między lutym 2003 a lipcem 2003 zostali zaproszeni podczas pierwszej wizyty do wzięcia udziału w ankiecie dotyczącej stosowania CAM w ciągu poprzednich 6 miesięcy. Użyto ankiety z 85 pytaniami, która dotyczyła różnych domen CAM.
WYNIKI: Z 304 pacjentów zaproszonych do udziału, 289 (95%) wypełniło ankietę (263 kobiety i 26 mężczyzn). Dziewięćdziesiąt osiem procent pacjentów stosowało jakiś rodzaj terapii CAM w ciągu ostatnich 6 miesięcy. 10 najczęściej stosowanych terapii CAM to ćwiczenia dla konkretnego problemu medycznego (48%), uzdrawianie duchowe (modlitwy) (45%), terapia masażem (44%), zabiegi chiropraktyczne (37%), witamina C (35%), witamina E (31%), magnez (29%), witamina B complex (25%), zielona herbata (24%) i programy odchudzające (20%).
Podsumowanie: Stosowanie CAM jest powszechne u pacjentów kierowanych do programu leczenia fibromialgii.
4. Field, T., Diego, M., Cullen, C., Hernandez-Reif, M., Sunshine, W., Douglas, S. (2002). Fibromyalgia ból i substancja P zmniejszyć i sen poprawia po terapii masażem. J Clin Rheumatol, 8(2):72-6.
Zaobserwowano, że terapia masażem jest pomocna u niektórych pacjentów z fibromialgią. Badanie to miało na celu zbadanie wpływu terapii masażem w porównaniu z terapią relaksacyjną na sen, substancję P i ból u pacjentów z fibromialgią. Dwudziestu czterech dorosłych pacjentów z fibromialgią przydzielono losowo do grupy stosującej terapię masażem lub terapię relaksacyjną. Otrzymywali oni 30-minutowe zabiegi dwa razy w tygodniu przez 5 tygodni. W obu grupach zaobserwowano spadek lęku i obniżenie nastroju bezpośrednio po pierwszej i ostatniej sesji terapeutycznej. Jednak w trakcie trwania badania, tylko w grupie stosującej terapię masażem odnotowano wzrost liczby godzin snu i spadek ruchów podczas snu. Ponadto, poziom substancji P spadła, a lekarze pacjentów przypisał niższe choroby i oceny bólu i oceniono mniej punktów przetargowych w grupie terapii masażem.
5. Lund, I., Lundeberg, T., Carleson, J., Sönnerfors, H., Uhrlin, B., Svensson, E. (2006). Corticotropin releasing factor in urine–a possible biochemical marker of fibromyalgia. Response to massage and guided relaxation. Neurosci Lett, 403(1-2):166-71.
Celem tego wstępnego badania była ocena związku między możliwym biochemicznym markerem stresu, 24-godzinnym stężeniem w moczu immunoreaktywności czynnika uwalniającego kortykotropinę (CRF-LI), a oceną objawów związanych ze stresem, takich jak depresja i lęk, jak również ocena bólu i reakcji emocjonalnych u pacjentów z fibromialgią (FM). Kolejnym celem było zbadanie efektów masażu i kierowanej relaksacji w odniesieniu do zmian tych samych zmiennych. Pobieranie próbek moczu i oceny przeprowadzono przed zabiegami, po i 1 miesiąc po zakończonych zabiegach. Stężenie CRF-LI analizowano techniką radioimmunologiczną. Do oceny depresji, lęku i bólu zastosowano kwestionariusz CPRS-A, a do oceny bólu i reakcji emocjonalnych – kwestionariusz NHP. Stwierdzono, że 24-godzinne stężenie CRF-LI w moczu jest związane z depresją, nastrojem i niezdolnością do podejmowania inicjatywy. Po leczeniu stwierdzono zmniejszenie stężenia CRF-LI w moczu oraz ocenianego poziomu bólu i reakcji emocjonalnych. Podsumowując, 24-godzinne stężenie CRF-LI w moczu może być wykorzystane jako biochemiczny marker objawów związanych ze stresem, takich jak depresja, u pacjentów z FM, a być może także z innymi schorzeniami charakteryzującymi się przewlekłym bólem. Terapie takie jak masaż i kierowana relaksacja mogą być próbowane w celu poprawy bólu i stresu, ale wymagane są dalsze badania.
6. Melillo, N., Corrado, A., Quarta, L., D’Onofrio, F., Trotta, A., Cantatore, F.P. (2005). Minerva Med, 96(6):417-23.
Fibromialgia jest przewlekłym zespołem, charakteryzującym się rozległym bólem ciała i bólem w określonych punktach przetargowych, którego etiologia i patogeneza jest nadal nieznana. Pacjent może wykazywać również szereg innych objawów, w tym zespół jelita drażliwego, bóle w klatce piersiowej, lęk, zmęczenie, zaburzenia snu, bóle głowy. Częstość występowania fibromialgii waha się od 1-3% w populacji ogólnej, przy czym schorzenie to występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. W przeciwieństwie do sytuacji sprzed kilku lat, obecnie najszerzej akceptowane hipotezy odwołują się do mechanizmów ośrodkowego układu nerwowego, którego lokalne funkcje mogą wpływać również na aktywność mikronaczyniową okołonaczyniową w punktach tkliwych. Istnieje wiele wyników badań potwierdzających hipotezę o istnieniu różnych czynników endogennych i egzogennych, które prowadzą do przewlekłego miejscowego niedotlenienia tkanki mięśniowej. Obecnie leczenie ma charakter polipragmatyczny i jest ukierunkowane na zmniejszenie dolegliwości bólowych. W leczeniu fibromialgii zastosowano szereg metod leczniczych. Terapia farmakologiczna ma na celu podwyższenie progu bólowego i wspomaganie snu. Niefarmakologiczne metody leczenia, takie jak ćwiczenia, masaż, idroterapia mogą być pomocne. Przyszłe badania powinny zbadać możliwe korzyści z nowych strategii, które mogą łączyć działanie gorącej wody w basenie, ćwiczeń rozciągających, masażu i relaksacyjnych korzyści balneoterapii.
7. Brattberg, G. (1999). Connective tissue massage in the treatment of fibromyalgia. Eur J Pain, 3(3):235-244.
Celem tego badania było zbadanie wpływu masażu tkanki łącznej w leczeniu osób z fibromialgią. Wyniki tego randomizowanego badania przeprowadzonego na 48 osobach ze zdiagnozowaną fibromialgią (23 w grupie leczonej i 25 w grupie odniesienia) pokazują, że seria 15 zabiegów masażu tkanki łącznej przynosi efekt przeciwbólowy w wysokości 37%, zmniejsza depresję i zużycie leków przeciwbólowych oraz pozytywnie wpływa na jakość życia. Efekty leczenia pojawiały się stopniowo w ciągu 10-tygodniowego okresu leczenia. Po trzech miesiącach od zakończenia leczenia ustąpiło około 30% efektu przeciwbólowego, a po 6 miesiącach od zakończenia leczenia ból powrócił do około 90% wartości podstawowej. Dopóki nie ma skutecznego leczenia medycznego dla osób z fibromialgią, należy im zaoferować zabiegi z wykorzystaniem masażu tkanki łącznej. Konieczne są jednak dalsze badania nad mechanizmami stojącymi za efektami leczenia. Copyright 1999 European Federation of Chapters of the International Association for the Study of Pain.
8. Sunshine, W., Field, T.M., Quintino, O., Fierro, K., Kuhn, C., Burman, I., Schanberg, S. 1996). Fibromyalgia benefits from massage therapy and transcutaneous electrical stimulation. J Clin Rheumatol, 2(1):18-22.
Trzydziestu dorosłych uczestników zespołu fibromialgii zostało losowo przydzielonych do terapii masażem, przezskórnej stymulacji elektrycznej (TENS) lub grupy bezprądowej przezskórnej stymulacji elektrycznej (Sham TENS) na 30-minutowe sesje terapeutyczne dwa razy w tygodniu przez 5 tygodni. Osoby poddane terapii masażem zgłaszały niższy poziom lęku i depresji, a ich poziom kortyzolu był niższy bezpośrednio po sesjach terapeutycznych w pierwszym i ostatnim dniu badania. Grupa poddana terapii TENS wykazała podobne zmiany, ale tylko po terapii w ostatnim dniu badania. Grupa poddana terapii masażem poprawiła się w pomiarze bólu za pomocą dolorymetru. Zgłaszali oni również mniejszy ból w ostatnim tygodniu, mniejszą sztywność i zmęczenie oraz mniej nocy trudnych do przespania. Tak więc, terapia masażem była najbardziej skuteczna terapia z tych pacjentów fibromyalgia.
9. Pole, T., Hernandez-Reif, M., Diego, M., Schanberg, S., Kuhn, C. (2005). Cortisol spada i serotoniny i dopaminy wzrost po terapii masażem. Int J Neurosci. 115(10):1397-413.
W tym artykule pozytywne skutki terapii masażem na biochemii są recenzowane w tym zmniejszone poziomy kortyzolu i zwiększone poziomy serotoniny i dopaminy. Przegląd badań obejmuje badania nad depresją (w tym nadużycia seksualnego i zaburzenia jedzenia studia), badania zespołu bólowego, badania nad chorobami autoimmunologicznymi (w tym astmy i przewlekłego zmęczenia), badania immunologiczne (w tym HIV i raka piersi) oraz badania nad redukcją stresu w pracy, stresu starzenia się i stresu ciąży. W badaniach, w których kortyzol był oznaczany w ślinie lub w moczu, odnotowano znaczne obniżenie poziomu kortyzolu (średnio o 31%). W badaniach, w których aktywujące neuroprzekaźniki (serotonina i dopamina) były oznaczane w moczu, średni wzrost o 28% odnotowano dla serotoniny i średni wzrost o 31% odnotowano dla dopaminy. Badania te łącznie sugerują stres-alviating skutki (zmniejszenie kortyzolu) i aktywujące skutki (zwiększenie serotoniny i dopaminy) terapii masażem na różne warunki medyczne i stresujące experiences.
10. Castro-Sánchez, A.M., Matarán-Peñarrocha, G.A., Granero-Molina, J., Aguilera-Manrique, G., Quesada-Rubio, J.M., Moreno-Lorenzo, C. (2011). Benefits of massage-myofascial release therapy on pain, anxiety, quality of sleep, depression, and quality of life in patients with fibromyalgia. Evid Based Complement Alternat Med. 2011:561753.
Fibromialgia jest przewlekłym zespołem charakteryzującym się uogólnionym bólem, sztywnością stawów, silnym zmęczeniem, zaburzeniami snu, bólem głowy, spastycznością jelita grubego, dysfunkcją czaszkowo-żuchwową, lękiem i depresją. Celem niniejszego badania było określenie, czy terapia masażem i uwalnianiem mięśniowo-powięziowym może poprawić ból, lęk, jakość snu, depresję i jakość życia u pacjentów z fibromialgią. Przeprowadzono randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne. Siedemdziesięciu czterech pacjentów z fibromialgią przydzielono losowo do grupy eksperymentalnej (terapia uwalniania mięśniowo-powięziowego) i grupy placebo (pozorowane leczenie odłączonym urządzeniem do magnoterapii). Okres interwencji wynosił 20 tygodni. Ból, lęk, jakość snu, depresja i jakość życia były określane na poziomie podstawowym, po ostatniej sesji terapeutycznej oraz po 1 miesiącu i 6 miesiącach. Bezpośrednio po leczeniu i po 1 miesiącu poziom lęku, jakość snu, bólu i jakość życia uległy poprawie w grupie eksperymentalnej w porównaniu z grupą placebo. Jednak po 6 miesiącach od rozpoczęcia terapii, różnice były znaczące tylko w zakresie wskaźnika jakości snu. Myofascial release techniques improved pain and quality of life in patients with fibromyalgia.
11. Casanueva-Fernández, B., Llorca, J., Rubió, J.B., Rodero-Fernández, B., González-Gay, M.A. (2011). Efficacy of a multidisciplinary treatment program in patients with severe fibromyalgia. Rheumatol Int. .
Celem tego badania była ocena skuteczności wielodyscyplinarnego programu leczenia u pacjentów z ciężką fibromialgią. Trzydziestu czterech pacjentów z fibromialgią zostało losowo podzielonych na dwie grupy. Grupa kontrolna: 17 kobiet, które kontynuowały leczenie farmakologiczne i uczestniczyły w czterech sesjach edukacyjnych oraz grupę eksperymentalną, w której znalazło się 17 pacjentek, które oprócz dotychczasowego leczenia farmakologicznego poddano cotygodniowemu programowi 1-h sesji przez 8 tygodni, obejmującemu terapię masażem, ucisk niedokrwienny na 18 punktów czułych, ćwiczenia aerobowe i terapię termiczną. Na początku programu nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy obiema grupami w żadnym z parametrów. Pod koniec leczenia w grupie eksperymentalnej nastąpiła znacząca poprawa w następujących elementach: witalność, funkcjonowanie społeczne, siła uchwytu i 6-minutowy test chodu. W 1 miesiąc po zakończeniu leczenia, grupa eksperymentalna wykazała znaczące różnice w ogólnym postrzeganiu zdrowia, funkcjonowaniu społecznym, sile uchwytu i teście 6-minutowego chodu. W tym czasie, biorąc pod uwagę próg skuteczności klinicznej ustalony na poziomie poprawy 30% lub powyżej dla analizowanych zmiennych, 25% chorych spełniało wymóg poprawy w zakresie: liczby objawów: Visual Analogic Scale dla zmęczenia, Fibromyalgia Impact Questionnaire oraz Beck Anxiety Inventory. Podsumowując, u chorych z ciężkimi objawami fibromialgii można uzyskać poprawę za pomocą krótkoterminowego, taniego i prostego w realizacji wielodyscyplinarnego programu. Potrzebne są jednak dodatkowe badania obejmujące większą liczbę pacjentów, aby potwierdzić korzystny efekt tego programu leczenia.
12. Barbour, C. (2000). Use of complementary and alternative treatments by individuals with fibromyalgia syndrome. J Am Acad Nurse Pract. 12(8):311-6.
Ale ból mięśni jest główną skargą pacjentów z fibromialgią, istnieją niezliczone objawy towarzyszące, które powodują, że szukają opieki zdrowotnej. Niektóre osoby próbują alternatywnych metod leczenia, gdy medycyna konwencjonalna nie przynosi ulgi w objawach. Opracowano kwestionariusz w celu zebrania informacji dotyczących leczenia uzupełniającego i jego skuteczności. Sześćdziesiąt osób odwiedziło stronę internetową badacza, wypełniło i przesłało kwestionariusz online na temat fibromialgii. Literatura, ciepło, spacery, witaminy i masaż były najczęściej stosowanymi metodami leczenia. Literatura, aromaterapia, grupy wsparcia, ciepło i masaż zostały ocenione jako najbardziej skuteczne.
13. Lemstra, M., Olszynski, W.P. (2005). The effectiveness of multidisciplinary rehabilitation in the treatment of fibromyalgia: a randomized controlled trial. Clin J Pain.21(2):166-74.
OBJAWY: Ocena skuteczności wielodyscyplinarnej rehabilitacji w leczeniu fibromialgii w porównaniu ze standardową opieką medyczną.
METODY: Siedemdziesiąt dziewięć kobiet i mężczyzn zostało losowo przydzielonych do jednej z dwóch grup. Grupa interwencyjna składała się z przyjęcia i wypisu od reumatologa i fizykoterapeuty, 18 grupowych nadzorowanych sesji terapii wysiłkowej, 2 grupowych wykładów na temat bólu i radzenia sobie ze stresem, 1 grupowego wykładu edukacyjnego, 1 grupowego wykładu dietetycznego i 2 sesji terapii masażem. Grupę kontrolną stanowiła standardowa opieka medyczna sprawowana przez lekarza rodzinnego pacjentów. Mierniki wyników obejmowały postrzegany przez siebie stan zdrowia, niepełnosprawność związaną z bólem, średnią intensywność bólu, obniżony nastrój, dni z bólem, godziny z bólem, zużycie leków na receptę i bez recepty oraz status zawodowy. Wyniki były mierzone na koniec 6-tygodniowej interwencji i w 15-miesięcznej obserwacji.
WYNIKI: Trzydziestu pięciu z 43 pacjentów z grupy interwencyjnej i 36 z 36 pacjentów z grupy kontrolnej ukończyło badanie. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między 2 grupami przed interwencją. Analiza Intention-to-treat wykazała, że w grupie interwencyjnej, w porównaniu z grupą kontrolną, wystąpiły statystycznie istotne zmiany na zakończenie interwencji w zakresie samooceny stanu zdrowia, średniego natężenia bólu, niepełnosprawności związanej z bólem, obniżonego nastroju, dni z bólem i godzin z bólem, ale nie było istotnych różnic w stosowaniu leków bez recepty, stosowaniu leków na receptę lub statusie pracy. W wieku 15 miesięcy, wszystkie wyniki zdrowotne zachowały swoje znaczenie, z wyjątkiem stanu zdrowia. Zażywanie leków bez recepty i na receptę wykazało znaczące redukcje po 15 miesiącach. Binarna regresja logistyczna wykazała, że na długoterminowe zmiany w Pain Disability Index miały wpływ długotrwałe stosowanie się do ćwiczeń i status dochodów.
WNIOSKI: Pozytywne wyniki związane ze zdrowiem w tym przeważnie niereagującym na leczenie schorzeniu mogą być osiągnięte przy pomocy taniej, grupowej interwencji multidyscyplinarnej w środowiskowym, nieklinicznym otoczeniu.
Zrzeczenie się odpowiedzialności: Stanowiska American Massage Therapy Association (AMTA) są zatwierdzone przez AMTA House of Delegates i odzwierciedlają poglądy i opinie stowarzyszenia, oparte na aktualnych badaniach. Oświadczenia te nie są wyrazem opinii prawnej dotyczącej zakresu praktyki, diagnozy medycznej lub porady lekarskiej, ani nie stanowią poparcia dla żadnego produktu, firmy lub konkretnej techniki, modalności lub podejścia do terapii masażem.
Oryginalnie zaproponowane przez Ann Blair Kennedy
Zatwierdzone w październiku 2012
.