„Ambulans 206 jest na miejscu zdarzenia, autostrada 227 i znak mili 154. Na miejscu są dwa pojazdy ze znacznymi uszkodzeniami – proszę czekać.”
„Ambulans 206, aktualizacja ostatniej transmisji, są trzy dodatkowe samochody poza drogą, w dół nasypu. Łącznie w wypadku bierze udział pięć pojazdów, o których wiemy. Prosimy o wysłanie dodatkowych ambulansów.”
Parkujesz ambulans za pierwszym pojazdem. Gdy wychodzisz, podchodzi do ciebie funkcjonariusz patrolu stanowego, który informuje, że kierowca wjechał w nadjeżdżający ruch, wywołując reakcję łańcuchową kolizji.
Są znaczne uszkodzenia kilku pojazdów. Na miejscu jest dwóch ratowników medycznych, w drodze jest też straż pożarna i inne karetki. Helikopter jest w pogotowiu, ale jak na razie ty i twój partner jesteście sami. Od czego zacząć?
Pierwszym działaniem jest ustalenie, że miejsce zdarzenia jest bezpieczne. W tym przypadku istnieje obawa o inny ruch, niestabilne pojazdy lub rozlane paliwo. Należy wezwać niezbędne środki do zarządzania niebezpiecznymi miejscami zdarzenia, gdy tylko zostaną one zidentyfikowane. Zarządzanie wieloma z tych zadań może być przekazane policji i strażakom.
Ocena pacjenta
Po ustaleniu, że miejsce zdarzenia jest bezpieczne, ratownicy na miejscu masowego wypadku (MCI) muszą przeanalizować liczbę i stopień ciężkości pacjentów. Triage identyfikuje najciężej rannych pacjentów z największymi szansami na przeżycie. Oznacza to, że gdy masz do czynienia z wieloma pacjentami i ograniczonymi zasobami, może być pacjent, który wydaje się być najciężej ranny (np. ma agonalny oddech i uraz głowy z odsłoniętym mózgiem), ale jego szansa na przeżycie jest mniejsza w porównaniu z innymi.
Pacjenci z ciężkimi obrażeniami, które są mniej zagrażające życiu, powinni być otoczeni opieką i przetransportowani w pierwszej kolejności. Istnieją różne modele, które mogą być stosowane w triage’u MCI, takie jak START (Simple Triage and Rapid Treatment) i SALT (Sort, Assess, Lifesaving Interventions, Treatment/Transport).
Niezależnie od zastosowanego systemu, głównym celem jest szybkie posortowanie pacjentów do kategorii transportowych i zidentyfikowanie każdego z nich za pomocą znaczników triage’owych, kolorowej taśmy lub innych środków.
Czerwony jest powszechnie stosowany do identyfikacji pacjentów, którzy muszą być natychmiast transportowani. Żółty jest zwykle używany do identyfikacji pacjentów, którzy są pilni, ale mogą być transportowani w drugiej grupie. Zielone znaczniki wskazują obrażenia niezagrażające życiu, a czarne lub szare znaczniki identyfikują pacjentów, którzy zostali uznani za zmarłych.
Dyskusja
Triaż może być trudny, ponieważ w całym procesie zapewnione jest minimalne leczenie. Na przykład, gdy u pacjenta stwierdza się płytki i powolny oddech, świadczeniodawca powinien podjąć próbę otwarcia i udrożnienia dróg oddechowych. Jeśli pacjent nie zacznie oddychać samodzielnie, zostaje uznany za spodziewającego się utraty przytomności, a świadczeniodawca powinien przejść do następnego pacjenta. Jest to sprzeczne z tym, czego nauczyli się dostawcy EMS i co mogą chcieć robić, ale podczas MCI, największe dobro musi być zaoferowane największej ilości ludzi.
Wraz z większą ilością zasobów w drodze, należy ustalić, gdzie przybywające pojazdy powinny ustawić się na scenie. Wolne poruszanie się bez wskazówek na miejscu zdarzenia MCI spowoduje tylko zamieszanie. Jako przybyła załoga EMS, powinieneś jechać tam, gdzie cię skierują, a nie tam, gdzie wygląda na to, że powinieneś jechać. Załoga na miejscu zdarzenia, która często określana jest jako „dowództwo”, ma lepsze pojęcie o tym, co się stało i co należy zrobić.
Ustalenie miejsca, gdzie ranni pacjenci zostaną przeniesieni w oczekiwaniu na transport jest również konieczne. Na mniejszych scenach z wieloma pacjentami, przybyłe załogi ambulansów mogą zostać skierowane do określonego pojazdu, aby znaleźć swojego pacjenta. W przypadku większych zdarzeń, należy wyznaczyć obszar leczenia i obszar załadunku. W tym obszarze pacjenci, którzy zostali poddani triage’owi mogą zostać przeniesieni w oczekiwaniu na transport. W tym czasie można rozpocząć wstępne leczenie.
Oprócz przeciążenia służb przedszpitalnych, MCI może przeciążyć lokalne szpitale. Po zidentyfikowaniu zdarzenia, lokalne szpitale również powinny zostać o tym powiadomione. To da im dodatkowy czas na przygotowanie się do przyjęcia pacjentów z licznymi obrażeniami.
Podsumowanie
Światowa Organizacja Zdrowia opisuje MCI jako katastrofy i poważne incydenty charakteryzujące się ilością, ciężkością i różnorodnością obrażeń u pacjentów, które mogą szybko przytłoczyć zdolność lokalnych zasobów medycznych do zapewnienia kompleksowej i ostatecznej opieki medycznej. Dobrze jest analizować, wyciągać wnioski i wykorzystywać poważne zdarzenia do przygotowania się na potencjalne przyszłe. Pamiętaj, że MCI może zdarzyć się w każdym dniu w twoim rodzinnym mieście, ukryte w codziennym wezwaniu. Bądź bezpieczny i przygotowany.