Lourdes

Lourdes to nazwa miejscowości położonej w południowo-zachodniej Francji w pobliżu granicy z Hiszpanią i sytuacji u podnóża gór Pirenejów. Lourdes wykorzystanie jako imię żeńskie, jednak, został w dużej mierze utrwalone przez hiszpańskich i portugalskich katolików w tej samej tradycji, jak Fátima i Guadalupe. Innymi słowy, Lourdes jest szczególnie godne uwagi jako miejsce, w którym objawienie Najświętszej Marii Panny ukazało się młodej dziewczynie. W 1858 r. 14-letnia niepiśmienna francuska chłopka Bernadetta Soubirous, która szukała drewna na opał, twierdziła, że widziała jasne światło i widmo kobiety w jaskini; kobieta określiła się jako „Niepokalane Poczęcie”. Matka Najświętsza poleciła Bernadecie wykopać dziurę w grocie, która odsłoniła błotniste źródło wody. Następnego dnia woda okazała się jednak czysta i klarowna. Wierni przybywali do sanktuarium Groty Massabielskiej, aby kąpać się i pić świętą wodę, która według ludzi miała cudowne właściwości lecznicze (Kościół rzymskokatolicki potwierdził dziesiątki z tych twierdzeń). Lourdes jest obecnie jednym z najpopularniejszych miejsc pielgrzymkowych wśród katolików – od połowy XIX wieku odwiedziło je około 200 milionów osób. Pod względem liczby odwiedzających Lourdes zajmuje drugie miejsce po Paryżu. Nie jest do końca pewne, skąd nazwa Lourdes wzięła swoje etymologiczne korzenie (choć wiemy, że „lourdes” w języku francuskim oznacza „ciężki”). Najwyraźniej ta mała francuska wioska została nazwana na cześć Mirata z VIII wieku, który zajmował te tereny i odmówił poddania strategicznej fortecy królowi Franków Karolowi Wielkiemu. Mirat został ostatecznie nawrócony na chrześcijaństwo i przyjął łacińskie imię Lorus na cześć swojej nowo odnalezionej wiary (miasto zostało więc nazwane na jego cześć). Lorus pochodzi od łacińskiego „laurus” (co oznacza „wawrzyn”) w odniesieniu do korony laurowej noszonej przez starożytnych Rzymian jako symbol zwycięstwa. Nawiasem mówiąc, nazwa Lourdes jest wymawiana z jedną sylabą w języku francuskim („luwrd”), ale z dwoma w języku hiszpańskim („loor-des”). Lola jest częstym przezwiskiem.