Termin „uśmiechnięta depresja” – sprawianie wrażenia szczęśliwego w oczach innych przy jednoczesnym wewnętrznym występowaniu objawów depresji – staje się coraz bardziej popularny. Artykuły na ten temat pojawiły się w literaturze popularnej, a liczba wyszukiwań w Google dotyczących tego stanu dramatycznie wzrosła w tym roku. Niektórzy mogą jednak wątpić, czy jest to rzeczywisty, patologiczny stan.Chociaż uśmiechnięta depresja nie jest terminem technicznym używanym przez psychologów, z pewnością można być w depresji i skutecznie maskować jej objawy. Najbliższym terminem technicznym dla tego stanu jest „depresja atypowa”. W rzeczywistości znaczna część osób, u których występuje obniżony nastrój i utrata przyjemności z wykonywanych czynności, potrafi w ten sposób ukryć swój stan. Osoby te mogą być szczególnie narażone na samobójstwo.
Niekiedy bardzo trudno jest rozpoznać osoby cierpiące na depresję uśmiechniętą. Może się wydawać, że nie mają one powodów do smutku – mają pracę, mieszkanie, a może nawet dzieci lub partnera. Uśmiechają się na powitanie, potrafią prowadzić miłe rozmowy. Krótko mówiąc, zakładają maskę przed światem zewnętrznym, prowadząc pozornie normalne i aktywne życie.
Wewnątrz jednak czują się beznadziejnie i przygnębieni, czasami nawet mają myśli o zakończeniu wszystkiego. Siła, jaką mają, aby kontynuować swoje codzienne życie, może sprawić, że będą szczególnie podatni na realizację planów samobójczych. Jest to przeciwieństwo innych form depresji, w których ludzie mogą mieć myśli samobójcze, ale nie mają wystarczająco dużo energii, aby działać zgodnie ze swoimi zamiarami.
Chociaż osoby z depresją uśmiechniętą robią „szczęśliwą minę” do świata zewnętrznego, mogą doświadczać prawdziwej poprawy nastroju w wyniku pozytywnych wydarzeń w swoim życiu. Na przykład, otrzymanie wiadomości tekstowej od kogoś, kogo pragną usłyszeć, lub pochwała w pracy mogą sprawić, że poczują się lepiej na kilka chwil, po czym powrócą do niskiego nastroju.
Inne objawy tego stanu to objadanie się, uczucie ciężkości w rękach i nogach oraz łatwość zranienia przez krytykę lub odrzucenie. Osoby z uśmiechniętą depresją częściej odczuwają również przygnębienie wieczorem i odczuwają potrzebę snu dłuższego niż zwykle. W przypadku innych form depresji, jednak, twój nastrój może być gorszy rano i może czuć potrzebę mniej snu niż jesteś zwykle używane do.
Magazyn Women’s Health uchwycił istotę uśmiechniętej depresji – fasady – kiedy poprosił kobiety, aby podzieliły się zdjęciami ze swoich mediów społecznościowych, a następnie podsumowały je na Instagramie z tym, jak naprawdę czuły się w momencie, w którym robiły zdjęcie. Oto niektóre z ich postów .
Depresja i leczenie
Jest to bardzo powszechne. Około jedna na dziesięć osób ma depresję, a od 15% do 40% z nich cierpi na postać nietypową, która przypomina uśmiechniętą depresję. Taka depresja często zaczyna się we wczesnym okresie życia i może trwać przez długi czas.Jeśli cierpisz na depresję uśmiechniętą, szczególnie ważne jest, aby uzyskać pomoc. Niestety, osoby cierpiące na tę chorobę zazwyczaj tego nie robią, ponieważ mogą nie myśleć, że w ogóle mają problem – dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy wydają się wykonywać swoje zadania i codzienne czynności tak, jak wcześniej. Mogą również czuć się winni i racjonalizować, że nie mają się czym smucić. Nie mówią więc nikomu o swoich problemach i w końcu czują się zawstydzeni swoimi uczuciami.
Jak więc można przerwać ten cykl? Punktem wyjścia jest świadomość, że ten stan rzeczywiście istnieje i że jest poważny. Tylko wtedy, gdy przestaniemy racjonalizować nasze problemy, ponieważ uważamy, że nie są one wystarczająco poważne, możemy zacząć wprowadzać rzeczywiste zmiany. Dla niektórych to spostrzeżenie może być wystarczające, aby odwrócić bieg wydarzeń, ponieważ wprowadza ich na drogę poszukiwania pomocy i uwolnienia się z kajdan depresji, które ich ograniczały.
Możemy również znaleźć cel poprzez opiekę nad kimś innym. Kiedy zdejmiemy z siebie punkt ciężkości i zaczniemy myśleć o potrzebach i pragnieniach kogoś innego, zaczynamy czuć, że nasze życie ma znaczenie. Można to osiągnąć poprzez wolontariat lub opiekę nad członkiem rodziny, a nawet zwierzęciem.
Uczucie, że nasze życie ma znaczenie, jest ostatecznie tym, co nadaje nam cel i sens – a to może mieć znaczący wpływ na nasze zdrowie psychiczne i samopoczucie.
Olivia Remes, PhD Candidate, University of Cambridge
Ten artykuł został ponownie opublikowany z The Conversation na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.
.