Rodzaj modelu przychodów, który jest dostępny dla firmy, zależy w dużej mierze od działań, które firma wykonuje, oraz od tego, w jaki sposób pobiera za nie opłaty. Różne modele, za pomocą których można generować przychody, obejmują następujące elementy.
Model produkcjiEdit
W modelu produkcyjnym przedsiębiorstwo, które tworzy produkt lub usługę, sprzedaje go klientom, którzy go cenią, a tym samym płacą za niego. Przykładem może być firma, która produkuje papier, który następnie sprzedaje go do bezpośredniego społeczeństwa lub innych przedsiębiorstw, które płacą za papier, generując w ten sposób przychody dla firmy papierniczej.
Model produkcyjnyEdit
Produkcja to wytwarzanie towarów przy użyciu pracy, materiałów i sprzętu, w wyniku czego powstają wyroby gotowe. Dochód jest generowany przez sprzedaż wyrobów gotowych. Mogą one być sprzedawane innym producentom do produkcji bardziej złożonych produktów (takich jak samoloty, sprzęt gospodarstwa domowego lub samochody) lub sprzedawane hurtownikom, którzy z kolei sprzedają je detalistom, którzy następnie sprzedają je użytkownikom końcowym i konsumentom. Producenci mogą wprowadzać na rynek bezpośrednio do konsumentów, ale na ogół nie, ze względu na korzyści wynikające ze specjalizacji.
Model konstrukcjiEdit
Budownictwo to proces konstruowania budynku lub infrastruktury. Budownictwo różni się od produkcji w tym, że produkcja zazwyczaj obejmuje masową produkcję podobnych przedmiotów bez wyznaczonego nabywcy, podczas gdy budowa zazwyczaj odbywa się w miejscu dla znanego klienta, ale może być wykonana spekulacyjnie na sprzedaż na rynku nieruchomości.
Wynajem lub leasing modelEdit
Renting to umowa, w której dokonuje się płatności za czasowe korzystanie z dobra, usługi lub nieruchomości będącej własnością innej osoby. Najem brutto jest wtedy, gdy najemca płaci stałą kwotę czynszu, a wynajmujący płaci za wszystkie opłaty regularnie ponoszone przez własność. Rzeczy, które mogą być wynajmowane lub dzierżawione obejmują grunty, budynki, pojazdy, narzędzia, sprzęt, meble itp.
Model reklamowyEdit
Model reklamowy jest często stosowany przez przedsiębiorstwa medialne, które wykorzystują swoje platformy, na których treść jest dostarczana klientowi jako przestrzeń reklamowa. Możliwymi przykładami są gazety i czasopisma, które generują przychody dzięki różnym reklamom spotykanym w ich wydaniach. Przedsiębiorstwa internetowe, które często świadczą usługi, również posiadają powierzchnie reklamowe na swoich platformach. Przykłady obejmują Google i Taobao. Aplikacje mobilne również wykorzystują ten specyficzny model generowania przychodów. Poprzez włączenie niektórych przestrzeni reklamowej, wiele popularnych aplikacji, takich jak Twitter i Instagram, wzmocniły swój potencjał przychodów mobilnych po wcześniejszym braku rzeczywistego strumienia przychodów.
Sponsorowany model rankingowyEdit
Sponsorowany model rankingowy jest wariantem modelu reklamowego. Sponsorowany model rankingowy jest stosowany głównie przez platformy wyszukiwarek takich jak Google i wyspecjalizowane platformy produktów i usług IT, gdzie użytkownicy są oferowane bezpłatne funkcje wyszukiwania w zamian za sponsorowane wyniki przed innymi wynikami wyszukiwania. Sponsor często płaci za kliknięcie, za wyświetlenie lub jako model subskrypcyjny
Model prowizyjnyEdit
Model prowizyjny jest podobny do modelu marży, ponieważ jest stosowany, gdy firma pobiera opłatę za transakcję, w której pośredniczy między dwiema stronami. Firmy maklerskie lub firmy aukcyjne często używają go, ponieważ świadczą usługi jako pośrednicy i generują przychody poprzez prowizje od sprzedaży akcji lub produktów.
Model handlu elektronicznegoEdit
Ten model przychodów jest implementacją dowolnego z pozostałych modeli przychodów online
Model Fee-for-serviceEdit
W modelu fee-for-service, w przeciwieństwie do modelu subskrypcji, przedsiębiorstwo pobiera od klientów opłaty tylko za ilość usługi lub produktu, z którego korzystają. Wiele firm telefonicznych świadczy usługi typu pay-as-you-go, w ramach których klient płaci tylko za liczbę minut, z których faktycznie korzysta.
Model licencjonowaniaEdit
W przypadku modelu licencyjnego przedsiębiorstwo będące właścicielem określonej treści zachowuje prawa autorskie, sprzedając jednocześnie licencje osobom trzecim. Wydawcy oprogramowania sprzedają licencje na korzystanie z ich programów, a nie bezpośrednio sprzedają kopie programu. Firmy medialne również uzyskują swoje przychody w ten sposób, podobnie jak posiadacze patentów na określone technologie.
Model licencjonowania oprogramowaniaEdit
Zamiast sprzedawać jednostki oprogramowania, wydawcy oprogramowania zazwyczaj sprzedają prawo do korzystania ze swojego oprogramowania poprzez ograniczoną licencję, która określa, co nabywca może, a czego nie może z nim zrobić.
Shareware modelEdit
W modelu shareware użytkownicy są zachęcani do tworzenia i dzielenia się kopiami oprogramowania, co pomaga w jego rozpowszechnianiu. Płatność może być całkowicie zależna od dobrej woli klienta (donationware), lub być opcjonalna z okazjonalnym przypomnieniem (nagware), lub oprogramowanie może być zaprojektowane tak, aby przestało działać po okresie próbnym, chyba że użytkownik zapłaci opłatę licencyjną (trialware lub demoware), lub może być sparaliżowane tak, że kluczowe funkcje nie działają. Albo może to być darmowa wersja „lite” o ograniczonej funkcjonalności (freemium), z bardziej zaawansowaną wersją dostępną za opłatą.
DonationwareEdit
Donationware to model licencjonowania, który dostarcza użytkownikowi w pełni działające, nieograniczone oprogramowanie i żąda opcjonalnej darowizny na rzecz programisty lub beneficjenta będącego stroną trzecią (zwykle organizacji non-profit). Kwota darowizny może być również określona przez autora, lub może być pozostawiona do uznania użytkownika, w oparciu o indywidualne postrzeganie wartości oprogramowania. Ponieważ oprogramowanie typu donationware jest w pełni operacyjne (tzn. nie jest to crippleware), a płatność jest opcjonalna, jest to rodzaj freeware.
NagwareEdit
Nagware to rodzaj oprogramowania shareware, które uporczywie przypomina (nags) użytkownikowi o konieczności zarejestrowania go przez uiszczenie opłaty. Zazwyczaj robi to poprzez wyskakiwanie komunikatu, gdy użytkownik uruchamia program, lub okresowo, gdy użytkownik używa aplikacji. Komunikaty te mogą pojawiać się jako okna zasłaniające część ekranu lub jako okienka z komunikatami, które można szybko zamknąć. Niektóre programy typu nagware utrzymują komunikat przez pewien okres czasu, zmuszając użytkownika do czekania, aby kontynuować korzystanie z programu.
Crippleware modelEdit
W oprogramowaniu, crippleware oznacza, że „istotne funkcje programu, takie jak drukowanie lub możliwość zapisywania plików, są wyłączone, dopóki użytkownik nie zakupi klucza rejestracyjnego”. Pozwala to użytkownikom dokładnie przyjrzeć się funkcjom programu bez możliwości używania go do generowania danych wyjściowych.
Modele freemiumEdit
Freemium działa poprzez oferowanie produktu lub usługi bezpłatnie (zazwyczaj oferty cyfrowe, takie jak oprogramowanie, treści, gry, usługi internetowe lub inne), jednocześnie pobierając premię za zaawansowane cechy, funkcjonalność lub powiązane produkty i usługi. Na przykład, w pełni funkcjonalna wersja z ograniczonymi funkcjami („lite”) może być rozdawana za darmo, przy czym zaawansowane funkcje są wyłączone do czasu uiszczenia opłaty licencyjnej. Słowo „freemium” jest portmanteau łączącym dwa aspekty modelu biznesowego: „free” i „premium”. Stał się on bardzo popularnym modelem, odnosząc godny uwagi sukces.
Model znacznikówEdit
W modelu markup, w przeciwieństwie do poprzednich modeli, przedsiębiorstwo kupuje produkt lub usługę i podnosi jego cenę przed odsprzedażą klientom. Model ten charakteryzuje hurtowników i detalistów, którzy kupują produkty od producentów, podnoszą ich ceny i odsprzedają je klientom końcowym.
HurtEdit
Hurtowanie, jobbing, lub dystrybucja jest sprzedaż towarów lub towarów do detalistów; do przemysłowych, handlowych, instytucjonalnych lub innych profesjonalnych użytkowników biznesowych; lub do innych hurtowników i powiązanych usług podporządkowanych. Ogólnie rzecz biorąc, jest to sprzedaż towarów komukolwiek innemu niż konsumentowi końcowemu. Sprzedaż hurtowa może być realizowana online za pośrednictwem transakcji elektronicznych.
RetailEdit
Retail to proces sprzedaży dóbr konsumpcyjnych lub usług klientom za pośrednictwem wielu kanałów dystrybucji w celu osiągnięcia zysku. Popyt jest identyfikowany, a następnie spełnione poprzez łańcuch dostaw. Próby są podejmowane w celu zwiększenia popytu poprzez reklamę.
Brick and mortar retailEdit
Conventional retail or brick and mortar retail is selling products from a physical sales outlet or store.
Mail orderEdit
Model przychodów sprzedaży wysyłkowej i metoda dystrybucji wiąże się z wysyłaniem towarów za pomocą przesyłki pocztowej. Kupujący składa zamówienie na pożądane produkty u sprzedawcy za pomocą zdalnej metody, takiej jak rozmowa telefoniczna lub strona internetowa. Następnie, produkty są dostarczane do klienta, zazwyczaj na adres domowy, ale czasami zamówienia są dostarczane do pobliskiej lokalizacji detalicznej, aby klient mógł je odebrać. Niektórzy sprzedawcy pozwalają również na wysyłkę towarów bezpośrednio do osób trzecich, co jest skutecznym sposobem na zakup prezentu dla odbiorcy spoza miasta.
E-tailEdit
E-tail to handel detaliczny on-line. Handel detaliczny to proces sprzedaży dóbr konsumpcyjnych i/lub usług bezpośrednio konsumentom końcowym w celu osiągnięcia zysku. Popyt jest tworzony poprzez promocję oraz poprzez skuteczne zaspokajanie potrzeb i pragnień konsumentów (co generuje word-of-mouth-advertising).
W XXI wieku, coraz większa ilość sprzedaży detalicznej to e-tailing, wykonywany online przy użyciu płatności elektronicznych i dostawy za pośrednictwem kuriera lub poczty. Poprzez e-tail, klient może kupować i zamawiać przez Internet, a towar jest dostarczany do drzwi klienta. Ten format jest idealny dla klientów, którzy nie chcą podróżować do sklepów detalicznych i są zainteresowani w domu shopping.
The online detalista może obsługiwać merchandize bezpośrednio, lub użyć techniki drop shipping, w którym przyjmują płatności za produkt, ale klient otrzymuje produkt bezpośrednio od producenta lub hurtownika.
Model subskrypcjiEdit
W modelu subskrypcji, przedsiębiorstwo dostarcza produkt lub usługę klientowi, który w zamian płaci z góry ustaloną opłatę w zakontraktowanych okresach czasu na rzecz przedsiębiorstwa. Klient będzie zobowiązany do uiszczania opłaty do czasu rozwiązania lub wygaśnięcia umowy z przedsiębiorstwem, nawet jeżeli nie korzysta z produktu lub usługi, ale nadal przestrzega umowy. Możliwymi przykładami są zryczałtowane usługi telefonii komórkowej, czasopisma i gazety.