Zwykłe zimowe przeziębienie po prostu wydawało się utrzymywać i nie odchodzić. Przez 2 tygodnie miałem zatkany nos, katar i kaszel, ale teraz miałem ciśnienie w zatokach i mało lub nie miałem energii. Na szczęście, mój poziom cukru we krwi był w normie przez całe 2 tygodnie, pomimo tak okropnych objawów. Następnie zaczęłam brać azytromycynę, czyli dobrze znany Z-pack, na infekcję zatok. Wzięłam lek z obiadem i 2-3 godziny po nim poczułam jeszcze większe zmęczenie, suchość w ustach i ból głowy. Sprawdziłem poziom cukru we krwi i zauważyłem, że wynosi on 270mg/dl.
Zacząłem zastanawiać się, dlaczego doświadczam takiej hiperglikemii. Nie zjadłem nic niezwykłego na kolację i było to około 3 godziny poposiłkowe. Mimo to zdecydowałem się na podanie insuliny i wziąłem jeszcze 2 jednostki szybko działającej insuliny lub insuliny aspart (Novolog Flexpen). Trzydzieści minut później ponownie sprawdziłem poziom cukru we krwi i zauważyłem, że nie zmienił się i pozostał na wysokim poziomie 250mg/dl. Czy to może być wtórne do Z-packa? Nie brałem antybiotyku od kilku lat, więc nie byłem pewien jego wpływu na poziom cukru we krwi. Mimo to, chciałem prawidłowo zakończyć kurs antybiotyków i kontynuowałem przyjmowanie azytromycyny. Ku mojemu przerażeniu, każdego dnia te same skoki poziomu cukru we krwi występowały po około 2 lub 3 godzinach od przyjęcia antybiotyku. Nie wydawało się, że wpływa on na mój poziom cukru we krwi poposiłkowo, ale raczej podnosił mój poziom na czczo. Przez ostatnie 2 dni kursu antybiotykowego zwiększyłem dawkę insuliny glargine (Lantus) o około 20% i zauważyłem pewną poprawę w kontroli cukru we krwi. Konkretnie, normalnie wstrzykuję 10 jednostek Lantusa na noc i zdecydowałem się dodać 2 jednostki również rano. Po trudnych kilku dniach zarządzania moją cukrzycą, postanowiłem zbadać, czy istnieją próby badające wpływ antybiotyków na poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą typu 1 (T1D).
Jest jedno badanie opublikowane w Clinical Infectious Diseases w 2013 roku, które zbadało 78 000 osób z cukrzycą na Tajwanie od stycznia 2006 do listopada 2007 roku. W szczególności, zespół badawczy prowadził populacyjne badanie kohortowe i badał wpływ trzech różnych klas antybiotyków na poważne wahania poziomu cukru we krwi. Antybiotyki te obejmowały fluorochinolony (lewofloksacynę, ciprofloksacynę lub moksyfloksacynę), cefalosporyny drugiej generacji (cefuroksym, cefaklor lub cefprozil) lub makrolidy (klarytromycynę lub azytromycynę). Zespół badawczy odnotował następnie liczbę wizyt na oddziale ratunkowym lub hospitalizacji wtórnych do wahań poziomu cukru we krwi w okresie 30 dni po rozpoczęciu stosowania antybiotyków.
Wyniki wskazały, że osoby z cukrzycą stosujące doustne fluorochinolony są najbardziej narażone na ryzyko poważnych wahań poziomu cukru we krwi w porównaniu z innymi klasami antybiotyków. W szczególności, bezwzględne ryzyko hiperglikemii na 1000 badanych osób wynosiło 6,9 dla moksyfloksacyny, 3,9 dla lewofloksacyny i 4,0 dla cyprofloksacyny. Bezwzględne ryzyko hipoglikemii wyniosło 10,0 dla moksyfloksacyny, 9,3 dla lewofloksacyny i 7,9 dla cyprofloksacyny.
Dla porównania, wśród chorych na cukrzycę przyjmujących antybiotyki z klasy makrolidów, bezwzględne ryzyko hiperglikemii było niższe i wynosiło 1,6 na 1000, a wśród przyjmujących makrolidy 2.1 na 1000 wśród przyjmujących antybiotyki z klasy cefalosporyn; dla hipoglikemii bezwzględne ryzyko na 1000 wynosiło odpowiednio 3,7 dla makrolidów i 3,2 dla cefalosporyn.
Dr Lai, główny badacz, i jego współpracownicy stwierdzili: „Nasze wyniki zidentyfikowały moksyfloksacynę jako lek związany z najwyższym ryzykiem hipoglikemii, a następnie lewofloksacynę i ciprofloksacynę.” „Inne antybiotyki powinny być rozważone, jeśli dysglikemia jest niepokojąca, takie jak beta laktam lub makrolid.”
Ważne jest, aby zauważyć, że istnieje bardzo niewiele badań szczegółowo opisujących bezpośredni wpływ antybiotyków na poziom cukru we krwi. Badanie to z pewnością sugeruje pewną przyczynowość, głównie w przypadku fluorochinolonów i makrolidów, ale wiadomo również, że samo zakażenie może prowadzić do wahań poziomu cukru we krwi. Moje osobiste doświadczenia korelują azytromycynę z podwyższonym poziomem cukru we krwi na czczo, ale jest to jedynie anegdota. Jednak moim celem w pisaniu tego tekstu jest podkreślenie szerokiej luki w badaniach naukowych i świadomości pracowników służby zdrowia na temat potencjalnego związku między antybiotykami a wahaniami poziomu cukru we krwi.
W związku z tym pracownicy służby zdrowia powinni zawsze doradzać pacjentom z cukrzycą, aby informowali ich, jeśli dany antybiotyk powoduje trudności w zarządzaniu poziomem cukru we krwi. Miejmy nadzieję, że w przyszłości dalsze badania mogą również doprowadzić do powstania bardziej standardowych wytycznych dotyczących zarządzania cukrzycą podczas rozpoczynania stosowania nowego antybiotyku.
.