Genetyczna predyspozycja do raka

Wieloetapowy charakter raka, oraz interakcja gospodarza i środowiska w pochodzeniu raka, zarówno sugerują wiele sposobów, w których genetyczna predyspozycja do raka może działać. Rola zmienności genetycznej została już wykazana w wielu przypadkach i jest prawdopodobne, że jeszcze więcej przykładów predyspozycji genetycznych zostanie odkrytych. U niektórych osób predyspozycje genetyczne działają w interakcji ze środowiskiem. Duża część ludzkich nowotworów może wystąpić u osób o takim interaktywnym onkodemie. Inne osoby mają bardzo silną podatność na raka, ponieważ odziedziczyły mutację na drodze do raka; należą one do onkodomu „czysto” genetycznego. Wiadomo, że na samą populację komórek docelowych wpływają niektóre czynniki środowiskowe. Czynniki genetyczne mogą również działać, jak w przypadku zespołu limfoproliferacyjnego sprzężonego z chromosomem X i jego predyspozycji do chłoniaka Burkitta. Mutacje somatyczne odgrywają kluczową rolę w kancerogenezie. Liczne czynniki środowiskowe mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia mutacji somatycznej. Geny gospodarza mogą wchodzić w interakcje z tymi czynnikami na dwa ogólne sposoby. Jeden z nich dotyczy zdolności do naprawy uszkodzeń spowodowanych przez dany czynnik. Większość uszkodzeń jest naprawiana u normalnych osób, ale znacznie więcej nie jest naprawianych u osób z pewnymi dziedziczonymi recesywnie zaburzeniami, znanymi jako niedobory naprawy DNA. Inny ogólny sposób dotyczy dostarczania czynnika krytycznego. Na przykład, albinos pochłania tak nadmierne ilości światła słonecznego, że nawet normalny mechanizm naprawy DNA jest nadwyrężony. Podobnie, niektóre osoby metabolizują pewne związki chemiczne w taki sposób, że stężenie aktywnego mutagenu jest nienormalnie wysokie, ponownie pokonując mechanizm naprawy DNA. Etapy promocji, progresji i przerzutów są znacznie słabiej poznane i nie są dostępne jasne przykłady roli czynników genetycznych w tych etapach. Jednakże istnieje wiele sposobów, w których dziedziczność może wchodzić w interakcje, tak jak w przypadku genetycznej kontroli produkcji hormonów. Wreszcie, genetyczne cele mutacji, „geny raka”, mogą odgrywać rolę w raku. Chociaż żadne dziedziczne mutacje dla onkogenów nie są jeszcze znane u człowieka, istnieją powody, aby sądzić, że mogą one wystąpić. Z drugiej strony, dziedziczne mutacje anty-onkogenów są dobrze znane i najwyraźniej odpowiadają za wiele, lub wszystkie, dominująco dziedziczne nowotwory u ludzi. W sumie, udział predyspozycji genetycznych w obciążeniu nowotworami może być znaczny, ze względu na potencjalnie duży rozmiar interaktywnego onkodema. Identyfikacja takich podatnych osób może mieć ważne konsekwencje w onkologii prewencyjnej.(ABSTRACT TRUNCATED AT 250 WORDS)