Rodzice często pytają mnie, jak dogadać się z ich nagle zmienną, przednastoletnią córką.

Rodzice często pytają mnie, jak dogadać się z ich nagle zmienną córką w wieku przedszkolnym. To szok, kiedy twoja wcześniej słodka córeczka znowu zaczyna się denerwować. Dwunastoletnie dziewczynki mogą być nastrojowe, przesadnie dramatyzujące, skupione na sobie, skoncentrowane prawie wyłącznie na przyjaciołach, zamknięte w sobie, surowe, gadatliwe i protekcjonalne w stosunku do rodziców. Oczywiście, mogą być również dojrzałe, czułe i rozkoszne, ale w najgorszym przypadku są skrzyżowaniem najtrudniejszych aspektów maluchów i nastolatków.

Zła wiadomość jest taka, że rozwijające się ciało nastolatki jest zalewane przez hormony, jej mózg jest przebudowywany, jej potrzeba odkrywania siebie i swojego miejsca w świecie bierze górę nad innymi rzeczami, które ceni (jak rodzina i praca w szkole), i prawdopodobnie nie może przyznać, jak bardzo nadal cię kocha i potrzebuje, ponieważ ciężko pracuje, aby poczuć się „dorosłą” i niezależną. Dobrą wiadomością jest to, że jeśli możesz zaakceptować tę nową sytuację i odpowiednio dostosować swoje rodzicielstwo, lata młodzieńcze są doskonałym czasem na wzmocnienie waszego związku, zanim ona wejdzie w wiek nastoletni.

Więc dla tych trudnych dni, oto 16 wskazówek, które sprawią, że rodzicielstwo twojej nastolatki będzie mniej dramatyczne, a więcej rozkoszy:

1) Bądź skłonny do zmian.

Nie możesz rodzić w sposób, w jaki robiłeś to, gdy była mała; to po prostu nie jest odpowiednie ani skuteczne. Jeśli staje się drażliwa, jest to sygnał, że musisz dostosować swój styl rodzicielstwa, aby połączyć się i słuchać więcej. (To się stanie właśnie w tych momentach, kiedy chcesz, żeby cię słuchała, oczywiście!).

2) Skup się na relacji, nie na dyscyplinie.

Nie zdobędziesz szacunku, jeśli ona nie czuje się z tobą związana. Walcz jak cholera, żeby być blisko córki. Nie pozwól, żeby cię odepchnęła. Ona nadal cię potrzebuje, tylko nie potrafi tego przyznać. Znajdź każdą okazję, by nawiązać kontakt. Przytulaj ją na powitanie każdego ranka i przytulaj na pożegnanie, kiedy wychodzi do szkoły. (Rób to z poczuciem humoru, a ona też cię uściska.) Powitaj ją z radością i uściskiem, kiedy zobaczysz ją ponownie w ciągu dnia. W nocy może nie „potrzebować” tulenia, ale to nie powinno cię powstrzymać przed położeniem się obok niej, by porozmawiać o jej dniu i spędzić kilka minut w cichej atmosferze. Wielu rodziców uważa, że ten czas tuż przed snem jest czasem, kiedy ich córka jest najmniej rozproszona przez inne rzeczy i najbardziej skłonna do otwarcia swojego serca.

3) To właściwe, że twój nastolatek chce więcej niezależności.

Jeśli nalegasz na kontrolowanie wszystkich jej wyborów, zapraszasz do buntu, lub gorzej. Jeśli znajdziesz odpowiednie sposoby, aby dać swojej córce niezależność, nie będzie musiała się buntować przeciwko tobie, aby zacząć stać na własnych nogach. Oczywiście, że będzie popełniać błędy. Tak właśnie uczą się ludzie. I oczywiście, że nie jest gotowa, by podejmować wszystkie swoje decyzje. Ty wciąż jesteś rodzicem. Decydując się, ile ważyć w jest najtrudniejszą częścią tego rodzicielskiego tańca.

4) Zaplanuj jakość czasu.

Stwórz regularne czasy, co najmniej raz w tygodniu, kiedy idziesz razem na brunch lub manicure lub spacer, i jak najwięcej z tych możliwości, aby połączyć. Pomysły na rozmowy z nią znajdziesz w 230 rozdziałach, które pomogą ci w rozmowach z dzieckiem. Ale nie musisz zawsze prowadzić głębokich rozmów. Po prostu doceniaj ją i ciesz się nią. I słuchaj, słuchaj, słuchaj. Pamiętaj, że im więcej dajesz jej rad, tym bardziej czuje, że nie wierzysz w jej zdolność do samodzielnego rozwiązywania problemów. Zamiast tego zadawaj dobre pytania i wczuwaj się w jej sytuację.

5) Kultywuj empatię i staraj się spojrzeć na sprawy z jej perspektywy.

Słuchając jej, przypomnij sobie, że zdenerwowanie w danej chwili może nie wydawać się wielką sprawą dla ciebie, ale dla niej jest to jak koniec świata. To, że twoje ciało zaczyna się zmieniać tak dramatycznie, jest niepokojące w najlepszym przypadku i bolesne w najgorszym, jak w przypadku bólów wzrostowych i skurczów menstruacyjnych. Oznacza to, że kiedy ona przesadnie dramatyzuje, ty zaoferuj jej empatię. Jej ukąszony palec może nie uzasadniać tego całego zamieszania, ale coś ją boli i chce, żebyś ją pocałował i sprawił, że będzie lepiej, nawet jeśli nie jest do końca pewna, co ją trapi i jak to ująć w słowa.

6) Bądź świadomy, że dziewczęta tween zazwyczaj hartują wielki niepokój związany z dojrzewaniem.

Jedno z badań wykazało, że młodzi chłopcy z niecierpliwością czekali na okres dojrzewania i siłę, władzę, niezależność i prestiż, które rozwiną. Z drugiej strony, dziewczęta bały się okresu dojrzewania, obawiając się menstruacji, nowej podatności na wpływy mężczyzn oraz presji bycia seksowną i atrakcyjną. Większość dziewcząt nie wie, jak ubrać te lęki w słowa, ale czują je, nawet gdy błagają o noszenie skąpych strojów, by być „cool”. Twoja córka może chcieć być hotie więc inne dzieci będą pod wrażeniem z nią, ale wewnątrz ona wie dobrze, że nie jest gotowa na uwagę, która przyniesie.

7) Upewnij się, że twoja córka jest coraz dziewięć godzin snu każdej nocy, jako absolutne minimum.

Dużym czynnikiem przyczyniającym się do niesławnego nastroju tweens i nastolatków jest to, że nie dostają wystarczająco dużo snu. Badania wykazują, że potrzebują co najmniej dziewięciu godzin. Jeśli twoje dziecko nie budzi się naturalnie (bez alarmu lub wezwania do obudzenia się), to nie kładzie się do łóżka wystarczająco wcześnie, aby dostatecznie wypocząć.

Większość nastolatków zaczyna mieć trudności z zasypianiem w nocy. Ale kiedy dzieci pozostają do późna, ich hormony stresu, takie jak kortyzol, kopać w, co sprawia, że trudniej jest zasnąć. Problemem jest to, że kortyzol pozostaje w systemie i sprawia, że są zdenerwowani następnego dnia; przyczynia się również do depresji, niepokoju i przyrostu masy ciała. Słynna nastrojowość nastolatków jest częściowo spowodowana późną porą kładzenia się do łóżka, która stała się standardem w naszej kulturze. To, że twój maluch zyskuje zdolność do samodzielnego zasypiania, nie oznacza, że pozwolisz mu nie spać przez pół nocy. To, że twój nastolatek i nastolatka zyskują zdolność do samodzielnego zasypiania, nie oznacza, że nie jest to dla nich szkodliwe. Jeśli nastolatka ma problemy z zasypianiem, zapoznaj ją z ćwiczeniami relaksacyjnymi, które przydadzą się jej przez resztę życia. Ale nalegaj na rozsądną porę spania.

A co z badaniami, że zegar nastolatków jest ustawiony tak, aby nie spać do późna? Badacze nie kontrolowali użycia ekranu. Kiedy ludzie używają niebieskiego światła (telefony, ipady, komputery, tv) w ciągu godziny lub dwóch od pory snu, tłumi ono melatoninę i utrzymuje nas w stanie przebudzenia. Naturalnie, wtedy śpimy później, ponieważ młodzi ludzie potrzebują więcej snu niż dorośli. Założę się, że jak tylko w tych eksperymentach powstrzymają dzieci przed używaniem ekranów, będą one miały ten sam zegar ciała, co inni ludzie. Dlaczego miałyby ewoluować inaczej niż reszta z nas? Dlatego tak ważne jest, aby trzymać wszystkie ekrany z dala od sypialni. (Tak, dotyczy to również dorosłych.)

8) Ogranicz korzystanie z komputera.

As tween girls begin to lose interest in pretend play and the other games that occupied their earlier years, many of them begin to spend more time on the computer, and it isn’t unusual for them to fall into the grip of a computer addiction. Pierwszym krokiem będzie ograniczenie rozmów na czacie z przyjaciółmi do godzin po zakończeniu pracy domowej.

Przynęta witryn mediów społecznościowych może być silna, zwłaszcza jeśli inne dzieci są na nich. Facebook ma zasadę, że użytkownicy muszą mieć 13 lat, więc uzyskanie konta na Facebooku, gdy jesteś poniżej 13 wymaga kłamstwa, co jest wystarczającym powodem dla rodziców, aby nix go. (Jest to jeden z niewielu przypadków, kiedy kultura będzie cię wspierać w twoim rodzicielstwie, więc skorzystaj z tego). Dobrym pomysłem jest zapoznanie się z kulturą techniczną swojego dziecka i jego przyjaciół; możesz zacząć tutaj, aby znaleźć kilka sugerowanych, przyjaznych rodzicom stron internetowych na temat wychowywania dzieci obeznanych z Internetem: Internet Smarts: Keeping Your Kids Safe Online.

Powinieneś również wiedzieć, że producenci gier komputerowych nie szczędzą kosztów i używają bardzo wyrafinowanych testów, aby upewnić się, że ich gry są fizycznie uzależniające, co oznacza, że ciało twojego dziecka jest skąpane w adrenalinie i innych neuroprzekaźnikach, jak tylko pomyśli o graniu w swoje gry. Gry komputerowe faktycznie zmieniają chemię naszego mózgu, gdy w nie gramy, i nie wiemy, jak długo efekty utrzymują się później. Nie narażamy naszych dzieci na inne uzależnienia i nie zostawiamy ich samych sobie. Dzieci potrzebują naszej pomocy, aby poradzić sobie również z tym uzależnieniem.

9) Pielęgnuj pasje swojej córki.

Wszystko, na czym jej naprawdę zależy i w co może się zaangażować, jest dla niej ochroną, miejscem, w którym czuje się kompetentna, miejscem, w którym może się przeforsować i nauczyć odporności, miejscem, w którym może się zatracić, gdy strzały oburzającej fortuny przeszywają ją zbyt głęboko. Czy ona lubi tańczyć? Pisać? Rysować? Zrób wszystko, aby ją do tego zachęcić. Oczywiście ważne jest, aby było to coś, co ją pociąga, a nie coś, do czego namawiają ją rodzice. I nie zmuszaj jej do występów czy udziału w konkursach. Niech chodzi o zaangażowanie w jej własną pasję, a nie o wydajność.

10) Nie pozwól, aby Twoja córka zamieniła się w kanapowego ziemniaka.

Regularne ćwiczenia fizyczne przynoszą ogromne korzyści, od rozruszania metabolizmu po zrównoważenie szalejących hormonów i ułatwienie zasypiania w nocy. Wyrób w sobie nawyk aktywności fizycznej każdego dnia, czy to będzie jazda na rowerze, gra w piłkę nożną, rodzinna wycieczka czy czas spędzony na bieżni. Ale uwaga: Prawdopodobnie będziesz musiała się przyłączyć. Zamiast się na to obrażać, potraktuj to jako sposób na utrzymanie więzi i zdobycie trochę ćwiczeń.

11) Rozmawiaj o związkach i seksie.

Twoja córka jest głodna informacji o miłości i seksie. Mówienie o tym nie sprawi, że będzie się spieszyć i to robić. W rzeczywistości badania pokazują, że jest wręcz przeciwnie. Dzieci, które nie mają silnych więzi z rodzicami, szukają miłości we wszystkich niewłaściwych miejscach. Chcesz, aby Twoja córka czuła się dobrze w swoim ciele, aby nie szukała okazji do sprawdzenia się poprzez wybory, które przyniosą jej później wstyd. Najlepszym sposobem, aby temu zapobiec, jest zrozumienie przez nią, że takie scenariusze się zdarzają, więc może odejść od każdego dramatu, który jest dla niej zbyt duży, aby sobie z nim poradzić.

12) Nie bierz niczego, co ona mówi lub robi osobiście.

Tween i nastoletnie dziewczyny są znane z poczucia, że ich rodzice „Po prostu nie rozumieją!”. Postaraj się nie czuć przez to zraniona. W rzeczywistości, spróbuj nie czuć się zranionym przez cokolwiek, co ona robi lub mówi. Większość z tego nie dotyczy ciebie, ale jej burzliwych hormonów i emocji, jej ogromnych lęków i niepewności, jej pilnej potrzeby kształtowania tożsamości jako odrębnej, niezależnej osoby. Więc po prostu oddychaj przez wszystkie „tantry” i ugryź się w język. W momencie, gdy się spuścisz, odpychasz ją od siebie.

13) Nalegaj na grzeczność, ale rób to tak spokojnie, jak tylko potrafisz

i nie reaguj przesadnie, kiedy twoje dziecko podnosi na ciebie głos w środku histerii z powodu czegoś. Będzie ci głęboko wdzięczne, nawet jeśli w danej chwili nie będzie w stanie tego przyznać. Nie sugeruję, żebyś pozwoliła dziecku traktować cię bez szacunku. Sugeruję, abyś ustalając granice, działała z miłości i łączyła się z empatią, a nie ze złością. Jeśli jesteś zbyt zły, by nawiązać kontakt ze swoją miłością, zawsze czekaj, aż będziesz mógł to zrobić, zanim postawisz granice. Oznacza to, że zachowujesz swój własny głos spokojny i ciepły, nawet jeśli ona tego nie robi. Oznacza to, że kiedy ona się odezwie, grzecznie przypomnisz jej: „W tym domu tak do siebie nie mówimy”, ale potem dodasz: „Musisz być bardzo zdenerwowana, żeby tak do mnie mówić. Co się dzieje, skarbie?”. Pamiętaj, jeśli nie modelujesz samokontroli, nie możesz oczekiwać tego od niej, a co gorsza, stracisz jej szacunek. Jeśli potrafisz zachować spokój i „starać się najpierw zrozumieć” (jak powiedziałby Stephen Covey), ona skończy swoje zdenerwowanie czując się bliżej ciebie, i będzie mniej prawdopodobne, aby przejść do ataku następnym razem.

14) Pamiętaj, że dzieci w tym wieku mają silne uczucia, które potrzebują pomocy, aby sobie z nimi poradzić.

Jeśli potrafisz zachować spokój i słuchać tego, co dzieje się pod jej zdenerwowaniem, możesz wykorzystać to jako okazję do zbliżenia się do niej. Mogłabyś zareagować na jej podniesienie głosu na ciebie, gniewnie nalegając na szacunek, ale odpędziłabyś swoją córkę. Nie wiedząc, co zrobić ze swoimi burzliwymi uczuciami, nastolatki często zachowują się wobec osób, z którymi czują się najbezpieczniej: rodziców. Jeśli rozpraszamy się ich brakiem szacunku lub reagujemy gniewem, umyka nam prawdziwy przekaz. Jeśli zamiast tego potrafimy wczuć się w sytuację, poszukać zdenerwowania pod brakiem szacunku i przypomnieć im, kim naprawdę są („Zazwyczaj nie zachowujesz się niemiło”), tworzymy przestrzeń, która pomoże im opanować uczucia.

15) Nie przestawaj być fizycznie blisko.

Ciało twojej przednastoletniej córki dorasta do kobiecości, ale nadal jest twoją małą dziewczynką i nadal potrzebuje twojej fizycznej bliskości. Jeśli czujesz się niekomfortowo trzymając ją na rękach, zaobserwuj swój własny niepokój i znajdź bezpieczne miejsce, aby o nim porozmawiać i go rozwiać. Ale nie powstrzymuj swojej córki przed dotykiem, którego potrzebują wszyscy ludzie, a zwłaszcza młodzi ludzie. Nie chcesz, żeby szukała miłości we wszystkich niewłaściwych miejscach.

16) Oczywiście prawidłowo.

Nikt nie wychowuje idealnie. Odkryłam, że mniej więcej raz w tygodniu mówię dokładnie niewłaściwą rzecz mojej dwunastolatce, a niezależnie od tego, w jakim zdenerwowaniu już była, wtedy wybuchałaby na mnie. Ale ponieważ byłam zaangażowana w uspokajanie, a nie eskalowanie sytuacji, byłam w stanie wykorzystać te błędy i nieporozumienia jako okazje do zbliżenia się do niej. Do 14, ona była spokojniejsza niż ja jestem, i rozkosz rodzic.

Musimy pamiętać, że to jest jak umieszczenie na naszej własnej maski tlenowej pierwszy. Musimy sami regulować swoje emocje, bo one nie są na tyle dojrzałe, żeby to zrobić. Liczą na to, że będziemy zachowywać się jak dorośli i modelować samokontrolę emocjonalną. Jeśli zamiast tego odchodzimy wściekli, nasze córki czują się zranione, niezrozumiane, wyobcowane. Atakują nas lub budują urazę i nieufność. W związku pojawia się rozdźwięk, a jeśli nie zareagujemy szybko, rozdźwięk się powiększa. Jeśli jednak potrafimy się wycofać, odetchnąć, przeprosić, poświęcić uwagę i ponownie nawiązać kontakt, budujemy mosty. Nieuniknione pęknięcia w codziennym życiu stają się okazją do nauczenia ich tak wielu lekcji: jak przetwarzać swoje emocje, jak naprawić emocjonalny rozdźwięk, jak rozwiązywać problemy, aby mogli nam zaufać. Co najważniejsze, kończymy nawet trudne interakcje z silniejszym relationship.

Parenting jest dużo pracy, a emocjonalna praca może być najtrudniejsza z tweens i nastolatków. To może wydawać się niesprawiedliwe, że musisz wykonać większość pracy w swoim związku z córką, ale tak właśnie jest w rodzicielstwie. Nasze córki mogą wyglądać jak młode kobiety, ale emocjonalnie mają jeszcze wiele do zrobienia. Naszym zadaniem – i naszym przywilejem – jest wspieranie ich w tym procesie. Każdy związek, jaki będzie miała po tym, będzie wzorowany na związku, jaki budujesz z nią teraz.

Darmowe cotygodniowe inspiracje w Twojej skrzynce odbiorczej Porady rodzicielskie Dr. Laury

Arquidia Mantina