Ted Bundy jest znany jako jeden z najbardziej notorycznych seryjnych morderców w historii USA, przyznał się do zabicia 36 kobiet, ale prawdopodobnie miał aż 100 ofiar podczas jego morderczego szału w latach 70-tych.
Po otrzymaniu wyroków śmierci w 1979 i 1980 roku, Bundy był w celi śmierci, kiedy morderstwa zaczęły się dziać w stanie Waszyngton w 1982 roku.
Śledczy byli zdumieni zabójstwami wokół południowego King County, jak młode kobiety wciąż znikały, a ich ciała pojawiały się wzdłuż rzeki Green River.
Morderca na wolności stał się znany jako Green River Killer, ale urzędnicy nie mogli namierzyć jego miejsca pobytu – do czasu, gdy zaoferowano im pomoc od nikogo innego jak Bundy’ego, który dał im wgląd w mentalność seryjnego mordercy.
W końcu, z pomocą Bundy’ego, Gary Ridgway został złapany i przyznał się do 49. morderstwa 18 lutego 2011 roku, z rzeczywistymi szacunkami bliższymi 80 ofiar.
Bundy i Ridgway obaj mieli waszyngtońskie wychowanie
Urodzony 24 listopada 1946 roku w Burlington, Vermont, Bundy przeniósł się do Tacoma, Washington, jako dziecko – i dorastał w tej okolicy, wykazując fascynację nożami w wieku trzech lat i obsesję na punkcie szpiegowania i kradzieży jako nastolatek.
Ukończył studia psychologiczne na Uniwersytecie Waszyngtońskim w 1972 roku i około 1974 roku, kobiety w Waszyngtonie i Oregonie zaczęły ginąć. Słowo na ulicy było, że będą one zwabione do samochodu przez człowieka o imieniu Ted, który udawał, że jest ranny z ramieniem w temblaku, potrzebując ich pomocy.
Bundy później przeniósł się do Utah na studia prawnicze, gdzie został złapany. W końcu uciekł z więzienia i wylądował w Tallahassee na Florydzie – kontynuując zabijanie gdziekolwiek się udał.
Ironicznie Ridgway urodził się w Utah 18 lutego 1949 roku, ale również wychował się w stanie Waszyngton, w pobliżu lotniska SeaTac w Seattle. Zanim ukończył szkołę średnią, wstąpił do marynarki wojennej i został wysłany do Wietnamu.
Po powrocie zaczął malować ciężarówki – i około 1982 roku, uciekinierzy i prostytutki zaczęły znikać z drogi stanowej 99 w hrabstwie King w Waszyngtonie. Miał tendencję do przyprowadzania ich do swojego domu, duszenia ich, a następnie pozbywania się ich ciał w lesie, co jest sposobem, w jaki kilka z nich skończyło się myciem wzdłuż pobliskiej rzeki Green River.
READ MORE: Inside Ted Bundy’s Troubled and Disturbing Childhood
Gary Ridgway przygotowuje się do opuszczenia sali sądowej, gdzie został skazany na 48 wyroków dożywocia bez możliwości zwolnienia warunkowego 18 grudnia 2003 roku, w Seattle, Washington.
Photo: Josh Trujillo-Pool/Getty Images
Bundy zaoferował swoją pomoc z celi śmierci
Do 1986 roku detektyw Dave Reichert od lat zajmował się sprawą Green River. Mimo 40 ofiar płci żeńskiej, wciąż nie miał żadnych wiarygodnych tropów, gdy otrzymał fascynującą ofertę pomocy.
„Nie pytaj mnie, dlaczego uważam, że jestem ekspertem w tej dziedzinie, po prostu przyjmij, że nim jestem i zaczniemy od tego” – napisał Bundy do Reicherta z więzienia na Florydzie, gdzie przebywał w celi śmierci. Bundy czytał o Green River Killer i widział zdjęcie Reicherta w historiach, według New York Times.
W tym czasie Bundy był już uwięziony przez sześć lat i czekał na ten wyrok śmierci.
Reichert poleciał na Florydę z kolegą śledczym Robertem Kepplem, który był śledczym w sprawie Bundy’ego. Według książki Keppela, The Riverman: Ted Bundy and I Hunt for the Green River Killer, mówi on, że Bundy wyciągnął do niego rękę – i że był jedyną osobą, z którą skazany morderca chciał rozmawiać.
Niektóre raporty mówią, że w pewnym momencie Bundy zasugerował, że Green River Killer – który nazwał „Riverman” – może wracać do miejsc, w których zostawił ciała i wykonywać akty seksualne i zasugerował, aby detektywi wytyczyli świeże miejsca pochówku.
„Szeryf , który spędził trzy dni przesłuchując pana Ridgwaya w pojedynkę, powiedział, że szybko zdał sobie sprawę, że seryjni mordercy mają wiele wspólnego, czy zabijają prostytutki, jak pan Ridgway i Jack the Ripper zrobił, młodych chłopców, jak John Wayne Gacy zrobił, lub młodych kobiet, jak pan Bundy zrobił,” New York Times historia powiedział. „Zarówno pan Bundy, który został skazany na śmierć za zamordowanie trzech kobiet i przyznał się do zabicia co najmniej 16 innych, jak i pan Ridgway byli seksualnymi drapieżnikami, którzy zabili podczas lub po seksualnej napaści lub uprawianiu seksu ze swoimi ofiarami.”
READ MORE: How Ted Bundy’s Education Facilitated His Career as a Serial Killer
Investigators felt both killers had 'no remorse’
Informacje, które dostarczył Bundy, pomogły śledczym wniknąć w umysł mordercy – zwłaszcza takiego, który dobrze znał okolice Waszyngtonu – i w końcu udało im się schwytać Ridgwaya w 2001 roku.
„Po pierwsze, nie ma wyrzutów sumienia,” Reichert powiedział New York Times o mentalności seryjnego mordercy. „Nie ma żadnych uczuć do nikogo, w tym do swojej rodziny. I to jest to, co widziałem u Bundy’ego i co widziałem u Ridgway’a.”
Reichert powiedział również, że Bundy mówił mu o czynnościach, których wykonania oczekiwał od Ridgway’a, ale w rzeczywistości były to zawoalowane wyznania rzeczy, które Bundy już wykonał. „To było tak, jakby pan Bundy był zazdrosny o uwagę, jaką otrzymywał zabójca z Green River” – hipotezował Reichert.
Obaj zabójcy byli również dumni ze swoich czynów. Jak kontynuował Times: „Podobnie jak pan Bundy, szeryf Reichert powiedział, pan Ridgway łaknął uwagi i kontroli i był dumny, gdy omawiał swoje zabójstwa. Kiedy detektywi przedstawili mu nierozwiązane morderstwo, aby sprawdzić, czy się do niego przyzna, powiedział im: 'Dlaczego, skoro nie jest moje? Bo jestem dumny z tego, co robię. Nie chcę tego brać od nikogo innego.”
Bundy zmarł na krześle egzekucyjnym o pseudonimie Old Sparky 24 stycznia 1989 roku w więzieniu stanowym na Florydzie, gdy tłumy wiwatowały na zewnątrz. Ridgway został skazany na dożywocie w 2003 roku, popełniwszy podobno więcej morderstw niż jakikolwiek seryjny morderca w historii USA.