Ouders vragen me vaak hoe ze met hun plotseling wispelturige pre-tienerdochter kunnen opschieten. Het is een schok als je voorheen lieve kleine meisje weer begint te driftbuien. Twaalfjarige meisjes kunnen humeurig zijn, overdreven dramatiseren, egocentrisch, bijna alleen op vrienden gericht, een grote mond hebben, nors zijn, een grote mond hebben en neerbuigend doen tegen ouders. Ze kunnen natuurlijk ook volwassen, aanhankelijk en verrukkelijk zijn, maar op hun slechtst zijn ze een kruising tussen de meest uitdagende aspecten van peuters en tieners.
Het slechte nieuws is dat het lichaam van je tweeling in ontwikkeling wordt overspoeld door hormonen, dat haar hersenen opnieuw worden bedraad, dat haar behoefte om zichzelf en haar plaats in de wereld te ontdekken voorrang krijgt boven de andere dingen waar ze waarde aan hecht (zoals haar gezin en schoolwerk), en dat ze waarschijnlijk niet kan erkennen hoeveel ze nog van je houdt en je nodig heeft, omdat ze hard aan het werk is om zich “volwassen” en onafhankelijk te voelen. Het goede nieuws is dat als je deze nieuwe situatie kunt accepteren en je ouderschap dienovereenkomstig kunt aanpassen, de tienerjaren de perfecte tijd zijn om jullie relatie te versterken voordat ze naar de tienerjaren gaat.
Dus voor die moeilijke dagen, hier zijn 16 tips om het ouderschap van je tweenmeisje minder drama te maken, en meer plezier:
1) Wees bereid om te veranderen.
Je kunt niet ouder worden zoals je deed toen ze klein was; het is gewoon niet gepast of effectief. Als ze kribbig wordt, is dat een signaal dat je je opvoedstijl moet aanpassen om meer contact te maken en te luisteren. (Dit zal gebeuren juist op die momenten dat je wilt dat ze naar je luistert, natuurlijk!)
2) Focus op de relatie, niet op discipline.
Je krijgt geen respect als ze zich niet met je verbonden voelt. Vecht als de duivel om dicht bij je dochter te blijven. Laat haar je niet wegduwen. Ze heeft je nog steeds nodig, ze kan het alleen niet erkennen. Zoek elke gelegenheid om contact te maken. Knuffel haar elke ochtend gedag, en knuffel haar gedag als ze naar school gaat. (Doe dit met een gevoel voor humor en zij zal je een plezier doen.) Begroet haar met vreugde en een knuffel als je haar later op de dag weer ziet. Misschien “hoeft” ze ’s avonds niet ingestopt te worden, maar dat hoeft u er niet van te weerhouden om naast haar te gaan liggen om haar dag te bespreken en een paar minuten rustig contact te hebben. Veel ouders vinden dat de tijd vlak voor het slapen gaan de tijd is dat hun dochter het minst wordt afgeleid door andere dingen, en het meest bereid is om haar hart te openen.
3) Het is gepast voor je tween om meer onafhankelijkheid te willen.
Als je erop staat om al haar keuzes te controleren, nodig je uit tot rebellie, of erger. Als je de juiste manieren vindt om je dochter zelfstandigheid te geven, hoeft ze niet tegen je in opstand te komen om op eigen benen te staan. Natuurlijk zal ze fouten maken. Dat is hoe mensen leren. En natuurlijk is ze nog niet klaar om al haar beslissingen te nemen. Jij bent nog steeds de ouder. Beslissen hoeveel je mee moet wegen is het moeilijkste deel van deze ouderschapsdans.
4) Plan quality time.
Zorg voor regelmatige tijdstippen, minstens een keer per week, waarop je samen gaat brunchen of een manicure nemen of een wandeling maken, en maak optimaal gebruik van die gelegenheden om contact te maken. Voor ideeën over gesprekken die je met haar kunt voeren, kijk je op 230 Gespreksstarters voor gesprekken met je kind. Maar je hoeft niet altijd diepgaande gesprekken te voeren. Waardeer en geniet gewoon van haar. En luister, luister, luister. Onthoud dat hoe meer advies je haar geeft, hoe meer ze het gevoel krijgt dat je geen vertrouwen hebt in haar vermogen om dingen zelf uit te zoeken. Stel in plaats daarvan goede vragen en leef je in.
5) Cultiveer empathie en probeer de dingen vanuit haar perspectief te zien.
Terwijl je naar haar luistert, herinner jezelf eraan dat de ontsteltenis van het moment voor jou misschien niet zo’n groot probleem lijkt, maar voor haar voelt het als het einde van de wereld. Dat je lichaam zo drastisch begint te veranderen is op z’n best zorgelijk en op z’n slechtst pijnlijk, zoals groeipijnen en menstruatiekrampen. Dat betekent dat als ze overdramatiseert, je empathie moet tonen. Haar gestoten teen rechtvaardigde misschien niet al die ophef, maar iets doet pijn en ze wil dat je het kust en het beter maakt, zelfs als ze niet precies weet wat haar dwars zit en hoe ze het moet verwoorden.
6) Wees je ervan bewust dat tween-meisjes meestal grote angst voor de adolescentie koesteren.
Eén studie wees uit dat jongens in de puberteit uitkeken naar de puberteit en de kracht, macht, onafhankelijkheid en prestige die ze zouden ontwikkelen. Tienermeisjes daarentegen vreesden de adolescentie, bang voor de menstruatie, hun nieuwe kwetsbaarheid voor mannen en de druk om sexy en aantrekkelijk te zijn. De meeste meisjes weten niet hoe ze deze angsten onder woorden moeten brengen, maar ze voelen ze, zelfs als ze smeken om schaarse kleding te dragen zodat ze “cool” zullen zijn. Je dochter wil misschien een hottie zijn, zodat de andere kinderen onder de indruk van haar zullen zijn, maar van binnen weet ze heel goed dat ze niet klaar is voor de aandacht die dat zal brengen.
7) Zorg ervoor dat je dochter elke nacht negen uur slaap krijgt, als een absoluut minimum.
Een grote bijdrage aan de beruchte humeurigheid van tieners en tieners is dat ze niet genoeg slaap krijgen. Onderzoek toont aan dat ze een minimum van negen uur nodig hebben. Als je kind niet vanzelf wakker wordt (zonder wekker of wekkeroproep van jou), dan gaat het niet vroeg genoeg naar bed om voldoende te rusten.
De meeste tieners beginnen het moeilijker te vinden om ’s avonds in slaap te vallen. Maar als kinderen laat opblijven, gaan hun stresshormonen zoals cortisol werken, waardoor het moeilijker wordt om in slaap te vallen. Het probleem is dat cortisol in het systeem blijft zitten en hen de volgende dag prikkelbaar maakt; het draagt ook bij tot depressie, angstgevoelens en gewichtstoename. De beroemde humeurigheid van tieners is deels te wijten aan de late bedtijden, die in onze cultuur standaard zijn geworden. Het is niet omdat je peuter steeds beter in staat is zichzelf wakker te houden, dat je hem de halve nacht laat opblijven. Het is niet omdat je tween en tieners steeds beter in staat zijn zichzelf wakker te houden, dat het niet slecht voor hen is. Laat je tiener kennismaken met ontspanningsoefeningen als ze moeilijk in slaap valt; die zullen haar de rest van haar leven van pas komen. Maar dring aan op een redelijke bedtijd.
Hoe zit het met dat onderzoek dat de lichaamsklok van tieners is ingesteld om laat op te blijven? De onderzoekers hebben niet gecontroleerd op schermgebruik. Als mensen blauw licht gebruiken (telefoons, ipads, computers, tv) binnen een uur of twee voor bedtijd, onderdrukt dat melatonine en houdt het ons wakker. Natuurlijk slapen we dan later, want jonge mensen hebben meer slaap nodig dan volwassenen. Ik durf te wedden dat zodra ze in die experimenten kinderen afhouden van het gebruik van beeldschermen, de kinderen op dezelfde lichaamsklok zullen zitten als andere mensen. Waarom zouden zij anders geëvolueerd zijn dan de rest van ons? Het is dus van cruciaal belang om alle schermen uit de slaapkamers te weren. (Ja, dit geldt ook voor volwassenen.)
8) Beperk het computergebruik.
Naarmate tienermeisjes hun interesse beginnen te verliezen in fantasiespel en andere spelletjes die hen vroeger bezighielden, beginnen veel van hen meer tijd op de computer door te brengen, en het is niet ongebruikelijk dat ze in de greep raken van een computerverslaving. Als eerste stap kunt u het chatten op de computer beperken tot vrienden en tot de uren nadat het huiswerk af is.
De verleiding van sociale mediasites kan groot zijn, vooral als andere kinderen er ook op zitten. Facebook heeft een regel dat gebruikers 13 moeten zijn, dus het krijgen van een Facebook-account als je jonger bent dan 13 vereist liegen, wat genoeg reden is voor ouders om het te verbieden. (Dit is een van de weinige keren dat de cultuur je steunt in je opvoeding, dus doe er je voordeel mee). Het is een goed idee om jezelf vertrouwd te maken met de tech-cultuur van je kind en haar vrienden; je kunt hier beginnen voor een aantal aanbevolen ouder-vriendelijke websites over het opvoeden van web-savvy kinderen: Internet Smarts: Uw kinderen veilig online houden.
U moet ook weten dat fabrikanten van computerspelletjes kosten noch moeite sparen en zeer geavanceerde tests gebruiken om ervoor te zorgen dat hun spelletjes fysiek verslavend zijn, wat betekent dat het lichaam van uw kind baadt in adrenaline en andere neurotransmitters zodra ze ook maar denkt aan het spelen van haar spelletjes. Computerspelletjes veranderen onze hersenchemie terwijl we ze spelen, en we weten niet hoe lang de effecten daarna aanhouden. We stellen onze kinderen niet bloot aan andere verslavingen en laten ze dan aan hun lot over. Kinderen hebben onze hulp nodig om ook met deze verslaving om te gaan.
9) Koester de passies van uw dochter.
Alles waar ze echt om geeft en waar ze zich op kan storten, is beschermend, een plek om zich competent te voelen, een plek om zichzelf te pushen en veerkracht te leren, een plek om zichzelf te verliezen als de pijlen van het buitensporige fortuin te diep prikken. Houdt ze van dansen? Schrijft ze? Tekenen? Doe wat nodig is om haar aan te moedigen. Het is van cruciaal belang dat dit iets is waar ze zich toe aangetrokken voelt, natuurlijk, niet iets wat haar ouders haar opdringen. En dwing haar niet om op te treden of aan wedstrijden mee te doen. Laat dit gaan over betrokkenheid bij haar eigen passie, niet over prestaties.
10) Laat je dochter niet veranderen in een bankzitter.
Reguliere lichaamsbeweging heeft enorme voordelen, van het in beweging brengen van de stofwisseling tot het in balans brengen van razende hormonen om haar te helpen ’s avonds gemakkelijk in slaap te vallen. Maak er een gewoonte van om elke dag lichamelijk actief te zijn, of het nu een fietstocht, een voetbalwedstrijd, een gezinswandeling of tijd op de loopband is. Maar wees gewaarschuwd: Je zult waarschijnlijk mee moeten doen. In plaats van dat te verafschuwen, zie het als een manier om verbonden te blijven en zelf wat beweging te krijgen.
11) Praat over relaties en seks.
Je dochter is hongerig naar informatie over liefde en seks. Erover praten zal haar er niet toe aanzetten om het snel te doen. Sterker nog, onderzoek toont aan dat het tegenovergestelde waar is. Kinderen die geen sterke band met hun ouders hebben, zijn degenen die op de verkeerde plaatsen naar liefde zoeken. Je wilt dat je dochter zich goed voelt over haar lichaam, zodat ze zich niet hoeft te bewijzen met keuzes waar ze zich later voor schaamt. De beste manier om dat te voorkomen is dat ze begrijpt dat deze scenario’s gebeuren, zodat ze weg kan lopen van elk drama dat te veel voor haar is om aan te kunnen.
12) Neem niets wat ze zegt of doet persoonlijk.
Tussen- en tienermeisjes staan erom bekend dat ze het gevoel hebben dat hun ouders “het gewoon niet begrijpen!” Probeer je daardoor niet gekwetst te voelen. In feite, probeer je niet gekwetst te voelen door alles wat ze doet of zegt. Het meeste gaat helemaal niet over jou, maar over haar tumultueuze hormonen en emoties, haar enorme angsten en onzekerheden, haar dringende behoefte om een identiteit te vormen als een aparte, onafhankelijke persoon. Dus adem gewoon door alle “driftbuien” heen en bijt op je tong. Op het moment dat je getriggerd wordt, duw je haar weg.
13) Dring aan op beleefdheid, maar doe het vanuit een zo kalm mogelijke plaats als je kunt opbrengen
en reageer niet overdreven als je kind haar stem tegen je verheft in het midden van hysterie over iets. Ze zal je diep dankbaar zijn, ook al kan ze dat op het moment zelf niet toegeven. Ik stel niet voor dat je je kind je respectloos laat behandelen. Ik stel voor dat je handelt vanuit liefde en dat je empathie toont in plaats van woede, wanneer je grenzen stelt. Als je te boos bent om in contact te komen met je liefde, wacht dan altijd tot je dat wel kunt, voordat je grenzen stelt. Dat betekent dat je je eigen stem kalm en warm houdt, zelfs als zij dat niet doet. Het betekent dat als ze terugpraat, je haar er beleefd aan herinnert: “Zo praten we in dit huis niet tegen elkaar,” maar voeg er dan zeker aan toe: “Je moet wel erg van streek zijn om zo tegen me te praten. Wat is er aan de hand, liefje?” Onthoud dat als jij geen zelfbeheersing toont, je dat ook niet van haar kunt verwachten, en wat nog erger is, je haar respect zult verliezen. Als je kalm kunt blijven en “eerst probeert te begrijpen” (zoals Stephen Covey zou zeggen), zal ze haar overstuur gevoel dichter bij je eindigen, en ze zal minder snel de volgende keer in de aanval gaan.
14) Vergeet niet dat kinderen van deze leeftijd sterke gevoelens hebben die ze hulp nodig hebben om ermee om te gaan.
Als je kalm kunt blijven en kunt luisteren naar wat er onder haar overstuur is, kun je het gebruiken als een kans om dichterbij te komen. Je zou kunnen reageren op haar stemverheffing door boos aan te dringen op respect, maar je zou je dochter wegjagen. Omdat ze niet weten wat ze met hun onstuimige gevoelens aanmoeten, reageren tieners en jongeren vaak tegen de mensen bij wie ze zich het veiligst voelen: hun ouders. Als we ons laten afleiden door hun gebrek aan respect, of boos reageren, missen we de echte boodschap. Als we ons in plaats daarvan kunnen inleven, op zoek gaan naar de boosheid onder het gebrek aan respect, en hen herinneren aan wie ze werkelijk zijn (“Je doet meestal niet onaardig”), creëren we een opening om hen te helpen hun gevoelens te beheersen.
15) Stop niet met lichamelijk dichtbij te zijn.
Het lichaam van je pre-tienerdochter groeit naar vrouwelijkheid, maar ze is nog steeds je kleine meisje, en ze heeft nog steeds je lichamelijke nabijheid nodig. Als je je ongemakkelijk voelt om haar vast te houden, observeer dan je eigen angst en zoek een veilige plek om erover te praten en het uit te werken. Maar onthoud je dochter niet van de aanraking die alle mensen nodig hebben, vooral jonge mensen. Je wilt niet dat ze op de verkeerde plaatsen naar liefde zoekt.
16) Natuurlijk juist. Niemand is een perfecte ouder. Ik merkte dat ik ongeveer één keer per week precies het verkeerde tegen mijn 12-jarige zei, en dat ze dan, hoe overstuur ze ook was, tegen me uitbarstte. Maar omdat ik me toelegde op het kalmeren, in plaats van de situatie te laten escaleren, kon ik die fouten en misverstanden gebruiken als kansen om nader tot elkaar te komen. Op haar 14e was ze kalmer dan ik, en een genot om op te voeden.
We moeten onthouden dat het is alsof we eerst ons eigen zuurstofmasker opzetten. We moeten onze eigen emoties reguleren, want ze hebben niet de volwassenheid om het te doen. Ze vertrouwen op ons om ons als volwassenen te gedragen en emotioneel zelfmanagement te tonen. Als we in plaats daarvan boos weglopen, voelen onze dochters zich gekwetst, onbegrepen en vervreemd. Ze vallen ons aan, of koesteren wrok en wantrouwen. Er ontstaat een breuk in de relatie, en als we niet snel reageren, wordt die breuk groter. Maar als we afstand kunnen nemen, ademhalen, ons verontschuldigen, aandacht schenken en weer contact maken, bouwen we bruggen. De onvermijdelijke breuken van het dagelijkse leven worden kansen om hen zoveel lessen te leren: hoe hun emoties te verwerken, hoe een emotionele breuk te herstellen, hoe problemen op te lossen, dat ze ons kunnen vertrouwen. Het belangrijkste is dat we zelfs de moeilijke interacties beëindigen met een sterkere relatie.
Het ouderschap is veel werk, en het emotionele werk kan het zwaarst zijn bij tieners en tieners. Het lijkt misschien oneerlijk dat u het meeste werk moet doen in uw relatie met uw dochter, maar zo is het ouderschap nu eenmaal. Onze dochters zien er misschien uit als jonge vrouwen, maar ze moeten emotioneel nog heel wat volwassen worden. Het is onze taak – en ons voorrecht – om hen in dat proces te steunen. Elke relatie die ze hierna heeft, zal gebaseerd zijn op de relatie die je nu met haar opbouwt.
- 12 weken praktische ondersteuning & tools
- Live Group Call met dr. Laura
- 60 audio inspiraties &Privé FB groep
Peaceful Parent, Happy Kids
Peaceful Parent, Happy Kids Werkboek
Peaceful Parent, Happy Siblings
