Jumping 'snake worms’ are invading U.S. forests

Add „snake worms” to the list of things Americans can worry about this year.

These jumping earthworms, which came from Asia, are known for their wild thrashing behavior. Teraz jedzą swoją drogę przez Stany Zjednoczone. Po drodze wypierają inne dżdżownice, centipedes, salamandry i ptaki gniazdujące na ziemi. Zmienia to leśne łańcuchy pokarmowe. A skoczki rozprzestrzeniają się szybko. W ciągu jednego roku mogą zaatakować obszar wielkości 10 amerykańskich boisk do piłki nożnej! Teraz badania pokazują, że również uszkadzają gleby leśne, które zamieszkują.

Trzy gatunki tych najeźdźców wiją się w całych Stanach Zjednoczonych. Po raz pierwszy pojawiły się one ponad 100 lat temu, prawdopodobnie w doniczkach z importowanymi roślinami. Ale tylko w ciągu ostatnich 15 lat, zaczęły rozprzestrzeniać się szczególnie szeroko. Teraz są dobrze zadomowione na całym południu i w stanach środkowoatlantyckich. Niektóre osiągnęły części północnego wschodu, Górny Midwest i West too.

Naukowcy nie wiedzą dokładnie, dlaczego robaki zaczęły rozprzestrzeniać się tak szybko. Oni myślą, że zmiany klimatyczne mogą odgrywać rolę. Cieplejsze zimy na północy oznaczają, że robaki mogą rozprzestrzeniać się na nowe obszary, które wcześniej były zbyt zimne.

Ale ludzie również pomagają w rozprzestrzenianiu się robaków, mówi Nick Henshue. Bada on robaki i ekologię gleby na Uniwersytecie w Buffalo w Nowym Jorku. Nowi najeźdźcy są często nazywani azjatyckimi robakami skaczącymi, szalonymi robakami, robakami wężowymi lub skoczkami z Alabamy. Ich naukowe nazwy są trudniejsze do zapamiętania: Amynthas agrestis, A. tokioensis i Metaphire hilgendorfi.

Ludzie kupowali niektóre jako przynętę wędkarską. Wędkarze lubią te robaki, ponieważ wiją się i trajkoczą jak wściekłe węże. To wabi ryby, wyjaśnia Henshue. Niektórzy ludzie kupują je również jako robaki do kompostu, ponieważ pożerają resztki jedzenia znacznie szybciej niż inne dżdżownice – zbyt szybko, w rzeczywistości.

Ale ci najeźdźcy stanowią problem, jeśli chodzi o ekologię. Na przykład, ich jaja są przechowywane w kokonach wystarczająco małych, aby łatwo złapać przejażdżkę na buty turysty lub ogrodnika. Mogą być również przenoszone wraz z mulczem, kompostem lub roślinami. Setki mogą istnieć w obszarze nie większym niż góra biurka szkolnego.

Skaczące robaki rosną szybciej i rozmnażają się szybciej niż inne dżdżownice, takie jak nocne gąsienice. Ponadto, robaki skaczące nie potrzebują kolegów do rozmnażania. Oznacza to, że jeden robak może zapoczątkować całą inwazję.

Inna obawa: Zwierzęta te konsumują więcej składników odżywczych niż inne dżdżownice. Zmieniają one glebę w maleńkie granulki, które przypominają fusy z kawy lub mieloną wołowinę. Henshue mówi, że staje się to jak „mięso taco”. Ta gleba przypominająca granulki może utrudniać wzrost rodzimych roślin i sadzonek drzew. Sprawia również, że gleba jest o wiele bardziej prawdopodobne, aby uciec w ulewie.

Denuding gleby leśne i zmiany ich mikrobów

Naukowcy martwią się najbardziej o wpływ robaków na „ściółkę liściową”. Jest to warstwa rozkładających się liści, kory i patyków. Może ona pokrywać podłogi leśne głębiej niż wysokość puszki sody. Kiedy robaki dokonują inwazji, rozdrabniają tę ściółkę. Pozostaje goła gleba, której struktura i zawartość minerałów uległa zmianie, zauważa Sam Chan. Zajmuje się on badaniem gatunków inwazyjnych w ramach Oregon Sea Grant na Uniwersytecie Stanowym Oregonu w Corvallis. Te robaki mogą zmniejszyć ściółkę leśną o 95 procent w ciągu jednego sezonu, jak odkrył.

Redukcja ściółki liściowej oznacza mniejszą ochronę dla stworzeń, które żyją na dnie lasu. Oznacza to również mniej składników odżywczych i mniejszą ochronę dla młodych drzew. Tam, gdzie ziemia jest goła, siewki nie mogą rosnąć. Oznacza to, że lasy nie mogą się same odbudować. Zamiast tego wprowadzają się inne rośliny – zwykle inwazyjne, mówi Bradley Herrick. Jest on ekologiem w Arboretum Uniwersytetu Wisconsin-Madison. Nowe inwazyjne gatunki wypierają rodzime.

Nowe badania pokazują, że te robaki również zmieniają chemię gleb i mikroby w nich.

Herrick i inni naukowcy pobrali próbki gleb, w których żyły skaczące robaki. Po robaki inwazji, nie było więcej azotu i mniej węgla, znaleźli. To może mieć wpływ na to, jakie rośliny będą tam rosły, mówi Herrick. Azot jest niezbędnym składnikiem odżywczym dla roślin. Ale gdy jest go za dużo lub jest dostępny w nieodpowiedniej porze roku, może być toksyczny lub nieużyteczny.

Naukowcy badali również uwalnianie dwutlenku węgla z gleb. Mikroby i zwierzęta żyjące w glebie emitują ten gaz cieplarniany. A im dłużej robaki żyły w glebach, tym więcej dwutlenku węgla te gleby zrzucają do powietrza, donosi Gabriel Price-Christenson. Jest on naukowcem zajmującym się gleboznawstwem. Pracuje na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign, gdzie kierował nowymi badaniami. Jego zespół opisał swoje ustalenia w październikowym numerze Biologii Gleby i Biochemii.

Ten zespół również zebrał DNA z kupy robaka i wnętrzności. To DNA pozwoliło im zbadać mikroby w każdym gatunku robaka skokowego. Następnie przetestowali gleby pod kątem zmian w bakteriach i grzybach w nich. Dane te pokazują, że każdy gatunek robaka skoczka miał w jelitach inne mikroby. To „naprawdę ważne odkrycie”, mówi Herrick. Do tej pory, mówi, naukowcy myśleli, że wszystkie robaki skaczące były bardzo podobne.

Więc, każdy gatunek robaka może mieć unikalną pozycję, lub niszę (Neesh), w środowisku. To pozwala wielu gatunkom rozwijać się jako grupa, mówi Herrick. To odkrycie ma również sens, dodaje, ponieważ naukowcy znaleźli wiele gatunków żyjących razem. Ale to wciąż niespodzianka, że takie podobne robaki będą gospodarzem bardzo różne bakterie.

Jeśli robaki mają różne nisze, prawdopodobnie również będą miały różne skutki dla innych mieszkańców gleby. Należą do nich inne robaki, grzyby i bakterie. Plus, Herrick podejrzewa, różne skoczków prawdopodobnie mają różne skutki na ich gleby chemii.

Nowo odkryte zmiany robaków do gleb są ważne, Henshue mówi. Ale wciąż jest wiele niewiadomych. Na przykład, jak daleko robaki mogą się rozprzestrzenić? I jak wiele różnych typów środowisk mogą zaatakować? Kolejne ważne pytanie: Jak warunki pogodowe wpływają na robaki? Herrick twierdzi, że długa susza w tym roku w Wisconsin zabiła wiele robaków w arboretum.

Mówi, że to znak, że być może nawet ci wytrzymali najeźdźcy mają swoje granice.

.