Soms heb je een pauze nodig van de gekte van deze moderne tijd, en daarom vieren we deze week nostalgisch eten op BonAppetit.com.
Toen ik een kind was in de buitenwijken van Buffalo, New York, bereidde mijn oma elk feestje op dezelfde manier voor. Terwijl de aardappels in de oven werden geroosterd en de garnalenmousse in de koelkast lag te rijpen, goot ze een hele bak regenboogsorbet leeg, schep voor schep, in een gigantische glazen punchkom, en goot daar een fles ginger ale overheen van twee liter van een winkelmerk. Terwijl het gemberbier over de ronde lepels stroomde, veranderde de sorbet in een buitenaardse pastelkleurige bruis, en het gemberbier, dat op kamertemperatuur in de voorraadkast had gestaan, werd ijskoud en melkachtig. Ze zette een bijpassende glazen opscheplepel en een paar punchbekers naast de kom, en deze elegante caleidoscoop van kristal en schuim werd het pronkstuk van de koffietafel en het officiële kinderdrankje van de avond.
Foto door Alex Lau
De punch is een soort verre neef van de limonade of misschien een verre tante die nooit het huis verlaat zonder een dikke laag roze lippenstift en onberispelijk gevederd haar. Maar in tegenstelling tot de root beer float, die uit de frisdrankfonteinen van de jaren 1890 kwam, is de geschiedenis van rainbow sherbet punch enigszins mysterieus.
Rainbow sherbet zelf werd uitgevonden in de jaren 1950, in Pennsylvania, toen een werknemer van Sealtest Dairies een spuitmond uitvond waarmee een karton met drie verschillende smaken sorbet tegelijk gevuld kon worden. De sorbet die ik me het best herinner uit mijn kindertijd was een melange van kunstmatige sinaasappel-, limoen- en frambozensmaken, maar de “regenboog” is vrij voor interpretatie. Baskin-Robbins verkoopt nog steeds een versie met sinaasappel-, frambozen- en ananassmaak. De oorsprong van het gebruik van het fruitige driekleurenspul in punch is moeilijker te achterhalen. Een zoekopdracht naar “sorbet punch” op Cooks.com levert 1.160 resultaten op – elk een kleine variatie op het recept dat ik me herinner, soms met stukjes fruit, 7-Up, of limonade. Sommige recepten zijn aangevuld met een glas wodka of een fles champagne in plaats van ginger ale.
Toen ik mijn moeder onlangs vroeg waar het concept vandaan kwam, kon ze het zich niet met zekerheid herinneren, maar zei ze: “Het was gewoon zo’n recept dat je vroeger altijd in kerkkookboeken zag staan.” Het viel me op dat Pinterest tegenwoordig misschien wel het dichtst in de buurt komt van een kerkkookboek. Pinterest is niet alleen het gigantische plakboek, het droombord en het boodschappenlijstje van het informatietijdperk, het is ook een van de betrouwbaarste manieren voor ondernemende, gelijkgestemde matriarchen om slimme lunchrecepten uit te wisselen. Toen ik “sorbetpunch” in de zoekbalk intypte, verscheen er een hele subcultuur, met aliassen als “Pond Punch” (de kleur van vijverwater en versierd met drijvende rubberen eendjes), “Mr. Frog Floats” (verdeeld in individuele porties die eruitzien als uiteenvallende kikkers, zie boven), en “Baby Shower Punch (for a boy)” (waarbij blauwe Hawaiian Punch de hele kom een cartoonbadkuip-gevoel geeft, zie onder). Paula Deen heeft zelfs haar eigen versie in daglichtgroen.
Ondanks de enorme verspreiding van dit drankje op internet, ben ik al meer dan 20 jaar geen sorbetpunch meer in levende lijve tegengekomen. Waar ben ik de mist ingegaan? Wanneer heb ik besloten om de parelachtige neon tinten in te ruilen voor de vale neutralen van Haagen-Dazs en Halo Top? Wanneer heb ik de plastic citrusklank vergokt voor vijf-ingrediënten benaderingen van “koffie” en “Tahitiaanse vanille”?
En toch ben ik hier, een volwassene met een punchkom en een Instagram-account. Waarom zou ik niet een karton regenboogsorbet van $ 3 halen en vrienden begroeten met een fruitige, nostalgische, schuimige sorbet-champagnepunch als ze op een feestje van mij aankomen? Waarom drinken in monochroom als je kunt drinken in technicolor?