BeginjarenEdit
Als band ontstond Mint Condition in het begin van de jaren tachtig. In het begin bestond de band uit leadzanger en (in-studio) drummer Stokley Williams, leadgitarist Homer O’Dell, en toetsenist Larry Waddell. Toetsenist/saxofonist Jeff Allen, toetsenist/percussionist/ritmegitarist Keri Lewis, en basgitarist Rick Kinchen completeerden de oorspronkelijke line-up. Ze werden ontdekt door muziek producers Jimmy Jam en Terry Lewis in 1989, tijdens een optreden in de downtown Minneapolis nachtclub First Avenue. Jam en Lewis tekenden Mint Condition bij Perspective Records kort daarna. Hun debuutalbum, Meant to Be Mint, werd uitgebracht op 11 juni 1991 door Perspective. Ondanks de muzikale veelzijdigheid van de band, probeerden ze nieuwe jack swing luisteraars aan te trekken met hun dance nummer “Are You Free”, maar het was geen succes (het nummer haalde #55 in de R&B charts). Ze hadden echter wel groot succes met de ballad “Breakin’ My Heart (Pretty Brown Eyes)”; het bleef 34 weken in de hitlijsten staan, haalde de R&B top 5 (#3), en de Pop Top 10 (#6) en werd goud gecertificeerd door de RIAA. Hun derde single, “Forever In Your Eyes”, was ook een succesvolle Top 10 R&B hit (#7 R&B). Twee jaar later brachten ze hun tweede album uit, From The Mint Factory (1993). Ze genoten van succes met de single “U Send Me Swingin'” die op #2 stond in Billboard’s Hot R&B/Hip-Hop Songs Chart voor vier weken achter elkaar in de lente van 1994. Het nummer was ook een hit in de Rhythmic Top 40 charts waar het #14 bereikte. De volgende twee singles van de band, “Someone to Love” en “So Fine”, waren Billboard Top 30 R&B hits, en bereikten respectievelijk de #28, en #29 spots.
1996-2000Edit
In september 1996, bracht de band Definition of a Band uit, dat in de R&B Top 15 piekte. De eerste succesvolle single van dit album was de Billboard R&B smash hit single “What Kind Of Man Would I Be?”, over trouw blijven in een relatie (#2 R&B, #17 Pop). De single kroop in een paar weken tijd naar nummer 2 in de Billboard R&B charts en kreeg in december een Gold-certificering van de RIAA. “What Kind Of Man Would I Be?” was zo populair dat het in totaal 41 weken in de Billboard R&B Charts bleef staan voordat het er uiteindelijk afviel. “You Don’t Have to Hurt No More”, de tweede single uitgebracht van Definition of a Band, was ook een Top 10 R&B hit. (#10 R&B, #32 pop). Het succes van deze twee singles, samen met de positieve recensies van het album, zorgde ervoor dat Definition of a Band ook de gouden status bereikte.
Twee jaar later, bracht de groep The Collection uit: 1991-1998, een greatest hits compilatie. Nadat Perspective Records/A&M ophield te bestaan, tekende de groep bij Elektra Records in 1999 en brachten ze hun vierde full-length album uit, Life’s Aquarium, dat ook in de Top 10 debuteerde (#7 R&B). De belangrijkste single, “If You Love Me”, haalde de R&B Top 5 en bleef 31 weken in de R&B charts. De tweede single, “Is This Pain Our Pleasure”, bereikte een hoogtepunt op #42, terwijl het ook een hoogtepunt bereikte op #34 in de R&B Airplay Charts.
Jaren 2000: Livin’ The Luxury Brown en E-LifeEdit
Na een onderbreking van zes jaar dook de groep weer op als kwintet omdat toetsenist Keri Lewis de groep verliet om voor andere artiesten te produceren, zoals zijn vrouw, zangeres Toni Braxton, en vervolgens ging werken voor de entertainmentafdeling van Santa Fe Station Casino. In 2005 brachten ze Livin’ The Luxury Brown uit op hun onafhankelijke label Caged Bird Records. Het album stond op #1 in de Independent Album Charts. In 2006, bracht de groep Live From The 9:30 Club uit, een uitvoering van een concert in de 9:30 club in Washington DC.
In 2008, brachten ze E-Life uit, dat debuteerde op #8 in de Billboard R&B album chart, en twee singles voortbracht, “Baby Boy, Baby Girl” en “Nothing Left To Say”. De tweede single, “Nothing Left To Say”, werd de eerste Top 30 R&B single van de band in bijna een decennium (#27 R&B) en een Top 5 Billboard Urban Adult Contemporary hit, met een piek op #3.
2010-heden: 7…, Tour met Prince, TV-optredensEdit
In december 2010 sloot Mint Condition zich aan bij Prince en een ensemble cast van R&B en jazz muzikanten voor zijn Welcome 2 America tour. Op 5 april 2011, met de 20ste verjaardag van de groep in aantocht, vierde Mint Condition dit met de release van hun zevende studio album, getiteld 7…. Het werd geproduceerd door Shanachie Records en bevatte verschillende hits, waaronder “Caught My Eye” evenals hun samenwerking met Kelly Price, “Not My Daddy”.Tijdens de maand februari, verscheen Mint Condition als de huisband voor TV One’s programma Way Black When, dat de grootste Afro-Amerikaanse muziekartiesten uit de jaren ’70, ’80 en ’90 vierde.
In september 2012, bracht de groep Music At The Speed Of Life uit. Die december, Mint Condition werd opgenomen in de Soul Music Hall of Fame.
In 2013, waren ze te zien op TV One’s Unsung. Op 16 oktober 2015 brachten ze de kerst-cd Healing Season uit.