Wczesna praca i przełom (2003-2006)
Zauważywszy Kapoora w teledysku „Aankhon Mein” zespołu Aryans, producent Ramesh Taurani był chętny do obsadzenia go w filmie. Jednak po spotkaniu z nim, Taurani myślał Kapoor, który miał 20 lat w tym czasie, aby być zbyt młody i niedowagę, aby stać się aktorem, i zachęcał go, aby poczekać na kilka lat. Kapoor odrzucił główną rolę w komedii seksualnej „Style” N. Chandry, mając nadzieję na współpracę z Tauranim. Taurani znalazł odpowiedni projekt dla Kapoora w nastoletnim romansie Ishq Vishk (2003), który Ken Ghosh reżyserował dla swojej firmy. Kapoor, który intensywnie trenował, aby uzyskać większą budowę fizyczną, został ostatecznie zatrudniony. Przed rozpoczęciem pracy nad filmem, uczestniczył w warsztatach aktorskich z Naseeruddin Shah i Satyadev Dubey.
Ishq Vishk opowiada historię Rajiv Mathur (Kapoor), ucznia szkoły średniej, który angażuje się w romantyczny romans z dwoma kolegami z klasy o kontrastujących osobowościach (granych przez Amrita Rao i Shenaz Treasurywala). Kapoorowi spodobał się pomysł zagrania nielubianej postaci, ponieważ było to odejście od tradycyjnego portretowania nastoletnich bohaterów w indyjskich filmach. Pisząc dla The Hindu, krytyk Ziya Us Salam nie uznał go za „materiał na bohatera”, dodając, że „wydaje się, że chłopięcość przeciągnęła się na jego twarzy – ale niekoniecznie jest zły w dziale aktorstwa.” Film, jednak, okazał się być sennym hitem w kasie i wygrał Kapoor nagrodę Filmfare dla najlepszego męskiego debiutu.
Po debiucie, Kapoor ponownie połączył się z Ghosh w filmie, który uważał za drastycznie różny od Ishq Vishk. Thriller Fida (2004) przedstawił go jako zakochanego studenta, który jest manipulowany przez kobietę (Kareena Kapoor) i jej kochanka (Fardeen Khan), aby obrabować bank. Pomimo krytyki filmu, Rama Sharma z The Tribune napisał, że Kapoor „błyszczy w swojej roli. Wygląda świeżo. Jako impulsywny, uczuciowy i niewinny facet, który zostaje wciągnięty w przestępstwo właśnie z powodu tych cech, udaje mu się wzbudzić sympatię.” Jeszcze w tym samym roku Kapoor pojawił się w komedii romantycznej Dil Maange More, w której został sparowany naprzeciwko trzech kobiet: Soha Ali Khan, Tulip Joshi i Ayesha Takia. Patcy N z Rediff.com chwalił jego umiejętności taneczne, ale był ostrożny wobec jego naśladowania stylu aktorskiego Shah Rukh Khana. Oba jego premiery 2004 były komercyjnie unsuccessful.
Seria słabo przyjętych filmów kontynuowana w 2005 roku, kiedy wszystkie trzy filmy Kapoor nie udało się w kasie. Jego pierwsze dwa wydania w tym roku były komedie Deewane Huye Paagal i Vaah! Life Ho Toh Aisi!, z których obie zostały w dużej mierze odrzucone. Pierwszy z nich był plagiatem hollywoodzkiego filmu There’s Something About Mary, w którym Kapoor zagrał jedną z miłosnych zainteresowań Rimi Sen; krytyk Khalid Mohamed uznał Kapoora za „jedyny sympatyczny element w tej parodii”, ale Namrata Joshi z Outlooka oznaczyła go jako „bezbarwnego” i skrytykowała jego sparowanie z Sen. Jego ostatnią rolą była postać prawego nastolatka, którego pociąga życie pełne rozkoszy w dramacie Johna Matthew Matthana Shikhar, z udziałem Ajaya Devgana, Bipashy Basu i Amrity Rao. Krytyk Sukanya Verma uznała, że Kapoor jest źle obsadzony w roli wiejskiego chłopca w filmie, ale zauważyła, że „nigdy nie brakowało mu spontaniczności i młodzieńczej żywiołowości”.
W 2006 roku Kapoor zagrał naprzeciwko Kareeny Kapoor w dwóch filmach – thrillerze 36 China Town i komedii Chup Chup Ke. W 36 China Town, tajemnica morderstwa z duetu reżyserów Abbas-Mustan, Kapoor wystąpił jako jeden z siedmiu podejrzanych w morderstwie dziedziczki, a w Priyadarshan reżyserii Chup Chup Ke, grał przygnębiony człowiek, który udaje, że jest głuchy i niemy. Ten pierwszy był jego pierwszym komercyjnym sukcesem od czasu Ishq Vishk. Większy sukces Kapoor odniósł jeszcze w tym samym roku, kiedy wystąpił u boku Amrity Rao w dramacie romantycznym Sooraja Barjatya Vivah, filmie przedstawiającym zaaranżowane małżeństwo. Nakręcony przy skromnym budżecie ₹100 milionów (1,4 miliona dolarów), film zarobił ponad ₹530 milionów (7,4 miliona dolarów) na całym świecie i okazał się być najlepiej zarabiającym filmem Kapoora do tego momentu. Recenzje filmu, jednak, były negatywne; Raja Sen określił film jako „koszmar” i napisał, że Kapoor „nie jest obraźliwie zły, nie hamuje go jak szalony, lub mówić w dziwnym akcentem. Mimo to nie jest aktorem, stoi i pracuje nad swoim chłopięcym uśmiechem, po prostu żuje scenografię. No screen presence at all.”
Jab We Met, Kaminey, and commercial fluctuations (2007-2013)
Kapoor nie odniósł sukcesu w swojej pierwszej premierze z 2007 roku – komedii zespołowej Fool & Final. Jednak jego druga premiera w tym roku, wyreżyserowana przez Imtiaza Ali komedia romantyczna Jab We Met, okazała się jednym z najlepiej zarabiających filmów roku. Film opowiada historię biznesmena z problemami (Kapoor), którego życie ulega zmianie po tym, jak spotyka w pociągu ciekawską dziewczynę (Kareena Kapoor). Ali uważał, że poprzednie role Kapoora nie uzasadniały jego potencjału aktorskiego, dlatego zwrócił się do niego z prośbą o sportretowanie bardziej złożonej postaci. BBC zauważyło, jak „ujmujący” był w tym filmie, a Rajeev Masand z CNN-IBN napisał, że pozostawił „niezatarte wrażenie z występem, który jest niedopowiedziany i dojrzały” w filmie, który według niego należał przede wszystkim do Kareeny Kapoor. Za swój występ Kapoor otrzymał swoją pierwszą nominację do nagrody Filmfare dla najlepszego aktora.
Po występie naprzeciwko Vidya Balan w komedii romantycznej Kismat Konnection (2008), Kapoor zagrał braci bliźniaków, jednego z seplenieniem, a drugiego z jąkaniem, w uznanym przez krytyków filmie akcji Vishala Bhardwaja Kaminey (2009). W ramach przygotowań Kapoor spotykał się ze specjalistami od mowy i badał medyczne i psychiczne aspekty tych dwóch schorzeń. Aby stworzyć szczupłą sylwetkę jednego z braci, której wygląd uważał za „radykalnie odmienny” od swojego osobistego wyglądu, Kapoor ćwiczył trening funkcjonalny i stosował rygorystyczną dietę. Pisząc dla Variety, krytyk Joe Leydon stwierdził, że Kapoor „imponująco pokazuje wystarczająco zróżnicowane stopnie intensywności emocjonalnej, aby podtrzymać iluzję dwóch odrębnych postaci. Co równie ważne, zapewnia każdemu z rodzeństwa odpowiednio podwyższony iloraz tuszy.” Rediff.com uznał kreację Kapoora za najlepszą w wykonaniu bollywoodzkiego aktora w 2009 roku, a on sam otrzymał drugą nominację do nagrody Filmfare dla najlepszego aktora. Kaminey zarobił ponad 700 milionów dolarów (9,8 miliona dolarów) na całym świecie. Ostatnią premierą Kapoora w 2009 roku była rola krykiecisty w Dil Bole Hadippa, komedii romantycznej z Rani Mukerji w roli głównej. Film został pokazany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto, ale okazał się porażką finansową.
W 2010 roku Kapoor ponownie połączył siły z Kenem Ghoshem w Chance Pe Dance, komediodramacie o zmagającym się z problemami aktorze, w którym występ Kapoora został opisany jako „nierówny” przez Aniruddha Guha z Daily News and Analysis. Następnie zagrał drugoplanową rolę w Paathshaala, dramacie o systemie edukacji w Indiach, z udziałem Nany Patekara, po czym wystąpił w Badmaash Company produkcji Yash Raj Films, komediodramacie o grupie zbyt ambitnych młodych ludzi, którzy stają się oszustami. Rachel Saltz z The New York Times chwaliła wygląd Kapoora w tym filmie, choć Tushar Joshi z Mid Day uważał, że został źle obsadzony. Czwartą i ostatnią premierą Kapoora w tym roku była komedia romantyczna Satisha Kaushika Milenge Milenge, która oznaczała jego czwartą współpracę z Kareeną Kapoor. Plagiat z hollywoodzkiego filmu Serendipity, produkcja była opóźniona od 2005 roku. Podczas jego produkcji w grudniu 2004 roku w Phuket, Kapoor poprosił o opóźnienie w kręceniu filmu, aby wziąć udział w premierze Dil Maange More. Opóźnienie to mogło uratować życie ekipy, ponieważ zarezerwowany dla nich hotel został zniszczony podczas tsunami na Oceanie Indyjskim w 2004 roku. Z wyjątkiem Badmaash Company, żaden z tych filmów wykonane dobrze komercyjnie.
Kapoor następnie pojawił się w jego ojca reżyserii Mausam (2011); Co-starring Sonam Kapoor, star-crossed romansu ustawić ponad dekadę, zajęło dwa lata, aby zakończyć. Uważając ten film za swój „projekt marzeń”, Kapoor nie podjął się dodatkowej pracy podczas kręcenia zdjęć do niego. Do roli mało ambitnego chłopca z wioski, który zostaje pilotem sił powietrznych, Kapoor trenował latanie na F-16 Fighting Falcon. Rajeev Masand stwierdził, że „podczas gdy nie do końca udaje mu się wcielić w przekonującego pilota IAF, Shahid Kapoor jest wspaniały jako małomiasteczkowy bachor”. Film okazał się klapą kasową, a Kapoor żałował później, że poświęcił tyle czasu na ten projekt.
W następnym roku Kapoor przyjął kolejną romantyczną rolę w Teri Meri Kahaani (2012) Kunala Kohli, z udziałem Priyanki Chopry. Film opowiada historię pary zakochanych w sobie osób, które wcielają się ponownie w trzy różne epoki. Filmfare napisał, że „Shahid i Priyanka dają z siebie wszystko, ale ich urok nie rekompensuje braku prawdziwego kahani”. Komedia Phata Poster Nikhla Hero od reżysera Rajkumara Santoshi była pierwszą premierą Kapoora w 2013 roku. Jego rola to Vishwas Rao, zmagający się z problemami aktor, który maskuje się jako policjant. Krytycy ocenili film negatywnie, choć występ Kapoora był chwalony. Podobnie jak w przypadku jego ostatnich kilku filmów, film zarobił niewiele w kasie, prowadząc analityków handlu do kwestionowania jego komercyjnej atrakcyjności. Zmieniło się to później w tym samym roku, kiedy zagrał w filmie akcji Prabhu Devy R… Rajkumar; pomimo negatywnego przyjęcia przez krytykę, film zarobił ponad ₹995 milionów (14 milionów dolarów) na całym świecie, stając się najbardziej dochodowym wydaniem Kapoora do tego momentu. W ostrej recenzji, Saibal Chatterjee z NDTV nazwał film „masywnym bałaganem” i napisał, że Kapoor „kończy się wyglądając bardziej kretyńsko niż macho” w nim. Kapoor doznał poparzeń na plecach i rękach podczas kręcenia sekwencji kaskaderskiej w R… Rajkumar.
Sukcesy nagród i kontrowersje (2014-obecnie)
Kapoor następnie ponownie połączył się z reżyserem Vishalem Bhardwajem, aby nakręcić Haider (2014), adaptację tragedii Williama Szekspira Hamlet osadzoną podczas konfliktu kaszmirskiego z 1995 roku, w której zagrał tytułową rolę naprzeciwko Tabu i Shraddha Kapoor. Kapoor opisał ten film jako „najtrudniejszy” w swojej karierze i zrzekł się swojego honorarium, aby w nim wystąpić. Dla roli zgolił głowę i nauczył się mówić w dialekcie kaszmirskim. Haider zdobył uznanie krytyków, choć był kontrowersyjny wśród hinduskich nacjonalistów za przedstawienie konfliktu w Kaszmirze. Sanjukta Sharma z Mint uznał film za „niezwykle skuteczną reimaginację Szekspira” i szczególnie pochwalił Kapoora za odegranie swojej roli z „imponującą swadą i pomysłowością”. Pisząc dla Hindustan Times, krytyk Anupama Chopra napisała, że Kapoor początkowo wydawał się niekomfortowy w złożonej, centralnej roli, ale dodała, że „powoli wciela się w Haidera, przechodząc od wściekłości do zazdrości i szaleństwa w mgnieniu oka”. Kapoor zdobył kilka nagród za rolę, w tym Screen Award, Producers Guild Film Award i Filmfare Award dla najlepszego aktora.
Po wypełnieniu obowiązków sędziego talentu w tanecznym reality show Jhalak Dikhhla Jaa Reloaded, Kapoor pojawił się naprzeciwko Alii Bhatt w Shaandaar (2015) Vikasa Bahla. Krytyczna i komercyjna porażka, opowiada o bezsenności, która zakochuje się podczas wesela w miejscu docelowym. Kapoor następnie wziął na siebie rolę nadużywającego narkotyków gwiazdora rocka w Udta Punjab (2016), dramacie kryminalnym od reżysera Abhishek Chaubey, który dokumentuje nadużywanie substancji endemicznych w indyjskim stanie Pendżab. Kapoor, teetotalista, znalazł wyzwanie, aby zagrać osobę uzależnioną. Oparł swoją rolę na kilku gwiazdach muzyki pop i zależało mu na wydobyciu wrażliwości swojego bohatera, pomimo jego obrzydliwych zachowań. Udta Punjab wywołała kontrowersje, kiedy Centralna Rada Certyfikacji Filmów (CBFC) zażądała szerokiej cenzury przed premierą kinową, powołując się na negatywny wizerunek Pendżabu. Żądania te wywołały debatę na temat wolności słowa w Indiach. Po tym, jak producenci złożyli pozew przeciwko zarządowi, Bombay High Court dopuścił film do emisji z jedną wyciętą sceną, w której postać Kapoora jest pokazana jako oddająca mocz na ludzi. Sukanya Verma zwróciła uwagę na antynarkotykowe przesłanie filmu; uznała, że Kapoor jest „spektakularnie nieokiełznany” w swojej roli i dodała, że „wiarygodność, jaką wnosi w swoją złożoną przemianę, zachowując jednocześnie swoją wrodzoną flakowatość, zasługuje na wszelkie pochwały”. Kapoor zdobył nagrodę Filmfare Critics Award dla najlepszego aktora (dzieloną z Manoj Bajpayee za Aligarh) i otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego aktora podczas tej samej ceremonii.
W swojej trzeciej współpracy z Vishalem Bharadwajem, epickim romansie osadzonym podczas II wojny światowej zatytułowanym Rangoon (2017), Kapoor zagrał rolę milczącego żołnierza, który rozwija romans z aktorką filmową (graną przez Kanganę Ranaut). Filmowanie zostało zmarnowane przez zgłoszoną waśń między Ranaut i Kapoorem, i chociaż zaprzeczyli tym doniesieniom, obie gwiazdy publicznie komentowały przeciwko sobie. Film otrzymał mieszane recenzje; Rajeev Masand określił film jako „zbyt długi, pobłażliwy do punktu wyczerpania”, ale pochwalił Kapoora za odegranie swojej roli z „niezwykłą dojrzałością”. Ponadto, Uday Bhatia z Mint docenił chemię między Ranaut i Kapoorem. Rangoon nie udało się odzyskać swoje ₹610 mln (US$ 8.6 mln) inwestycji.
Kapoor następny zagrał Rawal Ratan Singh, XIV-wiecznego władcę Rajput, w dramacie okresowym Sanjay Leela Bhansali’s Padmaavat (2018), co-starring Deepika Padukone i Ranveer Singh. Wśród gwałtownych protestów prawicowych grup hinduistycznych, które spekulowały, że film zniekształcił fakty historyczne, został zatwierdzony do wydania przez CBFC po wprowadzeniu kilku modyfikacji. Ankur Pathak z HuffPost był rozczarowany przynależnością filmu do regresywnych patriarchalnych obyczajów i skrytykował Kapoora za bycie „trochę zbyt sztywnym i robotycznym”. Padmaavat miał budżet produkcji ₹2 mld (28 mln USD), co czyni go najdroższym filmem hindi kiedykolwiek wykonane. Z ogólnoświatowym brutto ₹5,45 mld (76 mln USD), należy do najlepiej zarabiających indyjskich filmów wszech czasów i jest największym sukcesem w karierze Kapoora. Jeszcze w tym samym roku zagrał w Batti Gul Meter Chalu, filmie społecznym o problemach z elektrycznością w wiejskich Indiach, do którego nauczył się dialektu Garhwali. Filmowanie zostało tymczasowo zawieszone, gdy jego firma produkcyjna, KriArj Entertainment, nie zdołała wynagrodzić załogi, i wznowione po tym, jak Bhushan Kumar przejął projekt. Saibal Chatterjee recenzował, „Kapoor, pracując w ramach scenariusza, który jest niedogotowany i zagmatwany, stara się jak najlepiej, aby jak najlepiej wykorzystać złą umowę, ale nie jest w stanie zapakować żadnej prawdziwej mocy”.
W 2019 roku Kapoor wystąpił w Kabir Singh, remake’u dramatu romantycznego Telugu Arjun Reddy (2017), w którym zagrał autodestrukcyjnego alkoholika pining dla swojej byłej dziewczyny. Znalazł to wyzwanie, aby zdystansować się od roli, i obawiał się przynieść do domu doświadczenie do swojej żony i dzieci. Do scen, w których grał studenta college’u, schudł 14 kg. Pisząc dla The Indian Express, Shubhra Gupta skrytykowała mizoginiczne tematy filmu i stwierdziła, że Kapoor jest „za stary do tej roli, a jego rozpad nigdy nie czuje się tak ostro zrealizowany, jak ten, który udało mu się tak wspaniale w Udta Punjab”. Mimo to, zarobił ponad ₹3,7 miliarda dolarów (52 miliony dolarów) na całym świecie, aby stać się drugim najlepiej zarabiającym filmem hindi roku i największym komercyjnym sukcesem Kapoora, w którym grał jedyną męską rolę główną. Otrzymał kolejną nominację do nagrody dla najlepszego aktora w Filmfare.
Kapoor zobowiązał się do udziału w dramacie sportowym Jersey, remake’u filmu Telugu o tej samej nazwie, z udziałem Mrunal Thakur. Podczas filmowania na sekwencję krykieta, doznał urazu czoła, który wymagał 13 szwów.
.