Nie, Backflip nie został zakazany w łyżwiarstwie figurowym z powodu Surya Bonaly

To Zimowe Igrzyska Olimpijskie, krótki okres co cztery lata, kiedy wszyscy na ziemi troszczą się o łyżwiarstwo figurowe. Może nawet za bardzo, jeśli ten wirusowy tweet z czwartku jest jakąkolwiek wskazówką.

Ten tweet nie jest dokładny. Twierdzenie, że Surya Bonaly, francuski łyżwiarz figurowy, który stał się sławny na początku i w połowie lat 90-tych, był powodem, dla którego backflip został zakazany w łyżwiarstwie figurowym, jest nieprawdziwe. Backflip, który od dziesięcioleci był głównym elementem łyżwiarstwa pokazowego – wystawy, Stars on Ice, tego typu rzeczy – został zakazany w 1976 roku, kiedy Bonaly miał zaledwie trzy lata. Pierwszym i ostatnim łyżwiarzem, który legalnie wykonał go w zawodach olimpijskich, był Amerykanin Terry Kubicka.

Tutaj Kubicka wykonująca salto w tył w 1976 roku.

Krótko po tym, jak Kubicka wykonała salto w tył podczas łyżwiarstwa wolnego na mistrzostwach świata w 1976 roku i na olimpiadzie w Innsbrucku w 1976 roku, ruch ten został zakazany. Powody zakazu są różne, w zależności od tego, kogo pytamy. Niektórzy twierdzą, że było to zbyt niebezpieczne. Jeden z ekspertów łyżwiarstwa, którego zapytałem, powiedział, że ruch został uznany za „zbyt showbiznesowy”, co jest prawdopodobnym wyjaśnieniem, biorąc pod uwagę, że spięty lud w Międzynarodowym Związku Łyżwiarskim prawdopodobnie nadal uważa, że królowa Elżbieta II transmitująca w telewizji swoje świąteczne przemówienie do Wielkiej Brytanii była „zbyt showbiznesowa”.”

Innym powodem, dla którego backflip nie należy do panteonu trudnych manewrów czy skoków jest to, że wszystkie skoki łyżwiarskie muszą być lądowane na jednej nodze, na krawędzi do tyłu. Jak można sobie wyobrazić, jest to trudne do wykonania przy takim ruchu jak backflip. Kubicka w 1976 roku lądowała na dwóch stopach.

But let’s be clear-whether or not the backflip was landed on one foot, the move itself is banned. Jest zakazany od dłuższego czasu, a ten zakaz nie jest zależny od tego czy skater może wylądować na jednej stopie czy nie. Co prowadzi nas do Bonaly.

Kiedy Bonaly pojawiła się na Olimpiadzie w 1998 roku – jej trzecich i ostatnich Igrzyskach w Nagano, Japonia, zmagała się z kontuzją Achillesa. Bonaly była srebrną medalistką świata w latach 1993-1995, ale nie była uważana za poważne zagrożenie dla podium na Igrzyskach w Nagano. Faworytkami w tych zawodach były mistrzyni świata z 1997 roku Tara Lipinski i mistrzyni świata z 1996 roku Michelle Kwan.

Po programie krótkim, Bonaly znalazła się na szóstym miejscu. Nie mogła wygrać złota, a pozostałe medale były prawdopodobnie poza zasięgiem z powodu jej pozycji i faktu, że jej kontuzja doprowadziła ją do problemów z jej skokami. W jej występie w łyżwiarstwie dowolnym, upadła na jednym, niedokręciła innego, spieprzyła zamierzony podwójny skok.

Bonaly nie mogła wykonać planowanego potrójnego lutza, drugiego najtrudniejszego potrójnego skoku w repertuarze kobiet. Zamiast tego wykonała więc backflipa, lądując na jednej nodze. W momencie, gdy Bonaly to zrobiła, Scott Hamilton, komentator olimpijski, powiedział, że jest to nielegalne. „Ona robi to, aby przyciągnąć tłum. Zostanie przygwożdżona” – powiedział odnosząc się do reakcji sędziów. Hamiltonowi nie był obcy backflip, wykonywał go cały czas w pokazach na lodzie. W transmisji powiedział, że robi je od 14 lat, chociaż zauważył, że nie mógł wylądować na jednej nodze, tak jak Bonaly.

Czy Bonaly była dość niegrzeczna, by kręcić nosem na zasady i sędziów i wykonać salto w tył? Zdecydowanie tak. Czy stworzyła niezapomniany olimpijski moment, gdy to zrobiła? Tak. Czy została za to niesprawiedliwie ukarana? Nie. Świadomie wykonała nielegalny ruch podczas zawodów. Bonaly wiedziała, że dostanie potrącenie, i dostała je.

Po tych Olimpiadach, Bonaly wycofała się z konkurencyjnego łyżwiarstwa figurowego. Dołączyła do różnych pokazów na lodzie i tras, w których łyżwiarze mogą wykonywać tyle backflipów, ile chcą.

Minęło 20 lat od tego ikonicznego momentu w historii łyżwiarstwa figurowego kobiet. W latach po zakończeniu kariery zawodniczej, Bonaly prowadziła stosunkowo spokojne życie. Opuściła tor pokazów na lodzie i obecnie trenuje młodych łyżwiarzy w USA.

Ale w ciągu ostatnich kilku lat życie i kariera Bonaly zostały ponownie podjęte przez dziennikarzy, którzy chcieli lepiej zrozumieć i docenić jedną z niewielu czarnych kobiet, które dotarły do najwyższych szczebli sportu. (Oprócz trzech srebrnych medali na mistrzostwach świata, Bonaly była pięciokrotną mistrzynią Europy i dziewięciokrotną mistrzynią Francji). Zwrócono uwagę na rolę, jaką w jej karierze odegrał rasizm. I tak naturalnie ten moment salta w tył głowy w Nagano stał się przedmiotem analizy. Ale ani dokument ESPN, ani odcinek Radiolab o niej nie zawierały stwierdzenia, że ten ruch został zakazany z powodu Bonaly’ego. Nie zasugerowały również, że potrącenia, które otrzymała za wykonanie nielegalnego ruchu, były całkowicie nieuzasadnione. Są bardziej zainteresowani tym, co doprowadziło ją do tego momentu, do tej decyzji w ułamku sekundy, żeby się na to zdecydować. Jak była traktowana przez lata jako czarna łyżwiarka? Co sprawiło, że czuła się jak outsider w tym sporcie? Co sprawiło, że uwierzyła, że jest, jak to określiła po rozczarowującym srebrnym medalu na mistrzostwach świata w 1994 roku, „pechowcem”? Co sprawiło, że poczuła, że nie ma nic do stracenia w tym szczególnym momencie?

Odpowiedzi na te pytania to sposób, w jaki dochodzimy do backflipa Bonaly’ego w 1998 roku.

W ustawieniach o mniejszą stawkę inni wykonali wyczyn Bonaly’ego. Oto Ryan Bradley wykonujący backflip do krótkiego lądowania na jednej nodze w połączeniu z potrójnymi skokami.

(A wyczyn Bonaly’ego nie jest jedynym nielegalnym backflipem wykonanym na lodzie. Doug Mattis wykonał salto w tył na mistrzostwach kraju w 1991 roku przed Bonalym, chociaż Mattis nie wylądował na jednej nodze jak francuski łyżwiarz. A poza tym olimpiada to nieco wyższa stawka niż mistrzostwa USA).

W odcinku Radiolab, Bonaly z dumą mówił o tym momencie, o tym, że jako jedyny na olimpiadzie wykonał backflipa na jedną nogę. To prawda, ale wyjątkowość jej osiągnięcia nie jest tylko świadectwem niesamowitych umiejętności i siły Bonaly’ego, choć niewątpliwie tak jest. Wiąże się to również z nielegalnością tego ruchu. Jest on wciąż zakazany. Sport mógłby użyć innego Surya Bonaly, ale nikt nie ustawia się w kolejce, aby być następnym łyżwiarzem, który otrzyma ogromne potrącenia za wykonanie backflipa w konkurencji olimpijskiej.

Bez zmiany zasad, można bezpiecznie powiedzieć, że osiągnięcie Bonaly’ego będzie stało przez długi czas.

.