Als in de Verenigde Staten de naam Benedict Arnold valt, denkt iedereen meteen aan een verrader. Wat Generaal Arnold deed om de Amerikaanse Revolutie te ondermijnen en George Washington figuurlijk in de rug te steken, heeft de laatste 243 jaar in dit land weerklonken, en zijn naam zal in schande voortleven.
Ga nog eens 2000 jaar terug, en een andere naam, nog beruchter dan Generaal Arnold, is die van Judas Iskariot. De verrader van Jezus Christus, de naam van Judas is geplaatst in het pantheon van verraders dat is de collectieve geschiedenis van de wereld, samen met anderen als Guy Fawkes, Brutus, Wang Jingwei, en Mir Jafar.
Echter, er is een ander die riekt naar verraad en verraad die verkocht zijn land. Een man genaamd Efialtis van Trachis.
Sommigen van u weten misschien wie hij is, en hebben waarschijnlijk zijn naam gehoord maar kunnen hem niet plaatsen. Ergens in 480 v. Chr., toen koning Leonidas en zijn 300 Spartanen en bijna 3.900 Griekse bondgenoten de pas bij Thermopylae tegen koning Xerxes I en zijn Perzische strijdkrachten verdedigden, was het Efialtis, die in de buurt van het slagveld woonde, die de Perzische Onsterfelijken door een bij de plaatselijke bevolking bekend spoor leidde dat de pas omzeilde. De Perzen waren nu de Grieken te slim af. Koning Leonidas stuurde de geallieerden in veiligheid terwijl hij, zijn Spartanen en ongeveer 700 Thespiërs achterbleven om de pas te verdedigen. Zoals bekend stierven de Spartanen en Thespianen met man en muis ter verdediging van Hellas.
Efialtis verwachtte door Xerxes beloond te worden voor zijn verraad, maar hij kreeg niets. Na de Slag bij Salamis vluchtte hij naar Thessalië. Er werd een beloning uitgeloofd voor de dood van Efialtis en tien jaar later doodde een man genaamd Athenades van Trachis hem om redenen die niets met hem te maken hadden. Athenades was toen aangenaam verrast de beloning voor het doden van deze verrader in ontvangst te mogen nemen.
Eeuwenlang heeft iedere Griek zich deze verrader herinnerd, maar niet alleen om wat hij deed, maar ook om wat zijn naam is geworden in het lexicon van de Griekse taal. Eenvoudig, Efialtis (Εφιάλτης) vertaald in het Engels is nachtmerrie. De Grieken verachtten het verraad van deze man zozeer dat zijn naam synoniem is geworden met het woord voor een beangstigende en angstaanjagende droom.
De geschiedenis heeft de namen opgetekend van verraders die herinnerd zullen worden om hun slechtheid, sommigen meer dan anderen, maar de naam van Efialtis is zelfs hen ontstegen en is een woord geworden in een 3000 jaar oude taal.
Hij had die dag thuis moeten blijven.