Rozliczenia międzyokresowe a rozliczenia międzyokresowe czynne: An Overview
Firmy mają możliwość płacenia wydatków z wyprzedzeniem w stosunku do pewnych kosztów związanych z prowadzeniem działalności. Może to prowadzić do powstania pozycji księgowej w bilansie znanej jako rozliczenia międzyokresowe czynne lub rozliczenia międzyokresowe czynne. Dla celów księgowych, zarówno rozliczenia międzyokresowe czynne, jak i czynne odroczone, są zapisywane w bilansie firmy i wpływają również na rachunek zysków i strat firmy, gdy są korygowane.
Ponieważ firma nie czerpie natychmiast korzyści z ich zakupu, zarówno rozliczenia międzyokresowe czynne, jak i czynne odroczone są zapisywane jako aktywa w bilansie firmy do momentu realizacji wydatku. Zarówno czynne, jak i bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów są zaliczkami, ale istnieją pewne wyraźne różnice pomiędzy tymi dwoma powszechnie stosowanymi terminami księgowymi. Jak omówiono poniżej, jednym z kluczowych czynników różnicujących jest czas. Aktywa i pasywa w bilansie zwyczajowo różnicują i dzielą swoje pozycje na krótkoterminowe i długoterminowe.
Kluczowe wnioski
- Zarówno rozliczenia międzyokresowe czynne, jak i czynne są zaliczkami, ale istnieją różnice między tymi dwoma powszechnie stosowanymi terminami księgowymi.
- Zrozumienie tej różnicy jest niezbędne do dokładnego raportowania i rozliczania kosztów.
- Koszty przedpłacone są wykazywane w bilansie jako aktywa obrotowe do momentu zrealizowania korzyści z zakupu.
- Koszty odroczone, zwane również rozliczeniami międzyokresowymi, należą do kategorii aktywów długoterminowych.
Koszty odroczone
Koszty odroczone, zwane również rozliczeniami międzyokresowymi, należą do kategorii aktywów długoterminowych. Kiedy przedsiębiorstwo wypłaca gotówkę za płatność, której konsumpcja nie nastąpi natychmiast lub nie jest planowana w ciągu najbliższych 12 miesięcy, tworzone jest konto rozliczeń międzyokresowych czynnych, które jest utrzymywane w bilansie jako składnik aktywów trwałych. Pełne wykorzystanie odroczonego wydatku nastąpi wiele lat po dokonaniu pierwotnego zakupu. Na przykład, firma, która emituje obligacje w celu pozyskania kapitału, ponosi ogromne koszty podczas procesu emisji. Mogą one obejmować opłaty prawne w celu przygotowania dokumentacji, opłaty bankowości inwestycyjnej dla subemitenta obligacji lub opłaty związane z usługami księgowymi, z których wszystkie mogą sumować się do setek tysięcy dolarów dla firmy. Opłaty za emisję długu mogą być zakwalifikowane jako odroczony wydatek, a firma może wyczerpać część kosztów w równym stopniu w ciągu 20- lub 30-letniego okresu ważności obligacji.
Powszechne wydatki odroczone mogą obejmować koszty rozpoczęcia działalności, zakupu nowej fabryki lub obiektu, koszty przeniesienia i wydatki na reklamę.
Wydatki opłacone z góry
Wiele zakupów dokonanych przez firmę z wyprzedzeniem zostanie zakwalifikowanych do kategorii wydatków opłaconych z góry. Przedpłacone wydatki to te, które firma wykorzystuje lub wyczerpuje w ciągu roku od zakupu, takie jak ubezpieczenie, czynsz lub podatki. Do czasu zrealizowania korzyści z zakupu, rozliczenia międzyokresowe są wykazywane w bilansie jako aktywa obrotowe. Na przykład, jeżeli firma zapłaci swojemu właścicielowi 30 000 USD w grudniu za czynsz od stycznia do czerwca, może ona zaliczyć całą zapłaconą kwotę do swoich aktywów obrotowych w grudniu. W miarę upływu każdego miesiąca rachunek rozliczeń międzyokresowych czynszu jest pomniejszany o miesięczną kwotę czynszu, aż do wyczerpania kwoty 30 000 USD.
Kluczowe różnice
Zarówno rozliczenia międzyokresowe czynne, jak i rozliczenia międzyokresowe czynne są ważnymi aspektami procesu rachunkowości w przedsiębiorstwie. Jako takie, zrozumienie różnicy między tymi dwoma terminami jest niezbędne do raportowania i rozliczania kosztów w najbardziej dokładny sposób.
Jak firma realizuje swoje koszty, przenosi je do rachunku zysków i strat, zmniejszając dolną linię. Zaletą jest to, że wydatki są bardziej rozłożone z mniejszym wpływem na dochód netto.
.