Czy kiedykolwiek wróciłeś do domu po „maratońskim” dniu w szkole? Może oglądałeś maraton filmowy w telewizji w sobotę? Czy znasz kogoś, kto uczestniczył kiedyś w maratonie tańca?
Co te „maratony” mają ze sobą wspólnego? Wszystkie one są konkursami, wydarzeniami lub wydarzeniami, które były wyjątkowo długie lub wymagały wielkiej wytrzymałości. Wszystkie są przykładami ogólnego użycia słowa „maraton”.”
Ci, którzy przebiegli maraton, wiedzą jednak, że słowo to ma specjalne, specyficzne znaczenie. Dla biegaczy maraton to impreza biegowa – zwykle wyścig drogowy – o oficjalnym dystansie 26 mil i 385 jardów (często skracanym do 26,2 mili).
Maratony biorą swoją nazwę od legendarnego biegu greckiego żołnierza Pheidippidesa, który był posłańcem podczas bitwy pod Maratonem. Jak głosi historia, Pheidippides został wysłany z pola bitwy pod Maratonem do Aten, aby przekazać wszystkim, że Grecy pokonali Persów w bitwie pod Maratonem. Legenda głosi, że Pheidippides przebiegł cały dystans (około 25 mil) bez zatrzymywania się i wykrzyknął „Wygraliśmy!”, zanim upadł i umarł.
Maraton został przedstawiony jako jedno z oryginalnych nowoczesnych wydarzeń olimpijskich w 1896 roku. Od tego czasu męski maraton olimpijski był tradycyjnie ostatnim wydarzeniem, kończącym się na stadionie olimpijskim, często jako część ceremonii zamknięcia.
Ludzie często uważają za dziwne, że maraton nie jest ładną, okrągłą liczbą mil. Międzynarodowa Amatorska Federacja Lekkoatletyczna (IAAF) ustaliła standardowy dystans maratonu w maju 1921 roku.
Pomimo że na pierwszych siedmiu igrzyskach olimpijskich rozgrywano maratony na sześciu różnych dystansach (wszystkie pomiędzy 24,85 a 26,56 mil), IAAF ustaliła 26 mil i 385 jardów, co było dystansem używanym podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 1908 roku.
IAAF prawdopodobnie ustaliła dystans używany podczas Igrzysk Olimpijskich w 1908 roku, ponieważ ten wyścig był powszechnie uważany za jeden z najwspanialszych w historii. Charakteryzował się dramatycznym finiszem, który wywołał zainteresowanie maratonem na całym świecie.
Dzisiaj na całym świecie odbywa się ponad 500 maratonów rocznie. Większość uczestników to biegacze rekreacyjni, którzy nie biegają, aby wygrać.
W rzeczywistości, niektórzy są po prostu szczęśliwi, że ukończyli. Większość biegaczy po prostu rywalizuje ze sobą, próbując pobić swój osobisty najlepszy czas.
Niektórzy biegacze próbują przełamać pewne bariery czasowe. Na przykład, rekreacyjni biegacze po raz pierwszy często próbują przebiec maraton w czasie krótszym niż cztery godziny. Profesjonalni biegacze mogą próbować ukończyć maraton w czasie poniżej trzech godzin. Inni mogą postawić sobie za cel zakwalifikowanie się do głównego maratonu.
Dennis Kimetto z Kenii posiada rekordowy czas światowy dla mężczyzn na poziomie 2 godzin 2 minut i 57 sekund, ustanowiony podczas Maratonu Berlińskiego we wrześniu 2014 roku. Paula Radcliffe z Wielkiej Brytanii posiada rekord świata kobiet na poziomie 2 godzin 15 minut i 25 sekund, ustanowiony podczas Maratonu Londyńskiego w kwietniu 2003 roku.
.