John Donne

Early Life

John Donne werd geboren in een rooms-katholiek gezin op 22 januari in 1572 in Londen, Verenigd Koninkrijk. Zijn ouders waren John Donne, een rijke Londenaar, en Elizabeth Heywood. Thomas More, een beroemde katholieke martelaar, was zijn grootvader. Helaas stierf zijn vader in 1576 toen hij nog maar vier jaar oud was, waardoor Elizabeth alleen achterbleef met de verantwoordelijkheid voor de opvoeding van jonge kinderen. Na de dood van zijn vader hertrouwde zijn moeder met een chirurg, Dr. John Syminges. Later werd zij deken van St. Paul’s. Paul’s. Helaas overleed zij in 1632.

Onderwijs

Omdat John tot een religieuze familie behoorde, kreeg hij gedurende zijn jonge jaren privé-onderricht. In 1583 werd hij toegelaten tot Hart Hall, Oxford University. Hij studeerde er drie jaar en verliet de universiteit zonder af te studeren vanwege zijn katholieke overtuigingen. Volgens hem was de eed van opperheerschappij in strijd met zijn geloof. Deze was vereist voor het behalen van de graad. Later, in 1591, werd hij toegelaten tot de Thieves Inn Legal School in Londen om zijn opleiding voort te zetten. Tijdens en na zijn opleiding besteedde hij echter veel van zijn kostbare tijd aan literatuur, reizen en tijdverdrijf. In 1615 ontving hij een eredoctoraat van de Universiteit van Cambridge.

Huwelijksleven en tragedie

John vestigde met succes zijn diplomatieke carrière toen hij 25 jaar oud was. Hij trouwde in het geheim met Ann Moore in 1601. Hij werd later parlementslid. Hun families keurden hun huwelijk af. Ann kreeg geen bruidsschat van haar ouders. John werd ook voor korte tijd naar de gevangenis gestuurd. Hij werd echter kort vrijgelaten toen hun huwelijk wettelijk werd goedgekeurd. Het echtpaar kreeg twaalf kinderen in zestien jaar huwelijk, maar slechts tien overleefden. Helaas stierven zijn drie kinderen voor hun tiende, waardoor hij in een staat van acute wanhoop belandde die hem ertoe dreef zelfmoord te plegen. De dood van zijn vrouw tijdens de bevalling in 1617 deed zijn pijn en ellende nog toenemen.

Dood

John Donne, een groot prediker en redenaar, werd ziek in 1624. Hij documenteerde zijn ziekte in zijn publicatie, “Devotions upon Emergent Occasions.” Na een aantal tragedies in zijn leven, blies deze productieve figuur zijn laatste adem uit op 31 maart 1631. Hij werd begraven in de oude St Paul’s Cathedral.

Enkele belangrijke feiten uit zijn leven

1. Hij was de belangrijkste exponent van de metafysische school van de poëzie.
2. Hij diende tweemaal als lid van het Parlement. De eerste keer in 1601 en de tweede keer in 1614.
3. Hoewel hij tijdens zijn leven meesterwerken schreef, verschenen zijn “Verzamelde Gedichten” postuum.

Schrijverscarrière

Hoewel de wereld hem nu kent als een groot dichter, was hij in het Engeland van Jacobean beroemd om zijn krachtige oratorische preken. Na zijn opleiding aan Lincoln’s Inn ging hij in 1597 werken als secretaris van Sir Thomas Edgerton. Helaas verloor hij zijn positie na zijn geheime huwelijk. Dit voorval wierp hem in de put van een financiële crisis. Hij bracht de volgende veertien jaar van zijn leven door met het zoeken naar een respectabele baan en het produceren van opmerkelijke literaire stukken, zoals “Pseudo-Martyr” en “Biathanatos.”

Later, in 1615, werd hij de koninklijke aalmoezenier van James in de Church of England. In 1921 werd hij benoemd tot deken van St. Paul’s. Paul’s. Het volgende decennium bracht hij door als prediker en schrijver tot zijn ziekte in de herfst van 1630. Ondanks het feit dat hij zijn ideeën, emoties en gevoelens zo goed in zijn werk kon uitdrukken, deed hij geen moeite om zijn werk te publiceren, omdat hij nooit met zijn woorden wilde verdienen. Daarom circuleerde zijn poëzie tijdens zijn leven in manuscripten onder de vriendenkring. Zijn “Elegieën en Satiren” werden echter waarschijnlijk in de jaren 1590 geproduceerd.

Zijn Stijl

Ondanks de uitdagingen en zware verliezen in zijn leven, voegde Donne meer variatie toe aan de wereld van de literatuur met zijn rijpe intellectuele ideeën. Zijn werken werden echter tijdens zijn leven niet gepubliceerd en erkend. In plaats daarvan werden zijn zeer intellectuele stukken als grof beschouwd. Na zijn dood werd hij echter een pionier van de metafysische school van denken genoemd. Zijn poëzie wordt gekenmerkt door subtiliteit en complexiteit van gedachten, overmatig gebruik van paradoxen, verwrongen beeldspraak en gedurfde concepten. Ook staat hij bekend om zijn harde toon en rigide expressie in zijn geschriften. De terugkerende thema’s in de meeste van zijn gedichten staan religie, trouw, de onderlinge verbondenheid van de mensheid dood, scheiding, en eigenliefde.

John Donne’s Works

• Beste gedichten: Enkele van de beste gedichten die hij heeft geschreven zijn: “Go and Catch a Falling Star”, “The Good Morrow”, “A Valediction Forbidding Mourning”, “The Canonization”, “For Whom the Bell Tolls”, “Death Be Not Proud” en “Sunne Rising.”
• Brieven: Hoewel hij veel liefdesgedichten en heilige sonnetten schreef, probeerde hij ook zijn handen te leggen op brieven. Enkele van zijn beroemde brieven zijn: “Aan Mr. Christopher: De Storm”, “Aan Mr. Christopher: The Calm”, “To Sir Henry Wotton”, “To Mr. T.W.”, “To Mr. Samuel Becket” en “To Mr. I.L.”

John Donne’s Impacts on Future Literature

John Donne is een bekend metafysisch schrijver die populair werd onder zijn tijdgenoten. Zijn geschriften vervaagden echter na zijn dood tot in de 20e eeuw, toen sommige schrijvers zijn zeer intellectuele stukken bejubelden. Zijn literaire kwaliteiten en unieke manier van uitdrukken hebben de mening van de dichters en schrijvers van de 20e eeuw mede bepaald. Hij bevorderde het concept van eigenliefde in de meeste van zijn gedichten. Zijn werken beïnvloeden ons om onvoorwaardelijk van anderen te houden, hoe moeilijk dat ook blijkt te zijn. Het is te danken aan deze kwaliteiten. Hij had een grote invloed op vele dichters en schrijvers zoals Robert Browning, T.S Eliot, en W.B Yeats. Hij presenteerde zijn ideeën met succes in zijn geschriften, zodat zelfs vandaag de dag, schrijvers proberen zijn unieke stijl te imiteren, hem beschouwend als een baken voor het schrijven van proza en poëzie.

De beroemde citaten van John Donne

1. “Dood, wees niet trots, al hebben sommigen u
   Machtig en vreselijk genoemd, want zo zijt gij niet;
   Voor hen, die gij denkt ten val te brengen,
   Sterf niet, arme Dood, noch kunt gij mij doden” (Death Be Not Proud)
2. Geen mens is een eiland, geheel op zichzelf;
   Elk mens is een stuk van het continent,
   een deel van de hoofdzaak.” (Mediation XVII)

1. “De gehele mensheid is van één auteur, en is één boek;
   Wanneer één mens sterft, wordt niet één hoofdstuk uit
   het boek gescheurd, maar vertaald in een betere taal.” (Mediation XVII)

1. “Liefde gebouwd op schoonheid, zodra schoonheid, sterft.” (Elegie ll: Het Anagram)