Yukgaejang, de pittige Koreaanse stoofpot van rundvlees

Op 19 augustus 1910…

Soonjong, de laatste koning van de Lee-dynastie van Chosun (het land van vóór de republiek Korea), werd gedwongen zijn soevereine macht af te staan aan de Japanners. Korea werd gekoloniseerd door Japan. (Koreanen herinneren zich die dag als de meest vernederende dag in de Koreaanse geschiedenis van 5000 jaar) Hij was de laatste keizer van Chosun en, net als de laatste keizers van andere naties, bracht hij de volgende 10 jaar van zijn leven eenzaam door in het koninklijk paleis met het verdriet en de schande.

Nadat hij het verdrag had ondertekend, weigerde hij te eten. Door de grote wanhoop en de vernedering verzwakten zijn geest en lichaam enorm. Geen voedsel was bevredigend voor hem. De koninklijke chef-kok was bedroefd om zijn koning te zien lijden. Dus bood hij deze stoofpot van rundvlees aan, genaamd “Yukgaejang (육개장)”.

Yukgaejang was GEEN koninklijk voedsel. Het was het voedsel van gewone mensen. Maar de koninklijke kok wilde deze pittige stoofpot serveren om zijn koning te herinneren aan iets dat hij vergeten was.

De stoofpot werd aan de koning geserveerd. De koning zag deze ongewoon kruidig uitziende stoofpot die hij bijna nooit eerder had gehad. Hij verwonderde zich eerst maar begreep al snel iets dat hij vergeten was. Hij zag elk ingrediënt in de stoofpot en besefte wat ze betekenden. De koning las de bedoeling van de kok door zijn eten en at de hele stoofpot op met tranen in zijn ogen.

De koning weende! Hij was geraakt door de wijsheid van zijn koninklijke chef. Wat zat er in? Er waren 4 hoofdingrediënten in de stoofpot en elk had zijn eigen symboliek.

1) Het rundvlees: Koreaanse koeien zijn toegewijde dieren voor zijn meester. Van geboorte tot dood werkt hij ijverig in het veld zonder te klagen en bij zijn dood geeft hij zijn vlees aan de meester. Het rund vertegenwoordigde het Koreaanse volk dat hard en koninklijk werkt voor hun koning. En velen waren bereid hun leven te geven voor hun koning.

2) De chilipepers: de pittigheid vertegenwoordigt de kracht van zijn volk.

3) De fiddlehead: Het zijn de jonge stengels van wilde varens. Ze groeien snel ongeacht de barre omgeving en dit symboliseert hoezeer de Koreanen verlangen naar onafhankelijkheid en vrijheid van de Japanners.

4) De taro stengels: Taro stengels kunnen vechten en hun leven onthouden aan vele ziekten. Koreanen zullen vechten om hun land terug te krijgen.

Dit was een van de dramatische scènes in een Koreaanse film genaamd “Shicgak (식객)”. Er is geen historisch verslag of bewijs of de koning Soonjong deze Yukgaejang werkelijk tijdens zijn leven had. De geschiedenis bewees echter dat de Koreaanse koningen enige ervaring in de landbouw hadden opgedaan en ook een basiskennis in landbouw hadden. Het lijdt dan ook geen twijfel dat koning Soonjong niet bekend zou zijn met elk ingrediënt en hoe het groeit.

De film projecteerde de stoofpot met geschiedenis zo goed dat de meeste filmkijkers na afloop van de film naar het nabijgelegen restaurant gingen om deze stoofpot te eten of naar een kruidenierswinkel gingen om de ingrediënten te kopen om thuis te maken. Ik raad ook aan de film te bekijken als je de kans hebt. Het was geen kassucces film, maar kan je een goed inzicht geven in de Koreaanse keuken met de verschillende aanpak van de twee chef-koks.

Dit is een pittige stoofpot van rundvlees. Als u niet comfortabel bent met sterke hitte, denk dan twee keer. Echter, dit is niet over de top pittig dat bijna verdooft je zintuigen. Als u bekend bent met Koreaanse pikantheid, zult u dit heel aangenaam vinden. Laat u dus niet afschrikken door de intens rode kleur.

Oké, ik hoor je. Ik stop met praten en ga aan de slag met de handleiding. Hier gaan we!

NOOT: Verse taro stengel is vrijwel onmogelijk te vinden buiten Korea. Dus heb ik het vervangen door oesterzwammen. Als je het geluk hebt om zelfs de droge soort te vinden, gebruik ze dan zeker.

Haal een mooie magere runderborst en doe die in de pan met prei, knoflook en zwarte peperkorrels, en giet er wat water bij om bouillon te maken. Breng het eerst aan de kook en laat het dan op laag vuur ongeveer 45 minuten sudderen.

Reserveer de bouillon en het rundvlees. Gooi de rest weg. Reserveer ongeveer 5-6 kopjes bouillon.

Terwijl ik aan het zeven was, herinnerde ik me plotseling iets vreselijks.🙁 ‘Wacht even…!’

‘O, verdorie!’ Ik ben deze radijs vergeten toe te voegen in de bouillon… Vergeef me de onhandige vergeetachtigheid van ouder wordende thuiskok. Zucht!!!🙁

Wel, de bouillon in de stoofpot is nog steeds goed zonder, maar het wordt lekkerder als je de radijs toevoegt.

Snijd je borststuk in hapklare grootte. Zet apart.

Nou, wat is dit? Dit zijn fiddlehead (고사리, gosari). Het zijn de stengeldelen van jonge varens. Je vindt ze in de meeste Koreaanse kruidenierswinkels in gedroogde vorm of opnieuw gehydrateerd.

Als je alleen de gedroogde soort kunt vinden, kijk dan hier hoe je ze weer tot leven kunt wekken.

Spoel ze goed af. Snijd ze in 2″ lange stokjes. Leg ze apart.

Blancheer de mungbonen gedurende 2 minuten in kokend water. Gebruik een zeef om ze uit het water te halen. Zet apart om af te koelen.

Blancheer oesterzwammen 1 minuut in hetzelfde kokende water. Zeef ze uit het water en knijp ze uit om wat vocht te verwijderen, zet apart.

Gooi het kokende water nog niet weg. U hebt nog een laatste ingrediënt nodig.

Snijd de Aziatische prei in plakken van 2″ en snijd elk plakje in de lengte doormidden. Het witte gedeelte van de prei heeft een groene kern in het midden. Verwijder deze en gooi ze weg.

Snijd elke halve plak in reepjes. Ik heb ze in principe in vieren gesneden. Dan zul je binnenin wat vuil aantreffen, en nog iets anders… Iets heel smerigs!

Deze slijmerig-heldere-film-achtige substantie is gebruikelijk bij Aziatische prei. Het is een natuurlijk biologisch onderdeel van hun ras, maar het kan je stamppot slijmerig maken. Dus wat kunnen we doen? Spoel de preischijfjes eerst goed af,

Doe ze daarna in een pan kokend water met wat zout. 30 seconden! Haal ze eruit en gooi ze in een kom met koud water om af te koelen. Knijp ze uit om het vocht te verwijderen. U kunt nog een beetje slijmerigheid voelen, maar dat is niet erg.

Hier is de kruidenploeg. Koreaanse sojasaus voor soep (NIET een typische sojasaus), sesamolie, Koreaanse rode chilivlokken, en gehakte knoflook.

Samenvoeg in een kom de gehakte biefstuk, viooltjeskruid, taugé en champignons. Voeg de kruiden toe en knijp alles goed door elkaar.

Zet een grote zware pan op een middelhoog vuur. Combineer 1 eetlepel olie en 1/2 eetlepel Koreaanse chilivlokken. Roer samen tot de chilivlokken hun geur afgeven en trekken, ongeveer 2-3 minuten. Wees voorzichtig dat het niet verbrandt. We maken chili-olie. Als u chili-olie in flessen hebt, gebruik die dan.

Zet het vuur op middelhoog en voeg al het goede spul in de kom toe en roerbak 1 minuut. Giet de gereserveerde bouillon erbij. Net genoeg om alles te bedekken. De hoeveelheid bouillon die je toevoegt hangt af van hoe dun je de Yukgaejang wilt hebben. Ik heb ongeveer 5 kopjes bouillon toegevoegd, maar misschien heb jij meer nodig.

Dek af met een deksel en breng alles eerst aan de kook, zet het vuur dan laag en laat het 1 uur sudderen.

Geweldig!

Voeg ten slotte de gereserveerde prei toe en laat het geheel nog 15 minuten koken. Proef en breng indien nodig op smaak met zout.

Kraak wat zwarte peper en uw werkelijk heerlijke pittige runderstoofpot is zo klaar om te serveren. Zoals elke stoofpot smaakt het de volgende dag nog lekkerder.

Dit is een stoofpot die me aan het denken heeft gezet over mijn afkomst; een zeer pittige. Ik heb echter geleerd dat “voedsel” je kan herinneren aan een erfgoed, maar niet noodzakelijkerwijs grenzen heeft binnen dat erfgoed, hoe verschillend ons erfgoed ook is.

Mijn 9-jarige zoon heeft twee Pakistaanse vrienden. Ze kwamen naar ons huis om met mijn zoon rond te hangen. Ik had het zo druk met andere dingen rondom het huis, dat ik geen tijd had om een speciale lunch voor hen te maken. Dus serveerde ik ze wat van deze overgebleven stoofpot in de hoop dat ze het lekker zouden vinden. (…Ik had zo’n gevoel dat ze het lekker zouden vinden)

Wel…, terwijl mijn half Koreaans bloedige zoon 2 glazen melk nodig had voor 2 eetlepels van deze stoofpot, aten zijn Pakistaanse vrienden de hele schaal zonder ook maar een druppel zweet. Ze hoefden niet eens hun water op te drinken.

“Koreaans eten is goed!” Dat was het commentaar van hen aan het eind van hun lunch.

Dus mijn oordeel is…, als jonge Pakistaanse jongens deze stoofpot aankunnen, durf ik te wedden dat jullie dat ook kunnen.

Goed geluk!

Liefde,