Sconce mogą być umieszczone zarówno na wewnętrznych, jak i zewnętrznych ścianach budynków. W użyciu przednowoczesnym, zwykle trzymały one odpowiednio świece i pochodnie. Historycznie, świece kinkiety były często wykonane ze srebra lub mosiądzu od 17 wieku, z porcelany i ormolu wchodzących do użytku w 18 wieku. Światło płomienia świecy było często wzmacniane przez odbijającą płytę tylną. Używając wsporników, świeca będzie utrzymywana w bezpiecznej odległości od ściany.
Nowoczesne kinkiety elektryczne są często używane w przedpokojach lub korytarzach, aby zapewnić zarówno oświetlenie, jak i punkt zainteresowania w długim przejściu. Wysokość kinkietu w przejściu wynosi na ogół 3/4 odległości w górę ściany mierzonej od podłogi do sufitu, a odległość między kinkietami na ścianie jest na ogół równa odległości kinkietów od podłogi, często naprzemiennie po obu stronach przejścia.
Skonesery są zazwyczaj instalowane w parach lub innych jednostkach wielokrotnych, aby zapewnić równowagę. Mogą być używane do obramowania otworów drzwiowych lub linii korytarza. Kinkiety z ramieniem wahadłowym są często umieszczane obok łóżka, aby zapewnić oświetlenie zadaniowe do czytania.
W niektórych angielskich uniwersytetach, slangowe słowo sconce było używane do wskazania pewnych działań naprawczych mających na celu oświecenie błądzącego studenta. Patrz wersja Egil’s Saga przetłumaczona przez E. R. Eddisona (1930), która sugeruje, że karą mogło być „wzięcie napoju alkoholowego w jednym”.
.