Oczopląs
Oczopląs wrodzony może być obecny przy lub krótko po urodzeniu, lub stan może nie być zauważony do 2 do 3 miesiąca życia. Charakteryzuje się rytmicznymi ruchami oka lub oczu występujących poziomo, pionowo lub eliptycznie (Hertle i Dell’Osso, 1999).
Stany, które powodują obustronne choroby przedniej drogi wzrokowej mogą prowadzić do każdego rodzaju oczopląsu w pierwszym roku życia. Zgłaszano pionowe, poziome i eliptyczne ruchy oczopląsowe. Fakt, że oczopląs u niedowidzących dzieci jest rzadko spotykany w przypadku ślepoty korowej (określanej jako korowe lub mózgowe upośledzenie wzroku u dzieci) jest pomocną cechą różnicującą (Good i Hoyt, 1989). Warunki, które powodują oczopląs obejmują obustronną hipoplazję nerwu wzrokowego, nieleczoną zaćmę wrodzoną i obustronne odwarstwienia siatkówki, sporadycznie obserwowane w ROP.
Oczopląs obuoczny będzie sporadycznie występował w chorobie jednoocznej (Good i inni, 1997), chociaż nie jest to regułą. Oczopląs jednooczny lub oczopląs zdysocjowany może wynikać z choroby jednoocznej przedniej drogi wzrokowej (Good i wsp., 1993). Jednakże, oczopląs jednooczny lub rozłączny czasami zwiastuje zmiany w obrębie skrzyżowania nerwów wzrokowych (glejak, craniopharyngioma) i powinien skłonić do przeprowadzenia oceny neuroobrazowej (Gittinger, 1988; Schulman i wsp., 1979). Dokładna częstość występowania glejaka dróg wzrokowych jako przyczyny oczopląsu zdysocjowanego jest nieznana, jednakże niektóre dowody sugerują, że glejaki mogą być rzadkie u dzieci z oczopląsem zdysocjowanym (Arnoldi i Tychsen, 1995).
W niektórych dzieciach z oczopląsem, drogi przednie są prawidłowe. U większości z nich rozpoznaje się oczopląs „ruchowy”. Genetyka tego stanu może być określona u niektórych dzieci (Kerrison i inni, 1996, 1999). Ponownie, oczopląs może być pionowy, poziomy lub eliptyczny. Ostrość wzroku w oczopląsie ruchowym waha się od 20/25 do 20/400 i pozostaje stabilna przez całe życie.
Oczopląs przejściowy może również wystąpić u niemowląt i może przybrać dowolny kształt fali. Dalsza ocena dzieci, które miały oczopląs przejściowy nie wykazuje zwiększonego ryzyka dla ośrodkowego układu nerwowego (CNS) nieprawidłowości. Nie ma cech charakterystycznych dla oczopląsu przejściowego, które identyfikują go jako taki.
Periventricular leukomalacia będzie czasami powodować oczopląs, podobnie jak inne istotne choroby OUN (np. choroba Pelizaeusa-Merzbachera) (Jacobson i Dutton, 2000; Jacobson i wsp., 1998). Gdy etiologia oczopląsu nie może być ustalona w inny sposób, uzasadnione jest przeprowadzenie oceny neurologicznej i badań neuroobrazowych.