This Day in Yankees History: Big Mac’s baseball bought for bigger bucks than Babe’s

Welcome to the relaunched This Day in Yankees History. Ponieważ offseason rozpoczął się znacznie wcześniej niż ktokolwiek miał nadzieję, zespół Pinstripe Alley zdecydował się kontynuować odnowiony program w nowym formacie. Codzienne posty będą opisywać dwa lub trzy kluczowe momenty w historii Yankees w danym dniu, jak również wyróżniać zawodników urodzonych w tym dniu.

★ ★ ★

This Day in Yankees History (January 12)

22 Years Ago

Artysta komiksowy Todd McFarlane wygrywa rekordowy 70. home run Marca McGwire’a – podczas jego ostatniego zamachu w ostatnim at-bacie sezonu 1998 – za 3,05 miliona dolarów na aukcji. Inwestycja McFarlane’a kosztowała ponad 24 razy więcej niż poprzedni rekord zapłacony za piłkę baseballową; piłka, którą Babe Ruth uderzył za swój pierwszy home run na Stadionie Jankesów, została sprzedana za 123 500 dolarów. W ciągu kilkudziesięciu lat od zakupu przez McFarlane’a wartość piłki do home runów McGwire’a spadła do zaledwie 250 tysięcy dolarów, o wiele bliżej ceny piłki Rutha niż pierwotnej ceny McGwire’a.

Deprecjacja piłki ma prawdopodobnie tyle samo wspólnego z ogólnym rozczarowaniem erą sterydów, co z faktem, że znak McGwire’a został pobity przez Barry’ego Bondsa, który w 2001 roku zdobył 73 homery. Mimo to ta piłka została sprzedana za stosunkowo niewielką sumę 450 tysięcy dolarów, ponownie Toddowi McFarlane’owi, który zamierzał chronić swoją początkową inwestycję poprzez przykucie drugiego zakupu do pierwszego.

Jak cytowano w New York Times, Joshua Leland Evans, założyciel i prezes Domu Aukcyjnego Leland, zauważył odległość między rynkami kulek McGwire’a i Bondsa. Powiedział: „Myślę, że to nie miało takiego polotu, jaki miała piłka McGwire’a. McGwire pobił rekord Rogera Marisa, który utrzymywał się przez 37 lat. Ten był po prostu zbyt krótki w czasie trwania.”

Dziwniejsze jeszcze niż rekordowe sumy zapłacone za poobijaną kulę ze skóry, przędzy i korka były postacie i okoliczności towarzyszące sprzedaży. Poza przewidywalnie wyjątkową osobowością trzeciego z miliarderów, twórcy serii komiksów Niesamowity Spider-Man, wybuchła walka prawna o to, kto tak naprawdę był właścicielem kuli Bonds i miał prawo ją sprzedać. Alex Popov i Patrick Hayashi byli dwiema stronami, które rościły sobie prawa do piłki, a sprawa była na tyle interesująca, że doczekała się własnego filmu dokumentalnego. Up for Grabs z 2004 roku jest krótkim, ale wartym uwagi, komicznym spojrzeniem na sprawę prawa własności pomiędzy człowiekiem, który złapał homera Bondsa, a tym, który wyszedł z nim z okrzyku na trybunach née Pac-Bell.

★ ★ ★

Były Jankes i obecny wolny agent, Iván Nova kończy dziś 34 lata. Podczas gdy z przerwami był całkiem niezły w pinstripes, Nova widział lepsze dni, ponieważ był całkowicie brutto w 2020 roku – i to nie w dobry sposób. Z ponad 40 milionami dolarów w banku, kariera Novy wydaje się być w fazie zmierzchu, ponieważ wszystkie ostatnie znaki wskazują na to, że jest w pełni usmażony – lub co najmniej, dobrze wysmażony. Choć jako sinker-baller jest zdolny do indukowania przewagi piłek naziemnych, jego regres, a co za tym idzie współczynniki spacingu i strikeoutu, wykluczyły go ostatnio z osiągania nawet przyzwoitych wyników.

Pierwszorundowy wybór Jankesów z 1971 roku, Terry Whitfield, kończy dziś 68 lat. Z Jankesami trafił do majors, jednak na krótko, grając w zaledwie 31 meczach w latach 1974 – ’76. Po odejściu z Bombers, Whitfield stał się filarem Giants, Seibu Lions z Japan Pacific League, a następnie Dodgers w ciągu następnej dekady.

Juan Bonilla, nie spokrewniony z Bobbym, obchodzi dziś 65. urodziny. Produkt rozwoju gracza stylistycznie podobny do etycznych praktyk rybackich, Jankesi wielokrotnie łapali i wypuszczali Bonillę w ciągu jego sześcioletniej kariery w lidze. Mimo że Jankesi wybrali go w 1977 roku z 606. numerem w drafcie, ich wybór został unieważniony, a on sam nie wrócił do klubu aż do zakończenia czterech lat w lidze i trzech dużych sezonów w Padres. Później, ostatecznie otrzymał kilka powołań w ciągu dwóch różnych sezonów z Jankesami, rozdzielonych rocznym pobytem w Baltimore.