T.M. Detwiler
Powiedzmy, że planujesz wymarzone wakacje w odległym miejscu, a linia lotnicza, o której nigdy nie słyszałeś, oferuje świetną cenę. Ale co z ilością miejsc, rozrywką podczas lotu i co najważniejsze, rekordem bezpieczeństwa?
Na początek, ważne jest, aby pamiętać, że lotnictwo komercyjne jest statystycznie bardzo bezpieczne. Holenderska organizacja Aviation Safety Network odnotowała w ubiegłym roku 15 wypadków śmiertelnych z 556 ofiarami śmiertelnymi, ale mimo to zaliczyła rok 2018 jako „jeden z najbezpieczniejszych lat w historii lotnictwa komercyjnego.” W 2017 roku przemysł lotniczy widział swój najbezpieczniejszy rok jeszcze, kiedy około 4,1 miliarda pasażerów poleciało na 41,8 miliona regularnych lotów, według Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych (IATA).
Oczywiście to, co pasażerowie naprawdę chcą wiedzieć pod koniec dnia, to czy linia lotnicza, którą lecą, jest bezpieczna, kropka. Istnieje możliwość sprawdzenia raportów z wypadków w bazie danych Aviation Safety Network, a także przeszukania strony internetowej National Transportation Safety Board (NTSB) pod kątem incydentów w USA. Ale czy same statystyki wystarczą, aby stwierdzić, czy dana linia lotnicza jest uważana za bezpieczną? Arnold Barnett, George Eastman Professor of Management Science i Profesor Statystyki w MIT’s Sloan School of Management, twierdzi, że jest coś więcej.
„Czasami sposób, w jaki traktowane jest niepożądane zdarzenie mówi nam więcej o bezpieczeństwie linii lotniczych niż brak bezpieczeństwa”, mówi Barnett, który od dziesięcioleci bada ryzyko śmiertelnych wypadków lotniczych. Jako przykład podaje incydent z 1983 roku, kiedy to w samolocie 767 linii Air Canada zabrakło paliwa z powodu problemu z przelicznikiem metrycznym, a lądowanie odbyło się bezpiecznie dzięki doświadczeniu pilotów. Z jednej strony, można zinterpretować to zdarzenie jako skazę na rekordzie lotniczym linii, która poddaje w wątpliwość jej bezpieczeństwo, lub ocenić je pozytywnie, ponieważ wyszkoleni piloci skutecznie poradzili sobie z problemem w sytuacji wysokiego ciśnienia.
Pomimo że temat bezpieczeństwa lotniczego może być skomplikowany, istnieją pewne narzędzia pozwalające ocenić, czy przewoźnik spełnia uznane na całym świecie standardy bezpieczeństwa.
Rozważ kraj
Większość z nas myśli o konkretnych liniach lotniczych z ich własną tożsamością. Barnett twierdzi jednak, że jeśli chodzi o bezpieczeństwo lotnicze, ważne jest uwzględnienie kraju pochodzenia przewoźnika. W końcu agencja lotnicza każdego kraju nadzoruje i reguluje takie kwestie, jak procedury szkoleniowe i zdatność samolotów do lotu: Federalna Administracja Lotnictwa Cywilnego (FAA) w USA, Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego dla linii lotniczych z UE oraz Chińska Administracja Lotnictwa Cywilnego (CAAC) dla przewoźników z Chin. Agencje te są ostatecznie odpowiedzialne za nadzór nad bezpieczeństwem lotniczym w ich własnym kraju, ale patrzą na międzynarodowe standardy bezpieczeństwa, aby upewnić się, że są na tej samej stronie ze sobą.
To jest, gdzie Organizacja Narodów Zjednoczonych Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) przychodzi w. Między innymi sprawdza ona, jak dobrze kraje monitorują swoje linie lotnicze i lotnictwo. (Możesz porównać wyniki krajów za pomocą tego narzędzia.)
Kraje mogą również nakładać limity na to, które linie lotnicze mogą latać w ich przestrzeni powietrznej. Stany Zjednoczone, na przykład, robią to poprzez Program Międzynarodowej Oceny Bezpieczeństwa Lotniczego FAA (IASA). Agencja ta dzieli inne kraje na dwie grupy: Kategoria 1 dla krajów, które mają akceptowalny nadzór nad lotnictwem, oraz Kategoria 2 dla tych, które go nie mają. Według stanu na sierpień 2018 r. do krajów Kategorii 2 należały Bangladesz, Curaçao, Ghana, Sint Maarten i Tajlandia. Ocena kategorii 2 oznacza, że linie lotnicze z tych krajów nie mogą dodawać nowych usług amerykańskich, dopóki nie podejmą działań naprawczych, podczas gdy kraje kategorii 1 nie mają żadnych ograniczeń. Choć lista ta jest pouczająca, należy pamiętać, że nie jest to kompleksowy sposób na śledzenie bezpieczeństwa lotniczego, ponieważ kraje znikają z listy po czterech latach, jeśli nie planują lotów do USA lub wspólnej obsługi połączeń z amerykańskimi liniami lotniczymi.
Na podstawie danych o śmiertelnych zdarzeniach lotniczych z lat 2008-2017, Barnett kategoryzuje kraje do grup o trzech głównych poziomach ryzyka – z których wszystkie są niskie w relatywnym schemacie rzeczy. Według jednej metryki, szansa na śmierć w wypadku lotniczym w miejscach takich jak Stany Zjednoczone, Unia Europejska i Chiny wynosi około 1 na 33 miliony. (Innymi słowy, można lecieć samolotem każdego dnia w roku i nie ulec śmiertelnej katastrofie przez średnio około 90 000 lat – zauważa). Ryzyko dla krajów poziomu drugiego, takich jak Brazylia, Indie i Tajlandia, wynosi około 1 na 7 milionów. Kraje o najwyższym ryzyku, takie jak Uganda i Kambodża, wzrosłoby do około 1 na 1,3 miliona.
Check for EU’s Banned Airlines
Unia Europejska ma bardziej ukierunkowane na linie lotnicze podejście do sposobu określania zgodności z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa. Są one nakreślone w jej unijnym wykazie bezpieczeństwa lotniczego; ostatnia wersja została zaktualizowana 28 listopada 2018 r.
Technicznie istnieją dwie listy: Załącznik A, który obejmuje linie lotnicze zakazane w Europie, oraz załącznik B, który obejmuje linie lotnicze, które mają pewne ograniczenia operacyjne. Na przykład Iran Air znajduje się na liście „B”, ponieważ nie może latać samolotami Fokker F100 i Boeing 747 w europejskiej przestrzeni powietrznej, najprawdopodobniej z powodu zastrzeżeń dotyczących wieku i zdatności do lotu tych samolotów. Listy można pobrać jako dokument PDF, lub wyszukiwać według kraju za pomocą interaktywnego narzędzia.
Pomimo, że lista nie nazywa konkretnych linii lotniczych, UE zakazuje wszystkich przewoźników z danego kraju, jeśli uważają, że kraj ten nie spełnia pewnych standardów bezpieczeństwa. Należą do nich: Demokratyczna Republika Konga, Republika Konga, Dżibuti, Gwinea Równikowa, Erytrea, Afganistan, Republika Kirgiska, Liberia, Libia, Nepal, Sudan, Sao Tome i Principe oraz Sierra Leone. Niektóre kraje mają tylko określone linie lotnicze zakazane, takie jak Suriname’s Blue Wing Airlines i Venezuela’s Avior Airlines.
Sprawdź, czy linia lotnicza przeprowadziła audyt bezpieczeństwa
Jednym z uznanych na arenie międzynarodowej środków bezpieczeństwa linii lotniczych jest Audyt Bezpieczeństwa Operacyjnego (IOSA) Międzynarodowego Stowarzyszenia Transportu Lotniczego. Audyt ten ma na celu sprawdzenie, czy linie lotnicze spełniają lub przekraczają międzynarodowe wymagania w zakresie bezpieczeństwa operacyjnego i obejmuje takie obszary, jak operacje lotnicze, obsługa naziemna, zarządzanie bezpieczeństwem i konserwacja. Linia lotnicza zarejestrowana jako zgodna z IOSA musi odnawiać ten status co dwa lata. W grudniu 2018 r. w rejestrze znajdowały się 432 linie lotnicze, a IATA twierdzi, że przeprowadza ponad 150 audytów każdego roku. Na stronie internetowej można zobaczyć, które linie lotnicze przeszły audyt, a także datę wygaśnięcia. IATA twierdzi, że przewoźnicy, którzy ukończyli audyt, mieli prawie czterokrotnie lepszy wskaźnik wszystkich wypadków niż ci, którzy nie przeszli go w 2017 r.
Spójrz na sojusze
Alians Oneworld (który obejmuje American Airlines, British Airways i Cathay Pacific) wymaga, aby partnerzy „Oneworld Connect” utrzymywali audyt IOSA, a Star Alliance (który obejmuje United Airlines, Lufthansę i Air Canada) wymaga tego samego dla swoich linii lotniczych „Connecting Partner”. Są to linie lotnicze, które oficjalnie nie należą do sojuszy, ale mogą dzielić z nimi pewne korzyści. Fiji Airways, na przykład, współpracuje z Oneworld w ramach tego modelu, zapewniając członkom sojuszu udogodnienia, takie jak priorytetowa odprawa lub korzyści pokładowe, w zależności od ich poziomu.
Czytaj „Rankingi”
AirlineRatings.com wykorzystuje kilka źródeł informacji, w tym wyżej wymienione narzędzia, aby ocenić linie lotnicze na podstawie bezpieczeństwa przy użyciu własnej metodologii. W styczniu uplasowała Qantas jako najbezpieczniejszą linię lotniczą na rok 2018. Jego siedmiogwiazdkowa ocena bierze pod uwagę czynniki, kładąc duży nacisk na audyty IOSA i ICAO, a także inne czynniki, takie jak wiek floty i rekord wypadków linii lotniczej.
Więc, jak poważnie pasażerowie powinni analizować te oceny?
„Nasza ocena bezpieczeństwa jest bardzo dobrym przewodnikiem po tym, które linie lotnicze są najbezpieczniejsze”, mówi redaktor naczelny Airline Ratings, Geoffrey Thomas, dodając, że żaden system oceny nie jest doskonały. „Nie oznacza to, że linie lotnicze, które nie przeszły IOSA nie są bezpieczne. Naszym zdaniem nie ma wątpliwości, że linia lotnicza z siedmioma gwiazdkami jest bezpieczniejsza niż linia lotnicza z mniejszą liczbą gwiazdek.”
Ale niektóre organizacje branżowe, w tym IATA i strona internetowa Skytrax, nie popierają indywidualnych rankingów bezpieczeństwa linii lotniczych i wyrażają obawy co do możliwości zapewnienia dokładnych rankingów w oparciu o dostępne dane.
Skutek? Choć ostatnio doszło do kilku głośnych wypadków, latanie nadal uważane jest za bardzo bezpieczne. Niezależnie od tego, kiedy – lub gdzie – latasz, rozważenie kraju działalności i wyników kontroli może dostarczyć pewnych wskazówek.
.