Valentie (psychologie)

Assessment | Biopsychology | Comparative |Cognitive | Developmental | Language | Individual differences |Personality | Philosophy | Social |
Methods | Statistics |Clinical | Educational | Industrial |Professional items |World psychology |

Cognitive Psychology:Aandacht – Besluitvorming – Leren – Oordeelsvorming – Geheugen – Motivatie – Perceptie – Redeneren – Denken -Cognitieve processenCognitie -OutlineIndex

Valentie, zoals gebruikt in de psychologie, vooral bij het bespreken van emoties, betekent de intrinsieke aantrekkelijkheid (positieve valentie) of aversiviteit (negatieve valentie) van een gebeurtenis, object, of situatie. De term wordt echter ook gebruikt om specifieke emoties te karakteriseren en te categoriseren. Bijvoorbeeld, de emoties die in de volksmond “negatief” worden genoemd, zoals woede en angst, hebben een “negatieve valentie”. Vreugde heeft een “positieve valentie”. Positief-valente emoties worden opgeroepen door positief-valente gebeurtenissen, voorwerpen of situaties. De term wordt ook gebruikt over de hedonische toon van gevoelens, affect, bepaald gedrag (bijvoorbeeld benaderen en vermijden), het al dan niet bereiken van doelen, en conformiteit met of overtreding van normen. Ambivalentie kan worden gezien als een conflict tussen positieve en negatieve valentiedragers.

Theoretici die een op valentie gebaseerde benadering hanteren om affect, oordeel en keuze te bestuderen, stellen dat emoties met dezelfde valentie (d.w.z. woede en angst of trots en verbazing) een vergelijkbare invloed hebben op oordelen en keuzes. Bijvoorbeeld, gebaseerd op deze theorie, zullen de negatief gepercipieerde emoties woede en angst waarschijnlijk resulteren in meer negatieve oordelen.

Geschiedenis van het gebruik

De term kwam in het Engels in gebruik in de psychologie met de vertaling uit het Duits in 1935 van werken van Kurt Lewin. Ambivalentie heeft een langere geschiedenis.

Criterium voor emotie

Valenentie is een criterium dat in sommige definities van emotie wordt gebruikt. De mogelijke afwezigheid van valentie wordt aangevoerd als een reden om verrassing, gezien als de schrikreactie, uit te sluiten van de lijst van emoties, hoewel sommigen het zouden opnemen.

Meting

Valentie zou een nummer kunnen krijgen en behandeld kunnen worden alsof het gemeten wordt, maar de geldigheid van een meting gebaseerd op een subjectief verslag is twijfelachtig. Meting op basis van observaties van gezichtsuitdrukkingen, met behulp van het Facial Action Coding System en micro-expressies (zie Paul Ekman), of op basis van moderne functionele beeldvorming van de hersenen kan dit bezwaar ondervangen.