Veel mensen denken dat je om goede cijfers te halen een genie moet zijn of de hele tijd moet studeren. Maar dat is niet waar.
Een cijfer is slechts een maatstaf voor de – vaak subjectieve – prestaties in een les. Dus om goede cijfers te krijgen, is de veel minder indrukwekkende vaardigheid vereist: in staat zijn om goed te presteren in een klas.
Op Stanford heb ik een paar trucs geleerd om een betere student te zijn (ik eindigde met 40 A’s en 3 B’s, voor een GPA van 3,97). In de geest van het delen, hier zijn een paar suggesties om betere cijfers te halen en je te helpen bij het krijgen van straight A’s op de universiteit:
.
.
“Alles zal goed gaan als je je verstand gebruikt voor je beslissingen, en alleen je verstand gebruikt voor je beslissingen.” Sinds 2007 heb ik mijn leven gewijd aan het delen van de vreugde van speltheorie en wiskunde. MindYourDecisions heeft nu meer dan 1.000 gratis artikelen zonder advertenties dankzij de steun van de gemeenschap! Help mee en krijg vroegtijdige toegang tot posts met een toezegging op Patreon.
.
.
Wees zelfgemotiveerd: cijfers kunnen ertoe doen
Niemand heeft me ooit verteld dat cijfers het belangrijkste onderdeel van college waren. Eerlijk gezegd, zou ik bang zijn om zo iemand te ontmoeten.
De universiteitservaring is zo uitgebreid en verrijkend dat cijfers niet altijd het belangrijkste zijn. Ik kende mensen die trainden voor de Olympische Spelen. Ik kende andere mensen die bedrijven startten en durfkapitalisten ontmoetten. Ik kende andere mensen die tijd aan relaties besteedden – sommige van die koppels zijn nu getrouwd – en ik zou zeggen dat dit waarschijnlijk een betere tijdsbesteding was dan cijfers, gezien hoe gelukkig ze zijn.
Maar ik ken ook veel mensen die ondermaats gepresteerd hebben in de klas en daar spijt van hebben.
Cijfers zijn wel degelijk van belang voor banen, meer dan ik gedacht zou hebben. Dit geldt zeker voor banen bij de overheid, waarvan sommige specifieke GPA-eisen hebben. Een van mijn goede vrienden had een GPA van 2,96, waardoor hij geen baan kreeg met een minimum GPA van 3,0 (de recruiter was niet geamuseerd toen hij vroeg of ze zijn GPA naar boven zouden “afronden”).
Veel advies- en financiële banen hebben ook GPA-eisen. Toen ik solliciteerde, had een top management consulting bedrijf een 3,7 GPA cutoff voor hun eerste ronde interviews.
Of deze normen gerechtvaardigd zijn, is een beetje een betwistbaar argument. Ze bestaan en bedrijven geloven dat ze ertoe doen. De praktische realiteit is dat cijfers deuren kunnen openen naar veel topbanen, en je kunt maar beter goede cijfers halen.
Maar om goede cijfers te halen, moet je het echt willen. College is te vol afleidingen en andere mogelijkheden en niemand zal je hand vasthouden. Het is belangrijk om zelf gemotiveerd te zijn, zodat je door kunt gaan met wat er gedaan moet worden.
Dat brengt me bij mijn eerste tip.
Tip 1: Vraag om modelwerkstukken
Ik kon nooit zeggen wat een docent wilde in een schrijfles. Ik heb vreselijke werkstukken ingeleverd die tienen kregen. En ik heb ook zeer gepolijste, zeer onderzochte werkstukken ingeleverd die een negen kregen – de leraar hield niet van mijn schrijfstijl.
In plaats van te raden wat ze wilden, leerde ik uiteindelijk manieren om erachter te komen wat ze wilden.
Het keerpunt voor mij was een schrijfles voor eerstejaars. We moesten de morele lessen in twee korte verhalen vergelijken en contrasteren. Een jongere ik zou de opdracht hebben aangepakt op de manier die mij het beste leek. Maar ik besefte dat ik beter kon toegeven dat ik niet wist wat ik deed.
Ik besefte dat ik nog nooit zoiets geschreven had. Mijn middelbare school Engels afdeling was goed. Maar we hoefden nooit grote verhandelingen te schrijven om werken te vergelijken. Onze opdrachten waren altijd literaire kritiek van één tekst tegelijk – hoe meer je bijvoorbeeld een werk van Shakespeare hyperanalyseerde, hoe beter.
Dus gaf ik dit gewoon toe aan de instructeur. Ik vertelde haar dat ik niet wist wat ik deed en ik vroeg om een modelwerkstuk te zien.
We ontmoetten elkaar een dag later op de afdeling geesteswetenschappen. Ze ging naar een paar oude archiefkasten en haalde er modelwerkstukken uit vorige jaren uit. Ze fotokopieerde er een paar voor me om mee naar huis te nemen.
Ik las deze essays een paar keer door. Ik probeerde zowel de stijl als de structuur van de werkstukken na te bootsen. Ik lette vooral op de manier waarop de thesis werd gevormd en hoe de auteurs tekstuele bewijzen aanhaalden.
Ik volgde deze lessen bij het schrijven van mijn verhandeling. Ik kreeg een tien en de lerares merkte op hoe goed ik het had gedaan, ze zei dat ik de stijl had opgepikt en dat het heel natuurlijk voor me leek. En tot mijn grote verbazing vroeg ze of ze mijn werkstuk als model mocht gebruiken!
En ik kan eerlijk zeggen dat ik verbaasd was, want ik was niet de beste schrijver van de klas. Bij lange na niet. Er zaten mensen in mijn klas die Engels en geschiedenis als hoofdvak hadden. Maar ik deed het goed omdat ik wist wat de leraar verwachtte in een werkstuk. Ik was de enige student die om voorbeelden van modelwerkstukken vroeg.
Tip 2: Haal oude tests
Net zoals een modelwerkstuk je kan helpen in een schrijfles, kan een oude test je helpen in een technische les.
Een oude test kan je een idee geven van de structuur van het examen en de soorten vragen die zullen worden gesteld. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat een professor exact dezelfde vragen stelt, gebeurt het van tijd tot tijd wel. Dit is vooral het geval wanneer de professor een nieuw iemand is en te lui is om nieuwe examenvragen te schrijven. Ik zorgde er altijd voor dat ik deze oude tentamens koud kon oplossen.
Sommige professoren waren zo aardig om ons oude tentamens te geven. In dit geval was de strategie iets anders. Ik was er vrij zeker van dat de professor niet dezelfde examenstof zou herhalen, dus concentreerde ik me wat meer op andere onderwerpen. Ik besteedde nog steeds veel tijd aan het leren van deze vragen – wat is er tenslotte gênanter dan een vraag missen wanneer de leraar die van tevoren aan je geeft!
De grootste beloning is wanneer je een kopie kunt krijgen die de professor niet vrijgeeft aan de klas. Het helpt hier om mensen te kennen die de klas net hebben gevolgd (de business fraternity van mijn vriend catalogiseerde examens van populaire klassen). Deze vragen zijn goud waard als je ze kunt uitproberen in een proefexamensetting.
Tip 3: Lees andere tekstboeken
Ik heb nooit begrepen hoe professoren tekstboeken kozen. Sommige professoren kozen tekstboeken die zij bezaten. Anderen kozen tekstboeken die een vorige professor gebruikte voor consistentie.
Wat ik heb geleerd is dat tekstboeken niet altijd werden gekozen omdat ze de beste waren. Het verbaasde me dat in een universitaire omgeving, waar studenten zoveel geld uitgeven, het onderwijsmateriaal ondermaats kan zijn.
Een deel van je verwarring kan je tekstboek zijn! Ik was vaak in de war bij economie- en wiskundecursussen over fundamentele stellingen en definities. Ik deed mijn best om ze uit het boek te begrijpen. Maar als dat niet lukte, probeerde ik iets anders.
Ik herinner me een tijd dat ik erg in de war was bij differentiaalmeetkunde. Het boek had iets gedefinieerd en het leek me erg vaag. De professor had alleen dezelfde voorbeelden in de klas gerecycled, dus ik was de weg kwijt.
Ik wist dat dit een belangrijk onderwerp was, dus ik vond dat ik het moest leren. Ik ging naar de wiskundebibliotheek en zocht boeken op over differentiaalmeetkunde. Er waren er twee en ik zocht er prompt hetzelfde onderwerp in op. Binnen een paar minuten kwam ik een grafiek en een voorbeeld tegen dat voor mij heel duidelijk was. De resulterende probleemstelling was een eitje en ik was zeer vertrouwd met het concept om mee verder te gaan.
Ik geef toe dat ik geluk had met het vinden van de juiste boeken. Maar er waren momenten dat ik geen alternatieve tekstboeken kon vinden om dingen uit te leggen. En dat is wanneer ik de volgende tip probeerde.
Tip 4: Bekijk cursusmateriaal van een andere universiteit (of van een andere prof)
Als je je professor niet kunt begrijpen, probeer dan iemand anders.
Er is een behoorlijke kans dat je dezelfde lesstof aan een andere universiteit wordt onderwezen. Het is vaak mogelijk om dat cursusmateriaal te vinden met behulp van Google-zoekopdrachten en de aantekeningen bij de colleges, de problemen en de discussies door te nemen.
Ik had dit vooral nodig tijdens een cursus speltheorie voor gevorderden die ik volgde, waarbij de meerderheid van de klas uit tweedejaars promovendi bestond. De statistiek ging me boven de pet en ik was vaak de weg kwijt. Ik vond cursusmateriaal voor zowel de statistiek als het speltheoriegedeelte en voegde de informatie samen.
Deze tip werkt heel goed voor inleidende lessen, zoals lineaire algebra en inleidende natuurkunde, omdat vrijwel elke universiteit deze lessen aanbiedt.
Vreselijke dingen die ik deed om goede cijfers te halen
Hoewel deze vier grote tips me hielpen een voorsprong te krijgen, waren ze niet de enige reden dat ik goede cijfers haalde. Ik deed veel van de basisdingen waar mensen het altijd over hebben. Hier zijn een paar van de alledaagse gewoonten waaraan ik me hield.
Veel slapen
Ik ben een vurig voorstander van een volledige nachtrust. Dit is iets persoonlijks, maar ik heb gehoord dat slapen belangrijk is om te leren. Het hielp me in ieder geval om ontspannen te blijven en ik was nooit zo prikkelbaar als die mensen met 4 uur slaap.
Studeerde elke dag 4-6 uur
Ik studeerde de meeste dagen. De routine voor mij was om ’s middags te studeren en net na het avondeten. Ik studeerde vaak van 15.00-18.00 uur, nam een uur van het avondeten, en dan van 19.00-10.00 uur. Het kon natuurlijk veranderen als ik boodschappen moest doen of wilde basketballen, maar over het algemeen was het een routine.
Planning in een dagelijkse planner
Ik schreef tentamens en examens altijd op vanaf het begin van de les. Ik wilde altijd voorbereid zijn en daarom deed ik zelden dingen op het laatste moment. Vaak plande ik mijn dagen van uur tot uur, zodat ik een plan had en geconcentreerd kon blijven.
Ging naar kantooruren als dat nodig was
Ik kende te veel mensen die dingen zelf probeerden uit te zoeken. Leren is niet alleen zitten met een boek en wegkijken. Het is een dynamisch proces en discussie kan vaak helpen. Als ik meer dan een dag bezig was om iets uit te vogelen, ging ik naar de professor of de onderwijsassistent en vroeg ik om tips.
“Klasnotities onthouden” en problemen bij het eindexamen
Ik dacht dat de cursusnotities en het materiaal een goede leidraad waren voor de teststof. Ik zorgde ervoor dat ik deze stof onder de knie had. Voor wiskunde maakte ik een lijst met stellingen en definities en leerde die goed. Het grootste deel van de test bestond uit variaties op deze concepten, dus alleen al het kennen ervan gaf me een enorm voordeel.
Voor zichzelf sprekende tips
Deze zouden eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn, maar ik heb deze dingen natuurlijk gedaan:
- Ging naar docenten
- Koos professoren en colleges verstandig
- Lees de syllabus
- Voltooide lesstof
- Studeerde in de bibliotheek
Hield balans met sporten, andere clubs, vrienden
Het is makkelijk om een burn-out te krijgen van academici. Ik zorgde er altijd voor om 2 of meer uren op een dag in te plannen voor vrije tijd met vrienden en/of lichaamsbeweging.
Tips die ik niet deed
Er zijn een paar algemeen aanvaarde tips die ik niet heb opgevolgd.
Ik at nooit een traditioneel ontbijt
Ik nam meestal gewoon een banaan op weg naar de ochtendklas. Omdat ik niet veel tijd aan het ontbijt besteedde, kon ik wat later wakker worden en persoonlijk was ik blij met die nachtrust. Hoewel ik veel mensen ken die zwoeren bij hun ochtendmaal, had het missen hiervan uiteindelijk geen invloed op mijn cijfers.
Ik sloeg secties over, en soms lessen
Er waren enkele professoren en onderwijsassistenten die erin slaagden om iedereen in verwarring te brengen. Een van mijn statistiekleraren liet een dia zien van een Venn-diagram met overlappende cirkels en beweerde dat de gebeurtenissen elkaar “wederzijds uitsloten”. Toen een student erop wees dat er een overlappend gebied was – het deel dat elkaar niet uitsloot – zei de professor alleen “oh dat is een typefout” en zei dat de klas het maar moest negeren. Wat volgde was het meest verwarrende en ingewikkelde voorbeeld dat ik ooit heb gehoord. Het bijwonen van de les was optioneel en ik ben nooit meer gegaan (ik was een van de weinigen die een 10+ haalde).
Wat zijn jouw tips?
Als je een goede student bent, weet ik zeker dat er veel mensen zijn die baat kunnen hebben bij jouw advies.
Haalde je goede cijfers? Maakte het uit nadat je afgestudeerd was? Wat zijn jouw tips om goede cijfers te halen?
Blijf in contact!
Als je dit bericht leuk vond, kun je me volgen op Twitter op @preshtalwalkar.
Ik maak ook wiskundevideo’s op YouTube onder het kanaal MindYourDecisions.