Chirurgie van cerebrale arterioveneuze malformaties

Ondanks opmerkelijke vooruitgang is de microchirurgische extirpatie van cerebrale arterioveneuze malformaties (AVMs), zelfs door ervaren neurochirurgen, niet altijd gemakkelijk of veilig. Dit artikel concentreert zich op hoe AVM-chirurgie veiliger kan worden gemaakt, en biedt strategieën en tactieken om gevaarlijke bloedingen te vermijden en de postoperatieve neurologische functie te behouden. Onze behandelingsstrategieën en operatietechnieken worden aangeboden vanuit het perspectief van de opererend chirurg. Inzicht in de pathofysiologie van cerebrale AVM’s is belangrijk voor de juiste chirurgische behandeling. Verfijnde neuro-beeldvormingstechnieken en nauwgezet neurofysiologisch onderzoek waarschuwen voor mogelijke complicaties, en verbeterde chirurgische benaderingen helpen om de gevolgen van onverwachte complicaties tot een minimum te beperken. In een vroeg stadium van cerebrale AVM-chirurgie moet een uitgebreide dissectie van de sulci, fissuren en subarachnoïdale cisterne worden uitgevoerd om de voedingsaders, nidus en drainers bloot te leggen. Problemen met de chirurgie van grote en/of diep gelegen laesies worden verergerd wanneer arteriële bloeding vanuit de nidus doorgaat, zelfs nadat alle belangrijke toevoeren geacht worden te zijn afgesloten. Wij plaatsen routinematig katheters voor angiografie bij de operatie van complexe AVM’s om ontbrekende toevoeraders te vinden of om de real-time hemodynamische status van de laesie te bepalen. Tijdelijke clip applicatie op de toevoeren en minder coagulatie van de nidus is noodzakelijk om de intranidale druk te controleren en om oncontroleerbare bloedingen uit de nidus en de aangrenzende hersenen te vermijden. Intraoperatieve navigatiebeelden gesuperponeerd op tractografiebeelden kunnen ons waardevolle informatie verschaffen om neurologische tekorten tot een minimum te beperken. Dieper inzicht in de aard van AVM’s en in gebeurtenissen die zich voordoen tijdens AVM-chirurgie, alsook de integratie van moleculair-biologische benaderingen zullen nieuwe horizonten openen voor de veilige en doeltreffende behandeling van AVM’s.