Przez całe swoje życie, Raymond Felton nigdy nie był facetem od tatuaży.
Jermichael Wright, jego najlepszy przyjaciel, zarabia na życie w świecie projektowania tuszu jako artysta z własnym sklepem.
Wspólnie w Latta High School w Południowej Karolinie, ta dwójka wygrała mistrzostwa stanowe back-to-back w 2001 i 2002 roku. Ze średnimi kariery 39 punktów, 9.1 zbiórek 8.9 asyst i 5.6 kradzieży na grę, Felton poprowadził Vikings do 104-9 rekord w ciągu czterech sezonów i zarobił nagrodę Naismith Prep jego starszy rok wśród przyszłych nazwisk domowych, w tym upstart junior LeBron James, przed dokonaniem pamiętnego biegu na University of North Carolina.
Ale to nie wyróżnienia i osobiste osiągnięcia utkwiły w Feltonie; to przesłanie, którym on i Wright żyli sprawiło, że stało się to możliwe – GBMS, ta sama fraza, którą wieloletni weteran NBA wytatuował sobie na prawym ramieniu w zeszłym roku.
„To oznacza God Bless My Success,” Felton powiedział Basketball Insiders w ekskluzywnym wywiadzie telefonicznym. „To jest dla mnie codzienna rzecz. Every dang day.”
–
Tydzień temu minął pełny rok odkąd Felton został wolnym agentem. Po dwóch sezonach spędzonych w Oklahoma City Thunder, nie podpisał kontraktu z żadną drużyną. To pierwszy raz, gdy 36-latek nie gra zawodowo od czasu, gdy w 2005 roku trafił do Stowarzyszenia.
To spora zmiana dla kogoś, kto całe życie był związany z piłką, jednak jego codzienność nie uległa zmianie. Felton nie skończył jeszcze z grą. Wciąż mieszka w Oklahoma City, trenuje, pozostaje w formie i, co najważniejsze, utrzymuje zdrową dietę wraz z wiekiem.
„To było trudne, psychicznie, nie będąc w stanie robić czegoś, co kochasz robić i masz pasję do” Felton powiedział o braku akcji. „Kocham koszykówkę. Robiłbym to nawet wtedy, gdyby mi za to nie płacono. Ale ja, rozumiejąc, że mam 36 lat i zbliżam się do końca mojej kariery, po prostu nie chciałem, żeby to się tak skończyło. Więc dlatego nie przechodzę na emeryturę.
„Czuję, że wciąż mogę grać. Jeśli dojdę do punktu, w którym poczuję, że nie mogę poruszać się tak, jak kiedyś, to daje mi znać, że nadszedł czas, abym sobie odpuścił. Nawet jeśli będę musiał przemierzyć cały świat, będę grał w koszykówkę przez kolejne dwa lata, aby zadowolić siebie i to, jak chcę to zakończyć.”
Tej minionej wiosny pojawiły się błędne doniesienia, że Felton podpisuje kontrakt z czeskim klubem Second Division GBA Jindrichuv Hradec, aby kontynuować swoją karierę zawodniczą. Więc co się stało?
Felton rozmawiał z trenerem zespołu, który przypadkiem jest jego przyjacielem z Północnej Karoliny. Trener próbował namówić go, aby przyjechał za ocean i dołączył do nich na turniej, więc Felton z ciekawości zrobił kilka badań. Nie zaszło to daleko. Zaoferowano mu pieniądze i odbył rozmowę z generalnym menadżerem klubu, ale warunki nigdy nie zostały uzgodnione, ani bliskie uzgodnienia. W rzeczywistości, jego agent nawet nie rozmawiał z kierownictwem drużyny.
„Zacząłem dostawać wszelkiego rodzaju telefony od ludzi mówiących, 'Hej człowieku, podpisałeś z Czechami i nie możesz nawet pojechać do Czech’,” powiedział Felton. „A ja na to, 'Nie, jestem w domu. Nigdzie się nie wybieram.’ Nie wiem. To było po prostu wielkie pomieszanie z tym.”
Najbliżej Felton przyszedł do gry było ostatnie lato. Często trenował z Houston Rockets i czuł, że organizacja zaproponuje mu kontrakt. Jesienią nie zaprosili go nawet na obóz treningowy. W idealnej sytuacji Felton chciałby wrócić do NBA z drużyną, która doceni jego obecność.
„Wciąż czuję, że mam wiele do zaoferowania, ale wiecie jak to jest teraz w lidze. Chcą iść w młodość. Chcą robić różne rzeczy. To może być czasami niefortunne.”
–
To nie pierwszy raz, kiedy Felton znalazł się po złej stronie Pani Szczęścia. Po czterech przegranych sezonach w Charlotte Bobcats, drużyna osiągnęła playoffy i wydawało się, że jest nastawiona na franchise turnaround; nie wyszło tak, jak myślał.
Felton podpisał kontrakt z New York Knicks latem 2010 roku, ruch, który okazał się znakomity zarówno dla drużyny, jak i dla niego samego. W 54 meczach, Felton był średnio career-bests w punktach (17.1), asyst (9) i procent rzutów wolnych (86.7), wszystko w ponad 38 minut na konkurs.
Led by All-Star big man Amar’e Stoudemire, młode talenty jak Felton, Danilo Gallinari, Wilson Chandler i obiecujący rookies – Landry Fields i Timofey Mozgov – Knicks byli w środku playoff pack z rekordem 28-26 i rzeczy wyglądały w górę w Wielkim Jabłku.
Z drugiej strony, organizacja miała okazję uderzyć w złoto z hometown superstar, Carmelo Anthony, aching do gry dla Nowego Jorku. Knicks poszedł z drugiej opcji i dokonał blockbuster trzy-way trade nabyć 'Melo z Denver Nuggets. Felton, wraz z kilkoma kluczowymi zawodnikami i młodymi talentami, stał się zbędny. Jest to scenariusz, który nasuwa pytanie: „Co by było gdyby?”
„Mam to samo pytanie, które ty masz,” chuckled Felton. „’Co by było gdyby? What if y’all just waited?” 'Melo was gonna come anyway. On i tak miał przyjść tego lata w wolnej agenturze. Po prostu…nie wiem, stary. Dla mnie ta drużyna była wyjątkowa i myślałem, że mogła być naprawdę wyjątkowa. Chciałbym zobaczyć, co mogliśmy zrobić, ale tak czasem jest w lidze.”
Po zakończeniu roku z Nuggets, Felton został sprzedany jeszcze raz do Portland Trail Blazers, gdzie spędził jeden krótki sezon dzięki lockoutowi. W offseason 2012 wrócił do Nowego Jorku przez kolejny trade i ostatecznie grał z człowiekiem, za którego został przeniesiony. Pod wodzą nowego trenera Mike’a Woodsona i u boku nowych kolegów z drużyny, Felton był częścią najlepszej drużyny Knicks od końca lat 90-tych. Felton uważał, że grupa miała „dużą szansę” na tytuł, i mimo porażki w serii z Indiana Pacers w drugiej rundzie postseason, to był świetny rok.
Folton po swoim drugim go-round z Nowym Jorkiem, Felton odbił się z trzema drużynami w ciągu pięciu lat. Kiedy w czerwcu 2014 roku Knicks wysłali go do Dallas Mavericks, kontuzja zmusiła go do wypadnięcia z rotacji już w pierwszym sezonie tam spędzonym. Pomimo tego, że po raz pierwszy w karierze otrzymywał DNPs, chwali Ricka Carlisle za to, że był z nim szczery w kwestii jego początkowej roli. Felton ciężko pracował na swoje miejsce w składzie w kolejnym sezonie i udało mu się to, a w playoffach zaliczył kluczowe występy dla drużyny. Ponownie, założył, że podpisze kontrakt z Mavericks, gdy jego umowa wygaśnie, ale nie doszło to do skutku.
Więc jego kolejną decyzją było podpisanie kontraktu z Los Angeles Clippers, aby wesprzeć Chrisa Paula. Nie była to zła decyzja, gdyż Felton otrzymywał ponad 20 minut gry na noc w 80 meczach (plus playoffy). Nawet w swoim pierwszym sezonie w Oklahoma City Thunder w następnym roku, Felton miał stałą rolę i występował w każdym meczu. Dwa lata temu podpisał z nimi ponownie kontrakt, myśląc, że będzie miał te same obowiązki. Tak się nie stało.
„Miałem już podpisane z powrotem jako wolny agent,” wyjaśnił Felton. „Potem zrobił, że handel później w lecie, kiedy pozbyli się 'Melo, aby przejść do Atlanty, a następnie dostali Dennis Schroder tam. Wtedy tak jakby po prostu powiedzieli mi, że będą grać nim jako rezerwowym point guardem. I to było jak, no cóż, ok, chciałbym wiedzieć, że idąc do wolnej agencji przed podpisaniem z powrotem.”
No hard feelings z Felton, choć. Poznał wielkich przyjaciół za czasów Thunder i wciąż utrzymuje kontakt z Russellem Westbrookiem, Paulem Georgem, Jeramim Grantem, Stevenem Adamsem i Schroderem, młodym guardem, który wyprzedził jego dawną rolę.
Poznał sposób, w jaki działa liga i pechowe przerwy, które przychodzą z bycia jej częścią, mocno wierząc, że zdolność do adaptacji jest jedyną drogą do długowieczności.
–
To było tak niedawno, jak 2019 NBA Playoffs, gdzie Felton pokazał swoje umiejętności w spurts, najbardziej zauważalnie szybki stint w Game 4 między Thunder i Portland Trail Blazers. Zdobył osiem punktów w szybkim tempie i zapoczątkował bieg, który doprowadził tłum w Chesapeake Energy Arena do szału, moment, w którym czuł, że pokazał drużynom i światu, że nie stracił kroku.
Felton nie traci pewności siebie i nigdy nie będzie. Wie, że może wpłynąć na wygraną – strzelanie, obrona, bycie generałem parkietu – w każdej ilości minut, które są mu dane, a także w roli mentora.
„Znajdujesz się w sytuacji, w której wiele drużyn, które są wygrywającymi drużynami lub są drużynami weteranów, które jakby już mają swój zespół ustawiony, a ja idąc do młodego zespołu byłby w zasadzie innym trenerem, graczem-trenerem. Więc wchodzisz w taką sytuację i już wiesz, że nie będziesz grał, bo oni się przebudowują. Oni próbują radzić sobie z ich młodych guys.
„I jestem do punktu teraz, gdzie po prostu chcę być wokół gry. Jestem gotowy, aby to zrobić. Jestem gotów być graczem-trenerem, aby pomóc młodym chłopakom i pomóc im rozwinąć swoje umiejętności i pomóc im nauczyć się gry, psychicznie. Ponieważ prawie każdy ma fizyczne atrybuty, ale wielu z nich brakuje mentalnej części, która jest naprawdę ważna w byciu graczem NBA. Więc jestem chętny, aby być w stanie pomóc w tym aspekcie i nadal po prostu być gotowy, jeśli mój numer zostanie wywołany.”
Jeśli spodziewasz się zobaczyć Feltona w mundurze NBA w najbliższym czasie, to prawdopodobnie nie będzie to podczas restartu ligi w tym miesiącu. Jak wielu, ma on obawy związane z bańkowym środowiskiem w World of Disney w Orlando. Z tego, z kim rozmawiał, wynika, że są „niepewne” uczucia w stosunku do samego planu. Pomiędzy wzrostem przypadków koronawirusa na Florydzie i walki z niesprawiedliwością rasową i brutalnością policji, Felton nie jest pewien, czy gracze będą tam z psychicznego punktu widzenia.
„I kinda wish they would’ve po prostu jak anulować sezon, po prostu naprawdę anulować go i po prostu skupić się na drafcie i skupić się na tym nadchodzącym sezonie i po prostu niech ten jeden go,” Felton powiedział. „I wiem, że to nigdy nie zostało zrobione; minęło dużo czasu, odkąd to kiedykolwiek się stało, ale minęło dużo czasu, odkąd świat ma do czynienia z tym, z czym mamy do czynienia teraz, too.
„Nawet faceci, którzy czują się tak, jak ja się czuję, tęsknimy za grą też. Ja tęsknię za nią jak szalony. Nie grałem przez cały rok, więc z chęcią poszedłbym grać. Bardzo bym chciał, ale nie po to, by ryzykować chorobę, ryzykować życie, ryzykować, że coś stanie się moim dzieciom lub rodzinie. Nie, to po prostu… nie po to, by zakończyć sezon. (Jeśli) mówimy o rozpoczęciu nowego sezonu, to ok, to jest inna historia. Ale żeby skończyć i zrobić ten format, który teraz próbują, nie. Nie w mojej opinii. To jest moja opinia, ale nie wszyscy czują się w ten sposób, więc.”
Despite jego uczucia na temat samego powrotu, Felton czuje, że jego przyjaciele i gracze w całej lidze użyją swojej platformy w pozytywny sposób, aby wpłynąć na zmiany. Podzielił się przejmującymi myślami na temat problemów dziejących się w naszym kraju i na naszym świecie.
„Wszystko może pomóc w tym momencie,” powiedział Felton. „To, z czym mamy teraz do czynienia, to po prostu coś, co po prostu musi się skończyć. To nie jest żadna rasowa sprawa. To nie są żadni czarni przeciwko białym. To nie to. Chodzi tylko o to, że ci gliniarze, ci źli gliniarze – bo nie wszyscy gliniarze są źli, powiem to; mam przyjaciół gliniarzy – ale ci, którzy robią coś, co inni gliniarze muszą wstać, zająć stanowisko i powiedzieć: 'Słuchaj, nie tak powinniśmy postępować’. Wiesz, nie powinieneś kłaść swojego kolana na szyi tego człowieka tak długo, a on w końcu zemdleje i umrze. Nie powinieneś zastrzelić człowieka, bo ucieka przed tobą, a ty strzelasz mu w plecy. To po prostu zbyt wiele przypadków, gdzie te rzeczy się dzieją, i to jest po prostu jak, to musi się skończyć.
„I cieszę się, że wszyscy protestują i robią rzeczy, które robią, bo to jest jak…te rzeczy się dzieją, ale nikt nic z tym nie robi. Zostaje to zamiecione pod dywan, i to jest jak, nie. Dosyć tego. Jesteśmy zmęczeni. Skończyliśmy. Skończyliśmy z tym. Nie powinienem odpowiadać na pytanie mojego syna, który pyta mnie w stylu: „Tato, boję się. Tato, boję się, że będę czarny. I to jest jak, co? Kiedy słyszę, że moje dziecko mówi coś takiego, teraz jestem zły, teraz jestem wściekły. To są rzeczy, które muszą się skończyć, człowieku. Mamy do czynienia z wieloma rzeczami na świecie teraz z (coronavirus), a następnie wszystkie te rzeczy, które dzieje się z Black Lives Matter, too.
„To jest po prostu trudne czasy teraz,” Felton kontynuował. A ja wciąż czuję, że wszyscy przejdziemy przez to, przejdziemy przez to. Zmiana nastąpi, bo będziemy się jej domagać. Będziemy domagać się zmian. A potem z (koronawirusem), to jest po prostu coś, że po prostu musimy pozostać silni jako kraj i po prostu przeczekać tę rzecz, człowieku. Po prostu bądźcie bezpieczni i wszyscy praktykujcie rzeczy, które musimy praktykować – dystans społeczny, odkażanie rąk, trzymajcie maski na sobie, róbcie rzeczy, które musicie robić w tych trudnych momentach. To trudne, stary. W takich chwilach chcesz być blisko swojej rodziny, blisko swoich dzieci i starać się zapewnić im bezpieczeństwo. You know, it’s kinda hard to concentrate on basketball when there’s so much going on in the world that you can’t ignore.”
–
While Felton and Wright carry GBMS on in their respective lives, the two have envisioned starting up a clothing line together. Felton ma już koszulki i dresy, a ludzie zawsze pytali go o odzież, którą nosi. To miłość, która motywuje go do przejścia przez to w dół linii.
When asked about his future in basketball once his playing days are over, Felton seems unsure. Wie jednak, że chce pozostać przy grze. Nie jest to jednak czas, by o tym teraz rozmawiać. There’s unfinished business left to take care of in his eyes.
Felton’s path to this point has been filled with peaks and valleys. Miał swój sprawiedliwy udział w momentach na szczycie i na dole.
„Czuję, że musisz popełniać błędy i robić rzeczy w życiu, aby być lepszą osobą i nauczyć się, jak być lepszą osobą i lepszym człowiekiem w swoim życiu,” Felton powiedział. „Czy to jest (jako) ojciec, mąż, czy kolega z drużyny, czy przyjaciel, czy syn, czy cokolwiek to jest. Musisz zrobić trochę złego, aby się nauczyć.
„Więc naprawdę nie wiem, czy mam zbyt wiele żalu, ponieważ naprawdę nie mogę narzekać z moim życiem. Tak, przeszedłem przez kilka rzeczy – przeszedłem przez kilka trudnych rzeczy poza boiskiem – ale pozostałem skupiony, zawsze trzymałem Boga na pierwszym miejscu i wierzyłem w Boga i wierzyłem, że on pomoże mi przez to przejść. Psychicznie, fizycznie, cokolwiek. Zawsze tak było. Zawsze przechodziłem przez wszystko, przez co przechodziłem.”
Przez to wszystko, Felton nie zmieniłby niczego o tym, jak się tu dostał.
.