Aby uzyskać poradę od Prudie, wyślij pytania do publikacji na adres [email protected]. (Pytania mogą być edytowane.) Dołącz do czatu na żywo w każdy poniedziałek w południe. Prześlij swoje pytania i komentarze tutaj przed lub w trakcie dyskusji na żywo. Lub zadzwoń na pocztę głosową podcastu Dear Prudence pod numer 401-371-DEAR (3327), aby usłyszeć odpowiedź na swoje pytanie w przyszłym odcinku programu.
Droga Prudencjo,
Jestem mężczyzną w wieku około 30 lat z piękną żoną. Jesteśmy małżeństwem od 15 lat i mieliśmy wspaniałe dziecko bardzo wcześnie w naszym związku. Oboje mamy świetne kariery, miłych przyjaciół, bardzo kinky i aktywne życie seksualne. Inni generalnie patrzą na nas z podziwem i zazdrością. Mój problem polega na tym, że około osiem lat temu stałem się seryjnym oszustem. Dużo analizowałem, dlaczego czuję potrzebę oszukiwania (seks z moją żoną jest zdecydowanie lepszy niż z innymi kobietami) i myślę, że lubię wyzwanie „zdobywania”, a później romantyczne aspekty tego. Moje romanse trwają zazwyczaj kilka miesięcy. Jestem również bardzo otwarty jeśli chodzi o mój status związku (i moją niechęć do jego zmiany) z moimi partnerkami w romansach. Nawet rozwinąłem wielkie przyjaźnie z dwoma ostatnimi partnerami romansu, a całe to doświadczenie było ogólnie bardzo wzbogacające i pozytywne dla mnie.
Nigdy nie zakochałem się w innej kobiecie i chcę pozostać z moją żoną na zawsze, ale nie mogę, a także nie chcę, przestać spotykać się z innymi kobietami. Moja praca wiąże się z częstymi podróżami, więc łatwo jest uciec od oszukiwania bez wzbudzania podejrzeń. Na początku nie zastanawiałem się nad tym zbytnio, ale w przyszłości chcę być „uczciwy i sprawiedliwy”. Moja żona nie ma najmniejszego pojęcia o moich oszustwach i oczywiście byłaby zdruzgotana, gdyby się dowiedziała.
Mniej więcej rok temu zacząłem mówić o otwarciu naszego związku jako sposobie na powolne „zalegalizowanie” mojego zachowania. Podczas gdy ona nie jest całkowicie przeciwna temu pomysłowi, jest to raczej coś, co może sobie wyobrazić w odległej przyszłości i w bardzo kontrolowanym otoczeniu. Sądzę, że romantyczne aspekty i czas trwania moich romansów byłyby dla niej poważnym „no-gos”. Podczas gdy łatwą odpowiedzią byłoby „przestań, zanim rozwalisz swoje idealne życie”, czuję, że tak naprawdę nie jestem w stanie tego zrobić. Jakie są Twoje przemyślenia?
-Can’t Stop Won’t Stop
Wielu ludzi, którzy oszukują swoich partnerów cieszy się z tego – to jest rodzaj punktu, i nie ma nic wyjątkowego w tym, że lubisz coś, co robisz wyraźnie dla własnych egoistycznych celów. Oszukiwanie jest zaprojektowane tak, aby było przyjemne, tak długo, jak nie spędzasz zbyt wiele czasu na zastanawianiu się, jak twój partner może się z tym czuć. Nie sądzę też, żebyś miała „idealne życie” i wyobrażam sobie, że nie wszyscy patrzą na ciebie z podziwem i zazdrością. Myślę, że masz bardzo niepewne i podzielone życie, takie, które prawdopodobnie może się rozpaść na więcej niż jeden sposób.
Masz kilka opcji, jak ja je widzę: kontynuuj zdradzanie żony i miej nadzieję, że ona nigdy się nie zorientuje (lub jeśli się zorientuje, cierpi samotnie i w ciszy i nigdy nie zawraca ci głowy swoją udręką). Istnieje spora szansa, że uda ci się to osiągnąć, choć nigdy nie będziesz czuł się z tym bezpiecznie, aż do dnia, w którym jedno z was umrze. (Plus, zawsze jest możliwość, że to wyjdzie jakoś po twojej śmierci). Możesz również przestać zdradzać swoją żonę, do czego jesteś doskonale zdolny. Jesteś istotą ludzką zdolną do wyboru własnych działań, a nie niewiernym robotem, który przypadkowo został ustawiony na tryb chaosu. Co najważniejsze, myślę, że musisz porzucić złudzenie, że będziesz w stanie przyzwyczaić żonę do idei otwartego związku, ponieważ warunki, na jakich miałoby to ją zainteresować, wydają się znacznie różnić od warunków, które już ustaliłeś dla siebie. Nie sprzedawaj jej jakiejś potiomkinowskiej wersji tego, jakiego rodzaju związku pragniesz. Miej odwagę otwarcie porozmawiać o tym, czego chcesz, szanuj ją na tyle, aby powiedzieć jej o rzeczywistych warunkach, które by cię satysfakcjonowały, i daj jej przestrzeń, aby mogła się z tobą nie zgodzić i podjąć świadomą decyzję dla siebie. Doświadczenie Twojej żony o tym „idealnym życiu” opiera się na ciągłym okłamywaniu jej. Ona zasługuje na coś lepszego.
Pomocy! My Friend Has Been Sharing Photos She Took of Me While I was in a Coma.
Danny M. Lavery dołącza do Hari Kondabolu w tym tygodniu w odcinku podcastu Dear Prudence.
Droga Prudence,
Mam 20 lat, jestem niebinarna i niedługo rozpocznę hormonalną terapię zastępczą. Za kilka miesięcy spotkam się z całą moją dalszą rodziną na zjeździe. (Nie widziałam ich zbyt wiele od kilku lat.) Nie jestem z żadną z nich. Ze względu na moją historię z rodzicami, wolę zachować moje decyzje dotyczące opieki zdrowotnej w tajemnicy, chociaż poza tym jesteśmy dość blisko. Wiem, że moja najbliższa rodzina jest przyjazna osobom transseksualnym, ale naprawdę nie wiem, czego mogę się spodziewać po reszcie. Czy to straszny pomysł, żeby pozostać w ukryciu i nie wspominać o tym nikomu na zjeździe? Do tego czasu prawdopodobnie przejdę już widoczną zmianę fizyczną, więc na pewno zauważą. Ale może jeśli ja nic nie powiem, to nikt inny też nie zauważy? Chcę przejść przez to spotkanie z jak najmniejszą ilością niezręczności i rozmów wokół mojego ciała, jak to tylko możliwe.
-Rodzina i przechodzenie
To może absolutnie pójść w każdą stronę. Z jednej strony, ludzie często nie zauważają nawet nieco znaczących zmian fizycznych u członków swojej rodziny. Nie jest niczym niezwykłym posiadanie mentalnego obrazu krewnego sprzed 10 lub 30 lat, który jest trudny do otrząśnięcia. Z drugiej strony, ktoś może zadać ci prawdopodobnie niewinne, ale całkowicie niszczące szafę pytanie i znajdziesz się w niekomfortowej sytuacji przed publicznością. (Moje było: „Twoja skóra ostatnio znacznie się pogorszyła. Czy zdecydowałeś się przejść na testosteron, nie mówiąc nam o tym?”).
Możecie grzecznie odmówić odpowiedzi na jakiekolwiek pytania dotyczące waszego ciała – znacie swój własny temperament najlepiej, i jeśli myślicie, że możecie zrzucić z siebie wszelką ciekawość ze względną łatwością, przez wszystkie środki idźcie na to. Możesz też z wyprzedzeniem porozmawiać z jednym lub dwoma krewnymi, o których wiesz, że wspierają osoby transseksualne i poprosić ich o pomoc w upewnieniu się, że nie będziesz musiał przechodzić testu trzeciego stopnia, jeśli zdecydujesz, że nie chcesz ryzykować bycia zdemaskowanym. Możesz również przygotować sobie odpowiedzi na pytania, które możesz otrzymać w zależności od tego, jaki rodzaj HRT wybierzesz. (Twój głos brzmi ostatnio trochę bardziej szorstko z powodu przeziębienia, na przykład) Możesz również ubrać się tak, aby zminimalizować to, co HRT robi dla Ciebie (obcisły stanik sportowy, bluzka lub bluza, jeśli rozwijasz piersi, korektor, jeśli masz zły trądzik na szyi, jak ja na początku, itp.)
Mnóstwo ludzi zaczyna HRT na kilka tygodni lub miesięcy (lub czasami dłużej) przed rozmową z członkami rodziny o tym. Więc nie uważam, że to straszny pomysł, aby poczekać z ujawnieniem się tylko wtedy, gdy czujesz się na to gotowa – to świetny pomysł. Każdy powinien mieć swobodę decydowania, kiedy jest gotowy powiedzieć komuś, że jest na HRT, a nie oceniać, kiedy będzie musiał, aby uniknąć natrętnych pytań.
Droga Prudence,
Starałam się być przyjaciółką, lub przynajmniej przyjaciółką, z większością moich byłych. Ale te przyjaźnie zaczęły się pomiędzy związkami, nigdy w ich trakcie. Ostatnio zacząłem spotykać się z troskliwą i empatyczną kobietą. Chociaż jest jeszcze wcześnie, myślę, że to może być początek dobrego i zdrowego związku. Skręt: Jedna z moich byłych właśnie nawiązała ze mną ponowny kontakt. Zerwaliśmy ponad rok temu, po kilku miesiącach randkowania. Dwa tygodnie temu spotkaliśmy się w lokalnym parku, aby nadrobić zaległości. Nie czułem żadnego przyciągania w ich kierunku i było to naprawdę przyjemne. Mógłbym ponownie włączyć ich do mojej grupy przyjaciół, szczególnie dlatego, że dzielimy kilka niszowych zainteresowań.
Ale to jedna rzecz przedstawić nowego partnera swojemu przyjacielowi, z którym chodziłeś raz osiem lat temu i który jest teraz platonicznym przyjacielem. Co innego powiedzieć: „Hej, właśnie zaczęliśmy się spotykać, ale mam zamiar zacząć spotykać się z moim byłym na wizyty w browarze i wycieczki fotograficzne ptaków”. Mój nowy sorta-dziewczyna i ja nie jesteśmy na etapie, w którym oczekujemy, że zostaniemy powiadomieni o wzajemnych planach towarzyskich. Myślę jednak, że czułbym się niepewnie i zdezorientowany, gdybym późno dowiedział się, że osoba, z którą się spotykam, spotyka się ze swoim byłym. Jak mogę rozpocząć tę przyjaźń, jednocześnie budując zaufanie w moim nowym związku? Czy jest to wykonalne, a nawet czy jest to dobry pomysł?
– Ostrożni Przyjaciele
Nie wiem, czy wybieranie swoich przyjaźni na podstawie tego, czy mógłbyś czuć się niepewnie, gdybyś dowiedział się, że twoja nowa dziewczyna robi to samo, jest drogą do zrobienia tutaj. Z pewnością nie musisz robić niczego, co sprawia, że czujesz się niekomfortowo lub co niepokoi twoje sumienie. Ale warto zbadać ten dyskomfort, który czujesz, ponieważ nie wierzę, że masz tu obłudne motywy, ani że z natury ryzykowne lub romantyczne jest dążenie do przyjaźni z kimś, kto podziela niektóre z twoich zainteresowań i z kim lubisz przebywać. Ty i ta osoba spotykaliście się przez kilka miesięcy ponad rok temu, więc nazywanie jej „byłym” wydaje mi się nieco zbyt mocnym językiem. Nie mówisz, że się kochaliście, ani że zerwanie było dla ciebie trudne, więc nie sądzę, żeby było coś podstępnego w odnowieniu tej przyjaźni.
Jeśli twoja nowa prawie-dziewczyna uważa zaprzyjaźnienie się z kimś z kim kiedyś się umawiałeś za naruszenie zaufania, to prawdopodobnie jest to znak, że ma dość restrykcyjne oczekiwania co do romantycznego związku. Nie przestawaj jej poznawać. Spędzaj czas ze swoją byłą, jeśli łączy was solidna więź platoniczna. Jeśli kiedykolwiek przedstawisz je sobie nawzajem, powinieneś poinformować swoją nową dziewczynę, że krótko umawiałeś się ze swoją przyjaciółką Lucindą, która zajmuje się fotografią ptaków, ale to jest mniej więcej zakres twojej moralnej odpowiedzialności.
Nadrób zaległości w Prudie z tego tygodnia.
Więcej porad z Jak to zrobić
Kilka lat temu – około 10 lat w naszym małżeństwie i pośród naszych prób naprawienia pewnych problemów z rozbieżnością pożądania – moja żona wyznała, że zdradzała mnie z naszym dobrym przyjacielem, kimś, kto był w naszym przyjęciu weselnym i od tego czasu wykonał ruchy na niej. Miało to miejsce około rok przed naszymi zaręczynami, a więc bardzo dawno temu. Chociaż przeszliśmy długą drogę, zajęło mi dużo czasu, aby się z tym pogodzić z powodu pewnych szczegółów. Największym z tych szczegółów jest to, że powiedziała mi, że wykonał dla niej pewien szczególny akt, który jej się podobał – akt, którego nie pozwoliła mi wykonać na niej. Bardzo pociąga mnie moja żona; nie mógłbym czuć się bardziej szczęśliwym facetem. Ona nie jest najbardziej (lub najmniej) seksualnie przygodną osobą; ja też nie jestem. Jestem całkiem zadowolony z naszego życia seksualnego, z wyjątkiem tej jednej rzeczy. Mam na tym punkcie lekką obsesję. Ona wydaje się lubić porno, które to zawiera, i miała to i lubiła to wcześniej, ale nie chce tego ode mnie. Twierdzi, że to kwestia higieny, ale mam wrażenie, że jest to dość łatwe do rozwiązania. Mówiąc wprost, nie zamierzam robić czegoś, o czym ona mówi, że tego nie chce. W tym samym czasie, naprawdę chcę pozbyć się mojej niepewności o tym, że ona dostaje freaky na niskim poziomie z naszym starym przyjacielem, ale nie mnie. Zdaję sobie sprawę, że męska psychika jest trochę niedorzeczna. Co powinienem zrobić?