W literaturze, autor używa kontrastu, gdy opisują różnicę (s) między dwoma lub więcej podmiotów. Na przykład, w pierwszych czterech liniach Sonet 130 Williama Szekspira, Szekspir kontrastuje kochanka do słońca, koral, śnieg, i wire.
Kontrast jest antonimem simile. W utworach poetyckich, to jest wspólne dla poetów, aby ustawić wyszukane kontrastu lub wyszukane simile jako argument. Na przykład, John Donne i poeci metafizyczni rozwinęli conceit jako narzędzie literackie, gdzie wyszukana, niewiarygodna i zaskakująca analogia została zademonstrowana. W poezji renesansowej, a zwłaszcza w sonetach, kontrast był podobnie wykorzystywany jako argument poetycki. W takich wersach cały wiersz przekonuje, że dwa pozornie podobne lub identyczne przedmioty są w rzeczywistości zupełnie odrębne i paradoksalnie różne. Mogą one przyjąć formę moja miłość jest niepodobna do wszystkich innych kobiet lub jestem niepodobny do jej innych loves.
Na początku 18 wieku, teoria dowcipu opracowana przez angielskich pisarzy (zwłaszcza John Locke) utrzymywał, że osąd widzi różnice w podobnych rzeczy, lub wyobraźni lub fantazji widzi podobieństwo w różnych rzeczach, a dowcip działa prawidłowo poprzez zastosowanie osądu i fantazji do tworzenia propozycji dźwięku. W poezji lirycznej autor często stara się pokazać, że to, co wydaje się być jedynie ćwiczeniem osądu lub fantazji, jest w rzeczywistości dowcipem.
Find sources: „Kontrast” literacki – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (kwiecień 2018) (Learn how and when to remove this template message)
 |
Ten artykuł związany z literaturą to stub. Możesz pomóc Wikipedii, rozszerzając go. |
|
Ten artykuł o gatunku literackim to stub. Możesz pomóc Wikipedii, rozwijając go. |
 |
Ten artykuł o retoryce to ogarek. Możesz pomóc Wikipedii, rozwijając go. |
.