Als het op oren aankomt, is er een “Grote Vier” van veel voorkomende problemen, zegt William H. Miller Jr. VMD DACVD, Professor in de Geneeskunde, Sectie Dermatologie, Medisch Directeur, Cornell University Hospital for Animals:
-Oormijt, vooral bij jonge katten met bilaterale ziekte
-Inflammatoire poliep, waarschijnlijk dader bij een jonge kat waarbij één oor betrokken is
-Bilaterale otitis, veel voorkomend bij oudere katten, vooral bij allergieën
-Unilaterale otitis, te wijten aan een tumor of vreemd voorwerp in de gehoorgang.
Oormijtaantasting
Hoewel kittens meer dan hun deel te verduren krijgen, kunnen mijten katten van elke leeftijd teisteren. 50 procent van alle oorproblemen bij katten wordt veroorzaakt door mijten.
Wat het is: Oormijten (Otodectes cynaoti) zijn uitwendige parasieten met een voorliefde voor oren, hoewel ze ook in de nek en op het hoofd van de kat kunnen voorkomen. Ze tasten ook honden en wilde dieren zoals vossen aan (maar ze zijn niet de gewone soort die bij konijnen voorkomt). Honden en katten kunnen deze mijten delen. Oormijten springen of rennen niet zoals vlooien – ze lopen van het ene huisdier naar het andere. Als bij één huisdier oormijt wordt vastgesteld, behandel dan alle huisdieren in het gezin.
Katten kunnen wel 1.000 mijten in één oor hebben. Het aantal mijten leidt zeker tot irritatie, maar sommige katten reageren sterker dan andere. Hoewel mijten met het blote oog kunnen worden gezien, worden ze meestal waargenomen door middel van een veterinair otoscopisch onderzoek of onder een microscoop.
Symptomen: Katten met oormijt schudden met hun kop, pootten aan hun oren, houden hun oren in ongewone hoeken, en/of wrijven over hun kop en oren. Meestal zijn beide oren aangetast. U kunt een opeenhoping van donkere was of cerumen in de oren zien (ziet eruit als koffiedik) en soms bloed doordat de kat aan haar oren krabt.
Behandeling: Veel topische vlooien- en tekenmedicijnen doden oormijten. Begin met het zorgvuldig schoonmaken van het oor (zie juli 2018 “Heb je het gehoord?” beschikbaar op catwatchnewsletter.com) en verwijder zo veel mogelijk mijten. Uw dierenarts kan u oordruppels geven, vooral als er een secundaire infectie is.
Oorpoliepen
Poliepen komen het vaakst voor bij katten van 8 tot 12 maanden oud, meestal na een ziekte van de luchtwegen. Wat de oorzaak van een poliep is, blijft een discussie, maar virale luchtweginfecties worden sterk verdacht.
Wat het is: Een oorpoliep is een goedaardig gezwel dat in het middenoor ontstaat. Oorpoliepen kunnen zich op vele manieren presenteren (zie ook “When a Nasopharngeal Polyp Makes an Appearance,” februari 2018, op catwatchnewsletter.com), en ze moeten meestal worden verwijderd. Een poliep kan de ademhaling belemmeren als hij teruggroeit in de buis van Eustachius, dat is een kanaal dat het middenoor met de neuskeelholte verbindt. Andere poliepen kunnen in de gehoorgang zelf groeien, en sommige kunnen het trommelvlies in gevaar brengen.
Symptomen: Katten zullen ademhalingsproblemen vertonen, zoals niezen. Ze kunnen hun kop schudden, met hun poten aan de oren trekken en hun kop scheef houden. Als een poliep op het middenoor drukt, kunt u merken dat de kat moeite heeft met lopen door een evenwichtsprobleem dat door de poliep wordt veroorzaakt.
Behandeling: Sedatie is vaak nodig om een poliep te diagnosticeren. Poliepen in de gehoorgang worden gevonden bij otoscopisch onderzoek, en soms zal gestage tractie de poliep naar beneden brengen, het uitrekken, en de steel breken. In zeldzame gevallen kan de poliep rond de bulla van het oor zijn gegroeid. Het verwijderen van deze poliepen vereist een uitgebreidere operatie. De meeste poliepen zijn goedaardig en verwijdering is meestal genezend, maar soms groeit een poliep terug.
Syda_Productions | Deposit Photos
Otitis (oorontsteking)
De meeste oorontstekingen beginnen als otitis externa, wat betekent dat de infectie beperkt blijft tot het uitwendige deel van het oor van de kat. Als de infectie niet wordt behandeld, kan deze zich verder in het oor verspreiden. Otitis media (ontsteking in het middenoor) of otitis interna (ontsteking in het binnenoor) kunnen leiden tot doofheid.
Wat het is: Otitis is een infectie die een overproductie van oorsmeer en weefselbeschadiging veroorzaakt. Het kan leiden tot een pijnlijk gescheurd trommelvlies. Otitis media kan vestibulaire verschijnselen veroorzaken, zoals het kantelen van het hoofd.
Symptomen: Hoofdschudden, een slechte geur, en krabben zijn de gebruikelijke eerste symptomen. Jeukende, rode en ontstoken oren kunnen het gevolg zijn van allergieën, zoals atopie (allergische dermatitis), een reactie op ingeademde allergenen zoals pollen.
Behandeling: Er wordt een uitstrijkje van het puin genomen voor onderzoek onder een microscoop. Het oor wordt schoongemaakt en er worden medicinale druppels of zalf voorgeschreven. In geval van allergie kan de behandeling bestaan uit het zoeken naar de oorzaak. Secundaire problemen, zoals bacteriële (stinkende, etterige afscheiding) of gistinfecties (zeer ontstoken, vochtige oren, mogelijk heldere afscheiding) zullen worden behandeld.
Afhankelijk van de ernst en het type bacterie of schimmel dat betrokken is, kan uw kat orale antibiotica nodig hebben, evenals uitwendige oorzalf of druppels. Orale corticosteroïden kunnen in het begin nodig zijn om verlichting te brengen.
Gelukkig gaan de meeste katten zonder oorproblemen door het leven. Maar als uw kat ongemak rond haar oren vertoont of afscheiding uit het oor, laat haar dan onmiddellijk onderzoeken door een dierenarts.
Erge Infecties: Ernstige infecties, of ze nu bacterieel, schimmel of mijt veroorzaakt zijn, kunnen sedatie nodig maken om een diepe oorreiniging uit te voeren. Sommige katten vertonen tijdelijke vestibulaire verschijnselen, zoals een kopkanteling, na een diepe oorreiniging.
Hematoma: Een neveneffect van oormijt en/of oorinfecties kan een hematoom zijn. Wanneer uw kat aan het oor krabt of krachtig met haar kop schudt, kunnen de bloedvaten in het oor scheuren. Als deze bloeden, vullen ze de beperkte ruimte tussen de kraakbeenvlakken in het oor, wat resulteert in een pijnlijk, warm, en sterk gezwollen oor. “Hematomen lossen spontaan op, maar de pinna heeft de neiging te knisperen als het hematoom samentrekt. Om beschadiging van de oorschelp (buitenoor) te voorkomen, kan het hematoom worden gedraineerd en met compressieverband worden afgedekt als de kat een verband verdraagt. Een operatie kan worden uitgevoerd om het stolsel te verwijderen als het bloeden is gestopt,” zegt Dr. Miller.
Buitenlandse lichamen: Insecten, zaden, en plantaardig materiaal zoals vossenstaart awns kunnen migreren in een oor. Sommige vreemde lichamen kunnen worden uitgespoeld, hoewel verdoving nodig kan zijn. Bij andere moet een tang worden gebruikt om het vreemde voorwerp te verwijderen.
Kanker: Een volwassen kat met slechts één aangetast oor kan een kankergezwel hebben. Secundaire infecties kunnen een slechte geur en etterige afscheiding veroorzaken. Plaveiselcelcarcinomen kunnen worden gezien op witte oren met groei gerelateerd aan blootstelling aan de zon. Oppervlakkige kankers die in een vroeg stadium worden ontdekt, kunnen worden verwijderd. Andere kankers kunnen in de gehoorgang groeien, waar ze meestal niet vroegtijdig worden ontdekt.
Cerumen Cysten: Veroorzaakt door verstopte olieklieren, kunnen deze cysten blauwachtig of donker van kleur lijken. Deze zijn goedaardig. Soms worden ze echter groot genoeg om de luchtstroom in het oor te beperken en moeten ze worden verwijderd.