Rak okrężnicy: Adenocarcinoma of the colon

Co to jest rak jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)
Statystyki dotyczące raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)
Faktory ryzyka dla raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)
Progresja Raka okrężnicy (gruczolakoraka okrężnicy)
Objawy Raka okrężnicy (gruczolakoraka okrężnicy)
Badanie kliniczne Raka okrężnicy (gruczolakoraka okrężnicy)
Jak rozpoznaje się Raka okrężnicy (gruczolakoraka okrężnicy)?
Prognoza raka jelita grubego (gruczolakorak okrężnicy)
Jak leczy się raka jelita grubego (gruczolakorak okrężnicy)?
Rak okrężnicy (gruczolakorak okrężnicy) Referencje

Co to jest rak okrężnicy (gruczolakorak okrężnicy)

Rak okrężnicy może być typu gruczolakoraka i zazwyczaj powstaje z nabłonka (warstwy komórek) wyściełającego wnętrze jelita grubego. Okrężnica jest częścią jelita grubego. Jelito grube rozpoczyna się w dolnym końcu jelita cienkiego (jelito kręte), w kątnicy. Wyrostek robaczkowy biegnie od kątnicy. Początek okrężnicy to okrężnica wstępująca, która przechodzi w okrężnicę poprzeczną w miejscu, gdzie styka się z wątrobą (zgięcie wątrobowe). Okrężnica poprzeczna biegnie przez górną część jamy brzusznej aż do miejsca, w którym przylega do śledziony (zgięcie śledzionowe), gdzie staje się okrężnicą zstępującą. W tym miejscu jelito grube przechodzi w dół brzucha do miednicy, gdzie staje się okrężnicą esowatą (nazwa pochodzi od jej zakrzywienia w kształcie litery „S” – sigma to po grecku „S”). Okrężnica esowata kończy się w odbytnicy, która działa jako worek do przechowywania kału, zanim zostanie on wydalony przez odbyt.

Ogółem, funkcją okrężnicy (jelita grubego) jest wchłanianie wody ze stolca. Kiedy ilium umieszcza swoją zawartość w kątnicy, jest ona bardzo płynna. Stopniowo krzepnie w miarę przemieszczania się w jelicie grubym.

Statystyki dotyczące raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)

Rak jelita grubego jest powszechny, ale występuje bardzo rzadko u młodych dorosłych. Staje się bardziej powszechne z wiekiem. Kobiety powyżej 50 roku życia są najbardziej narażone na ryzyko. Geograficznie, nowotwór występuje na całym świecie, ale jest najbardziej powszechne w obszarach, które mają niskie włókna diety. Obszary świata o wysokim spożyciu tłuszczu i niskim spożyciu błonnika obejmują Europę, Stany Zjednoczone i Australię.

Faktory ryzyka raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)

Dziedziczne

Na szczególnie wysokie ryzyko narażone są osoby z chorobami dziedzicznymi, takimi jak rodzinna polipowatość gruczolakowata lub dziedziczny rak jelita grubego bez polipowatości. W przypadku tych schorzeń rak jelita grubego może wystąpić nawet u pacjentów w późnych latach młodzieńczych i wczesnych latach dwudziestych.

Historia rodzinna

Krewni pierwszego stopnia pacjentów z rakiem jelita grubego mają zwiększone ryzyko zachorowania na raka jelita grubego, szczególnie jeśli u krewnego rozwija się on w młodym wieku.

Polipy jelita grubego

Niektóre typy polipów, zwłaszcza gruczolaki kosmkowe, mogą potencjalnie stać się złośliwe. Pacjenci, którzy wcześniej mieli polipa w jelicie grubym, powinni regularnie poddawać się kolonoskopii (zapytaj lekarza, jak często).

Zapalne choroby jelit

Pacjenci, którzy cierpią na wrzodziejące zapalenie jelita grubego mają dziesięciokrotnie większe ryzyko zachorowania na raka jelita grubego i powinni regularnie poddawać się kolonoskopii.

Dieta

Dieta o wysokiej zawartości tłuszczu i niskiej zawartości błonnika, szczególnie jeśli zawiera dużo czerwonego mięsa, jest związana z rakiem jelita grubego. Ludzie, którzy cierpią na otyłość są również na zwiększone ryzyko.

Progresja raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)

Guz rozprzestrzenia się poprzez inwazję ściany jelita. Po przejściu przez warstwę mięśniową w ścianie jelita, dostaje się do naczyń limfatycznych, rozprzestrzeniając się do lokalnych, a następnie regionalnych węzłów chłonnych. Czasami rozprzestrzenia się drogą krwionośną do wątroby, która jest najczęstszym miejscem przerzutów tego nowotworu. Inne narządy człowieka, do których może dojść w wyniku rozsiewu krwiopochodnego, to płuca, rzadziej kości, a jeszcze rzadziej mózg. Jeśli duża ilość komórek nowotworowych przedostanie się przez ścianę jelita, mają one tendencję do unoszenia się w postaci niewielkiej ilości płynu w jamie brzusznej i mogą zasiać ziarno w powłoce jelita (otrzewnej). Ten typ raka siewu produkuje małe guzki w całym brzuchu, które podrażniają tkanki i powodują produkcję dużej ilości wodobrzusza (płyn).

How is Colon Cancer (Adenocarcinoma of the Colon) Diagnosed?

General investigations of colon cancer may show anemia or abnormal liver function tests. Poziom albumin we krwi może być niski. Jeżeli zajęcie wątroby jest poważne, profil krzepnięcia będzie nieprawidłowy z podwyższonym INR (International Normalized Ratio).

Prognoza raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)

Wczesne nowotwory jelita grubego mają bardzo dobre rokowanie. Jeśli nie wtargnął przez ścianę mięśniową, zdecydowana większość raków jelita grubego może być wyleczona przez operację. Gdy guz przebije ścianę mięśniową i dotrze do regionalnych węzłów chłonnych, ponad 60% pacjentów przeżyje co najmniej 5 lat. Jeśli guz rozprzestrzenił się na inne organy, takie jak wątroba lub płuco, obecny wskaźnik 5-letniego przeżycia wynosi około 10%.

Jak leczy się raka jelita grubego (Adenocarcinoma of the Colon)?

Leczeniem z wyboru dla wczesnego raka jelita grubego jest operacja. W przypadku nowotworów, które nie osiągnęły warstwy mięśniowej w ścianie jelita grubego, będzie to zabieg leczniczy w ponad 90% przypadków. Operacja raka jelita grubego jest zazwyczaj przeprowadzana w celu usunięcia guza pierwotnego dla wszystkich nowotworów, z wyjątkiem tych, które rozprzestrzeniły się na odległe narządy. W niektórych z tych przypadków guz pierwotny może zostać wycięty, jeśli jelito wygląda tak, jakby miało stać się niedrożne. Twój chirurg, gastroenterolog i onkolog mogą ci doradzić.

Jeśli guz przebił ścianę jelita, a zwłaszcza jeśli dostał się do lokalnych węzłów chłonnych, chemioterapia adjuwantowa zwiększy szanse powodzenia. To samo dotyczy sytuacji, gdy guz rozprzestrzenił się do regionalnych węzłów chłonnych. Istnieje wyraźny konsensus opinii, że guzy, które rozprzestrzeniły się do regionalnych węzłów chłonnych powinny otrzymać chemioterapię adjuwantową. Guzy, które naruszyły mięśniówkę błony śluzowej, ale nie dostały się do regionalnych węzłów chłonnych, również mogą odnieść korzyść z leczenia adjuwantowego. Ta decyzja jest podejmowana indywidualnie w porozumieniu ze specjalistą onkologiem.

Jeśli rak jelita grubego rozprzestrzenił się na wątrobę, długoterminowe leczenie paliatywne może być nadal osiągnięte przez operację guza pierwotnego, aby zapobiec niedrożności jelit, a następnie specyficzne leczenie przerzutów. Jeśli jest tylko pojedynczy przerzut do wątroby po jednej stronie wątroby, istnieje dość silny argument za operacją w celu usunięcia go u pacjentów, którzy są fizycznie dość dobrze. Jeśli rak jelita grubego rozprzestrzenił się na kości i powoduje ból, miejscowa radioterapia może być bardzo przydatna w kontrolowaniu objawów miejscowych. Standardową terapią adjuwantową w przypadku wyciętego raka jelita grubego jest podawanie 5-FU i folinianu wapnia przez sześć miesięcy. Standardowa terapia w przypadku metastatycznego raka jelita grubego to irinotecan, 5-FU i leukoworyna. Każdy ze środków w tym schemacie jest podawany we wstrzyknięciu dożylnym co tydzień przez 4 tygodnie, co 6 tygodni.

Poprawa w zakresie objawów jest ważnym pomiarem. Szczególne monitorowanie może polegać na pomiarze stężenia CEA w surowicy. Jeśli osiągnięto wyleczalną resekcję chirurgiczną, wskazane są coroczne powtarzane kontrole za pomocą kolonoskopii. Badania obrazowe raka jelita grubego są zazwyczaj przeprowadzane za pomocą ultrasonografii lub tomografii komputerowej w celu sprawdzenia, czy nie doszło do nawrotu choroby w wątrobie lub węzłach chłonnych. W przypadku choroby przerzutowej, stężenie CEA w surowicy może być bardzo pomocne w ocenie odpowiedzi na leczenie. Można monitorować nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby oraz wykonać badania obrazowe ewentualnych przerzutów do tkanek miękkich, np. w wątrobie lub płucach. Objawy, które mogą wymagać uwagi, to zmęczenie spowodowane anemią, bóle trzewne spowodowane przerzutami do wątroby oraz, rzadziej, bóle somatyczne spowodowane przerzutami do kości. W przypadku obecności przerzutów do płuc mogą występować wysięki opłucnowe powodujące duszność. Wysięki mogą wymagać drenażu.