De dialoog over geluk is de afgelopen 3000 jaar sinds de Griekse en Romeinse oudheid niet veel veranderd.
Maar men doet alsof alles is veranderd en dat meer mensen ongelukkig zijn dan ooit. Dat zou komen omdat we meer verbonden zijn dan ooit.
Je leest het de hele tijd. “Technologie maakt mensen eenzaam en depressief!”
Ik ben het ermee eens dat de technologie zelf is veranderd. Maar de menselijke natuur niet. Mensen zijn ongelukkig, eenzaam, ellendig en verdrietig geweest sinds het begin van de moderne beschaving. We stellen onszelf nog steeds vragen als:
- Vind ik mijn baan leuk?
- Hoe zit het met mijn huis?
- Maakt mijn partner me gelukkig?
- Hoeveel geld heb ik nodig om gelukkig te zijn?
Zo denken we al eeuwen. En als je een soortgelijk denkproces hebt, kan ik je vertellen dat het verkeerd is.
Het conventionele denken over geluk impliceert dat andere dingen of mensen ons gelukkig maken. Heeft u daar wel eens over nagedacht?
Waarom geloven we dat iets ons altijd gelukkig moet maken?
Ik denk dat dat het grootste probleem is met geluk. Waarom blijven we geluk associëren met uiterlijke zaken als carrière, liefde en geld?
Wanneer je een baan hebt waar je van houdt? Een goede relatie met je partner? Een hoop geld?
Maar hoe zit het als je je verveelt op je werk? Of wanneer je relatie onverdraaglijk wordt? Of wanneer je geld nooit genoeg lijkt te zijn?
Ik heb geschreven over hoe ik nut nastreef in plaats van geluk. En dat als je jezelf nuttig maakt, je je gelukkig voelt.
Veel mensen vonden dat een goed idee, omdat het onszelf in de bestuurdersstoel zet. Maar dat riep een belangrijke vraag op.
“Hoe weet ik dat ik gelukkig ben?”
Het is een vraag die je alleen kunt stellen als je op een dieper niveau over dit concept nadenkt. Ziet u, de meesten van ons denken nooit na over het meten van geluk. Of, we nemen gewoon aan dat we weten hoe we het moeten doen.
Ja, we kunnen onze carrière-, geld-, relatie- en gezondheidsdoelen definiëren – en we maken die dingen meetbaar.
En toch meten we niet dat ene ding dat al die dingen de moeite waard maakt: Ons eigen geluk.
Vertrouw nooit op externen voor je geluk
Dat is mijn enige maatstaf voor geluk. Ik vraag mezelf af: “Vertrouw ik op iets of iemand om me gelukkig te maken?”
Ik wil dat mijn antwoord “nee” is. Laat me het uitleggen: Ik hou van mijn werk, familie, vriendin, maar ik vertrouw niet op hen om gelukkig te zijn. Ik ben gewoon gelukkig.
Het leven is te kort om persoonlijk lijden te ondergaan. We kunnen ons eigen geluk niet in andermans handen leggen.
Geluk is een gemoedstoestand. Je hebt het helemaal zelf in de hand. Net zoals je kunt besluiten iets nuttigs met je tijd te doen, kun je besluiten dat je gelukkig bent.
“Maar niets in mijn leven maakt me gelukkig.”
Daar ga je weer! Je zit gevangen in de oude manier van denken. Het is gemakkelijk om je baan, echtgenoot, familie of zelfs de wereld de schuld te geven van je ongelukkigheid.
Ik ontmoet voortdurend mensen die zeggen dat de wereld een slechte plaats is. Ja, slechte dingen gebeuren met mensen. En ja, sommige mensen zijn slecht. Ik ga niet doen alsof die dingen niet gebeuren.
Maar heb je dat in de hand? Nee. Dus zet je er overheen en laat andere dingen je niet ellendig maken. Het is tijd om op te houden een cynicus te zijn.
Houd in gedachten: je hebt geen reden nodig om gelukkig te zijn. Dat is het hele idee in één zin. Maar het zeggen is iets heel anders dan het werkelijk beleven.
Het enige wat je hoeft te doen is gelukkig zijn – en dat ben je.