Ostrzeżenia
Increased Mortality In Elderly Patients With Dementia-Related Psychosis
Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem leczeni lekami przeciwpsychotycznymi są narażeni na zwiększone ryzyko zgonu. Produkt leczniczy HALDOL Injection nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z demencją (patrz OSTRZEŻENIE zawarte w ramce).
Działanie na układ sercowo-naczyniowy
Zgłaszano przypadki nagłego zgonu, wydłużenia odstępu QTc i torsades de pointes u pacjentów otrzymujących produkt leczniczy HALDOL (patrz DZIAŁANIA niepożądane). Większe niż zalecane dawki produktu leczniczego HALDOL w jakiejkolwiek postaci oraz dożylne podawanie produktu leczniczego HALDOL wydają się być związane z większym ryzykiem wydłużenia odstępu QTc i zaburzeń rytmu serca typu Torsades de Pointes. Również odstęp QTc, który przekracza 500 msec jest związany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu Torsades de Pointes. Chociaż odnotowywano przypadki nawet przy braku czynników predysponujących, zaleca się szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z innymi stanami powodującymi wydłużenie odstępu QTc (w tym z zaburzeniami równowagi elektrolitowej, lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QTc, podstawowymi zaburzeniami czynności serca, niedoczynnością tarczycy i rodzinnym zespołem długiego QT). ZASTRZYK HALDOLU NIE JEST DOPUSZCZONY DO PODAWANIA DOŻYLNEGO. Jeśli produkt leczniczy HALDOL jest podawany dożylnie, należy monitorować EKG pod kątem wydłużenia odstępu QTc i arytmii.
Tachykardia i niedociśnienie (w tym niedociśnienie ortostatyczne) były również zgłaszane u sporadycznie występujących pacjentów (patrz DZIAŁANIA niepożądane).
Mózgowo-naczyniowe działania niepożądane
W badaniach kontrolowanych, u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem, leczonych niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi, występowało zwiększone ryzyko (w porównaniu z placebo) mózgowo-naczyniowych działań niepożądanych (np, udar, przemijający napad niedokrwienny), w tym zgonów. Mechanizm tego zwiększonego ryzyka nie jest znany. Nie można wykluczyć zwiększonego ryzyka w przypadku stosowania produktu leczniczego HALDOL, innych leków przeciwpsychotycznych lub w innych populacjach pacjentów. HALDOL należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu mózgowo-naczyniowego.
Dyskinezja tardiewa
Zespół składający się z potencjalnie nieodwracalnych, mimowolnych, dyskinetycznych ruchów może rozwinąć się u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi (patrz DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE). Chociaż częstość występowania tego zespołu wydaje się być największa u osób w podeszłym wieku, zwłaszcza u kobiet w podeszłym wieku, nie można opierać się na szacunkowych danych dotyczących częstości występowania, aby przewidzieć, w momencie rozpoczęcia leczenia przeciwpsychotycznego, u których pacjentów prawdopodobnie wystąpi ten zespół. Nie wiadomo, czy produkty lecznicze zawierające leki przeciwpsychotyczne różnią się potencjałem wywoływania dyskinez tardywnych.
Uważa się, że zarówno ryzyko wystąpienia dyskinez tardywnych, jak i prawdopodobieństwo, że staną się one nieodwracalne, zwiększają się wraz z czasem trwania leczenia i całkowitą dawką kumulacyjną leków przeciwpsychotycznych podawanych pacjentowi. Zespół ten może jednak rozwinąć się, choć znacznie rzadziej, po stosunkowo krótkim okresie leczenia małymi dawkami.
Dyskineza tardieniczna może ustąpić, częściowo lub całkowicie, jeśli leczenie przeciwpsychotyczne zostanie przerwane. Leczenie przeciwpsychotyczne samo w sobie może jednak tłumić (lub częściowo tłumić) oznaki i objawy zespołu i w ten sposób ewentualnie maskować proces leżący u jego podłoża. Nie wiadomo, jaki wpływ ma tłumienie objawów na długoterminowy przebieg zespołu.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, leki przeciwpsychotyczne powinny być przepisywane w sposób, który najprawdopodobniej zminimalizuje występowanie dyskinez tardywnych. Przewlekłe leczenie przeciwpsychotyczne powinno być generalnie zarezerwowane dla pacjentów, którzy cierpią na przewlekłą chorobę, 1) o której wiadomo, że reaguje na leki przeciwpsychotyczne, oraz 2) dla których alternatywne, równie skuteczne, ale potencjalnie mniej szkodliwe metody leczenia nie są dostępne lub odpowiednie. U pacjentów, którzy wymagają przewlekłego leczenia, należy dążyć do stosowania najmniejszej dawki i najkrótszego czasu trwania leczenia, które przyniosą zadowalającą odpowiedź kliniczną. Należy okresowo ponownie oceniać potrzebę kontynuacji leczenia.
Jeśli u pacjenta przyjmującego leki przeciwpsychotyczne pojawią się oznaki i objawy dyskinezy tardywnej, należy rozważyć odstawienie leku. Jednak niektórzy pacjenci mogą wymagać leczenia pomimo obecności zespołu.
Zespół złośliwy neuroleptyczny (NMS)
Zgłaszano występowanie potencjalnie śmiertelnego zespołu objawów określanego czasem jako złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS) w związku ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych (patrz DZIAŁANIA niepożądane). Objawami klinicznymi NMS są hiperpireksja, sztywność mięśni, zmieniony stan psychiczny (w tym objawy katatoniczne) oraz dowody niestabilności autonomicznej (nieregularne tętno lub ciśnienie krwi, tachykardia, diaforeza i zaburzenia rytmu serca). Dodatkowe objawy mogą obejmować podwyższony poziom fosfokinazy kreatynowej, mioglobinurię (rabdomioliza) i ostrą niewydolność nerek.
Ocena diagnostyczna pacjentów z tym zespołem jest skomplikowana. W ustaleniu rozpoznania ważne jest zidentyfikowanie przypadków, w których obraz kliniczny obejmuje zarówno poważną chorobę medyczną (np. zapalenie płuc, zakażenie układowe itp.), jak i nieleczone lub niewłaściwie leczone objawy pozapiramidowe. Inne ważne elementy diagnostyki różnicowej obejmują ośrodkową toksyczność antycholinergiczną, udar cieplny, gorączkę polekową i pierwotną patologię ośrodkowego układu nerwowego (OUN).
Postępowanie w przypadku NMS powinno obejmować 1) natychmiastowe odstawienie leków przeciwpsychotycznych i innych leków, które nie są niezbędne do jednoczesnego leczenia, 2) intensywne leczenie objawowe i monitorowanie medyczne oraz 3) leczenie wszelkich współistniejących poważnych problemów medycznych, dla których dostępne są określone metody leczenia. Nie ma ogólnej zgody co do specyficznych schematów leczenia farmakologicznego niepowikłanego NMS.
Jeśli pacjent wymaga leczenia lekami przeciwpsychotycznymi po wyzdrowieniu z NMS, należy starannie rozważyć potencjalne ponowne wprowadzenie leczenia farmakologicznego. Pacjent powinien być starannie monitorowany, ponieważ zgłaszano nawroty NMS.
Przypadki hiperpyreksji i udaru cieplnego, niezwiązane z powyższym zespołem objawów, zgłaszano również podczas stosowania produktu leczniczego HALDOL.
Neurological Adverse Reactions In Patients With Parkinson’s Disease Or Dementia With Lewy Bodies
Zgłaszano, że pacjenci z chorobą Parkinsona lub otępieniem z ciałami Lewy’ego wykazują zwiększoną wrażliwość na leki przeciwpsychotyczne. Objawy tej zwiększonej wrażliwości podczas leczenia haloperydolem obejmują ciężkie objawy pozapiramidowe, splątanie, uspokojenie i upadki. Ponadto, haloperydol może osłabiać działanie przeciwparkinsonowskie lewodopy i innych agonistów dopaminy. HALDOL jest przeciwwskazany u pacjentów z chorobą Parkinsona lub otępieniem z ciałami Lewy’ego (patrz KONTRREINDYKACJE).
Reakcje nadwrażliwości
Występowały doniesienia po wprowadzeniu leku do obrotu o reakcjach nadwrażliwości związanych ze stosowaniem haloperydolu. Należą do nich: reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, złuszczające zapalenie skóry, zapalenie naczyń z nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka, obrzęk twarzy, obrzęk krtani, skurcz oskrzeli i skurcz krtani (patrz: DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE). HALDOL jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na ten lek (patrz KONTRAINDYKACJE).
Upadki
Stabilność ruchowa, senność i niedociśnienie ortostatyczne były zgłaszane podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych, w tym leku HALDOL, co może prowadzić do upadków, a w konsekwencji do złamań lub innych urazów związanych z upadkiem. W przypadku pacjentów, szczególnie w podeszłym wieku, z chorobami, stanami lub lekami, które mogą nasilać te działania, należy ocenić ryzyko upadków podczas rozpoczynania leczenia przeciwpsychotycznego oraz okresowo u pacjentów otrzymujących powtarzane dawki.
Stosowanie w ciąży
Szczury lub króliki, którym podawano doustnie haloperydol w dawkach od 0.5 do 7,5 mg/kg. które są w przybliżeniu od 0,2 do 7 razy większe od maksymalnej zalecanej dawki u ludzi (MRHD) wynoszącej 20 mg/dobę w oparciu o mg/m2 powierzchni ciała, wykazały zwiększenie częstości występowania resorpcji, zmniejszenie płodności, opóźnienie porodu i śmiertelność szczeniąt. U myszy, którym podawano doustnie haloperydol w dawce 0,5 mg/kg, co stanowi około 0,1-krotność MRHD w przeliczeniu na mg/m2 powierzchni ciała, obserwowano rozszczep podniebienia.
Nie ma dobrze kontrolowanych badań z zastosowaniem produktu HALDOL (haloperydol) u kobiet w ciąży. Istnieją jednak doniesienia o przypadkach wad rozwojowych kończyn obserwowanych po stosowaniu przez matki produktu leczniczego HALDOL wraz z innymi lekami o podejrzewanym potencjale teratogennym w pierwszym trymestrze ciąży. W tych przypadkach nie ustalono związku przyczynowego. Ponieważ takie doświadczenia nie wykluczają możliwości uszkodzenia płodu w wyniku stosowania produktu leczniczego HALDOL, lek ten powinien być stosowany w czasie ciąży lub u kobiet mogących zajść w ciążę tylko wtedy, gdy korzyść wyraźnie uzasadnia potencjalne ryzyko dla płodu. Niemowlęta nie powinny być karmione piersią podczas leczenia lekiem.
Działanie nieteratogenne
Niemowlęta narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym haloperydolu) podczas trzeciego trymestru ciąży są narażone na ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych i (lub) objawów odstawiennych po porodzie. Istnieją doniesienia o pobudzeniu, hipertonii, hipotonii, drżeniu, senności, zaburzeniach oddychania i zaburzeniach karmienia u tych noworodków. Powikłania te miały różną ciężkość; podczas gdy w niektórych przypadkach objawy były samoograniczające się, w innych noworodki wymagały wsparcia na oddziale intensywnej terapii i przedłużonej hospitalizacji.
HALDOL powinien być stosowany w czasie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalna korzyść uzasadnia potencjalne ryzyko dla płodu.
Combined Use Of HALDOL And Lithium
Zespół encefalopatyczny (charakteryzujący się osłabieniem, sennością, gorączką, drżeniem i dezorientacją, objawami pozapiramidowymi, leukocytozą, podwyższonym stężeniem enzymów w surowicy, BUN i stężeniem cukru we krwi na czczo), po którym nastąpiło nieodwracalne uszkodzenie mózgu, wystąpił u kilku pacjentów leczonych litem i produktem leczniczym HALDOL. Związek przyczynowy pomiędzy tymi zdarzeniami a jednoczesnym podawaniem litu i produktu leczniczego HALDOL nie został ustalony, jednak pacjenci otrzymujący takie leczenie skojarzone powinni być ściśle monitorowani pod kątem wczesnych oznak toksyczności neurologicznej, a leczenie powinno być natychmiast przerwane w przypadku wystąpienia takich objawów.
Ogólne
Liczne przypadki zapalenia oskrzelowo-płucnego, niektóre śmiertelne, wystąpiły po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych, w tym produktu leczniczego HALDOL. Postuluje się, że senność i zmniejszenie odczuwania pragnienia w wyniku ośrodkowego zahamowania mogą prowadzić do odwodnienia, hemokoncentracji i zmniejszenia wentylacji płuc. Dlatego w przypadku wystąpienia powyższych oznak i objawów, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, lekarz powinien niezwłocznie rozpocząć leczenie zaradcze.
Ale nie zgłaszano w przypadku produktu leczniczego HALDOL, u pacjentów otrzymujących leki chemopodobne zgłaszano zmniejszenie stężenia cholesterolu w surowicy i (lub) zmiany skórne i oczne.
.