The Secret To Mastering French Verb Conjugation

Istnieje sekret opanowania francuskich czasowników. Wszystkie francuskie dzieci to robią! Podążaj za moimi wskazówkami, aby zrozumieć jak proste mogą być francuskie czasowniki!

Nie jest tajemnicą, że francuskie koniugacje czasowników są bólem dla studentów języka francuskiego. Nawet w czasie teraźniejszym oznajmującym, jest wiele form do zapamiętania, nie wspominając o wszystkich nieregularnych koniugacjach czasowników.

Jednakże mam dla Ciebie rozwiązanie, które sprawi, że wszystko stanie się prostsze!

Jak myślisz, jak francuskie dzieci zapamiętują te wszystkie formy czasowników?

At First Glance, Even The French Present Tense Looks Overwhelming

Większość francuskich metod dotyczących czasowników rozpocznie się od powiedzenia, że w języku francuskim, końcówka czasownika zmieni się w zależności od francuskiego zaimka tematycznego.

Przyjmijmy czasownik „parler” (mówić) dla przykładu.

Zauważ sposób w jaki jest on napisany na końcu. Tradycyjna metoda będzie często podkreślała pisownię, tak jak ja to zrobiłem, zaznaczając końcówki pogrubioną czcionką, lub na czerwono…

1. Je parle
2. Tu parles
3. Il parle
4. Elle parle
5. On parle
6. Nous parlons
7. Vous parlez
8. Ils parlent
9. Elles parlent

Kiedy angielski student patrzy na to, jest to dość przytłaczające… W języku angielskim, dodajesz S do trzeciej osoby liczby pojedynczej (he, she, it). Ale z wyjątkiem kilku nieregularnych czasowników jak to be, czasownik nie zmieni się zbytnio:

• I speak, you speak, we speak, they speak… a potem he speaks, she speaks, it speaks

Całkiem proste, nieprawdaż w porównaniu do francuskiej koniugacji czasownika?

Zrozumienie regularnej koniugacji francuskiego czasownika

Przykład czasownika „parler” był tym, co nazywamy „regularnym czasownikiem” w języku francuskim, czasownikami, które podążają za dokładnie tym samym wzorem koniugacji.

Na przykład, dla „parler”, tutaj jest logika wyjaśniona tradycyjnymi metodami:

1. Usuń „er” – to da ci to, co jest nazywane „rdzeniem” w żargonie gramatycznym.
   Parler – er = parl
2. Do rdzenia, dodaj końcówkę odpowiadającą zaimkowi podmiotowemu
   Je = rdzeń + e = je parle
   Tu = rdzeń + es = tu parles
   Il, elle, on = rdzeń + e = il, elle, on parle
   Nous = stem + ons = nous parlons
   Vous = stem + ez = vous parlez
   Ils, elles + stem + ent = ils, elles parlent

To jest wystarczająco proste, a studenci spędzają godziny na godzinach zapisując te czasowniki.

Książki gramatyczne mają strony na stronach francuskich tabel koniugacyjnych, dla francuskiego czasu teraźniejszego wskazującego, ale także wszystkich innych francuskich czasów i francuskich trybów, i obiecują, że kiedy ćwiczysz w ten sposób, opanujesz koniugacje francuskich czasowników.

Błagam aby się nie zgodzić!

Problemem jest to, że nikt nie uczy jak nauczyć się francuskiego czasownika poprawnie.

Więc najpierw, rozważmy twój genialny mózg, dobrze?

Rozważmy twój genialny mózg

Więc zacznijmy od początku, z francuskimi zaimkami podmiotowymi.

Większość czasu, kiedy odmieniasz czasownik, użyjesz zaimka podmiotowego.

Zawsze odmieniaj czasownik z zaimkiem podmiotowym

Jest istotne, że uczysz się zaimka podmiotowego Z jego formą czasownika. Innymi słowy, jeżeli idziesz: „parle, parle, parle, parlons, parlez, parlent”, to nic nie robi dla twojego mózgu: powtarzasz sekwencje słów, które nie mają żadnego znaczenia.

Ponadto, zepsułbyś wymowę, ponieważ często są ważne łączniki lub elizje pomiędzy zaimkami i czasownikiem. Sprawdź moją darmową lekcję audio „être” i zobacz jak wymowa różni się od łączników i poślizgów, które zdarzają się w nowoczesnym mówionym francuskim.

Więc bardzo pierwszym krokiem jest myśleć o tym, co mówisz! Wyobraź sobie kogoś, kto coś robi. Twój mózg będzie przetwarzać i przechowywać formy czasownika znacznie dłużej, jeśli dodasz znaczenie do niego.

Drill The French Verb Conjugations With All The Subject Pronouns

Istnieje 9 francuskich zaimków podmiotowych. Je, tu, il, elle, on, nous, vous, ils, elles.

Większość francuskich tabel koniugacyjnych pokazuje tylko 6: je, tu, il, nous, vous, ils. Nie tylko jest to seksistowskie, ale jest naprawdę złe dla studentów francuskiego, którzy potem rzadko ćwiczą z formą żeńską – i zazwyczaj nie wiedzą prawie nic o francuskim zaimku podmiotowym on.

Więc proszę, nie popełniaj tego błędu. Ćwicz ze wszystkimi 9 zaimkami podmiotowymi.

Odmień czasowniki bez kolejności

Czy zauważyłeś, że nigdy nie pamiętasz formy „ils” (liczba mnoga)? To dlatego, że tylko odmieniłeś francuskie czasowniki w kolejności, od „je” do „ils”. I twój super inteligentny mózg pomyślał, że jest ku temu powód. Oznaczało to, że „je” jest ważne (i zazwyczaj „wyobrażasz” sobie sytuację o wiele bardziej z „je”), a „ils”… nie bardzo. Więc to nadało priorytet informacji.

Teraz, porozmawiajmy o czymś, co naprawdę mnie denerwuje…

Absurd francuskiej klasyfikacji czasowników

Francuskie czasowniki są podzielone na trzy grupy czasowników, których wzór koniugacji jest „przewidywalny”.

1. Pierwsza grupa = francuskie czasowniki kończące się na „ER”
2. Druga grupa = francuskie czasowniki kończące się na „IR”
3. Trzecia grupa = francuskie czasowniki kończące się na „RE”

Do tej pory, to wygląda logicznie…

Poza tym, w języku francuskim, mamy również mnóstwo „nieregularnych” czasowników. Czasowniki, których wzór koniugacji jest albo w ogóle nieprzewidywalny, albo nawet podkategorie, kilka czasowników, które podążają za tą samą nieregularnością i dlatego tworzą podgrupę.

Pierwsza grupa, grupa „ER” ma tylko jeden nieregularny czasownik: czasownik, który kończy się na „er” ALE, który nie podąża za tym samym wzorem koniugacji co „parler”. Jest to również duży czasownik, czasownik „aller”, który jest bardzo użyteczny w języku francuskim… Cóż, to już nie jest dokładne, ponieważ istnieją również czasowniki, które kończą się na „ER”, są regularne dla ich końcówek, ale zmienią pisownię łodygi… Takie jak „jeter”. Ale odbiegam od tematu…

Więc, pierwsza francuska grupa czasowników kończących się na „ER” jest nieco solidna. Wiele użytecznych czasowników jest rzeczywiście odmienianych według tego wzoru.

Jednakże, moim skromnym zdaniem, dwie pozostałe „grupy” mają tak wiele wyjątków, że prawie nie mają sensu…

Tak, OK, czasowniki takie jak „grossir” (przybierać na wadze), „finir” (kończyć), „choisir” (wybierać)… są regularnymi czasownikami „IR”.

Ale wiele, wiele czasowników kończących się na „IR” jest nieregularnych.
I są to bardzo, bardzo częste czasowniki: „venir” (przyjść), „tenir” (trzymać), „sortir” (wyjść), „dormir” (spać), „partir” (wyjść) lub nawet „dire”(powiedzieć – tak wiem, pisze się IRE, ale brzmi jak IR) i lista ciągnie się dalej i dalej…

Więc, skąd uczeń ma wiedzieć, który czasownik „IR” jest regularny lub nie?

Gdy jest tak wiele wyjątków do grupy, i wyjątki są najbardziej użytecznymi/powszechnie używanymi czasownikami, czy powinieneś nadal kłaść nacisk na grupę tak bardzo?

Czy studenci powinni spędzać godziny na ćwiczeniu tych grup „IR” i „RE”, czy raczej spędzić ten czas na ćwiczeniu najczęstszych nieregularnych czasowników, których są pewni, że będą używać na co dzień?

To jest dokładnie ta logika, którą zastosowałem w moich unikalnych audiobookach French Verb Conjugation Drills.

The Secret To French Verb Conjugation

Jak myślicie, jak francuskie dzieci zapamiętują te wszystkie francuskie koniugacje czasowników?

Gdyby to było takie trudne, nie byłyby w stanie w ogóle mówić!

Tajemnicą, jedyną rzeczą, na której francuska metoda powinna się skupić, jest poprawna francuska wymowa tych czasowników.

Wymowa francuskich czasowników jest o wiele prostsza niż pisownia. Często formy czasowników „je, tu, il, elle, on, ils, elles” brzmią dokładnie tak samo! Powinieneś zawsze uczyć się swoich francuskich czasowników z nagraniami audio.Click to Tweet

Przypomnij sobie czasownik „parler” w czasie teraźniejszym.

1. „Je, tu, il, elle, on, ils, elles” formy czasownika są wszystkie wymawiane dokładnie tak samo = „parl”. Tak jak rdzeń.
2. Forma „nous from” jest wymawiana „on” (nosowo) = „parlon”
3. Forma „vous” jest wymawiana „é”, tak jak bezokolicznikowa forma czasownika „parler”. Więc „parlez = parler = parlé” w wymowie.

Francuski jest żywym językiem. Ludzie używają go codziennie do komunikacji. Nie mówię, że jest to łatwy język, ale jest łatwiejszy niż tradycyjny sposób jego nauczania!

Ta sama dokładna logika może mieć zastosowanie do francuskich umów passé composé:

• Parler, parlez, parlé, parlée, parlés, parlées = „parlé”
  Wszystkie one są wymawiane w ten sam sposób.

Gdy mówisz po francusku i czasownik kończy się na dźwięk, nie powinieneś nawet myśleć o sposobie jego pisowni. Tylko w piśmie ma to znaczenie!

Najpierw powinieneś nauczyć się mówić po francusku. Wymawiać go poprawnie. Następnie (i tylko wtedy, gdy musisz) skup się na pisaniu formy czasownika po francusku! To jest dokładnie jak francuskie dzieci to robią.

Straszny – Jednak Tak Powszechny – Francuski Błąd Czasownika

Gdyby większy nacisk został położony na francuską wymowę czasownika, nie słyszałbym tak wielu studentów wymawiających nieme „ent” z „ils/elles” form francuskich czasowników.

Jednakże jest to jeden z najczęstszych błędów jakie słyszę! Nie masz pojęcia, ilu zaawansowanych studentów francuskich, którzy kaleczą swoje francuskie czasowniki!

I nawet nie zaczynaj mi mówić o liaison i niemych literach. Czy wiesz, że S z „nous” i „vous” NIGDY nie jest wymawiane jak S? Nigdy, przenigdy!

Albo jest nieme, albo wymawia się je jak Z w łączniku.

Innymi słowy, byłoby o wiele prościej, gdybyś nauczył się:

1. Nous = noo
2. Vous = voo

A potem nauczył się francuskich czasowników wymagających elizji w języku francuskim i łączniku z ich poprawną wymową od razu.

Big Mistake = Learning Your French Verb Conjugations Without Audio

Więc, można powiedzieć, że audio jest pewnego rodzaju nowością, że do tej pory większość książek nie miała audio i dlatego były one pisane w ten sposób.

W mojej opinii, w dzisiejszych czasach jest to zbrodnia rozwijać metodę nauki francuskiego bez audio.

Jednakże spójrz na ten obecny artykuł. W przeciwieństwie do wszystkich moich francuskich audiobooków do pobrania, ten artykuł nie ma audio, prawda? A jednak mogłem przedstawić swój punkt widzenia.

To kwestia myślenia poza pudełkiem.

Teraz sprawdź mój darmowy przewodnik audio zawierający francuski czasownik être koniugacje i wymowę. Założę się, że to nie jest jak nauczyłeś się wymawiać ten czasownik…

To powiedziawszy, każdy francuski student powinien mieć Bescherelles lub inną francuską książkę o czasownikach, aby sprawdzić sposób w jaki francuski czasownik jest pisany.

To dobra inwestycja, ponieważ jeśli planujesz pisać po francusku, będziesz potrzebował takiej książki: my wszyscy (to wymóg dla każdego ucznia szkoły francuskiej, który w końcu musi nauczyć się pisowni czasowników)!

Klucz do skutecznej nauki francuskiego = Ustal priorytety

Nie twierdzę, że wszystkie inne metody nauki francuskiego są złe. Ich treść jest poprawna, lub oczywiście. To jest podejście, które jest złe.

Pięciolatek został koniugacji „parler” i mówiąc „tu parles” poprawnie przez połowę swojego życia … Następnie, gdy s / on uczy się pisać, s / on odkryje ze zdziwieniem, że francuski ty, „tu” forma jest zwykle napisane z cichym „s”. To dla niego/niej nowość i wielki szok! A nauczyciele będą poprawiać ten błąd przez lata, uwierz mi.

Tradycyjne metody uczą obcokrajowców koniugacji francuskich czasowników dokładnie w ten sam sposób, w jaki uczymy francuskie dzieci we francuskim gimnazjum. Ale francuskie dzieci wiedzą, jak powiedzieć formy czasownika na długo przed tym, jak nauczą się je pisać! Click to Tweet

Oczywiście, nasz dorosły umysł nie działa jak ten malucha. A znajomość gramatyki może i faktycznie pomoże Ci w opanowaniu języka francuskiego: Jestem głęboko przekonana, że zrozumienie francuskiej gramatyki czasowników jest wręcz niezbędne do opanowania języka francuskiego. I pozwoli ci zaoszczędzić czas.

Jednakże, jeśli uczysz się francuskiego, aby komunikować się po francusku, a nie tylko po to, aby zdać egzaminy pisemne, naprawdę musisz nauczyć się wszystkiego z audio i zbadać logikę metody nauki francuskiego, której używasz.