Zwangerschap kan niet worden aangemerkt als een handicap in de zin van de Amerikaanse wet op handicaps (American with Disabilities Act, ADA), de federale wet die discriminatie op grond van een handicap op de werkplek verbiedt. Zwangerschapsdiscriminatie is echter op zichzelf wel illegaal. Werkgevers mogen geen beslissingen nemen op basis van de zwangerschap van een werkneemster en moeten werkneemsters die tijdelijk niet in staat zijn om te werken als gevolg van een zwangerschap op dezelfde manier behandelen als werkneemsters die om andere redenen tijdelijk arbeidsongeschikt zijn. Zwangere werkneemsters kunnen ook recht hebben op verlof op grond van de Family and Medical Leave Act (FMLA) en verlofwetten van de staat.
Discriminatie bij zwangerschap is onwettig
De federale wet inzake zwangerschapsdiscriminatie (Pregnancy Discrimination Act, PDA) wijzigde Titel VII, de belangrijkste federale antidiscriminatiewet, om duidelijk te maken dat zwangerschapsdiscriminatie een vorm van onwettige seksediscriminatie is. De PDA verbiedt werkgevers om sollicitanten en werknemers te discrimineren op grond van zwangerschap, bevalling en aanverwante medische aandoeningen. Een werkgever mag bijvoorbeeld niet weigeren een sollicitant in dienst te nemen omdat ze zwanger is; eisen dat een werknemer met verlof gaat voor de bevalling, als de werknemer in staat is om te werken en dat wil blijven doen; of een werknemer selecteren voor ontslag omdat ze zwanger is en de werkgever ervan uitgaat dat ze na het krijgen van een kind niet meer aan het werk zal willen.
Net als Titel VII is de PDA van toepassing op particuliere werkgevers met 15 of meer werknemers. Alle overheidswerkgevers, of zij nu federaal, staats- of plaatselijk zijn, moeten zich ook aan de PDA houden.
Zwangerschap als tijdelijke handicap
Als een werkneemster tijdelijk niet kan werken wegens zwangerschap, moet de werkgever haar behandelen zoals hij andere werknemers met tijdelijke handicaps behandelt, niet beter en niet slechter. Als een werkgever bijvoorbeeld tijdelijke werkaanpassingen, invaliditeitsverlof of onbetaald verlof aanbiedt aan werknemers met een hartaanval, gebroken ledematen of andere tijdelijke handicaps, moet hij zwangere werkneemsters dezelfde mogelijkheden bieden.
De regels betreffende de opbouw van uitkeringen, anciënniteit, vakantieberekening, loonsverhoging, enzovoort, moeten op dezelfde wijze worden toegepast op werknemers met zwangerschapsverlof als op werknemers met enig ander invaliditeitsverlof. Indien een werkneemster haar werk moet verzuimen wegens zwangerschap, bevalling of een daarmee verband houdende medische aandoening, moet de werkgever de arbeidsplaats van de werkneemster gedurende dezelfde tijd openhouden als voor een werknemer met ziekte- of invaliditeitsverlof. De werkgever kan echter verplicht zijn om zwangerschapsverlof te verlenen op grond van de Family and Medical Leave Act (FMLA) of de staatswet, zoals hieronder wordt uitgelegd.
Zwangerschapsverlof
Naast het verlof dat werkgevers aan andere tijdelijk arbeidsongeschikte werknemers verlenen, kunnen zwangere werknemers ook recht hebben op zwangerschapsverlof op grond van de federale Family and Medical Leave Act (FMLA) of de wet van hun staat.
Onder de FMLA kunnen werknemers die aan de voorwaarden voldoen, tot 12 weken onbetaald verlof opnemen voor hun eigen ernstige gezondheidstoestand. Zwangerschap wordt volgens de wet beschouwd als een ernstige gezondheidstoestand. Een werkneemster kan gebruik maken van FMLA-verlof om vrij te nemen als zij arbeidsongeschikt is geworden door de zwangerschap. Een vrouw die bijvoorbeeld lijdt aan ernstige ochtendmisselijkheid of van haar arts het bevel krijgt om de laatste maand van haar zwangerschap bedrust te houden, kan gebruik maken van FMLA-verlof. Bezoeken aan de dokter voor prenatale zorg zijn ook gedekt, zelfs routinecontroles. De FMLA is alleen van toepassing op bepaalde werkgevers en werknemers; voor meer informatie, zie Wie valt onder de Family and Medical Leave Act (FMLA)?
Sommige staten hebben wetten die vergelijkbaar zijn met de FMLA, die werknemers toestaan vrij te nemen voor medische aandoeningen, waaronder zwangerschap. Een aantal staten heeft ook zwangerschapsverlofwetten, die werkgevers verplichten verlof te verlenen voor de duur van de periode waarin een vrouw tijdelijk arbeidsongeschikt is door zwangerschap en bevalling. Deze wetten voorzien vaak niet in een vaste hoeveelheid vrije tijd; in plaats daarvan vereisen ze dat werkgevers ofwel een “redelijke” hoeveelheid verlof of verlof voor de periode van arbeidsongeschiktheid bieden, vaak met een maximale tijdslimiet.
Wettelijke hulp
Als u denkt dat u bent gediscrimineerd vanwege uw zwangerschap of dat zwangerschapsverlof ten onrechte is geweigerd, kunt u een arbeidsrechtadvocaat raadplegen. Een advocaat zal de feiten van uw zaak bekijken en beoordelen of uw wettelijke rechten zijn geschonden. Als uw werkgever illegaal heeft gehandeld, kan een advocaat u helpen bij het onderhandelen over een schikking of het indienen van een aanklacht wegens discriminatie — en een rechtszaak, indien nodig.