American Wrestling Association (1989-1991)Edit
Bischoff begon in 1987 met worstelen bij de American Wrestling Association (AWA) in Minneapolis, Minnesota, onder leiding van Verne Gagne. In 1989 werd Bischoff een on-air interviewer en presentator van de AWA totdat het bedrijf in 1991 werd opgedoekt. Bischoff werkte eerst op de verkoopafdeling van de AWA’s gesyndiceerde programma’s, en werd een on-air persoonlijkheid vrijwel per ongeluk en op het laatste moment. Larry Nelson, die op dat moment bij de AWA in dienst was als omroeper, werd gearresteerd op verdenking van rijden onder invloed. Vanwege Nelson’s plotselinge onbeschikbaarheid, Billy en zijn hoofd boeker, Jim Cornette (citaat nodig – Cornette was niet boeker van de AWA) kozen ervoor om Bischoff (die aanvankelijk geen zin had om voor de camera te staan) aan te werven om in te vallen op de interviews. Bischoff geloofde dat ze dachten dat hij een goede vervanger zou zijn vanwege zijn onmiddellijke beschikbaarheid in de televisiestudio, en het feit dat hij al een pak en stropdas droeg.
Tijdens de geleidelijke ondergang van de AWA, was het bedrijf niet in staat om de loonlijst te voldoen, en Bischoff deed auditie voor een positie als omroeper bij de World Wrestling Federation (WWF) in 1990, maar werd niet aangenomen.
World Championship Wrestling (1991-2001)Edit
Aankomst en opgang naar de machtEdit
In 1991, kwam Bischoff bij World Championship Wrestling (WCW) als een C-show omroeper, met zijn debuut op The Great American Bash. Als omroeper rapporteerde Bischoff aan producer Tony Schiavone en WCW’s Vice President van Broadcasting, Jim Ross. In 1993, nadat WCW Vice President of Wrestling Operations Bill Watts ontslag had genomen bij het bedrijf, ging Bischoff naar TBS executive en WCW President Bill Shaw en WCW Executive Vice President Bob Dhue om te solliciteren voor de baan van Executive Producer. Ross en Schiavone leken de twee top kandidaten te zijn, maar Bischoff werd aangenomen in de plaats van Watts. Schiavone bleef producer en commentator tot de ondergang van het bedrijf, maar Ross kreeg zijn ontslag bij WCW en ging werken voor de WWF. Aanvankelijk werkten Bischoff en Dhue samen als partners, maar botsten vaak over de richting van het bedrijf.
In 1994 werd Bischoff gepromoveerd van Executive Producer tot Senior Vice President, waardoor hij de leiding kreeg over alles WCW. Dhue nam ontslag, evenals event manager Don Sandefeur en junior vice president Jim Barnett. Bischoff overtuigde Turner executives om WCW beter te financieren om te kunnen concurreren met de WWF. Hij verplaatste de productie van WCW naar de Disney-MGM Studios in Orlando, Florida. Hulk Hogan, die een show genaamd Thunder in Paradise aan het filmen was in de Disney-MGM Studios, werd benaderd door Bischoff en Ric Flair en tekende voor een contract bij WCW. Hij investeerde ook geld in productiewaarden en verhoogde het aantal WCW pay-per-views (eerst zeven per jaar, toen tien, en toen eens per maand). Hij begon ook een wekelijks live programma, WCW Monday Nitro, dat rechtstreeks tegen WWF’s vlaggenschip Monday Night Raw inging. Bischoff bleef omroeper bij Nitro, en verpestte regelmatig de resultaten van Raw (omdat de laatste show niet altijd live werd uitgezonden) om de kijkcijfers op te krikken. Dit creëerde wat onder de fans bekend werd als de Monday Night Wars, omdat zowel WCW als WWF vochten om kijkers en in het proces een nieuw niveau van mainstream populariteit voor het pro worstelen startten. De veranderingen betaalden zich uit en in 1995 maakte WCW voor het eerst in de geschiedenis van het bedrijf winst. Tegen 1997 was Bischoff’s officiële functietitel President van World Championship Wrestling.
The New World OrderEdit
In 1996 tekende Bischoff WWF-superster Scott Hall, toen beter bekend als “Razor Ramon”. Twee weken later op Nitro, werd Hall vergezeld door Kevin Nash, voorheen bekend als “Diesel” in de WWF, om “The Outsiders” te worden. Bischoff schilderde het duo opzettelijk af als WWF rebellen die niet onder contract stonden bij WCW. Om juridische stappen van de WWF te voorkomen, vroeg Bischoff in een interview tijdens The Great American Bash of ze voor de WWF werkten, wat zowel Hall als Nash ontkenden. The Outsiders breidden uit en werden de New World Order (nWo) toen de vaste fan-favoriet Hulk Hogan zich in juli 1996 aansloot bij de Outsiders.
De nWo werd afgeschilderd als een rivaliserend bedrijf dat bezig was met een “vijandige overname” van WCW. Van week tot week werd de invalshoek complexer, met een mix van main-eventers, mid-carders, leidinggevenden, scheidsrechters, managers en omroepers die betrokken waren bij verschillende subplots die verband hielden met de machtsstrijd op het scherm “WCW vs nWo”. Onder leiding van de nWo verhaallijn, streefde WCW de WWF voorbij als de nummer één worstel promotie in Amerika met Nitro dat Raw versloeg in de kijkcijfers met een ruime marge voor 84 opeenvolgende weken. In deze periode stapte Bischoff over van zijn rol als commentator en werd manager van de nWo. Zijn televisiekarakter, door Hall “Eazy E” genoemd (“Sleazy E” door de WCW commentatoren), werd een dictator en egomaniak als de nWo baas. In de zomer van 1998 presenteerde Bischoff een Tonight Show-achtig segment over de WCW programmering met Miss Elizabeth. Ted DiBiase heeft in shoot interviews gezegd dat Bischoff oorspronkelijk DiBiase had ingehuurd om de woordvoerder en financiële steun voor de nWo te zijn, maar toen de nWo een meer prominente verhaallijn kreeg, verving Bischoff DiBiase als nWo woordvoerder.
Bischoff genoot ook van enige mainstream exposure in die tijd, door te verschijnen op de HBO-serie Arli$$ evenals The Tonight Show met Jay Leno.
Ondergang van WCWEdit
Toen de WWF hun product hernoemde als “WWF Attitude” en zich begon te richten op nieuwe supersterren zoals Stone Cold Steve Austin, Mick Foley, en The Rock, en eigenaar/tijdelijk omroeper Vince McMahon tot een personage maakte, resulteerde dit uiteindelijk in een kijkcijferomslag voor de WWF. Op 13 april 1998 maakte WWF een einde aan WCW’s anderhalf jaar durende toppositie in de kijkcijferoorlog. Ondanks het verlies van WWF in de kijkcijfers, bleef WCW in 1998 sterke kijkcijfers, bezoekersaantallen en PPV-koopprijzen noteren. In 1998 bouwde WCW een van haar eerste supersterren van eigen bodem in Bill Goldberg, en gaf hem de WCW World Heavyweight Championship op 6 juli 1998 in de Georgia Dome voor 39.919 mensen op Nitro.
In het begin van 1999, promoveerde Bischoff Kevin Nash tot hoofd boeker. Ondanks het feit dat Goldberg goed scoorde aan de kassa’s en drie shows deed in december/januari die bijna 1.000.000 dollar opbrachten, werd de beslissing genomen om Goldberg’s ongeslagen reeks te beëindigen en de gordel aan Nash te geven. Op de 4 januari Nitro, in de Georgia Dome, liet Nash de titel vallen aan Hogan in een match die bekend werd als de Vingerbeweging van de Verdoemenis, en de nWo kreeg een nieuwe naam. Tegen maart begonnen de kijkcijfers te dalen, en WCW begon een eindeloze reeks van kijkcijferverliezen te ervaren.
Gedurende 1999 richtte Bischoff zich weer op ouder wordende WCW sterren zoals Hogan, Diamond Dallas Page, Randy Savage, Sting, Rowdy Roddy Piper, Nash, Ric Flair, en Sid Vicious. In een poging om de kijkcijfers te verbeteren, begon WCW zich ook sterk te richten op verschillende beroemdheden zoals Master P., Chad Brock, Megadeth, Dennis Rodman, en Kiss. Een van de laatste deals die Bischoff structureerde was een deal met de leden van de rockband Kiss om hun eigen worstelkarakter te hebben, bekend als The Kiss Demon.
Tegen het einde van 1999, begon WCW rond de vijf miljoen dollar per maand te verliezen. Bezoekersaantallen, PPV aankopen en kijkcijfers daalden aanzienlijk. Op 10 september 1999 werd besloten Bischoff uit zijn functie te ontheffen.
VervangingEdit
Op 10 september 1999 werd Bischoff door Turner Sports chef Harvey Schiller uit zijn managementfunctie bij WCW ontheven. De functie titel “President van WCW” werd geschrapt. Hij werd vervangen door WCW Vice President van Strategic Planning Bill Busch, die werd benoemd tot Senior Vice President (verantwoordelijk voor de creatieve zaken van het bedrijf met Brad Siegel als hoofd van de dagelijkse operaties). Een van Busch’s eerste daden in leiding was de toevoegingen van voormalig WWF hoofdschrijver Vince Russo en zijn collega Ed Ferrara (die beiden op Raw hadden gewerkt toen de show Nitro begon in te halen in de ratings) om WCW’s creatieve richting te leiden.
In april 2000 keerde Bischoff terug als een on-air personage naast Vince Russo om de hiel factie The New Blood te leiden; Bischoff werkte ook aan het schrijven van de shows met Russo gedurende deze tijd. Bischoff’s laatste on-camera rol in WCW was in juli 2000 tijdens de Bash at the Beach 2000 pay-per-view toen Russo een worked-shoot promo deed op Hulk Hogan.
Poging tot aankoop van WCWEdit
Op 11 januari 2001 met WCW geconfronteerd met grote financiële problemen, accepteerde Siegel Bischoff’s aanbod om het bedrijf te kopen. Echter, het nieuwe hoofd van Turner Broadcasting, Jamie Kellner annuleerde toen alle WCW programma’s van haar televisienetwerken. Zonder netwerk waarop het programma kon worden uitgezonden, was WCW van weinig waarde voor Fusient, wiens aanbod afhing van de mogelijkheid om WCW programma’s op de Turner netwerken te kunnen blijven uitzenden. Bischoff verklaarde dat “het voor ons absoluut geen zin had om de deal onder die omstandigheden te sluiten”. Met WCW programmering geannuleerd werden de belangrijkste activa van het bedrijf (tape-bibliotheek, handelsmerken, en geselecteerde contracten) gekocht door de WWF in maart 2001 voor een aanzienlijk lagere prijs (ongeveer 3,5 miljoen dollar).
Post-WCW inspanningen (2001-2002)Edit
Bischoff diende kort als president van Matrats, een jeugd-gebaseerd worstelbedrijf.
World Wrestling Entertainment (2002 – 2007)Edit
General Manager van Raw (2002-2005)Edit
In 2002 werd Bischoff ingehuurd door World Wrestling Entertainment (WWE, voorheen WWF) om de general manager van Raw te zijn. Hoewel het vooral een rol op het scherm was, had Bischoff een breed scala aan contacten binnen WWE aan wie hij creatieve ideeën kon voorleggen. Hij debuteerde als de eerste manager van Raw tijdens de aflevering van Raw op 15 juli. Met de functie van general manager deed hij zijn karakteristieke smarmhartigheid herleven, en speelde hij weer het arrogante hielkarakter dat hij als nWo-baas in WCW had gebruikt. Tijdens zijn debuut op Raw vertelde hij het publiek hoe hij president van WCW was, schepper van de nWo en hoe hij Vince McMahon dwong om zijn manier van zaken doen te veranderen. Bischoff staat op de tweede plaats van de langste regeerperiodes als general manager in de geschiedenis van WWE, met drie jaar in totaal. Voormalig rivaal en voormalig general manager van SmackDown Theodore Long overtrof Bischoff’s record met een gecombineerd aantal van zes jaar. Bischoff’s worstelinnovaties in WWE omvatten de “Raw Roulette” en de Elimination Chamber, evenals vetes met Stone Cold Steve Austin, Shane McMahon, John Cena, SmackDown! General Manager Stephanie McMahon, en voormalig Extreme Championship Wrestling eigenaar Paul Heyman. Op Taboo Tuesday liet Bischoff zijn hoofd kaalscheren nadat hij er niet in slaagde zijn (kayfabe) neef Eugene te verslaan. Bischoff begon vervolgens aan een face turn nadat zijn hoofd was kaalgeschoren. Hij had een voorkeur voor face worstelaars als Randy Orton, Chris Benoit en Chris Jericho. Bischoff nam vervolgens vakantie nadat hij Randy Orton’s team tot vier weken lang General Managers liet worden, waarbij elk lid één keer per week de general manager was.
Bischoff begon weer de voorkeur te geven aan heels nadat toenmalig-WWE kampioen John Cena, die in juni 2005 naar Raw was gehaald, weigerde mee te werken aan Bischoff’s vendetta tegen een op handen zijnde ECW revival. Als gevolg hiervan verklaarde Bischoff “de oorlog” aan Cena (met als reden zijn afkeer van Cena’s rappen en “thug nature”) en liet worstelaars als Chris Jericho en Christian proberen om het WWE Kampioenschap van Cena af te pakken. In november sloot Bischoff zich aan bij Kurt Angle. Bischoff speelde ook af en toe als een gezicht manager vanwege Muhammad Hassan’s debuut en houding tegenover de fans en hun favoriete worstelaars, vooral John Cena en zijn fans in de Verenigde Staten; sinds dat zij denken dat Arabieren degenen zijn die verantwoordelijk zijn voor de 9/11 aanslagen. Na enkele maanden van Raw en SmackDown! invasies, verloor Bischoff van SmackDown! general manager Theodore Long op Survivor Series nadat The Boogeyman Long had geholpen Bischoff te verslaan.
In de 5 december aflevering van Raw werd Bischoff (kayfabe) “ontslagen” als general manager, toen Cena hem een body slam gaf en Vince McMahon hem in een vuilniswagen gooide – na een “rechtszaak” waar zijn geschiedenis van gewetenloze acties werden opgesomd – en hem de arena uit liet rijden. Bischoff zat vervolgens de rest van het jaar uit en bracht het begin van 2006 door met het schrijven van een boek dat Controversy Creates Cash zou worden. Bischoff was aanvankelijk tegen het schrijven van een worstelboek, omdat hij vindt dat “de meeste boeken op zijn best bittere, egoïstische revisionistische geschiedenis zijn, en op hun slechtst monumenten voor bullshit.”
Sporadische optredens en vertrek (2006-2007)Edit
Op 25 september 2006 verscheen Bischoff voor het eerst in bijna een jaar op WWE-televisie, en nadat hij in de ring was gebracht door Jonathan Coachman, ging hij verder met het promoten van zijn onlangs voltooide boek Controversy Creates Ca$h (ISBN 1-4165-2729-X), waarbij hij een bewerkte shoot gaf over McMahon en WWE. Tijdens zijn segment verklaarde Bischoff: “Zonder Monday Nitro zou er geen Monday Night Raw zijn… zonder de nWo zou er geen DX zijn… en zonder Eric Aaron Bischoff zou er geen Vincent Kennedy McMahon zijn”. Na deze uitspraak werd Bischoff’s microfoon onmiddellijk afgesneden, en werd hij door de beveiliging uit de arena geëscorteerd.
Een paar dagen later hield John “Bradshaw” Layfield een vierdelig interview met Bischoff, waarin zijn boek verder werd besproken op WWE.com. Tijdens het interview besprak Bischoff verschillende onderwerpen, zoals zijn ware gevoelens ten opzichte van Lex Luger, zijn gedachten over ECW promotor Paul Heyman, zijn beslissing om Kevin Nash boekingsbevoegdheid te geven, en zijn algemene reactie op de Monday Night Wars. Het boek werd uitgebracht op 17 oktober 2006 en werd een New York Times bestseller.
Bischoff werd gekozen als de speciale gastscheidsrechter voor de D-Generation X versus Rated-RKO wedstrijd op Cyber Sunday op 5 november, met 60% van de stemmen. Hij bedroog DX van de overwinning, waardoor Randy Orton en Edge de winnaars waren. De volgende avond op Raw werd Bischoff opnieuw aangesteld als General Manager voor slechts één avond. Tijdens zijn periode als General Manager op Raw herstartte hij wedstrijden als de uitslag hem niet beviel. Hij nam ook wraak op Maria voor haar verklaring tijdens zijn rechtszaak het jaar daarvoor door haar tegenover Umaga te zetten, dwong John Cena om “de nacht vrij te nemen” en verbande DX uit het gebouw. Hij herstartte de wedstrijd tussen Jeff Hardy en Johnny Nitro voor het WWE Intercontinentaal Kampioenschap nadat Hardy won door diskwalificatie. Bischoff herstartte de match als een Geen Diskwalificatie match, en Nitro maakte er gebruik van door Melina te gebruiken om Hardy af te leiden en hem te slaan met de titelriem. Aan het eind van de show mengde DX zich in het hoofdgevecht toen Bischoff probeerde Edge en Randy Orton te helpen het World Tag Team Championship te winnen, en dwong hem vernederd te worden door “Big Dick Johnson” als wraak voor het kosten van hun wedstrijd de avond ervoor.
Op 5 maart 2007, maakte Bischoff een korte verschijning op Raw in Phoenix, Arizona om Vince McMahon zijn gedachten te geven over de WrestleMania 23 wedstrijd tegen Donald Trump. In augustus 2007 liep het WWE contract van Bischoff af. Op 10 december 2007 verscheen Bischoff op Raw voor de 15th Anniversary Special, en werd geconfronteerd met Chris Jericho, de man die hij op 22 augustus 2005 op Raw had ontslagen.
Total Nonstop Action Wrestling (2010 – 2014)Edit
Immortal (2010-2012)Edit
In oktober 2009 hielp Bischoff bij de onderhandelingen over een deal tussen Total Nonstop Action Wrestling (TNA), Hulk Hogan, en hemzelf.Hij ging in première naast Hogan in de aflevering van 4 januari 2010 van TNA Impact! als onderdeel van een alliantie om de franchise over te nemen en opnieuw op te bouwen. Achter de schermen werd hij ook benoemd tot uitvoerend producent van TNA.
Ondanks het feit dat Bischoff als een hak te maken had met mensen als Jeff Jarrett, Mick Foley en Abyss, scheidsrechterde hij zijn eerste TNA-wedstrijd tijdens Against All Odds, waarbij hij de gezichtsuitdager Samoa Joe verkoos boven de hielkampioen A.J. Styles in een wedstrijd om het TNA World Heavyweight Championship. Tijdens de wedstrijd, als onderdeel van de verhaallijn, sloeg Bischoff Styles’ manager Ric Flair neer, nadat hij zich had bemoeid met de wedstrijd, maar de afleiding leidde ertoe dat Styles zijn gordel behield. In de aflevering van 15 maart van Impact! probeerde Bischoff Mick Foley kaal te scheren als straf voor zijn poging om Jeff Jarrett te helpen in een handicap match de week ervoor, maar werd zelf kaalgeschoren, toen Foley de rollen omdraaide. Op Lockdown werd Bischoff een gezicht door Team Hogan te helpen Team Flair te verslaan in de Lethal Lockdown match. De volgende maanden werkte Bischoff samen met Hogan, Jeff Jarrett en Samoa Joe tegen Sting en Kevin Nash, die beweerden dat zij wisten dat Bischoff en Hogan iets van plan waren. Gedurende deze tijd keerde Abyss zich tegen Hogan en ging op rooftocht, waarbij hij onder andere de TNA Wereldkampioen Zwaargewicht Rob van Dam aanviel, tot het punt dat hij gedwongen werd de titel in te leveren, terwijl hij beweerde dat hij gecontroleerd werd door een of andere entiteit, die naar TNA zou komen. Nadat hij TNA president Dixie Carter had gemolesteerd tijdens de 7 oktober aflevering van Impact!, overhandigde Bischoff Carter het papierwerk dat Abyss zou ontslaan na zijn wedstrijd met Rob Van Dam bij Bound for Glory, die ze vervolgens tekende.
Tijdens Bound for Glory werd Bischoff een hak samen met Hogan, toen de twee Jeff Hardy hielpen het vrijgekomen TNA Wereldkampioenschap zwaargewicht te winnen. Bischoff, Hogan en Hardy sloten zich vervolgens aan bij Abyss en Jeff Jarrett. In de volgende aflevering van Impact! werd onthuld dat Bischoff Carter had bedrogen en dat het papierwerk dat zij een week eerder had ondertekend, niet was om Abyss vrij te laten, maar om het bedrijf aan hem en Hogan over te dragen. Ondertussen vormde Bischoff’s en Hogan’s nieuwe stal, nu bekend als Immortal, een alliantie met Ric Flair’s Fortune. Tijdens de 4 november aflevering van Impact! nam Bischoff deel aan zijn eerste wedstrijd in TNA, hij daagde de in shock verkerende Mr. Anderson uit om zijn kans op het TNA Wereldkampioenschap Zwaargewicht te verdienen, maar Matt Morgan nam zijn plaats in en versloeg Bischoff om de nummer één kanshebber te worden. Dixie Carter keerde terug tijdens de 25 november aflevering van Reaction, en informeerde Hogan en Bischoff dat een rechter namens haar een gerechtelijk bevel had ingediend tegen de twee, omdat ze geen tekenbevoegdheid hadden, waardoor Hogan voor onbepaalde tijd werd geschorst van TNA. Op 31 januari 2011, tijdens de opnames van de 3 februari aflevering van Impact, keerde Fortune zich tegen Immortal en legde uit dat ze niet van plan waren TNA hetzelfde lot te laten ondergaan als WCW. Hogan, die de rechtszaak tegen Dixie Carter had gewonnen, keerde terug naar TNA in de aflevering van 3 maart van Impact!, en verklaarde zichzelf de nieuwe eigenaar van de promotie.
In de aflevering van 12 mei van de nieuwe naam Impact Wrestling verloor Immortal de controle over het programma aan Mick Foley, die zichzelf onthulde als de Netwerk consultant, die problemen had veroorzaakt voor Immortal sinds Bischoff en Hogan het bedrijf hadden overgenomen, maar deze invalshoek werd slechts drie weken later afgebroken, toen Foley de promotie verliet. In mei verklaarde Bischoff de oorlog aan de X Division, na het legitieme ontslag van Jay Lethal, en tijdens de 19 mei aflevering van Impact Wrestling, worstelde hij zijn tweede TNA wedstrijd, toen hij samen met Matt Hardy een tag team wedstrijd speelde, waarin ze Generation Me (Jeremy en Max Buck) versloegen. De verhaallijn eindigde op 11 augustus, toen het netwerk de divisie terug gaf aan de oorspronkelijke X Division worstelaars, na het succes van Destination X, waar Abyss van Immortal het X Division kampioenschap verloor aan Brian Kendrick. Op 6 oktober werd bekend dat Bischoff een contractverlenging had getekend bij TNA. Op 16 oktober tijdens Bound for Glory, nadat hij de controle over TNA had verloren aan Dixie Carter, keerde Hogan zich tegen de rest van Immortal door Sting te redden van een afranseling door de leden van Immortal. Sting had de wedstrijd gewonnen toen scheidsrechter Jackson James, die eerder bekend was geworden als Bischoff’s echte zoon Garett Bischoff, met tegenzin de bel riep voor een submission, wat ertoe leidde dat Eric zijn zoon na de wedstrijd met een stalen stoel sloeg, waarmee een rivaliteit tussen de twee begon. Op 15 april 2012 tijdens Lockdown, waren Eric en Garett de aanvoerders van tegengestelde teams in de jaarlijkse Lethal Lockdown wedstrijd. Garett won de wedstrijd voor zijn team door Eric te pinnen, en dwong zijn vader uit TNA in het proces.
Backstage rollen, rechtszaak en vertrek (2012-2014)Edit
Na Lockdown verscheen Bischoff niet meer op TNA Impact Wrestling en richtte zich op zijn backstage rollen. In oktober 2013 werd Bischoff door TNA naar huis gestuurd om de rest van zijn contract uit te zitten, dat begin 2014 afliep. In mei 2015 klaagden Bischoff, zijn zoon Garett, en zijn zakenpartner Jason Hervey TNA aan voor onbetaald salaris. Tijdens een interview in augustus 2016, toen Bischoff werd gevraagd wat er mis ging met het bedrijf zei hij: “Ik probeer ze allebei uit mijn gedachten te zetten, dus ik zou het je niet kunnen vertellen. Geen commentaar. Ik zit midden in een rechtszaak met hen dus ik kan niet echt commentaar geven.” Toen hem werd gevraagd naar positieve herinneringen tijdens zijn tijd bij TNA verklaarde hij dat hij er geen had. In 2019 zei Bischoff over zijn TNA-run: “Voor het grootste deel is het zeer betreurenswaardig” en “terugkijkend, wenste ik dat ik het niet had gedaan, met een of twee uitzonderingen.”
Terugkeer naar WWE (2016-2019, 2021)Edit
In 2016 bracht WWE een dvd uit over Bischoff, waarbij de documentaire gedeelten ook op het WWE Network werden uitgezonden. Op 21 maart 2017 werd aangekondigd dat Bischoff op 31 maart Diamond Dallas Page zou inwijden in de WWE Hall of Fame. Op de 25e verjaardag van Raw op 22 januari 2018 maakte Bischoff een gastoptreden in de show, tijdens een segment met andere voormalige Raw general managers.
In juni 2019 kondigde WWE aan dat Bischoff de uitvoerend directeur van SmackDown zou worden, en een deel van Bischoffs rol is om op te treden als een tussenpersoon tussen WWE en Fox executives vanwege zijn achtergrond in de televisie-industrie. Op 22 juli 2019 verscheen Bischoff in de Raw Reunion aflevering en ontmoette samen met Eve Torres en The Kanellises (Mike en Maria), en nodigde hen uit om naar SmackDown te komen. Op 15 oktober 2019 werd aangekondigd dat hij was vervangen door Bruce Prichard, en met onmiddellijke ingang het bedrijf had verlaten. Bryan Alvarez meldde dat hij “nul goede dingen” over Bischoff had gehoord en dat Bischoff het product noch de worstelaars kende. Volgens Fox werd Bischoff ontslagen omdat er “onbelangrijke beloftes waren gedaan die naar ons gevoel niet werden nagekomen”.
In maart 2020 reflecteerde Bischoff op zijn WWE vertrek en verklaarde: “Ik wist ongeveer zes weken binnen, acht weken binnen, dat het gewoon niet ging werken. Ik wist dat ik niet paste en het was geen geheim. Het was gewoon niet goed. Ik moest in het systeem passen en ik was niet in staat om het te doen in de tijdlijn die nodig was om te worden gedaan”.
Op de 18 maart 2021 aflevering van WWE After the Bell, Corey Graves’s podcast, werd aangekondigd dat Bischoff zou worden ingewijd als onderdeel van de 2021 WWE Hall of Fame.
All Elite Wrestling (2020-2021)Edit
Bischoff verscheen op 5 augustus 2020 voor het eerst sinds 2000 op TNT toen hij verscheen op AEW Dynamite om een debat tussen Chris Jericho en Orange Cassidy te modereren. Hij verwees naar zijn verschijning als een cameo en hij heeft niet getekend bij de promotie. Echter, Bischoff zou later terugkeren op Dynamite op 28 oktober 2020 om Jericho en MJF vragen te stellen tijdens een “town hall meeting,” de twee worstelaars provocerend en een match op Full Gear opzetten. Hij verscheen opnieuw op Dynamite op 3 maart 2021 als onderdeel van een Inner Circle persconferentie.