Wprowadzenie
Afazja znacząco wpływa na jednostkę, rodziny i społeczności. W odpowiednim czasie, skuteczna interwencja jest niezbędna. Terapia mowy i języka (SLT) jest kompleksową interwencją rehabilitacyjną mającą na celu poprawę zdolności językowych i komunikacyjnych (rozumienie werbalne, język mówiony, czytanie, pisanie), aktywności i uczestnictwa. Terapia może różnić się schematem interwencji, podejściem teoretycznym lub modelem realizacji.
Cel
W naszym kompleksowym, uaktualnionym przeglądzie1 dokonaliśmy syntezy dowodów skuteczności SLT w leczeniu afazji po udarze mózgu, uzyskanych w randomizowanych badaniach kontrolnych w porównaniu z (1) brakiem terapii i (2) innymi interwencjami SLT.
Metody
Przeszukaliśmy szereg baz danych, w tym Cochrane Stroke Group Trials Register, Cochrane Central Register of Controlled Trials, Cochrane Library Databases, MEDLINE, EMBASE, CINAHL, AMED (Allied and Complementary Medicine Database), LLBA (Linguistics and Language Behaviour Abstracts) oraz SpeechBITE (Speech Pathology Database for Best Interventions and Treatment Efficacy) (wszystkie od momentu powstania do września 2015 r.). Przeszukaliśmy również ClinicalTrials.gov, the Stroke Trials Registry, Current Controlled Trials oraz WHO ICTRP (World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform) (wszystkie do września 2015 r.). Nie było ograniczeń językowych. Dwóch recenzentów niezależnie klasyfikowało badania zgodnie z kryteriami włączenia i wyłączenia, oceniało jakość badań i ekstrahowało dane. W razie potrzeby uzyskaliśmy wyjaśnienia lub niepublikowane dane od autorów badań. Używając listy kontrolnej TIDieR (Template for Intervention Description and Replication), systematycznie wyodrębnialiśmy złożone dane dotyczące interwencji.
Główne wyniki
Rysunek. Meta-analiza wyników terapii mowy i języka (SLT) w porównaniu z brakiem SLT w zakresie komunikacji funkcjonalnej, języka receptywnego i ekspresyjnego. CI oznacza przedział ufności.
Trzydzieści osiem randomizowanych badań porównawczych (n=1242) bezpośrednio porównywało różne podejścia do SLT. Ci, którzy otrzymali SLT o wyższej intensywności mieli znacząco lepszą funkcjonalną komunikację (P=0.002; SMD 0.69 95% CI 0.25-1.13) i mniej ciężką afazję (P=0.02, SMD 0.38, 95% CI 0.07-0.69) niż ci, którzy otrzymali SLT o niższej intensywności. Warto zauważyć, że korzyści z bardziej intensywnych interwencji były ograniczone przez wyższy wskaźnik rezygnacji z leczenia w tych grupach (P=0,01, iloraz szans 2,35, 95% CI 1,20-4,60). Ogólnie rzecz biorąc, badania randomizowały małe liczby uczestników w zakresie charakterystyki (wiek, czas od udaru, profile ciężkości), interwencji i wyników.
Wnioski
Przegląd dostarcza dowodów na skuteczność SLT dla osób z afazją po udarze w zakresie poprawy komunikacji funkcjonalnej, czytania, pisania i języka ekspresyjnego w porównaniu z brakiem SLT. Terapia o dużej intensywności może być korzystna, ale może nie być akceptowana przez wszystkich. Dalsza poprawa jakości badań SLT i raportowania wyników badań (zgodnych z zaleceniami CONSORT i TIDieR) przyczyni się do przejrzystości, replikacji wyników i późniejszych metaanaliz. Projektowanie, prowadzenie i zakończenie większych badań będzie wymagało ścisłej współpracy pomiędzy osobami z afazją, klinicystami i naukowcami. Przyszłe przedsięwzięcia badawcze powinny dążyć do ustalenia optymalnego podejścia, schematu i sposobu prowadzenia SLT dla określonych grup pacjentów z afazją po udarze mózgu.
Podziękowania
Ten artykuł jest oparty na przeglądzie Cochrane opublikowanym w The Cochrane Library 2016, Issue 6 (patrz http://www.thecochranelibrary.com w celu uzyskania informacji). Przeglądy Cochrane są regularnie aktualizowane w miarę pojawiania się nowych dowodów oraz w odpowiedzi na informacje zwrotne, a w celu uzyskania najnowszej wersji przeglądu należy zapoznać się z Cochrane Library.
Źródła finansowania
Prof Brady oraz Nursing, Midwifery, and Allied Health Professions Research Unit są wspierane przez Chief Scientist Office, a dr Campbell jest wspierana przez Chief Nurses Office, oba z Scottish Government’s Health and Social Care Directorate. Wyrażone tu poglądy są poglądami autorów, a niekoniecznie fundatorów.
Ujawnienia
Profes Brady, Enderby i dr Kelly są terapeutami mowy i języka oraz członkami Royal College of Speech and Language Therapists. Prof. Enderby brała udział w dwóch badaniach uwzględnionych w tym przeglądzie. Nie brała udziału w ocenie lub interpretacji żadnego z tych badań w ramach tego przeglądu. Pozostali autorzy nie zgłaszają konfliktów.
Przypisy
.