„Ale o kim wy mówicie, że Ja jestem?” Mateusz 16:13
Najlepszy przyjaciel mojego najstarszego syna został ostatnio na noc w naszym domu. Po długim, wesołym wieczorze nadszedł czas, by wszyscy poszli spać. Jak zwykle, pomodliłem się z wszystkimi chłopcami przed zgaszeniem światła. Normalnie to nic wielkiego, ale tym razem mieliśmy gościa, a on był Żydem, więc pozwoliłem mu pomodlić się jako pierwszemu. Mówił wszystko po hebrajsku (co uważałem za bardzo fajne), i chociaż nie rozumiałem, co mówi, słyszałem, jak używa imienia Adonai.
Porozmawialiśmy przez chwilę o Adonai i Jezusie i o tym, że istnieje kilka imion Boga, takich jak Jehowa.
„Co to jest Jehowa?” zapytał. To mnie zdezorientowało. Dlaczego nie znał imienia Jehowa? Przecież jest Żydem, pomyślałem. Wkrótce dałem mu trochę luzu, bo jak się okazuje, na przestrzeni dziejów ludzie kilkakrotnie zmieniali imię Boga. Wszystko zależało od tego, kiedy i gdzie się urodziłeś.
Cofnijmy się w czasie i odkryjmy na nowo, jakie były prawdziwe imiona Boga, jak się zmieniały i jak powinniśmy Go nazywać.
Kiedy Bóg objawił się Mojżeszowi przy krzaku gorejącym, mówiąc mu, aby uratował Hebrajczyków w Księdze Wyjścia 3, Mojżesz odpowiedział,
„Zaiste, gdy przyjdę do synów Izraela i powiem im: 'Bóg ojców waszych posłał mnie do was’, a oni mi powiedzą: 'Jakie jest Jego imię?Co mam im powiedzieć?”
Wielu ludzi zadawało to samo pytanie przez lata i lata.
Bóg początkowo odpowiada Mojżeszowi oświadczając: „JESTEM, KTÓRY JESTEM… Tak powiesz synom Izraela: 'JESTEM posłał mnie do was'” Dla współczesnych czytelników jest to często pierwsza wskazówka, jak Bóg osobiście odnosi się do siebie. Ale, jest starsza nazwa, którą wielu Hebrajczyków już znało w tym czasie.
Długo przed Mojżeszem, Hebrajczycy nazywali Boga „Jahwe” od czasów potopu Noego i kontynuowali to w plemieniu Lewiego, do którego należał Mojżesz. Nawet imię matki Mojżesza było oparte na imieniu Jahwe. Imię to mogło lub mogło nie mieć żadnego bezpośredniego znaczenia i było po prostu sposobem odnoszenia się do świętej istoty.
Niemniej jednak, imię Jahwe zostało ostatecznie uznane za zbyt osobiste, by używać go w odniesieniu do Stwórcy wszechświata. Tak więc, po powrocie Izraelitów z wygnania w Babilonie, postanowili oni zmienić to imię. W zależności od tego, gdzie żyłeś w tamtym czasie, mogłeś nazywać Boga „Adonai” lub „Elohim.”
Adonai
Adonai jest formą liczby mnogiej od Adon, co oznacza „Pan, władca, właściciel, mistrz lub ojciec.” W Tanachu jednak Adon może odnosić się zarówno do ludzi, aniołów, jak i do Boga Izraela. Ale ponieważ mówimy o Bogu, jest On określany w liczbie mnogiej (ktoś wyczuwa tu obok mnie aluzję do Trójcy?). A ponieważ Adonai występuje w liczbie mnogiej, imię to można najlepiej przetłumaczyć z dużym naciskiem na Boży majestat i suwerenność.
Gdy Grecy później przetłumaczyli pisma hebrajskie, tworząc Septuagintę, zastąpili Adonai przez Kyrios, co oznacza „Pan.”
Od około szóstego do dziesiątego wieku grupa tłumaczy zwanych masoretami postanowiła odtworzyć Tanakh, Biblię hebrajską. To właśnie ta grupa zdecydowała się opuścić samogłoski w Jahwe (ponieważ jest zbyt święte, by je wymawiać) i po prostu powiedzieć YHWH.
Nikt nie mógłby wymówić słowa, które składa się z samych spółgłosek, a oni nie chcieli ryzykować przypadkowego wypowiedzenia Jahwe, więc po prostu nazwali Boga Adonai, co oznacza „mój Pan”, dla celów mówienia. Społeczność żydowska nadal używa Adonai do dziś, o czym świadczy przyjaciel mojego syna.
Elohim
Podczas gdy Adonai zyskiwał popularność w Izraelu, inne imię dla Boga rozwinęło się, gdy Izraelici zaczęli rozprzestrzeniać się w regionie Morza Śródziemnego. Nazywali Go Elohim, co jest po prostu innym sposobem mówienia o Bogu bez zbytniego spoufalania się lub przekraczania jakichkolwiek świętych linii.
Podobnie jak Adonai, Elohim jest liczbą mnogą dla „bogów” lub „bóstw”, ale zwykle jest używane w liczbie pojedynczej. Dla innych maniaków gramatyki, takich jak ja, interesujące jest to, że zazwyczaj towarzyszy mu przedimek ha-, który oznacza „the”. Kiedy jest umieszczony z Elohim, oznacza „Boga”, jak w „Bogu” (proszę, żadnych żartów z Ohio State, ha). Używane w ten sposób, ponownie odnosi się do Niego z naciskiem na Jego moc i majestat oraz to, że jest jedynym prawdziwym Bogiem.
Niektóre współczesne kultury nadal odnoszą się do Boga jako Elohim, ale Adonai wydaje się być bardziej powszechne.
Jehowa
Adonai nie jest jedynym imieniem Boga, które pochodzi od Jahwe. Jehowa jest imieniem, które powstało przez użycie czegoś, co nazywa się tetragrammatonem, co oznacza „cztery litery”. Pamiętaj, że Jahwe zostało ostatecznie zmienione na YHWH w Tanachu, ale to nie pomogło grupie łacińskich tłumaczy. Nie mogli oni przetłumaczyć YHWH, ponieważ litera Y nie istnieje w języku łacińskim.
Ci łacińskojęzyczni chrześcijańscy uczeni rozwiązali ten problem zastępując literę Y w Yahweh albo literą I albo literą J (która czasami może brzmieć jak I). Mamy więc teraz JHWH.
Ponownie, nikt nie mógł wymówić słowa, w którym są same spółgłoski, więc brzmiało ono jako JeHoWaH. W rezultacie ludzie w wielu krajach łacińskojęzycznych, a także w wielu innych, do dziś odnoszą się do Boga jako Jehowy.
Co ciekawe, tylko wersja Biblii Króla Jakuba używa w swoim tekście Jehowy. Może to świadczyć o tym, że albo więcej ludzi nazywa Boga po prostu „Bogiem”, albo ci, którzy używają imienia Jehowa, znają tylko King James Version. Nie znam odpowiedzi, ale imię Jehowa jest nadal używane jako forma uwielbienia, by pamiętać o Jego charakterze. W Biblii jest On:
Jakie jest imię Boga?
Dowiedzieliśmy się, że niektórzy ludzie nazywają Boga Adonai, Elohim i/lub Jehowa, i wszystkie te nazwy są wyrazem szacunku. Ale czy którekolwiek z nich jest tym, co Bóg chce, abyśmy Go nazywali? Moglibyście, ale macie więcej imion do wyboru.
Dowiemy się jakie one są w części drugiej What is God’s Real Name? Mam nadzieję, że się tam zobaczymy.
.