Biohazard Waste Disposal

Biogevaarlijk afval wordt over het algemeen gedefinieerd als elk afval dat besmet is met mogelijk besmettelijke agentia of materialen die een bedreiging kunnen vormen voor de volksgezondheid of het milieu. Biogevaarlijk afval omvat:

• Medisch afval
• Overige biologisch gevaarlijke stoffen

Medisch afval wordt echter meer specifiek beschouwd als afval dat wordt gegenereerd in een laboratorium of klinische omgeving.

Categorieën biologisch gevaarlijk afval

Er zijn vier categorieën afval. Elke vorm wordt gescheiden, geïdentificeerd, gesteriliseerd en op de juiste wijze gerecycled om de blootstelling en het risico voor het milieu en de bevolking tot een minimum te beperken.

1. 

   Vast afval omvat niet-scherpe voorwerpen die zijn verontreinigd met lichaamsvloeistoffen of biologisch materiaal. Bijvoorbeeld handschoenen, pipetten, handdoeken of kweken.

2. Vloeibaar afval omvat bulkhoeveelheden bloed of lichaamsvloeistoffen.
3. Scherp afval omvat alle materialen die de huid kunnen doorboren of doorboren en die besmet zijn met biologisch materiaal dat kan worden overgedragen of in het milieu terecht kan komen. Bijvoorbeeld naalden, spuiten, scalpels, microscopische glaasjes, klein gebroken glas of buisjes.
4. Pathologisch afval omvat menselijke organen, weefsels en lichaamsdelen, met uitzondering van tanden.

Het is belangrijk dat zorginstellingen voorzichtig zijn bij het omgaan met biologisch gevaarlijk materiaal en dat alleen getraind personeel dit soort afval behandelt en transcribeert voor verwijdering. Voor meer informatie kunt u MedPro’s bronnen raadplegen of vragen naar onze OSHA Nalevingstraining diensten.

Contacteer ons voor meer informatie of bel ons voor een snelle gratis offerte: 1-888-641-6131

Biohazard Waste Disposal Guide

Biohazard afval is afval dat besmet is met bloed of andere besmettelijke materialen. De besmettelijke materialen vormen een risico voor de verspreiding van ziekten bij mensen, dieren en het milieu. Biogevaarlijk afval wordt meestal behandeld in een autoclaafproces dat het afval onschadelijk maakt, waarna het wordt afgevoerd. Medisch afval kan erg verwarrend zijn, welke federale wetten zijn van toepassing? Wat zijn de lokale staats-, gemeente-. County eisen? Wij hebben deze handige gids samengesteld en hopen dat u hem nuttig vindt.

Weetje hoe je biohazard afval identificeert?
Weetje hoe je dit soort afval goed verpakt?

Wij van MedPro Disposal hebben een handige gids samengesteld over alles wat je moet weten over het verwijderen van biohazard afval. Van het identificeren van wat biologisch gevaarlijk afval is tot het beheer, de inzameling en de behandeling ervan. MedPro Disposal biedt alle belangrijke feiten en antwoorden op uw vragen.

Hoe te identificeren Biohazard afval

Biohazard afval is een afkorting voor biohazardous afval en is ook bekend als biomedisch afval. Biogevaarlijk afval is elk biologisch afval dat mogelijk besmettelijk is. In de Hazard Awareness and Management Manual (HAMM) van Environment Health & Safety (EHS) worden de soorten biologisch gevaarlijk afval als volgt geschetst:

Menselijk bloed en bestanddelen daarvan

Dit kan in vloeibare of halfvloeibare vorm zijn, al dan niet gedroogd.

Menselijk lichaamsvocht

Dit kan sperma, vaginale afscheidingen, hersenvocht, synoviaal vocht, pleuravocht, pericardiaal vocht, peritoneaal vocht, vruchtwater en speeksel omvatten. Het kan in vloeibare of halfvloeibare vorm zijn, al dan niet gedroogd

• menselijk pathologisch afval: alle menselijke weefsels, organen en lichaamsdelen
• dierlijk afval: alle kadavers en lichaamsdelen van dieren
• microbiologisch afval: laboratoriumafval dat infectieuze agentia bevat (met inbegrip van afgedankte monsterkweken, voorraden etiologische agentia, afgedankte levende en verzwakte virussen, afval van de productie van biologische stoffen en sera, wegwerpkweekschalen en hulpmiddelen voor het overbrengen, inoculeren en mengen van culturen)
• scherp afval: scherpe medische instrumenten zoals scalpels, naalden, glazen draagglaasjes, lancetten, glazen pipetten, gebroken glas die besmet zijn met mogelijk besmettelijk materiaal

Naast deze lijst worden medische benodigdheden of andere apparatuur (zoals handschoenen, handdoeken, gebruikte verbanden en verbandmiddelen, buisjes) die in contact zijn geweest met bovengenoemde materialen en als gevolg daarvan meer dan sporen van deze biologische materialen in zich hebben, zelf ook ingedeeld als biologisch gevaarlijk afval.

Biomedisch afval

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is van al het afval dat door activiteiten in de gezondheidszorg wordt gegenereerd, 85% algemeen, niet-gevaarlijk afval, maar is de resterende 15% gevaarlijk en kan besmettelijk, toxisch of radioactief zijn. Biomedisch afval wordt gegenereerd door:

• gezondheidszorginstellingen (ziekenhuizen, klinieken, verpleeghuizen, dokterspraktijken, tandartspraktijken, thuiszorginstellingen)
• laboratoria/centra voor medisch onderzoek (met inbegrip van &laboratoria voor dierproeven en scholen & universiteiten)
• mortuarium & autopsiecentra en begrafenisondernemingen
• bloedbanken en inzameldiensten
• gevangenissen en gevangenissen
• casino’s
• veterinairenpraktijken dierenasielen, en dierenziekenhuizen

Biohazard afval kan ook aanwezig zijn op de plaats van een geweldsmisdrijf, industrieel ongeval, trauma, of zelfmoord.

Biohazard Waste Disposal

De levenscyclus van het beheer van biologisch gevaarlijk afval is als volgt: generatie, accumulatie, hantering, opslag, behandeling, vervoer, en verwijdering. In de Verenigde Staten wordt het beheer van biologisch gevaarlijk afval geregeld door het Environmental Protection Agency (EPA) en de Occupational Safety and Health Administration (OSHA), respectievelijk via Titel 40 en Titel 29, Subpart H – Hazardous Materials van de Code of Federal Regulations (CFR). Daarnaast verstrekt ook het Center for Disease Control (CDC) richtsnoeren voor het beheer van biologisch gevaarlijk afval. Ten slotte heeft elke staat, universiteit, centrum, bedrijf, faciliteit of organisatie zijn eigen normen en praktijken. In deze blog zullen de aanbevelingen, richtlijnen en normen van de WHO en de Verenigde Naties (VN) worden besproken.

Verpakking, classificatie en opslag van biologisch gevaarlijk afval

De eerste stap bij het omgaan met biologisch gevaarlijk afval is het scheiden van de verschillende soorten en ze in geschikte containers plaatsen. Dit kan als volgt worden gedaan:

• Niet-gevaarlijk materiaal of algemeen afval uit de gezondheidszorg moet van het biologisch gevaarlijk afval worden gescheiden en kan met de rest van het niet-gevaarlijke materiaal worden weggegooid.
  • Als niet-gevaarlijk afval wordt gemengd met gevaarlijk afval, moet het hele mengsel als gevaarlijk worden beschouwd en dienovereenkomstig worden behandeld.

• Sharpen moeten in een doorprikbestendige, fraudebestendige container worden geplaatst. De container is meestal gemaakt van metaal of plastic met een hoge dichtheid, maar dicht karton met plastic voering kan ook werken. De containers voor scherpe instrumenten mogen niet te vol zijn, dus de algemene regel is dat deze containers moeten worden verwijderd zodra ze driekwart (3/4) vol zijn.

• Infectieus afval wordt in lekvrije plastic zakken/containers gedaan die geschikt zijn voor het soort materiaal en die zijn voorzien van het internationale symbool voor infectueuze stoffen:

1. Laag radioactief infectieus afval (wattenstaafjes, spuiten, enz.) kan bij de rest van het infectieus afval worden gevoegd, mits dit bestemd is voor verbranding tijdens de fase van de verwijdering van biologisch gevaarlijk afval.
2. Als de hoeveelheid chemisch of farmaceutisch afval klein is, kan dit samen met het infectieus afval worden ingezameld.
3. Zeer besmettelijk afval moet bij hoge temperatuur en onder hoge druk worden gesteriliseerd, een proces dat bekend staat als autoclaveren, en moet in sterke containers worden geplaatst die dit proces kunnen ondersteunen.

• Grote hoeveelheden verouderde of verlopen farmaceutische producten kunnen voor verwijdering worden ingeleverd bij apotheken. Als de pillen of medicijnen zijn gemorst, gelekt of besmet, moeten ze in containers worden gedaan die gescheiden zijn van ander biologisch gevaarlijk afval en dienovereenkomstig worden geëtiketteerd.

• Grote hoeveelheden chemisch afval moeten worden verzameld in een container die bestand is tegen reactie met het type chemische stof dat erin zit, dienovereenkomstig worden geëtiketteerd, nooit met andere chemische stoffen worden vermengd en naar gespecialiseerde verwerkingsinstallaties worden gestuurd (indien beschikbaar).
  • Zware metalen (zoals cadmium en kwik) moeten apart worden opgeslagen.
  • Aësolblikken kunnen als ongevaarlijk worden ingedeeld als ze leeg zijn en mits het algemene afval van de gezondheidszorg niet voor verbranding wordt verzonden.

• Cytotoxisch afval, afval dat een toxisch effect heeft op levende cellen, moet worden verzameld in sterke, lekvrije containers die duidelijk zijn geëtiketteerd als cytotoxisch afval. Ook deze moeten volledig gescheiden van andere soorten biologisch gevaarlijk afval worden opgeslagen.

• Hoogradioactief afval moet worden verzegeld in een loden doos die is geëtiketteerd en voorzien van het internationale ioniserende stralingssymbool:

Als het afval in verval is, moeten het type radionuclide, de verpakkingsdatum en de vereiste opslagomstandigheden in de etikettering worden vermeld.

Op de etiketten van alle containers moet een duidelijke beschrijving staan van het afval dat erin zit, met de passende internationaal erkende symbolen, de hoeveelheid afval (gewicht of volume), de naam van de faciliteit of organisatie die het afval heeft geproduceerd, en de datum waarop de container is gemaakt. Als algemene regel geldt ook dat afvalzakken slechts voor driekwart (3/4) gevuld mogen zijn. Ze moeten goed verzegeld zijn, en nooit met nietjes, geschikt voor vervoer naar waar ook hun eindbestemming, rekening houdend met alle milieu-agressoren en normale omstandigheden van hantering & vervoer en enkele onvoorziene omstandigheden. En als het biomedisch afval moet worden overgebracht binnen de faciliteit van de afvalproducent, moeten de transportmiddelen (verrijdbare karretjes, wagentjes, enz.) voor gebruik worden gereinigd en gedesinfecteerd, gemakkelijk te laden/lossen zijn, en geen scherpe randen hebben die de containers of zakken waarin het biomedisch afval wordt vervoerd, kunnen beschadigen.

Alle containers voor biologisch gevaarlijk afval moeten worden opgeslagen in een ruimte / kamer / gebouw, gescheiden van niet-gevaarlijk materiaal, geschikt voor hun inhoud, hun hoeveelheden, en de frequentie van hun inzameling. Tenzij het afval in een gekoelde ruimte wordt opgeslagen, mag het in een gematigd klimaat niet langer worden opgeslagen dan 72 uur in de winter en 48 uur in de zomer, en in een warm klimaat niet langer dan 48 uur in de koele maanden en 24 uur in de warme maanden. Bovendien moet de opslagruimte voldoen aan de volgende aanbevelingen:

• De vloer van de opslagruimte moet ondoordringbaar zijn, een goed afvoersysteem hebben en gemakkelijk te reinigen en te ontsmetten zijn.
• Er moet een watervoorziening, reinigingsapparatuur, beschermende kleding, afvalzakken en containers beschikbaar en gemakkelijk toegankelijk zijn.
• Het moet gemakkelijk toegankelijk zijn voor personeel en vuilniswagens.
• Het moet goed worden bewaakt om toegang door onbevoegden te voorkomen.
• Dieren, insecten en vogels mogen er niet in kunnen.
• Het moet bescherming bieden tegen de zon.
• Het moet goede verlichting en enige ventilatie bieden.
• En het moet niet worden gevestigd in de buurt van voedselopslagplaatsen of voedselbereidingsruimten.

Inzameling en transport

Biogevaarlijk afval mag zich nooit ophopen bij de producent van het afval zonder een goed opgezet plan voor routinematige inzameling. Afval moet zo vaak mogelijk worden ingezameld. Containers mogen alleen worden opgehaald als ze goed en volledig zijn geëtiketteerd. Het personeel van de inrichting/organisatie die het biologisch gevaarlijk afval heeft geproduceerd, zou de containers onmiddellijk moeten vervangen, zodat het eigen personeel bij het storten van het afval altijd veilige praktijken volgt. En naast de juiste etikettering moeten alle regelingen en voorbereidingen voor een veilig en stabiel vervoer ruim van tevoren worden getroffen – verzendingsdocumenten, kortste route, minste wijzigingen in de behandeling, betrouwbare vervoerder, en in het geval van uitvoer/invoer, alle vereiste wettelijke documenten, internationale normen en lokale voorschriften.

De vervoerder die het biologisch gevaarlijk afval vervoert, moet geregistreerd zijn bij de afvalreguleringsinstantie, en het bedrijf dat het biologisch gevaarlijk afval verwijdert, moet ook een vergunning voor zijn werk hebben. Het afval moet vergezeld gaan van een vrachtbrief vanaf het punt van productie tot de plaats van verwijdering.

Voertuigen voor het vervoer van biologisch gevaarlijk afval moeten gesloten en vergrendeld zijn. Ze moeten zo zijn ontworpen dat de container waarin de zakken/containers met biomedisch afval zich bevinden zo min mogelijk wordt beschadigd. Lege zakken en containers geschikt voor afval dat wordt vervoerd, geschikte beschermende kleding voor het personeel, reinigingsapparatuur, en speciale kits voor het omgaan met morsen / lekken moeten beschikbaar zijn in de compartimenten van het voertuig. De naam van de vervoersorganisatie moet duidelijk zichtbaar op de transportvoertuigen zijn aangebracht. Het internationale symbool voor biologisch gevaarlijk materiaal en/of radioactief materiaal moet op het voertuig zijn aangebracht, samen met een telefoonnummer voor noodgevallen. En als het vervoer van het biomedisch afval de aanbevolen opslagduur overschrijdt, moet een gekoelde container worden gebruikt.

Behandeling en verwijdering

Behandeling van biomedisch afval wordt gebruikt om het gevaar ervan voor mens en milieu te verminderen of weg te nemen. De behandeling wordt uitgevoerd door bedrijven voor de verwijdering van biologisch gevaarlijk afval die zijn geregistreerd bij de regelgevende instanties ter plaatse, zodat dit proces gewoonlijk pas helemaal aan het einde van het proces voor het beheer van biologisch gevaarlijk afval plaatsvindt. Als de behandeling en/of verwijdering niet professioneel, efficiënt en met gebruikmaking van moderne technologie wordt uitgevoerd, kan dit zeer nadelige gevolgen voor het milieu hebben, waardoor meer kwaad dan goed wordt gedaan. Na behandeling kan het afval naar een stortplaats worden vervoerd. De behandeling is bedoeld om de verwijdering van biologisch gevaarlijk afval te vergemakkelijken.

Een veel gebruikte methode van behandeling heet verbranding. Verbranding is de toepassing van hoge temperaturen op biologisch gevaarlijk afval om alle organische stoffen (bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers) in het afval te doden. Doorgaans wordt het afval omgezet in as en gas, dat vaak nog verder moet worden gezuiverd voordat het in het milieu kan worden vrijgegeven. Na afloop van het proces is het biomedisch afval niet langer gevaarlijk. Dit type behandeling vindt gewoonlijk plaats in een verbrandingsinstallatie die zelfs elektrische energie kan opwekken uit de warmte van de verbranding.

“Verbranding van afval wordt op grote schaal toegepast, maar ondeugdelijke verbranding of verbranding van ongeschikte materialen leidt tot het vrijkomen van verontreinigende stoffen in de lucht en van asresten. Verbranding van chloorhoudend materiaal kan dioxinen en furanen doen ontstaan, die kankerverwekkend zijn voor de mens en in verband zijn gebracht met een reeks schadelijke gevolgen voor de gezondheid. Verbranding van zware metalen of materialen met een hoog metaalgehalte (in het bijzonder lood, kwik en cadmium) kan leiden tot de verspreiding van toxische metalen in het milieu. Alleen moderne verbrandingsovens die bij 850-1100 °C werken en met speciale gasreinigingsapparatuur zijn uitgerust, kunnen aan de internationale emissienormen voor dioxinen en furanen voldoen.” ii

Een andere behandelingsmethode die het verwijderen van biologisch gevaarlijk afval kan vergemakkelijken, is autoclaveren. Een autoclaaf is een sterke, onder hoge druk staande, met stoom verhitte kamer die wordt gebruikt om biomedisch afval te steriliseren. Autoclaven worden ook routinematig gebruikt om medische benodigdheden te steriliseren. Artikelen zoals plastic kunnen worden gesteriliseerd door autoclaveren en volledig worden omgesmolten zodat ze vrijwel vrij zijn van ziekteverwekkers; ze kunnen dan worden gebruikt om nieuwe producten te maken.

Een andere methode voor het ontsmetten van biologisch gevaarlijk afval is het gebruik van bleekmiddel. Bleken verwijst naar een proces waarbij bepaalde soorten chemicaliën (vaak een of andere verbinding waaronder chloor) een chemische reactie aangaan met de chemicaliën van het biomedisch afval waardoor ze elektronen winnen of verliezen, wat resulteert in een chemische verandering in het afval, waardoor het ongevaarlijk wordt.

En ten slotte is alkalische hydrolyse (biocrematie en/of resomatie) een begrafenisdienst die wordt aangeboden als alternatief voor begrafenis of crematie, waardoor de uitstoot van koolstofdioxide en verontreinigende stoffen van de traditionele processen wordt verminderd.

Biohazard Do’s & Dont’s Poster

(Klik voor een gratis download)

Hazard Awareness and Management Manual (HAMM): VI. Gevaarlijke Afvalstoffen Gids: 8.0 Biogevaarlijk Afval. Fred Hutchinson Cancer Research Center. Opgehaald van https://extranet.fhcrc.org/EN/sections/ehs/hamm/chap6/section8.html.

(november 2015). Mediacentrum: Factsheets: Afval van de gezondheidszorg. Wereldgezondheidsorganisatie. Opgehaald van http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs253/en/.

U.S. Congress, Office of Technology Assessment. (September 1990). Finding the Rx for Managing Medical Wastes. (OTA-O-459). Washington, DC: USGPO.

Veilig beheer van afvalstoffen van activiteiten in de gezondheidszorg: 7 – Behandeling, opslag en vervoer van afval uit de gezondheidszorg. Wereldgezondheidsorganisatie. Opgehaald van WHO.

* Het op deze website beschikbare materiaal is uitsluitend voor informatieve doeleinden en niet voor het verstrekken van staats- of federale richtlijnen of juridisch advies.