Nastoletni chłopcy są powszechnie złośliwą grupą, często postrzeganą jako plaga dla uporządkowanego społeczeństwa. Jednak pod tym często trudnym do rozmowy, głodującym, zapominalskim, niespokojnym, podatnym na wypadki chłopcem kryje się wielkie serce pragnące być zrozumianym i docenionym.
Każdy nastolatek może zmagać się z relacjami, gdy wkracza w okres dojrzewania, a niektóre kluczowe czynniki biologiczne sprawiają, że ta walka staje się realna. Istnieje potrzeba autonomii i niezależności, głód przynależności do przyjaciół i rówieśników oraz poszukiwanie tożsamości, którego wszystkie nastolatki doświadczają podczas transformacji z dziecka w dorosłego. Zbiegają się one w czasie ze zmianami mózgowymi, hormonalnymi, fizycznymi, psychologicznymi i emocjonalnymi. Okres dojrzewania to idealna burza dla trudnych relacji z rodzicami.
Nasi nastoletni chłopcy mają pewne szczególne wyzwania, które mogą podnieść ich poziom stresu i sprawić, że będą bardziej podatni na zmienność emocjonalną, zwłaszcza gniew.
Gdy byłam nauczycielem w szkole średniej i doradcą, byłam świadkiem irracjonalnych wybuchów, gdy nastoletni chłopiec rzucał biurkiem, kopał plecak w poprzek pokoju lub agresywnie potrząsał innym uczniem. Podczas gdy są to zachowania całkowicie nie do przyjęcia, pod nimi często kryły się uczucia głębokiego zagubienia, strachu przed porażką, zażenowania, wstydu i, co najgorsze, intensywnej bezbronności.
Nasi chłopcy są wcześnie warunkowani, aby czuć się w ten sposób. Badania pokazują, że rodzice traktują chłopców i dziewczynki inaczej od niemowlęctwa, obchodząc się z chłopcami bardziej szorstko. Również kary fizyczne w wielu krajach zachodnich są stosowane w większym stopniu wobec chłopców. Z małymi chłopcami rozmawia się bardziej surowo i często mówi się im, by się wzmocnili, gdy są zranieni lub przygnębieni. Rzeczywiście, ja jest wciąż pospolity dla chłopców doświadczać sarkazm, krzyczenie, wyśmiewanie i jawny shaming throughout ich schooling.
Zakopane emocje zostają przechujący w nasz układ nerwowy, i z wzrostem limbiczny mózg w wczesnych nastolatkach, małe rzeczy mogą wyzwalać wielkie emocje wybuchać często spontanicznie. W ten sposób wiele nastolatek chłopcy mówili ja są „głupi”, czują sens nieuchronność że robić złym rzeczom, i że są źli. Takie jest uwarunkowanie z dzieciństwa, które tworzy systemy przekonań i mentalności, które wpływają na dorastających chłopców deeply.
Wczesne przycinanie mózgu, które występuje w okresie dojrzewania, aby zrobić miejsce dla nowego wzrostu, może zauważalnie wpłynąć na pojemność pamięci nastolatka i umiejętności organizacyjnych. To dodatkowo potęguje ich frustrację. Również nastoletni chłopcy doświadczają przypływów testosteronu, które tworzą wysoki poziom energii, która musi być rozładowana, niezależnie od tego, czy odbywa się to w zdrowy lub niezdrowy sposób.
Chłopcy i mężczyźni mają tendencję do znalezienia walidacji i poczucie własnej wartości, gdy uda im się coś, co uważają za warte zachodu. To częściowo wyjaśnia wrażliwość nastolatków do niepowodzenia, utraty lub patrząc „jak frajer” przed ich przyjaciół lub innych w ich własnym wieku. Kiedy testosteron jest połączony z głodem, aby sprawdzić się w organizmie napędzanym przez niedojrzały mózg, wynik często obejmuje złe wybory i ryzykowne zachowanie.
Mówiąc nastolatek nie dokonać wyboru, który uważa za zabawę lub szansę na sukces rzadko zmieni wynik, jak on szuka autonomii i, jak większość nastolatków, opiera się mówi się, co robić lub nie robić.
W moich klasach, szczególnie w tych z 14-letnimi chłopcami, były niekończące się wybryki, które często sprawiały, że myślałem, że uczę klasę czterolatków w większych ciałach. Spoliczkowanie, udawane zapasy, dokuczanie i przekomarzanie się trzeba zobaczyć, by uwierzyć. Tak wiele z tych zachowań jest próbą rozśmieszenia swoich kolegów, aby zapewnić, że czują się związani i docenieni. Tam jest nic zupełnie równie bonding w ten grupie wiekowej jako niespodziewana erekcja lub głośny fart który tworzy moment mirth.
Nie zawstydzaj ich
Pracowałem wcześnie w mój nauczycielskiej karierze i wtedy jako matka czterech synów że tam był żadny złośliwość ten zachowanie i, podczas gdy przypominający one stanowczo ale serdecznie niewłaściwej natury ich wybory, ja odmawiałam zawstydzać ich. To jest faza i ona mija.
Niech wiedzą, że nie są głupi, oni się tylko rozwijają
Jeśli wychowujesz chłopca w tym oknie, ważne jest, aby pamiętać o tej soczewce, przez którą on patrzy na świat. Powinniśmy rozmawiać z naszymi nastolatkami o zmianach hormonalnych, mózgowych i fizycznych, które będą miały wpływ na ich zachowanie i sposób, w jaki doświadczają życia. Świadomość, że nie są głupi, tylko się rozwijają, jest dla nich wyzwalająca. Pomocne dla nich i dla nas może być przypomnienie, że sprawy staną się łatwiejsze, gdy będą mieli 20 lat.
Nie zapomnij o kochających imionach
As frustrating and challenging as this phase can be, we can break the cycle of shaming our boys through simple things like remembering the power of using terms of endearment with him and calling him loving names, and reminding him you love him ferociciously no matter what.
Naganianie ich jest jak krzyczenie w pustkę
Z biegiem lat nauczyłam się z moimi synami, że pouczanie i nagabywanie nastoletniego chłopca jest jak krzyczenie w pustkę. Poznanie sekretów skutecznej komunikacji z chłopcami poprzez zwracanie uwagi na budowanie rapportu, wyczucie czasu, ton głosu i unikanie bezpośredniego kontaktu wzrokowego to znacznie skuteczniejsze sposoby komunikacji.
Uczyń swój dom bezpiecznym miejscem dla przyjaciół
Mój dom i serce były zawsze otwarte dla ich kolegów. Istniały mocne, pełne miłości granice, ale moi synowie i ich przyjaciele wiedzieli, że nasz dom jest bezpiecznym miejscem. Nie żyjemy już w plemionach, ale nasi nastolatkowie nadal potrzebują być otoczeni dobrymi ludźmi i rodziną, którzy troszczą się o nich i działają jak „latarnie morskie”, które ich prowadzą.
Marynuj ich opowieściami o dobrych mężczyznach
Muszą być również marynowani opowieściami o dobrych mężczyznach, o mężczyznach, którzy popełnili błędy i ponieśli publiczną porażkę, ale doszli do siebie, biorąc odpowiedzialność i odpowiadając za swoje czyny. Potrzebujemy czegoś więcej niż tylko rodziców, aby wychować chłopców do zdrowej męskości.
Kochaj ich takimi, jakimi są, a nie takimi, jakimi myślisz, że powinni być
Każdy nastoletni chłopiec tęskni za tym, aby być widzianym, naprawdę słyszanym i kochanym takim, jakim jest, a nie takim, jakim myślimy, że powinien być. Są oni o wiele bardziej wrażliwi, niż nam się wydaje. Musimy kochać i szanować naszych synów, zwłaszcza gdy nie mogą kochać ani szanować siebie – jeszcze.
-
Maggie Dent jest autorką parentingową, edukatorką i gospodarzem podcastu ABC, Parental As Anything. Jej nowa książka From Boys to Men (Pan Macmillan) jest już dostępna.
{{#goalExceededMarkerPercentage}}{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
{{#cta}}{{text}}{{/cta}}}Przypomnij mi w maju
Będziemy w kontakcie, aby przypomnieć Ci o składce. Wypatruj wiadomości w swojej skrzynce odbiorczej w maju 2021 roku. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące wpłat, skontaktuj się z nami..