Als de herfst invalt en de winter voor de deur staat, verlangen veel rijders naar een eenvoudigere fiets; geen schokdempers die onderhouden moeten worden, geen scharnierlagers die vervangen moeten worden en een directere relatie tussen rijder en terrein. Soms is het leven te gemakkelijk, te zoet bedekt: je rijden wordt gedempt, je voelt je los van de uitdaging die mountainbiken was – je hebt een hardcore hardtail nodig om je rijden nieuw leven in te blazen.
De machtige hardtail heeft een speciale plaats in de harten van rijders; of het nu respect is voor de speciale vaardigheden die nodig zijn om er een goed te berijden, de waardering voor de creatie van een meester framebouwer of, zoals velen van ons hun mountainbikegeld betaald hebben op een hardtail, nostalgie met mistige ogen naar een eenvoudiger tijd.
Wat maakt een hardtail hardcore?
Wat heeft een hardtail nodig om de status ‘hardcore’ te krijgen?
In de eerste plaats betekent hardcore dat de fiets overal af, af of overheen gegooid kan worden. Hij moet dus tegen een stootje kunnen; hij moet tegen een stootje kunnen, zichzelf afstoffen en weer opstaan om door te gaan. Mooi gelaste stalen, aluminium of titanium buizen zijn de verwachting en als het met de hand en in een schuur kan worden gebouwd, des te beter. Coole framedetails, veel modderspeling en veel karakter.
De ontwikkeling van hardcore hardtails is over het algemeen het domein van kleine merken die in handen zijn van rijders en die hun ontwerpen naar believen kunnen aanpassen en die gespecialiseerd zijn in innovatie en kwaliteit. Een slappe balhoofdhoek is de minimumvereiste en vorken met lange veerwegen worden veel gebruikt om de klappen vooraan op te vangen in de hoop dat de achterkant volgt. Wielmaten variëren: 27.5 is populair, waardoor de fiets behendig en snel is, maar 27.5+ biedt meer comfort en tractie. 29ers beginnen dit laatste bastion van kleinere wielen over te nemen nu hardcore hardtails meer enduro gericht worden en het vermogen van het grotere wiel om de trail glad te strijken en over het terrein te rollen belangrijker wordt.
Het plezier in functie
Het rijden op een hardcore hardtail draait echter niet om punten of podiumplaatsen, de nadruk moet liggen op plezier en veelzijdigheid: een trailcenter op, wat dirt jumps afwerken, wat leemachtige bochten nemen of de stedelijke freeride verpletteren. We willen het allemaal, maar de ‘duizendpoot van alle ambachten’ zijn kan resulteren in meester zijn van geen enkele, dus sommige merken zullen zich richten op een meer specifieke rijstijl.
In deze dagen van super-efficiënte achtervering, behoudt de hardcore hardtail zijn cultstatus die niets te maken heeft met het feit dat het de meest praktische keuze van fiets is, het is minder comfortabel, ze hebben minder tractie, lijnkeuze is kritisch en fouten worden niet beloond, maar op de een of andere manier belichamen ze alles wat goed is aan het rijden op een fiets.
De testvloot: zeven hardcore hardtails
| Fiets | Prijs | Intended Fork Travel | Wheelize |
|---|---|---|---|
| Airdrop BITMAP | €557 | 140 mm | 27.5 x 2.6 |
| Pipedream Moxie | €614 | 27.5 160 mm, 29 140 mm | 27.5+/29 x 2.4 |
| Pole Taival | €700 | 130-150 mm | 27.5+/29 x 2.5 |
| Orange Crush | €614 | 140 mm | 29 x 2.5 |
| Orange Crush | €614 | 140 mm | 29 x 2..5 |
| Sick Headbanger | €1675 | 160 mm | 29 x 2.35 |
| Stanton Switch9er | €781 | 120 – 160 mm | 29 x 2.35 |
| Stanton Switch9er | 120 – 160 mm | 29 x 2.4 | |
| Stif Morf | €557 | 130 mm | 27.5 x 2.35 |
Elke van de hardtails die we hebben beoordeeld, is verkrijgbaar in een frame-optie. Veel rijders zullen op zoek zijn om hun hardcore core hack met een budget op te bouwen uit donoronderdelen en reserveonderdelen of willen het opbouwen naar hun eigen voorkeuren, dus we wilden de kwaliteiten van elk frame bekijken in plaats van de volledige opbouw.
Vergeleken met de kosten van het bouwen van een volledig geveerd frame, zijn hardtails goedkoop te bouwen, wat betekent dat ze een geweldige instap zijn in de fietsbouw business. Er zijn dan ook honderden hardtail fabrikanten en modellen op de markt. We kunnen nooit elke fiets in deze categorie testen, hoe graag we dat ook zouden willen, dus hebben we fietsen geselecteerd waarvan we dachten dat ze iets anders konden brengen in de test en de belangrijkste aspecten van een frame konden onthullen die een hardtail hardcore maken.
De kanshebbers
De Airdrop en Stif fietsen hebben een meer ’trail’ geïnspireerde geometrie, zij het met de vereiste slappe balhoofdhoek, de kortste reach, achtervork, stack en wielbases zorgen voor een geweldige all-around traditionele. mountainbike’, kleiner en wendbaarder dan de op enduro geïnspireerde kolossen van de Pole, Pipedreams en het Sick-aanbod. De langere fietsen zouden meer vertrouwen en stabiliteit moeten bieden als het steil en technisch wordt, maar kunnen je snel in de problemen brengen als de voorkant cheques uitschrijft die de ongeveerde achterkant niet kan verzilveren. Dit laat de Orange en de Stanton als middenweg over; twee zeer verschillende maar toch zeer capabele all-rounders die het plezier, de ‘duizendpoot’ belichamen die kenmerkend is voor het hardcore ras.
Hoe groot is groot?
Hoewel al onze fietsen een maat ‘Large’ hebben, is er een enorm verschil tussen elke fiets die de uiteenlopende interpretatie van hun beoogde gebruik en de behoeften van de rijder weerspiegelt. Met tot 12,5 cm verschil in wielbasis, 41 mm variatie in stapelhoogte en 70 mm verschil in reach en 60 mm in zitbuis was er een kloof in maatvoering wat betekent dat de aspirant-koper zijn cijfers moet kennen voordat hij zijn geld uitgeeft, vooral omdat de meeste van deze merken niet ‘van de plank’ bij je LBS gekocht kunnen worden.
De testomstandigheden
We namen onze 7 fietsen en vijf rijders mee naar de ruig mooie bossen van Dunkeld in Perthshire, het hart van Schotland. Met grote beklimmingen, golvende traverses en steile, enduro-achtige trails met veel leem, gladde wortels, vette rotsen, hucks en senders; de allround capaciteiten van onze hardtails zouden tot het uiterste worden opgerekt.
Tops
Flops
Conclusie
Alle fietsen die we hebben getest, hadden hun eigen identiteit, sterke en zwakke punten. De Stif Morf liet ons zien hoeveel vooruitgang er is geboekt: een fiets die we een paar jaar geleden nog als ‘hardcore’ beschouwden, voelde nu meer aan als een allrounder trailfiets. De twee aluminium fietsen, de Airdrop BITMAP en de Orange Crush zijn beide uitstekende trailfietsen ondanks verschillende geometrie-ideeën, maar eenmaal van de trail af op groomers maakte de stijfheid van het framemateriaal de fiets minder comfortabel om te rijden. We vonden dat de superlange voorkant en de korte achtervork van de Pipedream Moxie een agressieve inbreng van de rijder nodig hadden om het beste uit de extreme geometrie te halen, dus het is niet een fiets die elke rijder goed zal kunnen berijden. Voor iedereen die bij deze groepstest betrokken was, waren de twee fietsen die om de eerste plaats streden de Pole Taival en de Stanton Switch9er. Twee heel verschillende fietsen wat betreft gevoel en geometrie die een aantal winnende eigenschappen delen: een uitgebalanceerde zitpositie, chromoly buizen en 29er wielen. Beide fietsen waren superleuk om te rijden en gingen sneller onderuit dan een hoer op een vrijgezellenfeest: de Pole Taival, met zijn fantastische rijgedrag en ‘op de rijder toegespitste’ bouw, is een echte aanrader en biedt veel waar voor zijn geld. Hij kreeg onze BEST VALUE award, dankzij zijn verbluffende frame, geweldige allround capaciteiten en grijns-opwekkende handling, terwijl de BEST IN TEST lauwerkrans naar de sublieme Stanton Switch9er gaat.
Alle fietsen in de test
Airdrop BITMAP | Pipedream Moxie | Pole Taival | Orange Crush 29 | Sick Headbanger | Stanton Switch9er | Stif Morf
Woorden: Thomas Corfield Foto’s: Trevor Worsey