Hamownia podwoziowa

Ponieważ pojazd jest przymocowany do hamowni podwoziowej, zapobiega ona zmiennym, takim jak opór wiatru, aby zmienić zestaw danych. Hamownia podwoziowa jest zaprojektowana tak, aby dodać sumę wszystkich sił, które są przykładane do pojazdu podczas jazdy na rzeczywistym torze drogowym, które mają być symulowane przez opony i obliczane w wynikach testu.Zwiększenie oporu powietrza z prędkością na drodze objawia się jako zwiększenie siły hamowania kół pojazdu. Celem jest, aby pojazd na hamowni przyspieszał i zwalniał tak samo jak na prawdziwej drodze. Najpierw trzeba poznać parametry „zachowania się” pojazdu na prawdziwej drodze. Aby uzyskać „parametry drogowe”, pojazd musi jechać po idealnie płaskiej drodze bez wiatru z jakiegokolwiek kierunku, bieg ustawiony na neutralny, a czas potrzebny do zwolnienia bez hamowania mierzony jest w określonych przedziałach np. 100-90 km/h, 90-80 km/h, 80-70 km/h 70-60 km/h itd. Zwalnianie z większej prędkości trwa krócej, głównie ze względu na opór powietrza. Parametry te są później ustawiane na stanowisku dynamometrycznym wraz z bezwładnością pojazdu. Podczas adaptacji pojazdu hamownia automatycznie zwalnia z zadanej prędkości, zmieniając własne „parametry hamowni” i starając się uzyskać w zadanych odstępach czasu takie same opóźnienia jak na prawdziwej drodze. Parametry te są następnie obowiązujące dla danego typu pojazdu. Zmieniając ustawioną symulowaną bezwładność można symulować zdolność pojazdu do przyspieszania przy pełnym obciążeniu, ustawiając nachylenie można symulować siłę przy zjeździe z góry itp. Istnieją hamownie podwoziowe z komorą klimatyczną, gdzie można zmieniać temperaturę w podanym zakresie tj. od -40 do +50 °C lub komorą wysokościową, gdzie można sprawdzić zużycie paliwa przy różnych temperaturach lub ciśnieniu oraz symulować jazdę po drogach górskich.