Zawór dławiący jest czasami instalowany w gaźniku silników spalinowych. Jego zadaniem jest ograniczenie przepływu powietrza, a tym samym wzbogacenie mieszanki paliwowo-powietrznej podczas uruchamiania silnika. W zależności od konstrukcji silnika i zastosowania, zawór może być aktywowany ręcznie przez operatora silnika (za pomocą dźwigni lub uchwytu) lub automatycznie przez wrażliwy na temperaturę mechanizm zwany autochoke.
Zawory dławiące są ważne dla silników benzynowych z naturalnym wtryskiem, ponieważ małe krople benzyny nie odparowują dobrze w zimnym silniku. Ograniczając przepływ powietrza do gardzieli gaźnika, zawór dławiący zmniejsza ciśnienie wewnątrz gardzieli, co powoduje, że proporcjonalnie większa ilość paliwa jest wypychana z głównej dyszy do komory spalania podczas pracy na zimno. Gdy silnik jest ciepły (od spalania), otwarcie zaworu dławiącego przywraca normalną pracę gaźnika, dostarczając paliwo i powietrze w prawidłowym stosunku stechiometrycznym dla czystego, wydajnego spalania.
Zwróć uwagę, że termin „dławik” jest stosowany do urządzenia wzbogacającego gaźnik, nawet jeśli działa ono zupełnie inną metodą. Powszechnie, gaźniki SU mają „dławiki”, które działają poprzez obniżenie strumienia paliwa do węższej części iglicy. Niektóre inne działają przez wprowadzenie dodatkowej drogi paliwa do komory stałej depresji.
Dławiki były prawie powszechne w samochodach, dopóki wtrysk paliwa nie zaczął wypierać gaźników. Zawory dławiące są nadal powszechne w innych zastosowaniach spalinowych, w tym w większości małych silników przenośnych, motocyklach, małych samolotach napędzanych śmigłem, kosiarkach do trawy i normalnie ssących silnikach morskich.
.