1996-2003: Początki karieryEdit
Malone przeszła do profesjonalnego aktorstwa wraz z filmem Bastard Out of Carolina (1996). Została nominowana do nagrody Independent Spirit Awards 1996 za najlepszy debiut oraz do trzeciej nagrody Screen Actors Guild Awards za wybitną rolę żeńską w filmie telewizyjnym lub miniserialu za rolę w tym filmie. Od tego momentu jej role rozrosły się do kilku hollywoodzkich filmów fabularnych. W 1997 roku została nominowana do Złotego Globu w kategorii Najlepsza Aktorka w Miniserialu lub Filmie Telewizyjnym za rolę w filmie telewizyjnym Nadzieja (1997), przedstawiającym młodą dziewczynę dorastającą w małym miasteczku w latach 60-tych XX wieku.
Po nakręceniu filmu Nadzieja Malone została obsadzona w filmie science fiction Roberta Zemeckisa Kontakt (1997), grając dziecięcą odpowiedniczkę głównej bohaterki Jodie Foster. Za swoją rolę zdobyła nagrodę Saturna dla najlepszego występu młodego aktora. W następnym roku Malone znalazła się w obsadzie dramatu Stepmom (1998) u boku Susan Sarandon i Julii Roberts, grając dorastającą dziewczynę, której ojciec ponownie się ożenił, a matka umiera na nieuleczalnego raka. Film okazał się sukcesem kasowym, zarabiając ponad 150 milionów dolarów przy budżecie wynoszącym 50 milionów dolarów. W 1999 roku Malone złożyła wniosek o prawną emancypację od swojej matki w sądzie okręgowym w Los Angeles, a następnie zarzuciła matce, że źle zarządzała jej zarobkami, wydając 280 000 dolarów z jej konta powierniczego. Przyznano jej prawną emancypację w styczniu 2000 roku. Po porzuceniu szkoły średniej w 1999 roku, Malone uzyskała certyfikat General Educational Development w 2001 roku.
Malone miała swoją pierwszą kinową główną rolę w psychologicznym thrillerze science fiction Donnie Darko (2001), grając Gretchen Ross, nową dziewczynę w mieście, która staje się dziewczyną tytułowego bohatera Jake’a Gyllenhaala. Choć film nie okazał się kasowym hitem, zyskał później sławę filmu kultowego. W tym samym roku zagrała drugoplanową rolę w dramacie Life as a House (2001), w którym wcieliła się w dziewczynę młodego mężczyzny (Hayden Christensen), którego schorowany ojciec (Kevin Kline) buduje dom. Malone była współproducentką niezależnego komediodramatu American Girl (2002), pierwszego filmu fabularnego, w którym zagrała główną rolę. Wystąpiła w nim wraz z Bradem Renfro i Alicią Witt jako młoda kobieta o skłonnościach samobójczych, której ojciec przebywa w więzieniu. W 2002 roku Malone zagrała rolę katolickiej uczennicy z bolesnym sekretem, u boku Emile’a Hirscha w filmie „Niebezpieczne życie ministrantów” (The Dangerous Lives of Altar Boys), w którym wystąpili również Vincent D’Onofrio i Jodie Foster. W 2003 roku Jena wystąpiła jako „dziewczyna z promu” w Cold Mountain.
2004-2012: Późniejsze filmy, muzyka i teatrEdit
Malone miała główne rozliczenie w mrocznej komedii Saved! (2004), w której zagrała chrześcijańską uczennicę szkoły średniej, która odkrywa, że jej chłopak jest gejem. W tym samym roku zagrała w niezależnym thrillerze ekologicznym Corn, opowiadającym o młodej kobiecie, która wraca na rodzinną farmę, by odkryć, że jej owce oszalały z powodu kukurydzy zmodyfikowanej tak, by była odporna na pestycydy. Ronnie Scheib z Variety pochwalił jej występ, pisząc: „Dzięki Corn Jena Malone udowadnia niezbicie, że potrafi udźwignąć film.”
Malone została następnie obsadzona w roli Lydii Bennet w adaptacji Dumy i uprzedzenia Jane Austen (2005) autorstwa Joe Wrighta. Stephen Holden z The New York Times napisał: „Malone, jako pyskata, szalona najmłodsza córka, Lydia, oferuje zabawną karykaturę nastoletniego idiotyzmu i uprawnień.” W tym samym roku miała drugoplanową rolę w dramacie Rebeki Miller The Ballad of Jack and Rose.
W 2006 roku Malone zadebiutowała na scenie Broadwayu jako siostra James w produkcji nagrodzonej Tony Award sztuki Doubt. Ben Brantley z The New York Times napisał, że Malone „wślizguje się bez wysiłku i atrakcyjnie w rolę rosy, wrażliwej siostry James”. Występowała również w filmach, grając jedną z kilku kobiet uczestniczących w niepewnym weekendowym spotkaniu w improwizowanym filmie M. Blasha Lying (2006), w którym wystąpiła razem z Chloë Sevigny. Następnie Malone zagrała drugoplanową rolę w niezależnej komedii The Go-Getter (2007), w której wcieliła się w młodą kobietę ponownie łączącą się ze swoim uczuciem z gimnazjum, oraz w dramacie biograficznym Into the Wild (2007), w którym zagrała siostrę Chrisa McCandlessa.
W 2007 roku ogłoszono, że Malone wyda swój pierwszy singiel w The Social Registry, nowojorskiej wytwórni muzyki eksperymentalnej, jako Jena Malone and the Bloodstains. Kilka utworów zostało następnie umieszczonych na jej stronie MySpace. Pitchfork Media opisał muzykę Malone jako „całkiem oderwaną od rzeczywistości – elektronika w sypialni, rozproszone klawisze i oszczędny wokal Malone”. W 2008 roku założyła projekt muzyczny The Shoe, w którym Malone występuje z serią instrumentów elektronicznych umieszczonych w kufrze parowym. W 2008 roku rozpoczęła improwizowane występy na rogach ulic.
Malone pojawiła się w nadprzyrodzonym horrorze Ruiny (2008) u boku Shawna Ashmore’a i Jonathana Tuckera, grając jednego z kilku podróżujących z plecakiem po Meksyku, którzy zostają uwięzieni w świątyni Majów pełnej pnączy, które mogą ożywiać i atakować tych, którzy wejdą z nimi w kontakt. W następnym roku powróciła do teatru, wcielając się w postać Lavinii w off-Broadwayowskim wznowieniu sztuki Eugene’a O’Neilla Żałoba staje się Elektrą, u boku Lili Taylor. W 2011 roku Malone wcieliła się w rolę Rocket w filmie akcji Zacka Snydera Sucker Punch. Porażka komercyjna filmu sprawiła, że Malone postanowiła przewartościować swoją karierę i skupić się na fotografii i muzyce. Po sukcesie jej kolejnej roli, w miniserialu The History Channel Hatfields i McCoys, pasja Malone do aktorstwa powróciła.
W 2012 roku Malone wystąpiła w Dakocie, serialu na kanale YouTube Wigs, portretując tytułową postać. Została dołączona do roli Carsona McCullersa w filmie Samotny myśliwy, w reżyserii Deborah Kampmeir, i miała rolę drugoplanową w niezależnym dramacie In Our Nature (2012) naprzeciwko Zacha Gilforda i Gabrielle Union, grając jedną z kilku młodych osób na ucieczce par.
2013-obecnie: Filmy mainstreamowe i inne przedsięwzięciaEdit
W 2013 roku Malone ponownie połączyła siły z M. Blashem i współpartnerką Chloë Sevigny w niezależnym dramacie The Wait, portretując siostrę kobiety, która wierzy, że ich zmarła matka zostanie wskrzeszona. W tym samym roku została obsadzona w roli Johanny Mason w The Hunger Games: Catching Fire (2013).
W 2014 roku Malone wystawiła 39 fotografii, które zrobiła tego lata w Myanmarze. Wystawa, która trwała od 21 do 28 listopada, nosiła tytuł „The Holy Other.” Odbyła się w MAMA, galerii sztuki należącej do przyjaciela Malone, Adarsha Benjamina, w Downtown Los Angeles. Wpływy zostały przekazane na rzecz Girl Determined, organizacji non-profit, która wspiera edukację dziewcząt w Myanmarze. Również w 2014 roku Malone miał drugoplanową rolę w filmie neo-noir Paula Thomasa Andersona Inherent Vice (2014), portretując byłą uzależnioną od heroiny, która wynajmuje detektywa (Joaquin Phoenix), aby znaleźć swojego męża. Malone powtórzyła również rolę Johanny Mason w dwóch sequelach Hunger Games, Mockingjay – Part 1 (2014) i Mockingjay – Part 2 (2015).
Malone została obsadzona jako Jenet Klyburn w filmie Batman v Superman: Dawn of Justice, również w reżyserii Zacka Snydera. Jej sceny zostały pominięte w wydaniu teatralnym, ale zawarte na wydaniu domowym wideo „Ultimate Edition”. W lutym 2015 roku Malone została obsadzona u boku Elle Fanning w horrorze Nicolasa Windinga Refna The Neon Demon, który skupia się na aspirującej modelce w Los Angeles. Film zebrał krytykę za scenę, w której Malone angażuje się w nekrofilię. Tim Robey z The Telegraph uznał ją za „najbardziej obraźliwy film roku”, ale przyznał, że nie jest to „wina Malone, która poświęca się całkowicie, by uczynić z tego udręczoną, zdesperowaną, choć nieuchronnie odrażającą minutę czasu ekranowego. To kwestia kontekstu i tego, jak ta scena… wpisuje się w ogólną tezę filmu.”
Malone wystąpiła wspólnie z Riley Keough w dramacie So Yong Kima Lovesong (2016), grając młodą kobietę, która zakochuje się w swojej najlepszej przyjaciółce. Kate Erbland z IndieWire napisała, że „Malone jest najbardziej wylewna i pociągająca”, ale „ogólny efekt jest jednym z rozczłonkowanej historii miłosnej, która nigdy nie może całkiem znaleźć melodii, bez względu na to, jak wykwalifikowani są jej gracze.”
Malone jest przypisana jako współautorka i wyróżniona wokalistka na utworze Foster the People „Static Space Lover” z trzeciego albumu zespołu, Sacred Hearts Club, wydanego 21 lipca 2017 roku. Oczekuje się, że pojawi się w filmach Stardust i The Tuna Goddess.
.